✅ @misaq_ba_shohada

✅ @misaq_ba_shohada

#لالایی_خدا ۶۳ #سوره_بقره آیات ۱۶۹ - ۱۶۸ #محسن_عباسی_ولدی #قصه ✅ شنبه ها و چهارشنبه ها، ساعت ۹شب با تشکر از گروه "نسیم قدر" که زحمت اجرای تیتراژ این برنامه رو کشیدن. دوستای خوب لالایی خدا! یادتون نره که هم‌وطنای عزیزِ سیل زده‌مون، هنوز به کمک ما نیاز دارن.💐 @lalaiekhoda

🍃درد و درمانم دردهایی که باید کشیده شوند امّا هیچ ردّ پایی از آنها در زندگی‌ام نیست شده‌اند درد این روزهای من و دلم خوش شده به این درد زیرا آن را نشانه‌ای گرفته‌ام برای این که شاید برسم به مقام دردی که تو می‌کشی. حالا شده‌ام صیّاد دردهای نکشیده. دانه دانه آنها را پیدا می‌کنم و آه می‌کشم از این که چرا این دردها را ندارم! چه خوب که دردِ دردنداشتن هم داریم. این درد اگر نبود، چه نشانه‌ای باید می‌یافتم تا دلم را خوش کنم هنوز امیدی هست که نام مرا هم جزو آدم‌ها بنویسند؟ این درد شده سرمایۀ زندگی‌ام دیگر اگر کسی از من بپرسد که آیا دردی دارم یا نه خیلی زود می‌گویم آری. و اگر پرسید چه دردی؟ با خجالت می‌گویم: دردِ دردنداشتنم. تا الآن در میان این دردهایی که باید می‌کشیدم دردی بزرگ‌تر از درد نیامدنت نیافته‌ام. من هستم. دنیا هست. آسمان و زمین هم هستند. کوه و دشت و دریا و جنگل هم پا برجایند. تو کجایی آقا؟! بدون تو، چگونه بودن اینها را می‌شود تاب آورد؟ این درد باید آدم را از پا در بیاورد ولی چرا من آن را حس نمی‌کنم؟ اگر چند نفر از ما با درد نیامدنت به خود می‌پیچیدیم به گمانم امروز پرچم حکومتت روی بام مسجد کوفه در مسیر نسیم، دست پیروزی تکان می‌داد به اهل زمین و آسمان. وقتی که درد نیامدنت را نمی‌کشیم یعنی عادت کرده‌ایم به نبودنت ترسناک‌تر از این عادت، مگر عادتی هم هست؟ چرا نمی‌ترسیم از این عادت دهشتناک؟! من دیده‌ام آنهایی را که به نیامدنت عادت کرده‌اند و بعد هم نبودنت را باور کرده‌اند. آنها که به دنبال راهی برای رسیدن به تو می‌گشتند حالا دنبال دلیلی می‌گردند برای بودن تو. این، آفت آن عادت دهشتناک است! خدا کند رها شوم از دام این عادت. دردی را که به جانم افتاده از من نگیر و هر روز این درد را بیشتر کن: دردِ دردنکشیدن از نیامدنت. الهی که دیر نباشد آن روزی که از تو بخواهم درد نیامدنت را از من نگیری! شبت بخیر درد و درمانم! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔊 #سخنرانی 🎙 حجت الاسلام و المسلمین #عباسی_ولدی 🗓 #جلسه_هفتگی | سه‌شنبه ۲۵ تیر ۹۸ 🔸🔸🔸 ✅ @misaq_ba_shohada

📡 پیامدهای ماهواره در خانواده ⁉️چه شد که پای ماهواره به خانه‌هایمان باز شد؟ فصل3️⃣ : بهانه هایی شبیه دلیل (توجیهات سطحی) 3️⃣ جلوگیری از حریص شدن فرزندان 📣برخی می‌گویند: «در خانه🏠، بساط ماهواره را📡 پهن می‌کنیم تا بچّه‌ها حریص نشوند. اگر ماهواره در خانه نباشد، فرزندانمان بیرون از خانه، وصفش را می‌شنوند و خارج از محدودۀ نظارت ما به سراغ شبکه‌های آن‌چنانی می‌روند. اگر ماهواره در خانه باشد، ما بر میزان و نوع استفاده از آن، نظارت 🔎خواهیم داشت». ‼️یک بار دیگر، این استدلال را بخوانید و پس از آن در مطالبی که می‌گوییم، دقّت کنید. ✅اگر برنامۀ شبکه‌های ماهواره‌ای خوب است، چه دلیلی دارد که شما از تماشای این شبکه‌ها خارج از محدودۀ خانواده، نگران باشید؟ و اگر بد است، چرا خودتان آن را وارد خانه می‌کنید؟ مگر تماشای فیلم‌ها و سریال‌های آن‌چنانی، اگر در خانه انجام بگیرد، اثر منفی کمتری دارد؟! ⁉️ممکن است برخی بگویند: ماهواره، هم بد ⛔️دارد و هم خوب✅. ما ماهواره می‌گیریم و خوبش را برای بچّه‌هایمان👦 پخش می‌کنیم. ◀️کسانی که این نکته را بیان می‌کنند، باید یک بار دیگر به استدلالشان مراجعه کنند. شما نگران شنیدن اوصاف برنامه‌های خوب در بیرون از خانه بودید یا برنامه‌های بد؟ مگر می‌توان تنها با گذاشتن برنامه‌های خوب، شوق فرزندان را برای برنامه‌های بدی که بیرون از خانه وصف آن را می‌شنوند👂، کم کرد؟ کسی که بخواهد به سراغ برنامه‌های بدی که وصفش را شنیده، برود یا از همان دستگاهی استفاده می‌کند که در خانه است یا باز هم به خانۀ دوستش می‌رود و این برنامه‌ها را تماشا می‌کند یا این که فیلم آن را از بازار آزاد، تهیّه می‌کند. 💡راه اصلی، تربیت صحیح است. ✳️در تربیت صحیح، فرزندان به جای این که جامعه 👥را الگوی خود قرار دهند، والدین 👨‍👩‍👧‍👦را الگوی خود قرار داده، جامعه را با محیط خانه می‌سنجند. چنین فرزندانی را باید فرزندان «خانواده‌محور» نامید. 📚بشقاب‌های سفره پشت باممان، ص 165-168 #بشقابهای_سفره_پشت_باممان #ماهواره #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃کوه درد و قلّۀ صبر گاهی به حقیقتی می‌رسم و آن را با همۀ وجودم می‌چشم. حقیقتم را با کسی در میان می‌گذارم. حقیقتم که انکار می‌شود سراپا درد می‌شوم. گاهی به حقیقتی می‌رسم و آن را از ته دل فریاد می‌کشم. وقتی حقیقتم قبول می‌شود امّا در پستوی خانه‌ها گم می‌شود سراپا درد می‌شوم. گاهی به حقیقتی می‌رسم و آن را پشت هم زیر لب زمزمه می‌کنم. وقتی توهّم‌ها به جای حقیقت بر سرم کوبیده می‌شود سراپا درد می‌شوم. گاهی به حقیقتی می‌رسم و با هق هق گریه آن را بیان می‌کنم. وقتی صدای قهقهه‌های تمسخر را می‌شنوم سراپا درد می‌شوم. اینها را گفتم که بگویم بمیرم برای تو آقا! تو همۀ حقیقتی هر چه حقیقت است پیش توست. چه قدر از حقیقت‌ها را چشیدی و آن را با ما در میان گذاشتی و ما شمشیر انکار را بر روی حقیقت‌هایت کشیدیم. چه دردی می‌کشی از دست ما! چه قدر از حقیقت‌هایی را که از ته دل فریاد کشیدی در پستوی خانه‌هایمان گم کردیم و تا همین امروز سراغی از آنها نگرفتیم. چه دردی کشیدی از دست ما! چه حقیقت‌هایی را که زیر لب زمرمه کردی و صدایشان به گوش ما رسید ولی با گُرز توهّمات بی‌انتهایمان بر سرشان کوبیدیم. چه دردی کشیدی از دست ما! چرا به حقیقت‌هایی که با هق هق گریه‌ات به گوش ما رسید قاه قاه خندیدیم و بانی گریه‌های بیشترت شدیم؟ چه دردی کشیدی از دست ما! کاش وقتی به دردهایی فکر می‌کردیم که ما به تو دادیم سراپا درد می‌شدیم! ما را ببخش که از درد دادنمان به تو دردمان نمی‌آید. شبت بخیر کوه درد و قلّۀ صبر! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🌾کِی می‌آیی؟ می‌گویند اگر بیایی دنیایمان آباد می‌شود امنیت بر سر همه‌مان سایه می‌افکند فقر از فرهنگ‌ لغاتمان حذف می‌شود. آقا! من ویرانه‌ها را با حضور تو آبادترین جای دنیا می‌دانم قعرِ سیاهچال‌هایِ دژخیمان هم در کنار تو امن‌ترین ‌جای عالم است. تو خود، گنجینه‌ای، عزیز دل! اگر تکّه نان خشکی هم در بساط نداشته باشم ولی تو را داشته باشم خودم را ثروتمندترین‌ مرد دنیا می‌دانم. آبادیِ زندگی‌ام! امنیت قلبم! گنج ویرانۀ دلم! کی می‌آیی؟ #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi