#نهج_البلاغه_روزانه_نامه_درباره جنگ صفین افشای حوادث جنگ صفین آغاز كار چنین بود ما با مردم شام دیدار كردیم، كه در ظاهر پروردگار ما یكی، و پیامبر ما یكی، و دعوت ما در اسلام یكی بود، و در ایمان به خدا و تصدیق كردن پیامبرش، هیچ كدام از ما بر دیگری برتری نداشتیم، و با هم وحدت داشتیم جز در خون عثمان كه ما از آن بركناریم، پس به آنان گفتیم: بیایید با خاموش ساختن آتش جنگ، و آرام كردن مردم، به چاره جویی و درمان بپردازیم، تا كار مسلمانان استوار شود، و به وحدت برسند، و ما برای اجرای عدالت نیرومند شویم، اما شامیان پاسخ دادند: (چاره ای جز جنگ نداریم.) پس سر باز زدند، و جنگ درگرفت، و تداوم یافت، و آتش آن زبانه كشید. پس آنگاه كه دندان جنگ در ما و آنان فرو رفت، و چنگال آن سخت كارگر افتاد، به دعوت ما گردن نهادند، و بر آنچه آنان را خواندیم، پاسخ دادند. ما هم به درخواست آنان پاسخ دادیم، و آنچه را خواستند زود پذیرفتیم، تا حجت را بر آنان تمام كنیم، و راه عذرخواهی را ببندیم. آنگاه آنكه بر پیمان خود استوار ماند، از هلاكت نجات یافت، و آن كس كه در لجاجت خود پا فشرد، خدا پرده ناآگاهی بر جان او كشید، و بلای تیره روزی گرد سرش گردانید.