آمریکا و افغانستان جدید انحصارگرایی طالبان انفعال ایران در افغانستان ابوقاسم

سلام علیکم کسانی که تمکن مالی لازم برای کمک به بیماران صعب العلاج را دارند و می توانند در این موضوع گره از مؤمنین باز کنند به بنده پیام بدهند 🌺🙏 @aboghasem

بدون تردید حیات اجتماعی کشور متاثر از سیاست ورزی های کارگزاران و سیاست مداران است، آن ها با کنش گری های خود نسبت به پدیده ها و چالش ها میان اجتماعات و توده های مختلف جامعه رفتار سازی و شخصیت سازی می کنند. رفتار کارگزاران در ساختار های سیاسی می تواند منجر به استحاله فرهنگی در جامعه شود یا مقدمات تغییر فکر و دغدغه های جامعه شود. تصمیم گیری ها و رفتارها می تواند منشاء بقای ساختار سیاسی و یا سرنگونی و به بن بست کشاندن آن ساختار منجر شود. بنابر این آنچه در جامعه نمود عيني پیدا می کند علاوه بر تاثیر پذیری از جریان های خارجی که درحال جایگزین سازی سبک زندگی جدید در کشور هستند تا به مرور زمان رسمیت پیدا کند، کارگزاران نیز در پیدایش آن نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند. ابوقاسم

🔴دنیا آماده تغییر بزرگ است یقینا دنیا شاهد تغییرات سریع و ناگهانی است که کم تر تحلیلگری می تواند آن را پیش بینی کند. قدرت ها به دنبال درک صحیح اتفاقات هستند، بنابر این آینده پژوهی از اصول بایسته برای فهم شرایط پیچیده و گیج کننده جهان است. دنیا با چالش های مهمی نظیر امنیت، بحران انرژی، اقتصاد، آب و غذا روبه است چالش هایی که در حال رقم زدن جنگ ها و تنش های منطقه ای و بین المللی است. البته این جنگ تصویر دیگری به نام رسانه و سایبری هم دارد که صاحبان آن به دنبال تصاحب فکر و اندیشه بشریت در دنیا برای تغییر فرهنگ ها هستند. بنابراین این یک جنگ ترکیبی و همه جانبه است، هرکس بامش بیش برفش بیش این تقابل یک جنگ تمام عیار برای ظهور قدرت های جدید در اقصی نقاط جهان است. هر قدرتی که بتواند امنیت، انرژی، ترانزیت و آب را در جهان به دست بگیرد آینده بشریت در استعمار آن قدرت رقم خواهد خورد. هیچ کشوری نمی تواند نسبت به جنگ برسر انرژی و آب بی تفاوت باشد. این روزها کنش ها و واکنش های سیاست مداران جهانی در روسیه و اروپا و رهبری مقتدر جمهوری اسلامی ایران از پشت پرده واقعی جنگ در دنیا حکایت می کند. برتری امنیتی،اقتصادی و سیاسی غرب و آمریکا با ظهور قدرت های شرق مثل چین، روسیه و ایران با خطر روبه رو شده است. چراکه بلوک شرق از مولفه های تاثیرگذار در بازار های جهانی یعنی انرژی، ترانزیت و ژئوپلیتیک مهم برخوردار است. این جنگ همه را درگیر خود کرد، اتفاقاتی که در ایران در حال وقوع هست جنس دیگری پیدا کرده، این تازه کم ترین هزینه برای ایران در جنگ با نظام تک قطبی است و احتمال شدت یافتن آن بیشتر خواهد بود. چراکه بلوک غرب و آمریکا موجودیت و استقلال خود را با چالش هایی نظیر ایران، روسیه، چین و... روبه رو می بیند و نمی تواند نسبت به سیاست کاور وحمایت که کشور های بلوک شرق از هم می کنند را تحمل کنند برای همین سیاست تسلیح اوکراین، تایوان، رهاسازی بمب دست ساز تروریسم در افغانستان، آشوب های داخلی در ایران و تنش ها در قفقاز را طراحی کردند. بهترین دفاع حمله است، باید خارج از مرزها به جنگ قدرت های غربی رفت اتفاقات قفقاز همگی جنگ برسر یک انرژی برای حفظ استقلال آمریکا و اروپا است، اروپا تشنه گاز دریای خزر، ایران، الجزایر، قطر، امارات است ایران در قفقاز نمی تواند بی تفاوت بماند چون این موضوع خدمت به بلوک غرب خواهد بود. بنظر می رسد دنیا آماده تغییرات بسیار مهمی می شود، این مساله به تصمیم گیری های مهم و البته جلوگیری از نفوذ در تصمیم گیری ها نیاز دارد تا مبادا از معادلات منطقه و جهان خارج شویم ابوقاسم

خیلی به فاطمیه محتاجیم😭 آه از مادر فداکار😭😭😭 آه از مولاي غريب😭 آه از دل شکسته زینب😭😭 آه از مدينه آه از دل علی😭

جامعه عراق ما را متوجه مساله بسیار مهمی می کند، اما نکته اساسی این است که ما به چه میزان می خواهیم به آن توجه کنیم و چگونه می خواهیم به آن پاسخ بدهیم. برای عراق چه کردید؟ این سوال اشتباه نیست بلکه عراقی دقیقا بدنبال پاسخ صحیحی می گردد که با آن از پاسخ قانع کننده شما دفاع کند. این یعنی تا به الآن جواب یا گفت وگوی قانع کننده ای برای برنامه های خود در عراق نداشتیم در عراق چه می کنیم؟ خوبی این سوال این است که باید انتهای پاسخ دقیقا بگوییم در عراق به چه دستاوردهایی رسیدیم؟ اینکه بتوانیم پاسخ سوال را بدهیم خیلی بار روانی مثبتی برای ما و عراقی ها دارد. سوال در عراق چه کردید برای همه مفید است، حتی برای شیرین فروش منطقه تهران پارس که با آن دلیلی برای حمله و انتقاد به حاکمیت پیدا کند یا برای خواننده این متن که برای آرام کردن خود سیبلی جز ابوقاسم پیدا نکرده است و بی مهبا به او پیام می دهد برای عراق چه کردیم تفاوتی با داستان را از وسط ماجرا خواندن ندارد، چند قدم به عقب برگردیم؟ چرا باید کاری کنیم؟عراقی چرا از ما سوال می پرسد؟ ای کاش بدانید می خواهم چه بگویم من ضد انقلاب نیستم، بلکه با نیمه رهاشده کار یا کار نیمه رها شده مشکل دارم. مساله این است که بدانیم دیگران درباره ما چگونه فکر می کنند؟ پاسخ مثبت را حتما اما باید بتوانیم با پاسخ منفی رو به رو شویم اگر ما نتوانیم از حضور مفید خود در عراق دفاع کنیم و درباره آن حرف بزنیم دلیل نمی شود سرمان را پایین بیاندازیم ابوقاسم

بعضی از مخاطبین سوال می کنند چگونه در بستر رسانه به موفقیت برسیم. پاسخ این سوال رو افراد متخصص و کار کرده باید جواب بدن اما بحسب تجربه چند نکته رو مورد اشاره قرار میدم: ♦️اول اینکه برای افزایش تمرکز وخلاقیت، افراد اضافی محیط اطراف خود را حذف کنید، افرادی که توی زندگی شخصی و اجتماعی خود خاصیتی ندارند را از زندگی بلکه از سطل زباله ذهنی تان هم حذف کنید چون آن ها بدنبال ارضا خلأهای شخصیتی خود هستند و برای آن ممکن است از شما سوء استفاده کنند ♦️دوم اینکه کلی نگری رو در شخصیت خودتون تقویت کنید، با انعطاف به استقبال حوادث و چالش ها بروید تا بتوانید فهم دقیقی از آن داشته باشید و آن را حل و فصل کنید. یعنی آنقدر شخصیت خود را پخته کنید که چالش ها آغازی برای ابداع خلاقیت و برنامه ریزی جهت حل چالش باشد. ♦️سوم اینکه در مسیر موفقیت صبر کنید، کمبود ها، موانع و خلاء ها را بپذیرید و به راحتی خود را مغلوب مشکلات بزرگ شده ذهنی نکنید ♦️چهارم اینکه خود را بشناسی، توانایی ها، فرصت ها، نقص ها و هر آنچه که به شخصیت تو باز می گردد را بشناسی این نکته از همه چیز مهم تر است و تو باید با آنچه که از علم و خلاقیت و ایمانی که قبلا بدست آوردی برای قدم های بعد فکر کنی ابوقاسم

ابوقاسم

همان طور که می دانید بحران گرد وغبار بسیاری از نقاط کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است چندی پیش درباره پروژه سدسازی ترکیه تحت عنوان گاپ نکاتی عرض شد و تاکید کردیم که ترکیه با سدسازی های گسترده بر رودخانه دجله و فرات که رگ حياتي صنعت کشاورزی صد ها هزار هکتار از اراضی سوریه و عراق محسوب می شوند مطمئنا این دو کشور را با بحران های زیست محیطی بزرگی روبه رو خواهد کرد با تاسیس دوسد بزرگ آتاتورک و ایلیسو بر رودخانه فرات و دجله سطح آب این دو روخانه به شکل بی سابقه ای کاهش پیدا کرده است و دربرخی نقاط توان جریان پیدا کردن هم ندارد. اما پروژه داپ ترکیه رو هم نباید از قلم انداخت، ترکیه یک ابر پروژه دیگری را درحال اجرا بر سر رودخانه ارس است و این سیاست دشت مغان را به صحرایی مشابه هورالعظیم و صحراهای عراق و سوریه تبدیل خواهد کرد. پروژه داپ سدهای آرپاچای، کاراکورت و تولوزجاست را شامل می‌ شود و این پروژه در کنار پروژه گاپ امنیت محیط زیست ما را تهدید می کند و رمقی برای کشورهای پایین دست این سه رودخانه برای کشاورزی باقی نمی گذارد. پژوهشگاه های حوزه آبی و محیط زیست و مسئولین سیاسی کشور برای این تهدید زیست محیطی که بعينه تحقق پیدا کرده و وجود دارد چه می کنند معلوم نیست، و طرف ترکی با قوت برای توسعه شرق ترکیه درحال نابود کردن محیط زیست و کشاورزی عراق و ایران و سوریه است. داستان فراتر از یک جنگ سیاسی است، ترکیه ارکان حیاتی ایران و این دوکشور ضعیف را نشانه گرفته، آثار این جنگ آبی در دو دهه آینده خود را نشان خواهد داد. ابوقاسم

امروز با خود فکر می کردم که چه مساله ای می تونه بیش از هر چیز دیگه ای آرامش و نشاط رو خلق بکنه و اون رو در شخصیت آدمیزاد ماندگار کنه يعني خاطرات و تصاویری رو خلق کنه که وقتی در ذهن مرور بشن بازهم نشاط آور باشن؟ يا بهتره اینجوری بگم که دقیقا برای داشتن یه نشاط سالم و مفید به چه ابزاری نیاز داریم؟ ماشین؟ خونه؟ رفیق؟ همسر؟ پول؟ (یا هرچیز دیگه ای که الان در ذهن شما مرور شد...) کدومشون همون نشاط و سکینه ای هست که یه انسان بهش نیاز داره؟و یه عمر برای به دست آوردنش تلاش می کنه؟ ابوقاسم

حداقل برای من به این شکل جا افتاد که عامل نشاط و شادابی یا هر مساله دیگه درون توست. تو باید تصمیم بگیری که با یه تکه سنگ یا یه هواپیمای کاغذی هم که شده خوشحال بشی، بخندی و نشاط پیدا کنی. حرکت بکنی و متوقف نشی. همه این ها از درون قلب و جان و نظام فکری تو بلند میشه چون جزء جزء این عالم و لحظه لحظه این هستی بهانه ای برای نشاط و خنده وسکون قلبی تو است، هیچی نباید بتونه تو رو اذیت کنه و همین سکون و آرامش آنقدر تو را بزرگ خواهد کرد که سنگ رو متلاشی می کنه، کوه رو در برابر تو متواضع می کنه سکون و آرامشی که خیلی کار ازش میاد، خیلیارو میتونه نجات بده در عین حالی که تو رو مثل شمع می سوزونه. به اعتراف چشم و دل، شهید محسن حججی برای من تمثالی از این نشاط است که گاهی آدم دیوانه این همه خوبی و لطافتش می شه و آدم رو یاد سوختن پدرانه آقا رسول الله يا امیرالمؤمنین عليهم السلام برای امتشون میندازه اما با این وجود هرگز لب به نفرین باز نکردند. و قضیه آن موقعی زیبا می شود که همه انبیای الهی و امامان معصوم برای حیات دل تک تک انسان ها آمده بودند یعنی برای بیداری دل تو، من و همه... البته بیدار شدنی که عرض شد... بیدار شدنی از جنس بیداری حاج قاسم سلیمانی عزیز. ابوقاسم

چه هوایی … چه طلوعی! جانم … باید امروز حواسم باشد که اگر قاصدکی را دیدم آرزوهایم را بدهم تا برساند به خدا …! به خدایی که خودم می‌دانم! نه خدایی که برایم از خشم نه خدایی که برایم از قهر نه خدایی که برایم ز غضب ساخته‌اند! به خدایی که خودم می‌دانم! به خدایی که دلش پروانه‌ ست … و به مرغان مهاجر هر سال راه را می‌گوید ! و به باران گفته ست باغ‌ها تشنه شدند …! و حواسش حتی به دل نازک شب بو هم هست! که مبادا که ترک بردارد …! به خدایی که خودم می‌دانم چه خدایی … جانم … سهراب سپهری