رابطه بین عمل مسئولان و ایمان مردم
امام خامنه ای:
🔴مردم نیز هنگامی که در حرف و عمل ما تناقض نبینند ایمانشان قوی تر خواهد شد و با اطمینان بیشتر در صراط مستقیم حرکت خواهند کرد
❤️ @abalfazleeaam ❤️
★ ♡🌺✧❥꧁🌺꧂❥✧🌺♡★
دست مهدی بسته از رفتار ماست
قفل زندانش همین کردار ماست
بی خبر از غصه مولا شدیم
جملگی سرگرم این دنیا شدیم
ما ز خود مولای خود را رانده ایم
از امام خویش غافل مانده ایم...
#اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج
#فرج‌مولا‌صلوات
#اللهم‌صل‌علی‌محمد‌وآل‌محمد‌و‌عجل‌فرجهم
★ ♡🌺✧❥꧁🌺꧂❥✧🌺♡★
❤️ @abalfazleeaam ❤️
⭕️ کابینه‌ای که میرحسین موسوی سال 88 میخواست ببنده تقریبا همین هایی هستن که روحانی آورده سر کار و شما نتایجش رو میبینید
لشگری از مدیران پیر و غرب‌زده...
📌در واقع رئیس اون کابینه هم رفسنجانی بود وقتی با موسوی موفق نشد رفت و با روحانی آمد
❤️ @abalfazleeaam ❤️
پهلوان، قهرمان و سلبریتی شانزده ساله ی ما😎💪✌️
🔵 #آرین_غلامی #شطرنج باز #نابغه ایرانی.. حاضر نشد با شطرنج باز اسراییلی مسابقه دهد
💯%یهتدونی باشیم😎
❤️ @abalfazleeaam ❤️
🔸مَن عاشِقانه هایِ خودم را دوشَنبه ها
🔸با یاحَسَن به "فاطِمه" تَقدیم می کُنَم
#یا_حسن_ابن_فاطمه 🌹🍃
#دوشنبه_های_امام_حسنی ✋
❤️ @abalfazleeaam ❤️
امام صادق (علیه السلام) : «به خدا سوگند! آنان شما را رافضه ننامیدند، بلکه خداوند شما را به این لقب نامیده است. همانا هفتاد نفر از بهترین‌هاى بنى اسرائیل به حضرت موسى و برادرش ایمان آوردند، و از این جهت آنان را رافضه نامیدند ... اى ابابصیر! اینان خوبى را واگذاردند و شما شر را واگذاردید، مردم به دسته‌هاى مختلفى پراکنده شدند و به شعبه‌هاى زیادى تقسیم شدند، و شما در شعبه خاندان پیامبرتان درآمدید و بدان راهى که آنان رفتند شما هم بدان راه رفتید، و همان را که خدا براى شما انتخاب فرمود شما برگزیدید و همان را که خدا خواست خواستید، مژده باد بر شما، و باز هم مژده باد بر شما، که به خدا سوگند شمائید مورد رحمت حق که هر کارى از نیکوکارتان پذیرفته گردد، و از بدکارتان گذشت شود» 📚 الإختصاص، ص۱۰۴
❤️ @abalfazleeaam ❤️
هدایت شده از سمیه
اتمام نصب پارتیشن های جدید در حرم حضرت عباس(ع) با طراحی برگرفته از ضریح مطهر
❤️ @abalfazleeaam ❤️
✨کنیه‌های حضرت عباس (ع)✨
در فرهنگ عربی به آن دسته از نام‌هایی که با پیشوند اَبْ (در مردان) و اُمّ (در زنان) همراه باشد کنیه می‌گویند. سنت گذاشتن نامی در قالب کنیه برای افراد در میان قبایل عرب، گونه‌ای بزرگداشت و تجلیل نسبت به فرد به شمار می‌آید.[۱]
در اسلام نیز توجه زیادی به آن شده است. غزالی می‌نویسد: «رسول خدا (ص) اصحاب خود را از روی احترام برای به دست آوردن دل‌هایشان به کنیه صدا می‌زند و آن‌هایی که کنیه نداشتند، کنیه‌ای برایشان انتخاب می‌فرمود و سپس آن‌ها را بدان می‌خواند. مردم نیز از آن پس فرد مذکور را به همان کنیه می‌خواندند. حتی آنان که فرزندی نداشتند تا کنیه‌ای داشته باشند کنیه‌ای می‌نهاد. پیامبر اکرم (ص) رسم داشت حتی برای کودکان نیز کنیه انتخاب می‌نمود تا دل کودکان را نیز به دست آورد.»[۲] در اینجا کنیه‌های حضرت عباس (ع) برشمرده می‌شود:
۱. ابوالفضل
در منابع بسیاری، کنیه حضرت عباس (ع) را ابوالفضل برشمرده‌اند [۳] که در بین کنیه‌های ایشان، ابوالفضل (ابوفاضل، ابوالفضایل) مشهور‌ترین است اما دیگر کنیه‌های او یا غیر مشهور هستند و یا اینکه پس از واقعه کربلا حضرت را بدان خوانده‌اند. در مورد این کینه بحث وجود دارد که آیا این کنیه واقعی بوده و ایشان پدر فرزندی به نام فضل بوده‌اند یا اینکه این کنیه اعتباری و در واقع لقبی بوده است که به شکل کنیه به او نسبت داده‌اند. گفته‌ها و احتمالاتی در این زمینه وجود دارد که بدان پرداخته می‌شود:
آنچه از بررسی اسامی افراد در تاریخ به دست می‌آید این است که انتخاب کنیه همواره بر اساس نام فرزند بزرگتر فرد نبوده و در موارد بسیاری این قاعده وجود ندارد.
نوشته‌اند در خاندان بنی‌هاشم هر که عباس نام داشته او را ابوالفضل کنیه می‌نهادند؛ همان‌گونه که عباس بن عبدالمطّلب و عباس بن ربیعه بن الحارث بن عبدالمطّلب و... نیز مکنّی به همین کنیه بوده‌اند[۴] که گفته‌ای مقبول و موجّه به نظر می‌رسد.
برخی دیگر گفته‌اند این کنیه برگرفته از برتری و فضلی بوده که از کودکی در حضرت نمود فراوان داشته و او را بدان صفت می‌شناخته‌اند آن‌گونه که در سوگ او نیز سروده‌اند:
اَبَاالفَضْلِ یَا مَنْ أَسَّسَ الفَضْلَ وَ الإبا
أَبِی الفَضْلُ اِلاّ اَنْ تَکُونَ لَهُ أَبا
«ای ابوالفضل! ای کسی که هر برتری و پاک‌دامنی را بنا نهادی! آیا برای من برتری و فضلی وجود دارد که تو پدر آن نباشی؟ (آیا کسی می‌تواند فضلی داشته باشد که در تو نباشد).»[۵] همچنین در بین اعراب و مسلمانان نیز چنین سنتی بسیار دیده می‌شده که کنیه افراد را بر اساس ویژگی‌های آنان می‌گذاشته‌اند. آورده‌اند روزی رسول خدا (ص) شنید که فردی را ابوالحَکَم می‌خوانند. پیامبر اکرم (ص) او را نزد خود خواند و فرمود: «همانا حَکم [داور] خداست و حُکم از آن اوست تو چرا ابوالحکم خوانده می‌شوی؟» او پاسخ داد:
«قبیله‌ام هر‌گاه بر سر مسئله‌ای اختلاف پیدا می‌کنند نزد من می‌آیند و من بین آنان داوری می‌کنم و با صادر کردن حکم خویش اختلاف را برطرف می‌نمایم.» پیامبر اکرم (ص) به او فرمود: «چه کار خوبی می‌کنی»[۶] و این‌گونه گذاشتن چنین کنیه‌هایی را بر افراد بدون اشکال دانست.
گذشته از همه این مطالب، در ردیف فرزندان عباس (ع) نام پسری را به اسم فضل آورده‌اند [۷] اما چون‌که فضل فرزندی نداشته، احتمال اینکه نام او از حافظه تاریخ ستُرده شده باشد، وجود دارد. این مسئله سبب شده که برخی برای توجیه کنیه حضرت عباس (ع) بر مطالبی مانند آنچه گذشت تمسک جویند گر چه هیچ‌یک از آن‌ها باهم منافاتی ندارد و قابل‌جمع است؛ یعنی وقتی در کودکی کسی را ابوالفضل بخوانند در او زمینه‌هایی هم ایجاد می‌شود که نام یکی از فرزندان خویش را فضل بگذارد.
۲. ابو القِربَه
در لغت عرب قِربه به معنای «مشک آب» است. حضرت عباس (ع) را به جهت آب رسانی‌اش در کربلا به این کنیه نامیده‌اند. در بسیاری از منابع تاریخی و رجالی چنین کنیه‌ای را برای حضرت برشمرده‌اند.[۸]
۳. ابوالقاسم
کنیه‌ای غیر مشهور برای حضرت است.[۹] اگر چه برخی نوشته‌اند حضرت عباس (ع) فرزندی به نام قاسم داشته که در کربلا به شهادت رسیده است.[۱۰]
در لغت عرب فرجه، «گشایش در سختی و برطرف شدن اندوه» معنا شده است. برخی چنین کنیه‌ای نیز برای حضرت برشمرده‌اند که بیشتر به لقبی در قالب کنیه می‌ماند. دلیل آن‌هم برطرف کردن اندوه و گشایش در سختی‌ها درنتیجه توسل به او است
❤️ @abalfazleeaam ❤️