🍃ساقی شراب های شنیدنی کسانی که منتظر نیستند تکلیفشان معلوم است آنها آدم نیستند. کسانی که با انتظار زندگی می‌کنند در حلقۀ آدم‌ها وارد شده‌اند امّا هنوز راه دارند تا قلّۀ آدمیت زیرا انتظار جزئی از زندگی‌شان شده؛ نه همۀ آن. آدم‌ها سر تا پای زندگی‌شان انتظار است. نمازشان، نماز انتظار. نماز انتظار یعنی مثل تو نماز خواندن و نماز انتظار باز هم یعنی منتظر نمازخواندن با تو. روزه‌شان روزۀ انتظار روزۀ انتظار یعنی مثل تو روزه گرفتن و روزۀ انتظار یعنی منتظرِ با تو سحری خوردن و افطار کردن. حجّشان حجّ انتظار حجّ انتظار یعنی مثل تو به حج رفتن و حجّ انتظار یعنی منتظر با تو طواف کردن و با تو میان سعی و صفا راه رفتن با تو در عرفه و مشعر و منی زیر آسمان بودن و با تو رمی کردن و قربانی کردن. نفس کشیدنشان هم نفس کشیدن انتظار نفس‌های منتظرانه یعنی در هر نفسی هزار هزار بار یاد خدا بودن و نفس‌های منتظرانه یعنی منتظر شنیدن صدای نفس تو. مگر می‌شود لحظه‌ای از زندگی را پیدا کرد که در آن نشود منتظر تو بود؟ پس آدم‌ها همۀ زندگی‌شان انتظار توست. می‌خواهم منتظر تو باشم پس باید شبیه تو شوم. پیش از این گفتم که تو خوش‌اخلاقی و من هم باید اخلاق خوشی داشته باشم حالا می‌خواهم کمی ریزتر شوم تو خوش اخلاقی یعنی این که زبانت مثل برگ گل نرم است و مثل عسل شیرین. کسی که زبانش خار دارد و مثل زهر هلاهل تلخ است باید دهانش را ببندد از ادعای انتظار تو. تو وقتی حرف می‌زنی آدم دوست ندارد لحظه‌ای چشم از دهانت بگیرد و به اندازۀ نفس کشیدنی گوشش از شنیدن باز بماند. واژه به واژۀ کلامت نه فقط گوش را که همۀ وجودم را نوازش می‌کند حرف زدن‌های تو ثابت می‌کند که شراب‌ها فقط نوش کردنی نیستند، گوش کردنی هم هستند. کسانی که با تو نشسته‌اند می‌دانند وقتی تو برای آدم حرف می‌زنی دیگر میلی به آب و غذا نمی‌ماند حرف شنیدن از تو، هم آدم را سیر می‌کند و هم سیراب. حالا که می‌خواهم هم‌رنگ تو باشم کاش یک بار مرا به میخانۀ حرف‌هایت می‌کشاندی تا کمی از شراب حرف‌هایت بنوشم و بکوشم که حرف زدن‌هایم مثل تو شود. قربان خوش زبانی‌ات آقا! مرا هم خوش زبان کن. شبت بخیر ساقی شراب‌های شنیدنی! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#چشیدنی‌های_قرآن ۱۱: «قواعد تبلیغ دین» 🔻قسمت یازدهم، جزء یازدهم: 🍃وَ اتلُ عَلَیهِم نَبَأَ نوحٍ إذ قالَ لِقَومِهِ یا قَومِ إن کانَ کَبُرَ عَلَیکُم مَقامی وَ تَذکیری بِآیاتِ اللَّهِ فَعَلَی اللَّهِ تَوَکَلتُ فَأَجمِعوا أَمرَکُم وَ شُرَکاءَکُم ثُمَّ لا یَکُن أمرُکُم عَلَیکُم غُمَّةً ثُمَّ اقضوا إلَیَّ وَ لا تُنظِرونِ * فَإن تَوَلَّیتُم فَما سَأَلتُکُم مِن أَجرٍ إن أَجریَ إلّا عَلَی اللَّهِ وَ اُمِرتُ أَن أَکونَ مِنَ المُسلِمینَ (سوره یونس، آیات ۷۱-۷۲، ص۲۱۷) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃یار خوش خلق من مگر منتظرها شبیه تو نیستند؟ مگر رنگ و بوی تو را ندارند؟ اگر آری، پس به اندازۀ منتظرهایی که داری باید دنیا بوی تو را بدهد. بگذار اول خانه‌هایمان را بو کنیم. نفس عمیق بکشیم. یک بار دیگر. چرا خانه‌مان بوی تو را نمی‌دهد؟ مگر در این خانه، مدعیان انتظار تو زندگی نمی‌کنند؟ بی‌خیال خانه. برویم سراغ کوچه و خیابانمان. یک بار دیگر یک نفس عمیق دیگر. نه، این جا هم بوی تو را نمی‌دهد. مگر در این کوچه و خیابان‌ها مدّعیان انتظار تو قدم نمی‌زنند؟ اصلاً کمی از زمین فاصله بگیریم. برویم بالا. کمی بالاتر. خوب است همین جا. نگاهی بیندازیم به شهرمان شاید این شهر رنگ تو را داشته باشد! نه، خبری نیست. چرا؟ مگر صبح‌های جمعه چندین و چند دعای ندبه در مسجدها و حسینه‌های این شهر خوانده نمی‌شود؟ یعنی دعاهای ندبه شهرمان را به رنگ انتظار در نیاورده‌اند؟ باید رنگ و بوی تو را گرفت. انگار مدعی انتظار، زیاد است و منتظر، کم. بگذار خوب تماشایت کنم منی که می‌خواهم رنگ و بوی تو را بگیرم. خُلق تو آدم را یاد آسمان می‌اندازد، یاد خدا، یاد بهشت. به قدری از خُلق نیکویت بهشت می‌طراود که کسی که در کنار توست دیگر آرزوی بهشت نمی‌کند. با اخلاق خوشَت خدا را می‌آوری و در کنار همه می‌نشانی. این چه لبخندی است که دل جدا شدن از لبت را ندارد؟ این طور که هستی، مگر می‌شود با تو رو به رو شد و پس از آن از تو دل کَند؟ باید قبر هر کسی را که با تو آشنا می‌شود پیش پای خودت بکَنی. کسی اگر با تو آشنا شد از تو جدا نمی‌شود مگر با مرگ. یقینا تو اگر بیایی چونان جدّت با خلق نیکو مردم را دور و بر خود جمع می‌کنی. کسی که مدّعی انتظار است و اخلاق خوش ندارد باید عمری سر به سجدۀ توبه بگذارد و از دروغی که گفته استغفار کند. می‌خواهم منتظر تو باشم باید اخلاقم را خوش کنم. دعا کن برایم رنگ و بوی تو را گرفتن، رسیدن به هدف آفرینش است. شبت بخیر یار خوش خلق من! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#چشیدنی‌های_قرآن ۱۲: «برخورد آموزنده لوط با منحرفان قومش» 🔻قسمت دوازدهم، جزء دوازدهم: 🍃و جاءَهُ قَومُهُ یُهرَعونَ إلَیهِ وَ مِن قَبلُ کانوا یَعمَلونَ السَّیِئاتِ قالَ یا قَومِ هؤُلاءِ بَناتی هُنَّ أطهَرُ لَکُم فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ لا تُخزونِ فی ضَیفی أ لَیسَ مِنکُم رَجُلٌ رَشِیدٌ * قالُوا لَقَد عَلِمتَ ما لَنا فی بَناتِکَ مِن حَقٍّ وَ إنَّکَ لَتَعلَمُ ما نُریدُ (سوره هود، آیات ۷۷-۷۸، ص ۲۳۰) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

به کسی کاری را یاد می‌دهم و او یاد می‌گیرد، چه‌قدر خوش‌حال می‌شوم؟ به اندازۀ بزرگی کاری که یاد داده‌ام. وقتی به کسی راهی را نشان می‌دهم و او هم با نشان من مقصد را پیدا می‌کند، چه‌قدر خوش‌حال می‌شوم؟ به اندازۀ عظمت مقصدی که نشان داده‌ام. خدای من! اگر کاری را که یاد می‌دهم، بندگی باشد و مقصدی که نشان می‌دهم، تو باشی، چه‌قدر باید خوش‌حال باشم؟ این را تو می‌دانی و بس؛ زیرا نه درک بزرگی بندگی تو، در ذهن کوچک من می‌گنجد و نه اقیانوس عظمت بی‌مُنتهای تو، در تُنگ اندیشۀ من، جا می‌شود. پس، الهی! راه را چنان نشانم ده و توفیق بندگی را چنان عطایم کن که توانِ نشان دادن تو و راه تو را به بندگانت بیابم. آمین! 📚تا ساحل آرامش، کتاب اول، ص۸۸ #تا_ساحل_آرامش #کتاب_اول @abbasivaladi

🍃🌺🌺🌺 ✅ خلاصه‌ی #درس صد و پنجاه و دوم: لقمۀ حروم چه بلایی سر آدم می‌آره؟ 🍃🌺🌺🌺 🔻رسیدیم به یه فراز دیگه از داستان اصحاب کهف، یعنی وقتی که اونا از خواب بیدار شدن. ▫️خب اصحاب کهف، 309 سال خوابیدن. خیلی طبیعیه وقتی بلند شدن، احساس گرسنگی بکنن و به فکر تهیۀ غذا بیفتن. ▫️اصحاب کهف، نمی‌دونستن چه قدر خوابیدن و نهایتش خیال می‌کردن نصفه روز یا یه روز خوابیدن. پس اصلاً فکر نمی‌کردن که حکومت دقیانوس سقوط کرده و یه حکومت دیگه‌ای تو شهرشون بر پا شده. برا همینم وقتی بنا شد یه نفر از اونا بره و غذا تهیه کنه، دو تا سفارش بهش می‌کنن. هر دو تا سفارش امنیتیه. یکی امنیّت معنوی و یکی امنیت فیزیکی. 🔰امنیّت معنوی با تذکّر در بارۀ غذایی که بناست تهیه بشه، گوشزد می‌شه. به فردی که می‌خواد غذا تهیه کنه، می‌گن ببین کدوم یکی از اهالی اون شهر غذای پاک‌تری دارن، اون غذا رو تهیه کن: 🍃فَلْيَنظُرْ أَيُّها أَزْكى طَعَاماً فَلْيَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْه 🍂و بايد درست بنگرد كه كدام يک از (اهالى) آن جا طعامش پاكيزه‌تر است تا از آن براى شما روزی‌اى بياورد. ✨(سورۀ‌ کهف(١٨)، آیۀ١٩). ⁉️ مگه می‌شه به این راحتی از کنار لقمۀ حروم گذشت؟ مگه می‌شه کسی رشد معنوی کنه؛ امّا به لقمه‌ای که می‌خوره بی‌توجّه باشه؟ 🔰 پیامبر خدا صلّی اللَّه علیه و آله فرمودن: ▫️وقتی که لقمۀ حرام در شکم بنده قرار می‌گیرد، همۀ فرشته‌ها در آسمان‌ها و زمین، او را لعنت می‌کنند ▫️و تا وقتی که آن لقمه در شکم اوست، خداوند به او نگاه [رحمت] نمی‌کند ▫️و کسی که لقمه‌ای از حرام بخورد، خشم خدا را به سوی خویش جلب کرده ▫️و اگر توبه کند، خدا نیز [با رحمت خویش] به سوی او باز می‌گردد ▫️و اگر بمیرد، [بی آن که توبه کند،] به آتش سزاوارتر است. 📚(مکارم الأخلاق، ص١۵٠). 📛 لعنت فرشته‌های آسمون و زمین که یه تعارف نیست. کسی که همۀ فرشته‌ها بهش لعنت می‌فرستن، مگه می‌تونه تو مسیر معنویت قدم از قدم برداره؟ ✔️ اصحاب کهف وقتی بیدار می‌شن و احساس گرسنگی می‌کنن، یکی از کلیدی‌ترین پایه‌های رشد معنوی رو در نظر می‌گیرن و بعد دنبال غذا می‌رن. ❗️اگه فردی که نسبت به مال حروم خویشتندار نیست، باید قید معنویت رو بزنه، جامعه‌ای هم که نسبت به مال حرام، حسّاسیت نداره، نباید منتظر رشد معنوی باشه. ❌ شیطون برا منحرف کردن یه جامعه، همیشه از بی‌بند و باریای اخلاقی شروع نمی‌کنه. خیلی وقتا حروم رو وارد مال و سفرۀ مردم می‌کنه تا بی‌بند و باری دنبالش بیاد. 📛 مال حرام، اراده‌ها رو در برابر گناه به شدّت سست می‌کنه. اراده‌ها که سست شد، با کوچک‌ترین وسوسه، آدما دنبال همون راهی می‌رن که شیطون نشون می‌ده. ❌ شیطون با جامعه‌ای که نسبت به مال حروم بی‌تفاوته کاری نداره. به یه تعبیر دیگه: وقتی شیطون تونست جامعه‌ای رو به سمت حروم‌خوری ببره،‌ کار خودش رو انجام داده. این جامعه حتّی اگه باقی حدود الهی رو هم رعایت کنن، نمی‌شه اسمش رو جامعه الهی گذاشت. ⬅️ توصیه دوم اصحاب کهف رو توی درس آینده می‌خونیم، إن شاء الله. #خلاصه_درس صد و پنجاه و دوم ‌ @abbasivaladi ➖➖➖🍃🌺🌺🌺🍃➖➖➖ 🌺 اینم پی‌دی‌اف درس صد و پنجاه و دوم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس صد و پنجاه و دوم: لقمۀ حروم چه بلایی سر آدم می‌آره؟ @abbasivaladi ‼️به دلیل مشکل پیش آمده در این فایل، به این لینک مراجعه کنید👇 https://eitaa.com/abbasivaladi/3158

#لالایی_خدا 52 #سوره_بقره آیه 138 #محسن_عباسی_ولدی روزهای زوج، ساعت ۹شب با تشکر از گروه "نسیم قدر" که زحمت اجرای تیتراژ این برنامه رو کشیدن. 🌹بچه‌های لالایی خدا! کمک به سیل‌زده‌های عزیز یادتون نره @lalaiekhoda

🍃حضرت امید داشتم با خودم فکر می‌کردم که اگر بخواهم انتظار را بکشم باید چه چیزی را نقّاشی کنم. در طبیعت به دنبال مفهوم انتظار می‌گشتم. گشتم و گشتم و گشتم از کوه و در و دشت و صحرا گذشتم از میان درخت‌های جنگل دویدم ساحل را پشت سر گذاشتم شهرها و روستاها را دیدم و عبور کردم تا رسیدم به یک بیابان خشک و بی‌آب و علف. سینۀ‌ این بیابان پر بود از ترَک‌های پی در پی. نمی‌‌دانم باید این ترَک‌ها را به لب‌های تشنه تشبیه کنم یا چشم‌های منتظر که به سوسو افتاده‌اند. بادی که گهگاه در این بیابان می‌وزید گویی زمزمۀ التماس باران داشت. او شده بود زبان بیابان گاهی که باد به طوفان بدل می‌شد و گرد و خاکی را بلند می‌کرد التماس باران به ضجّه‌ای بدل می‌شد تا شاید دل آسمان به رحم بیاید. آیا کسی بود که از آن بیابان بگذرد و انتظار باران را در سر تا پای او نبیند؟ همین بیابان را می‌کِشم تا حواسم باشد اگر منتظر باشم تماشایم مردم را به یاد انتظار و منتظَر می‌اندازد. می‌خواهم منتظر تو باشم پس باید شبیه تو شوم باید با دیو یأس بجنگم تا نکند فاصله‌ها مرا از شبیه شدن به تو ناامید کنند. اصلاً کسی که ناامید است، منتظر نیست من اگر مأیوس باشم، شبیه تو نمی‌شوم. تو معنای امیدی وقتی زمین و زمان ناامید می‌شوند تو هستی که روح امید را در پیکرشان می‌دمی. تو میان بندگی و امید، رشته‌ای کشیده‌ای که با هیچ تیغ و تبری نمی‌شود آن را گسست. میان ما و امید را رشته‌ای پیوند داده که باریک‌تر از تار عنکبوت است فوتش کنند، از هم می‌گسلد. باید راهی را که تو در بندگی می‌پیمایی پیدا کنیم تا امیدمان شبیه امید تو شود. تو جز خدا به هیچ کسی امید نبسته‌ای راز عنکبوتی بودن رشتۀ امید ما دل بستن به غیرخداهای زیادی است که در چنته هر چه داشته باشند، امید ندارند. ما شبیه تو نیستیم امیدمان به خالق، اندک و به مخلوق بسیار است. خدا نکند واگذار شده باشیم به مخلوق و خالق رهایمان کرده باشد! خیالش زندگی را پر از وحشت و ترس می‌کند. می‌خواهم شبیه تو شوم تاری از رشتۀ امیدی که میان تو و خدا بسته است را بفرست به سویم تا من هم خودم را از این برهوت یأس بکشانم به آسمان امید تو. شبت بخیر حضرت امید! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi