هدایت شده از حمید رسایی ✔️
26.29M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
.
♻️ ۱۴ دقیقه شنیدنی درباره ظهور یک دیکتاتوری پارلمانی!
▫️قالیباف به افکار عمومی توضیح دهد
▫️چه کسانی با فشار قالیباف از کار برکنار شدهاند؟
▫️آیا شورای نگهبان برای بررسی موضوع ورود میکند؟!
🔺برای دیدن تحلیلهای حمید رسایی عضو کانال شوید🔻
eitaa.com/joinchat/389677056C798a6dc5a1
580.3K
🔺لغزشی درباره غزه
برادری در توجیه برخی رخدادهای پرسشبرانگیز درباره #غزه، چیزهایی گفتند که یک برش از آن در پی میآید:
👈 «اگر حماس نابود هم بشود من نمیدانم حزبالله ورود همهجانبه میکند یا نه»
‼️دادن پیام نادرست
این ادعا، به سه گروه پیام بدی میدهد:
_ اسرائیل و استکبار
_ اعراب سرزنشگر حماس
_ هواداران گروههای مقاومت
چه پیامی؟ اینکه ایران و حزبالله شیعه هستند و حتی اگر غزه و حماس نابود هم بشوند، پذیرای هزینه جدی در جنگ نیستند و شما همانند برگ بازی آنها هستید که میتوانید بسوزید!
◾️ ترسیم نادرست میدان جنگ
آیا میدان، میدان «غزه و اسرائیل» است؟ آیا میتوان گفت تنها هنگامی با اسرائیل میجنگیم که او به خود ما یورش ببرد؟! آیا ولیّامر در ۱۰ آبان، میدان نبرد را اینسان نشان دادند؟👇
👈 «امّت اسلامی باید میدان را تشخیص بدهد! میدان، میدان غزّه و اسرائیل نیست! میدان حق و باطل است! میدان، میدان استکبار و ایمان است! یک طرف قدرت ایمان، یک طرف قدرت استکبار».
◼️ هشدار بر کفران نعمت
حزبالله در سال ٢٠٠۶ هزینه مقاومت را داد، ولی خدا نیز چندین برابر، بر شکوه داخلی و خارجیاش افزود! آیا حزبالله در این دادوستد با خدا، زیان کرد و باید «درس عبرت و گریزگاهی» برایش باشد؟! این چه تحلیلی است؟!
👈 تازه در آن سال، حزبالله با اسیر کردن دو اسرائیلی، بهانه به آنان داد و فضای لبنان و جهان نیز چندان پذیرای این کارِ درست نبود! ولی اینک بیش از یک ماه است که اسرائیل، کودک کشی میکند و همه جهان را #بیتاب کرده است!
📚 دفاع هاشمیانه از ولایتی و انحراف گفتمانی
برادری نوشته است که چون ولایتی زاده شمیران است، پس باکی بر بالازیستیِ وی در زمان کارگزاری در نظام اسلامی هم نیست و نمیتوان توقع کرد که فردِ بالازاده، بالازیست نباشد!
نویسنده آنگاه منت بر سر نظام میگذارد و مقام و شهرت بالایی که ولایتی از نظام گرفته است را با بیمهری، «مشغولیت» مینامد: «ولایتی اگر مشغولیتهای پس از انقلاب و فعالیتهایش در مناصب مختلف را تعطیل میکرد و در کار پزشکی متمرکز میشد، ثروتی چند برابر ثروت فعلیاش داشت! پس، از نظر مادی نسبت به بقیه پزشکان همسن و همتراز خود، چند برابر عقبمانده است».
‼️برادرم! داشتهها، تنها پول نیست! شهرت و شهریاری، دستاوردی فراتر از پول است!
◼️ادبیات هاشمی و شیوه عثمان
فتحی: «چون ولایتی از ابتدا اهل ظاهرسازی و تزویر نبوده است، زندگیش در برابر چشم همه مردم است و این اتفاقا خصوصیت خوبی است.»
👈این بدترین ادبیات در ارزشدهی به تمتعات مادی و هجو سادهزیستی است. این ادبیات ریشه در گفتار هاشمی و پیش از وی، شیوه عثمان دارد:
امیرالمؤمنین (ع) در خطبه شقشقیه درباره کسی که در رختِ شهریاری، سادهزیستی را کنارزد، میفرماید: تا این که سومی به تخت نشست؛ با ورغلمبیدگی پهلو در میان آغل و سرگینگاه: «إلی أن قامَ ثالثُ القومِ نافِجاً حِضنَیهِ بین نَثیلِهِ و مُعتَلَفِه»
◼️ ادبیات هاشمی در خطبه تجملگرایی
بزرگان و ائمه دیگری هم بودند که با چنین افراد سست عنصر و بیتحرکی که در صحنه زندگی اجتماعی، خود را با پوشش روحیه و شعار انقلابی و سادهزیستی گریم میکردند، مبارزه مینمودند. روزنامه جمهوری، ص ٩، در ١٩ آبان ۶٩.
◼️نیش به مستضعفان انقلابی
نیش نوشته فتحی، اینگونه در تن روحانیها و مؤمنان سادهزیست، انقلابی و فداکار مستضعف فرو میرود:
«اگر حکمت رهبری نبود الان انقلاب دست همینها بود که برای زندگی شخصی خودشان هم برنامه ندارند و خانواده از دستشان عاصی است؛ چه به رسد کشور». سلام بر زندگی نابسامان نواب صفوی!
◼️ پاسخ امام خامنهای به هجویات هاشمیانه بر سادهزیستی
«نمیشود ما [کارگزاران] در زندگی مادّی مثل حیوان بچریم و بغلتیم و بخواهیم مردم به ما به شکل یک "اسوه" نگاه کنند! مردمی که خیلیشان از اولیات زندگی محرومند!» (۲۳ مرداد ۷۰؛ در دولتداری هاشمی). به سخن فتحی، مردمی که توان مدیریت زندگی خودشان هم ندارند!
◼️ حکم حرمت زندگی اشرافی کارگزاران
نویسنده میگوید چون فلانی زاییده فلانجا است، پس آنگاه که کارگزار ردهبالای نظام اسلامی هم شد، نباید توقع کرد که خانه و زندگیای جز زندگی بالاشهری داشته باشد! اینک به «حکم حرمت» رهبر درباره انحراف شاخصها و زندگی اشرافگونه کارگزاران در برابر چشم مردم بنگرید:
«یک وقت ما در زندگی شخصی خود مثلا حرکت اشرافگونهیی داریم بین خودمان و خدا؛ که اگر حرام باشد، حرام است؛ اگر مکروه باشد، مکروه است؛ اگر مباح باشد، مباح است؛ اما یک وقت هست که ما جلوی چشم مردم یک مانور اشرافیگری میدهیم؛ این دیگر مباح و مکروه ندارد؛ "همهاش حرام است"؛ بهخاطر اینکه تعلیمدهنده اشرافیگری است». ٨ شهریور ٨۴
◼️مستند حکم ولیّامر در رویه امیرالمؤمنین
امیرالمؤمنین در نامه ۴۵ نهج البلاغه آبروی ابن حنیف را لکهدار میکند و میفرماید باور نمیکردم که به مهمانی اشراف بروی؛ جایی که درماندگان در آن جایی ندارند! آنگاه میفرماید: «أ َأَقنَعُ مِن نفسی بِأن یُقالَ هذا امیرُالمؤمنین و لا اُشارِکُهم فی مَکارِهِ الدهرِ أو أَکونَ اُسوَةً لَهم فی جُشوبَةِ العَیش»: آیا به همین بسند کنم که بگویند این فرمانروای مؤمنان است و در سختیهای روزگار شریک آنان نباشم و در "زندگی سخت"، "اسوه" آنان نباشم؟ آقا سپس میفرمایند مگر من چونان چارپای آغلی یا چارپای چَرایی هستم که درگیر علف و چَرا است!
◼️ استفهام توبیخی یا تعارفی؟
آیا این استفهام، «توبیخی» است یا «تعارفی»؟ چنانکه کسی به امیرالمؤمنین گفت: چرا به خوراک سخت و پوشاک زمخت بسنده کردی؟ آقا فرمود: همانا خدای نَسْتوه و بِشْکوه، بر شهریارانِ دادگری، واجب کرده است که خود را با مستمندانِ مردم، تراز کنند تا [احساس] ناداری، [افزون بر سختی نداشتهها] سرکوفت آنان نشود: «إنّ اللهَ عزّ و جلّ فَرَضَ علی أئِمةِ العَدلِ أن یُقَدِّروا أَنفُسَهُم بِضَعَفَةِ الناس»
◼️توبه کن
برادر فتحی! از بدنوشت خود در پشتیبانی از آن پیگیرنده کار پزشک قسیالقلب توبه کن! از هجو برخی ولیّنعمتان مستضعف شرمنده باش! و پندارت را با زمزم سخن امام خمینی بشور:
«بحث مبارزه و رفاه و سرمایه، بحث قیام و راحتطلبی، بحث دنیاخواهی و آخرتجویی دو مقولهای است که هرگز با هم جمع نمیشوند! و تنها آنهایی تا اخر خط با ما هستند که درد فقر و استضعاف را چشیده باشند»! آیا ولایتیِ بالازادهی بالازی، مزه مستمندی را چشیده؟
🔻بررسی پندار جنگهراسان
👈 میگویند «ورود جدی محور مقاومت به جنگ، یعنی گسترش میدان نبرد، رویارویی با امریکا و ناتو، و بار هزینههای حقوقی و امنیتی به کشور». حتی برخی این جنگ در غزه را تله آمریکایی میدانند.
برخی نیز مانند ظریف، برآنند که پیامد قطعی دخالت محور مقاومت، واکنش شورای امنیت به ایران خواهد بود!
⁉️ اکنون پرسش این است که فردای تلاش جبهه مقاومت برای سرکوب گرگیِ صهیونها، غربیها چهچیزی رو خواهند کرد؟ طبل جنگ؟ یا پرچم آتشبس؟!
◼️راز سخن ولیّ امر
« اگر این جنایات ادامه پیدا کند، مسلمانان و نیروهای مقاومت بیتاب میشوند و دیگر کسی نمیتواند جلوی آنها را بگیرد. این واقعیت را باید بدانند و 👈این توقع را مطرح نکنند که نگذارید فلان گروه فلان کار را انجام دهد»👉
گویا رهبری به گونه نیمه پوشیده میفرماید ورود گروههای مقاومت، نه به جنگ تمام عیار، بلکه به توقع و التماس طرفهای غربی برای برقراری آتشبس می انجامد! پس پیامد یاری فلسطین، پیروزی و آتشبس میباشد و خبری از گسترش دیوانه وار جنگ نیست.
◼️راز پیامهای امریکا
کارگزاران کشورمان پیوسته از دریافت پیامهای امریکایی برای درخواست خویشتنداری و پرهیز از گسترش جنگ سخن میگویند. سردار حاجیزاده نیز میگوید: «آمریکاییها ایران را تهدید نمیکنند. بلکه گاه در یک شب ۳ بار با ایران مکاتبه داشتند و همهٔ این مکاتبات با زبان تمنا و خواهش است» حتی خود دشمن بارها در رسانهها گفته که «ما بدنبال درگیری با ایران نیستیم!»
این پیامها به ما میگوید که امریکا از ورود ناگزیر و فراگیر محور مقاومت به جنگ تمامعیار، هراسان است. پس این گمان که آنها در کمین یک نبرد فراگیر هستند و میدان غزه، نقشه آنها برای به تله کشاندن ایران بوده، گفتاری سست است!
جایگاه ناتو هم روشن است؛ ناتو نه محور مقاومت را تهدید کرده و نه پیام درخوری در پشتیبانی برجسته جنگی از اسرائیل، به ما داده است.
◼️راز سخن سیدحسننصرالله
«اگر امریکاییها میخواهند جنگ گسترده نشود باید جلوی اسراییل را بگیرند»! در دل این سخن چیست؟ سید از کجا میداند که امریکاییها خواهان گسترش جنگ نیستند؟ آیا او نیز در کنار تهدیدهای زبانی، پیامهای خواهشانه دریافت کرده؟
پیام چندی پیش رهبرمان نیز این بود که «غرب نخواهد جنگید». پس ایستادگی در برابر دشمن، در پی آورنده آتشبس و کشیدن افسار اسرائیل از سوی پشتیبانانش خواهد بود.
◼️بازی دوگانه غرب
گویا هدف وتوی قطعنامه آتشبس بوسیله غربیها و ستیز با پایان نسلکشی در غزه، پشتیبانی از خواست اسرائیل برای کینخواهی از حماس و نگه داشتن دست برتر برای یورش بیشتر است. ولی پنهانی پیگیر پذیرش آتشبس از سوی اسرائیل هستند و این، از نشت برخی گفتگوهای نشست بلینکن و نتانیاهو پیداست. ولی شوربختانه برخلاف آقایان در ایران، همسو با فرمانروایان زبونِ عرب، پیوسته پیام زبونانه آتشبس میدهند.
◼️پیامدهای حقوقی جنگ
ظریف کوشید تا مردم را از سخنان بلینکن در شورای امنیت بیم دهد، با اینکه در کنار ناهمسویی و ستیز چین و روسیه، تصویب و اجرای یک قطعنامه در شورای امنیت بر ضد ایران در این شرایط ناشدنی است.
درباره برجام نیز، دیگر نه جانی برایش مانده است و نه تن برجام را می توان تندیس کرد و نه میتوان به بهانه «بهانه ندادن به دست اروپا»، از تمدید بیشرمانه تحریمهای موشکی ۲۲۳۱ جلوگیری کرد.
افزون براین، نگرانی از بار حقوقی در شرایطی که سگ هار دشمن، با «زور و خشم آشکار» به نبرد آمده، کودنی رسوایی است.
◼️غرب، ناتوان از جنگ
ناتو و امریکا، گرفتار جنگ اوکراین و در آستانه جنگ تایوان هستند. دیگر نه افکار عمومی غرب و نه جیب و نه توانشان اجازه گشودن یک جبهه تازه را نمیدهد. به ویژه هنگامی که اینگونه بیزاری از رژیم صهیونیستی در جهان همهگیر شده است.
✍🏼 حمزه بیات
🔺سخن رهبر در نشست ستاد یادمان علامه طباطبایی
امام خامنهای با برشماری ویژگیهای برجسته علامه طباطایی، هیچ سخنی از ویژگی سیاسی و انقلابی علامه به میان نیاوردند؛ چون علامه در این زمینه دچار کاستی بود.
◼️نقد کوتاه ادعای نصر، داماد، حکیمی و کدیور درباره علامه
به سخن امام خامنهای، علامه طباطبایی با همه روشنبینی، در برآورد امکان پیروزی انقلاب، دچار اشتباه بود و بر آن بود که «این انقلاب به پیروزی نخواهد رسید»! متن سخن آیتالله خامنهای و مستندهای دیگر را در «ابرنگار» بیابید.
◼️ همفزایی یا دودستگی و زدن جریان انقلابی؟
آقای فضائلی! همفزایی و یکدلی درونی در برابر اسرائیل خوب است؛ ولی دعوت از آذریجهرمیها در برنامه «افق فلسطین» و تفرقهافکنی در میان مردم و رکابگیری از «قتلگاه غزه» برای توجیه «قتلگاه مجازی»، بد است!
برخی، نگران تغییرات در برنامه «افق فلسطین» شدهاند. ولی میدان دادن به براندازان نرم (Reformists) که سرمایههای اسرائیل در ایران هستند، همسویی با اسرائیل است نه همدلی ملی و کمک به غزه!
👈پس اسرائیل باید نگران سرمایههای رفرمیست و قتلگاهساز خود در ایران باشد؛ نه ما.
👈ما باید نگران بر زمین ماندن اسلام و تداوم «قتلگاه مجازی» و «جنگ دستگاههای جاسوسی دشمن با حجاب» باشیم!
👈 پاسداشت راهبرد «خودی و غیرخودی» رهبر بایسته است؛ نه فراموشی این نگاه و پشتیبانی از غیرخودی و «سرمایه اسرائیل»، آن هم به نام «ظرفیت کشور»!
◼️جاانداختن گفتمان برجامی ظریف
در هنگامی که رهبرمان راهبرد «بیتابی» میدهد، تلاش برای جاانداختن جانمایه برجامی ظریف (بهانه ندادن به دشمن) یعنی برافراشتن گفتمان شیطانی و لگدمال کردن گفتمان ولیّ امر: «بیتابی».
◾️همسونوشت:
١. بزک پندارهای فضائلی با نام دفتر رهبری
٢. کارنامه فضائلی در حجاب و قتلگاه مجازی
٣. نواختن استاد حسن عباسی از سوی فضائلی
۴. «خوشودُش» نظام با بررسی موضع آقای فضائلی
۵. نقد یادداشت «جنتلمنهای تروریست» م. فضائلی
۶. فضائلی و ورود به جنگ غزه
🔺پخش گفته فضائلی، این گمان را میپرورد که «او ورود ایران به جنگ در غزه را نادرست میداند» دیگر گفته هایش هم «ردگمکنی» است:
١. مقایسه جنگ باطل با باطل (امریکا- صدام) با جنگ حق و باطل نادرست است و رهبر فرمود: «میدان، میدان غزّه و اسرائیل نیست! میدان حق و باطل است»
٢. مقایسه راهبرد «بیتابی» رهبر با «بیخردی» سرمایههای اسرائیل در ایران (رفرمیستها: افسادطلبان) نادرست است.
٣. پس از برپایی نظام ولایی، کفار و دشمنان خارجی ترس ندارند؛ بلکه اطاعت نکردن از ولیّ امر ترس دارد (فلاتخشوهم و اخشونِ)؛ پس قاتل انقلاب، ملاحظهکاری در انجام رهنمود رهبر است؛ چنانکه رهبر فرمود «محافظه کاری قتلگاه انقلاب است». محافظهکاری سالهاست بسان رقیب رهبر، با نظام و مردم میجنگد و رهبر فرمود «گرم است به هم پشت رقیبان پی قتلم»! مواضع فضائلی درباره «قتلگاه مجازی» و «جنگ دستگاههای جاسوسی دشمن با حجاب» رقیب مواضع رهبر است یا مطیع آن؟
۴. در جنگ «استکبار» با «ایمان» در غزه، فضائلی چقدر راهبرد «بیتابی» رهبر درباره گروههای مقاومت را برجسته کرده و چقدر راهبردهای رقیب را (بهانه ندادن به دشمن): «بمبارانها باید فوراً قطع بشود. اگر این جنایت ادامه پیدا کند، نیروهای مقاومت بیتاب میشوند، دیگر کسی جلوی اینها را نمیتواند بگیرد».
۵. درباره ورود ایران به جنگ، آمریکا_ اسرائیل و رفرمیستها (ظریف_ روحانی) با آن مخالفند ولی رهبر تاکنون سخنی در ورود کردن یا نکردن اعلان نفرمودند. پس اعلام بایستگی یا نبایستگیِ ورود ایران، هر دو، بدون حجت شرعی است و اعلام مخالفت با ورود ایران به جنگ، همسویی با رفرمیستها و آمریکا_ اسرائیل است!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 باز هم شاذپردازی و نسنجیدگی فضائلی
فارس: «واکنش فضائلی به سخنان اخیر معاون اجرایی رئیسجمهور که گفته بود دولت نوکر ولایت است. رهبر انقلاب: فلسفه وجود بنده و امثال بنده و دیگر مسئولان، خدمت است. ما نوکر و خدمتگزار مردم هستیم. اعتبار و آبروی ما به این است. ما حقّی به گردن مردم نداریم؛ مردم به گردن ما حق دارند»
◼️مواضع فضائلی ما را به یافتن شاذپردازی یا نسنجیدگی در گفتارش شرطی کرده است!
١. جناب فضائلی! اشکال سخن معاون اجرایی رئیس جمهور، چیزی نیست که نوشتید و شوربختانه حاشیهای شد که اصل اشکال دیده نشود. اشکال این است که «ادعای اطاعت از رهبری»، با «رعایت نکردن اولویت فرهنگی در پرتو تذکر چندباره رهبر» و نیز با «بر زمین ماندن دستورهای مؤکد و مکرر رهبری درباره فضای مجازی» و نیز با «کمکاری آشکار درباره عفاف و حجاب» نمیسازد! نباید به سراغ دوگانهسازی و حاشیهتراشی رفت و میان «اطاعت دولت از رهبر» و «خدمتگزاری دولت و نظام به مردم» دوگانه تراشید.
«اطاعت از رهبر» وظیفه دولت است و اگر جز این بگویند، باید یقهشان را گرفت! آقای فضائلی! شما از پرونده مواضع خود درباره «اطاعت از رهبر و خدمت به مردم در قتلگاه فضای مجازی» و «حجاب و عفاف» سخن بگویید!
٢. پس از روشن شدن وظیفه دولت نسبت به رهبر، باید دانست که وظیفه امام جامعه هم خدمتگزاری و نوکری همه بندگان خدا است. این دو هیچ ناسازگاری با هم ندارند! چرا باید با برافراشتن «وظیفه رهبر در برابر مردم»، به «وظیفه دولت در برابر رهبر» که مبنای قانونی و شرعی دارد، کنایه بزنیم؟ از این مواضع نسنجیده، چه چیز گیر مردم میآید؟
👈 همسونوشتها درباره فضائلی