🌤 چاشت‌نگار 🌤 گفت: ♦️ «توان و تسلیحات دفاعی» برای مردم آب و نان نمی‌شود! می‌گوییم: ❇️ ولی ما فردی را می‌شناسیم که آب و نانش حسابی فراهم بود؛ طوری که آب و نان مردم را نیز حسابی تنگ کرده بود، اما به‌سبب نداشتن استقلال و عزت و توان دفاعی، بیگانه با یک اُردنگیِ تاریخی او را به ناکجاآبادی پرت کرد که تا پیش از آن حتی نامش را هم نشنیده بود! ✍ ابَرشاگرد

⛅️ پسین‌نگار ⛅️ 🔘 یکی از میوه‌های شیرینِ فتنه‌ی تلخِ اخیر این بود که بیش از پیش برای‌مان روشن گشت که بعضی از «قهرمانانِ غیر حقیقی و پوشالی» که در اذهان‌مان «قهرمان» می‌پنداریم‌شان، حقیقتا قهرمان نیستند، و در عوض، قهرمانانِ حقیقیِ فراوانی را کشف کردیم که تاکنون حتّی نام‌شان را هم نشنیده بودیم و در گمنامی به سر می‌بردند؛ مانند: شهیدِ قهرمان «آرمان علی‌وردی». 🔘 این فتنه بیش از پیش برای‌مان ثابت کرد که هر فردِ «مشهور و موردتوجّه» لزوما «قهرمان» نیست؛ بلکه «قهرمانانِ حقیقی» هستند که باید موردتوجّهِ ما باشند. ⚠️ برای‌مان بیش از پیش ثابت شد که اگر در تشخیصِ «قهرمانانِ حقیقی» دچارِ اشتباه شویم، ممکن است ضربات و آسیب‌های دردناکی بر ما وارد آید. ✍ ابَرشاگرد

🌥 پگاه‌نگار 🌥 در باره‌ی شعارِ «زن، زندگی، آزادی» ـــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ برای مردانِ هوس‌ران، چه چیز بهتر و دلپذیرتر از این است که هوسِ بی‌پایانِ خود را با هر تعداد زن که خواستند برآورده سازند، سپس هیچ مسئولیتی هم در قبالِ شهوت‌رانیِ خود نپذیرند؛ یعنی نه نفقه بدهند، نه مهریه بپردازند، نه از زن مراقبت کنند و تکیه‌گاهِ او باشند و نه نامِ بچه روی آنها باشد! 🔻 براستی این «آزادی» برای «زن» است یا برای «مرد»؟! ☺️ 🔻 براستی «قربانیِ» این «آزادی» کیست؟ 🔻 براستی در این «آزادی»، چه کسی کِیفِ خود را می‌برد و چه کسی زندگی‌اش به خاکِ سیاه می‌نشیند؟ ✍ ابَرشاگرد

⛅️ پسین‌نگار ⛅️ در تخطئه‌ی ولنگاریِ خسارت‌آفرین و اندوه‌بارِ «فضای مجازی» ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ «آزادی» زمانی حقیقتا آزادی است که بتواند امنیّت و آرامش را به ما هدیه دهد. ⭕️ آزادی‌ای که هر لحظه این قابلیّت را دارا باشد که امنیّتِ روانی و آرامش را از ما به یغما ببرد، عنوانش «آزادی» است یا «اسارت»؟! ✍ ابَرشاگرد

🌸 گمان می‌کنم که این یادداشت ارزش مطالعه داشته باشد. 👆 https://eitaa.com/abarshagerd/1988

🌤 چاشت‌نگار 🌤 برخی‌ها اهل «مطالعه» نیستند؛ چون معتقدند که مطالعه برایشان «آب و نان» نمی‌شود! سپس به سبب بی‌مطالعه بودنشان، به فردی مانند «حسن روحانی» رأی می‌دهند و بدین وسیله، «آب و نان»شان تنگ(یا تنگ‌تر) می‌شود. سپس در تنگ گشتن «آب و نان»شان، هیچ تقصیری را متوجه خودشان نمی‌دانند و همانند گذشته باز هم معتقدند که «مطالعه برایشان آب و نان نمی‌شود»!! ✍ ابَرشاگرد

⛅️ پسین‌نگار ⛅️ حزب‌اللّهی بودنمان را محک بزنیم! ــــــــــــــــــــــــــــ ❇️ در تاریخ آمده است که در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار، تاجری اصفهانی زندگی می‌کرد که شغلش تجارت توتون و تنباکو بود و سرمایه‌ی فراوانی داشت؛ آنچنان که سرمایه‌ی وی را ۱۰ هزار کیسه‌ی بزرگ توتون و تنباکو نوشته‌اند. این فرد همین‌که خبردار می‌شود که میرزای شیرازی حکم فرموده است به تحریم استعمال توتون و تنباکو(به هر نحو)، تمام سرمایه‌ی هنگفتش را که ۱۰ هزار کیسه‌ی بزرگ بود به آتش می‌کشد تا فرمان ولیّ‌امر خود را زمین نگذاشته و در راستای استقلال اقتصادی مسلمانان، مُشتی در دهان دشمن(انگلیس) کوبیده باشد. به گمان قوی، این تاجر گرامی در عمرش میرزای شیرازی را حتی یک بار هم با چشم خود از نزدیک ندیده بود؛ چراکه این فرد در ایران می‌زیست و میرزای شیرازی در فرسنگ‌های دوردست؛ یعنی سامرا. ⭕️ در همان زمان اما بودند بعضی علمای مشهور و مؤثر(آیت‌الله سید عبدالله بهبهانی) که با وجود حکم تحریم تنباکو از سوی میرزای شیرازی، متأسفانه حکم نائب امام زمان را شکسته و قلیان کشیدند؛ این در حالی بود که حکم ولیّ‌امر مسلمانان تا اعماق دربار ناصرالدین‌شاه - یعنی حرمسرای او - نیز نفوذ کرده به گونه‌ای که همسران قبله‌ی عالم! را نیز علیه او شورانده و حسابی وی را آشفته نموده بود. و هم جناب بهبهانی بود که حدود ۱۵ سال بعد در قضیه‌ی بسیار مهم و کلیدی مشروطه، متأسفانه باز هم دچار غفلت شد و در زمره‌ی حامیان مشروطه‌ی غیر مشروعه‌ی انگلیس‌پسند قرار گرفت و حتی از تحصن مشروطه‌خواهان در سفارت انگلیس حمایت کرد و همین غفلت ایشان و همانندان ایشان بود که در نهایت موجب شکست مشروطه‌ی مشروعه و در واقع «شکست اسلام»(بنا بر تعبیر حضرت امام خمینی) گردید. 🔘 اگر معیارهای حزب‌اللّهی بودن به گونه‌ی عمیق و موشکافانه کشف، منقح و تبیین شود، آنگاه یافتن عیار هر فرد مدعی حزب‌اللّهی‌گری آسان گردیده و جای حزب‌اللّهی‌های حقیقی و غیر حزب‌اللّهی‌ها با یکدیگر عوض نخواهد شد و نمونه‌هایی همانند دو مورد یادشده، در چشم ما عجیب نمی‌آید. ✍ ابَرشاگرد

🌙 شب‌نگار 🌙 خنده‌های ما در کوچه و خیابان و ... لزوما نشانگر شاد بودن «درون» ما نیست؛ میزان شادی و سرزندگی خودمان را باید در «خلوت» و در جایی که کسی نیست که ما را تأیید و تحسین کند ارزیابی کنیم. چه بسیارند کسانی که در «آشکار» خنده‌های مستانه سر می‌دهند، اما در «نهان» از غم‌های جانکاه در رنج هستند. ✍ ابَرشاگرد

🌥 پگاه‌نگار 🌥 ❎ مشکلِ عدّه‌ای در آن است که از یک طرف نظامِ اسلامی را موظّف می‌دانند که «آزادی» را در فلان موضوع یا در فلان موضوع‌ها به طور 👈مطلق و بی‌حدّ و مرز👉 در کشور برقرار سازد، و از سوی دیگر همه‌ی تبعاتِ «آزادیِ بی‌حدّ و مرز» را نیز بر عهده‌ی حاکمیّت می‌دانند و نمی‌خواهند و حاضر نیستند که عواقبِ فاجعه‌بار و غیرِ قابلِ مهارِ آن را بپذیرند. ☺️ این همانند آن است که «آهوان» خواهانِ استقرارِ آزادیِ بی‌حدّ و مرز در جنگل باشند، و با این حال انتظار داشته باشند که در این محیطِ بی‌در و پیکر هیچ «گرگی» آن‌ها را حتّی تهدید هم نکند، چه رسد به دریدن و بلعیدن! ✍ ابَرشاگرد

اصلاح گشت. 👆 🌸 با تقدیم پوزش ✍ ابَرشاگرد

🌤 چاشت‌نگار 🌤 «از» یا «برای»؟ مسئله دقیقا همین است ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔘 اشکالات و ایرادات ما به موضوع «آزادیِ غربی» بسیار است و در یک یا دو اشکال منحصر نمی‌شود؛ زیرا از سر تا به پایش چیزی نیست مگر بی‌توجهی و اهانت به «حقوقِ حقیقیِ انسان». اما به نظر می‌رسد که نقطه‌ی جوششِ فکری و نظری این جریانِ نجس و این شرابِ حمیم و سوزان و این سرابِ لئیم و بی‌پایان و این ترابِ بهیم و بی‌سامان، یک «مغالطه» و «فریبکاری» بیش نیست، و آن عبارت است از: تقدّم «از» بر «برای»! 🔹 توضیح آنکه: متفکرانِ غربی و غربزدگانِ بی‌فکر، پیش و بیش از آنکه از «آزادی برای چه» بگویند و بنویسند، از «آزادی از چه» زبان چرخانده و کاغذ به باد می‌دهند! براستی کدام فکر سلیمی می‌پذیرد که قبل از تحقیق و کشف مبدأ(مبنا) و مقصد(هدف)، از «راهِ» رسیدن از مبدأ به مقصد سخن راند؟! «آزادی از چه» سطح و پوسته‌ی قضیه است و «آزادی برای چه» عمق آن. فقط زمانی می‌توان از «آزادی از چه» سخن گفت و نسخه تجویز کرد که پیش‌تر مسائل مربوط و متعلق به «آزادی برای چه» کاملا و تماما حل شده باشد. غربی‌ها و نوچه‌هایشان(غربزدگان)، فراوان پیرامون «آزادی از چه» گوش می‌خراشند، بی‌آنکه از «ابزار بودن» آزادی چیزی بگویند و بنویسند؛ چراکه از نظر اینان اساسا «آزادی» هدف است، نه ابزار. قربانیان این تهاجم و تجاوز فکری نیز آن دسته از مردمان سراسر دنیا هستند که با فطرت‌هایی پاک، امر مقدسی به نام «آزادی» را جستجو می‌کنند، اما به نشانی‌های داده شده از جانب غربی‌ها اعتماد کرده و به جای رسیدن به هدف اصلی(نه دروغی)، ناکجاآباد مقصدشان می‌شود. #روضه_آزادی #آزادی ✍ ابَرشاگرد