🔻بعد از زخم برداشتن شیر ، نوبت حضور لاشخورها فرا می رسد ... ربات‌ها، مواجب‌بگیرها، میلیشیاهای کامنت به دست و توئیت‌گذار به صف شدند تا اذهان بسیط و تخدیرشده را مغلوب کنند. حالا این وسط وقتی ما صحبت از انفعال و بی‌عرضگی نیروهای امنیتی می‌کنیم، زمین بازی را واگذار و روایت دشمن را پذیرفته‌ایم. الان وقت انتقاد نیست. مطالبه‌ی انتقام و اعلام حمایت از نیروهای امنیتی با تخریب و منفعل نشان دادن آنها متفاوت است. @maryamordouei

🇮🇷 این نزدن‌ها نشانه‌ی نمی‌توانیم‌ها نیست؛ نشانه‌ی تدبیر است. ▪️انتقاد از انتقام سخت حاج قاسم سلیمانی اگر نشانه‌‌ای از یاس و مرعوب شدن داشته باشد، بی‌انصافی است. نزدن، همیشه نشانه نتوانستن نیست. 🎙حجت‌الاسلام محسن قنبریان در محفل چهاردهم فکرت 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ @Fekrat_Net

دوستان لطفاً و خواهشاً وقت بذارید و این یک ساعت و نیم ویدئو رو ببینید اندازه‌ی ده تا کلاس، بصیرت رسانه‌ای میاره چرا اینقدر اصرار دارم؟ چون اینجوری فضا و شرایطی که درش هستیم رو بهتر درک می‌کنیم، اینکه ما در یک جنگ سرد قرار داریم که یک جنگ اطلاعاتیه و بسیااااار ابعاد پیچیده‌ای داره, دیدن این کلیپ کمک می‌کنه تحت تأثیر تحلیل‌های غلط قرار نگیریم https://www.aparat.com/v/xy3LD @maryamordouei

دقیق

حرف غلطی که تکرار می‌کنند. @maryamordouei

دوست عزیز به خاطر انقلاب دو سه روز گوشی را خاموش کن! آسیب شناسی مواضع برخی دوستان انقلابی در خصوص حادثه تروریستی کرمان توانایی یک راننده هیچ وقت در مسیر باز و مستقیم سنجیده نمیشود. بلکه در بحران‌ها مثلاً وقتی لاستیک جلو بترکد و یا ناگهان یک بچه دنبال توپش بدود جلوی ماشین است که همه چیز عیان می‌شود به لطف خدا بچه‌های انقلابی، چون معمولاً چشمشان به دهان رهبریست، در بزنگاه‌ها خوب عمل می‌کنند اما این داستان همیشه و در خصوص همه صادق نیست کمی فکر کنیم و ببینیم دشمن چرا باید زن و بچه را در کرمان بکشد و پای هزینه‌اش هم بایستد. زهر چشم گرفتن از ایران فقط گوشه کوچک از ماجراست مرور مواضع مهره‌های داخلی‌شان در این ساعت‌ها، از کاذب نازیباکلام گرفته تا اینترنشنال، نشان می‌دهد تمرکز اصلی شان بر دو محور و هدف است ۱. فروپاشی انسجام داخلی ایران و چند دسته کردن مردم ۲. ایجاد انفکاک بین مردم و حکومت و به خصوص نهادهای انقلابی با این مقدمات، افسر جنگ نرم برای دفاع از انقلاب و خون این شهدا چه وظیفه‌ای دارد؟طبیعتاً مقابله با این دو تاکتیک اما در عمل چه اتفاقی می‌افتد؟ برخی انقلابی‌ها تمام خشم خود را به جای اسرائیل و آمریکا بر سر سپاه و وزارت اطلاعات و شورای امنیت ملی تخلیه می‌کنند که شما عرضه مراسم‌داری ندارید شما عرضه انتقام ندارید و و حرف‌هایی که خیلی راحت میشود با فتوشاپ لوگوی ادمین انقلابی‌اش را برداشت و به عنوان حرف نفتالی و محمود صادقی به خورد مخاطب داد عقب‌تر برگردیم در ماجرای مهسا امینی و اینکه عزیزترین دوستان انقلابی مان که انقلابی بوده و هستند دقیقاً همساز با کثیف‌ترین دشمنان ما استوری نه به گشت ارشاد گذاشتند. عزیزانی که همین امروز هم در جهاد تبیین هستند و بسیار هم محترم اما در مواقع حساس انسان آرزو می‌کند گوشی‌شان دو سه روزی خراب شود! این‌ها در اکثر مواضعشان خوب عمل می‌کنند چون اکثر مواضعشان داستان همان راننده است و جاده صاف خیلی فکر کردم چه اتفاقی می‌افتد که در بحران‌ها گاهی وا می‌دهند به سه احتمال و حالت رسیدم ۱. به لحاظ پایه‌های فکری و احاطه بر داده‌ها آگاهی و یا بصیرت کافی را ندارند و این ضعف و عدم مطالعه، سر بزنگاه‌ها خودش را نشان می‌دهد. مثل کودکی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد و ممکن است سال‌ها سالم بماند، اما با ورود یک ویروس ارکان بدنش بر باد می‌رود. مثلاً برخی که از همان اول جنگ غزه خواهان ورود ایران بودند و کمترین تحلیل برای گام بعدی نداشتند یا کسانی که نه به گشت ارشاد گفتند اما هیچ نسخه جایگزینی به مغزشان نمی‌رسید و قدرت هضم این را نداشتند که کار فرهنگی منافاتی با برخورد قانونی ندارد یا کسانی که به نهادهای امنیتی به خاطر حادثه دیروز توهین می‌کنند اما هزاران هزار دستاورد و موفقیت عملیاتی و اطلاعاتیشان را نمی‌بینند ۲. آسیب دیگر بحث عدم توانایی کنترل هیجان است. دروغ چرا؟ بنده هم از شکست اطلاعاتی عملیاتی دیروز عصبانی هستم و به نظرم می‌شد بهتر عمل کرد اما اگر نتوانم خشمم را کنترل کنم و آن را به جای عقل ملاک پست گذاشتن قرار دهم، چه تفاوتی میان من و کسانیست که در سال ۸۸ و ۱۴۰۱ به هر بهانه‌ای خشمگینانه کشور را به آتش کشیدند؟ ۳. مسئله دیگر بحث موقعیت‌نشناسی است. اصلا فرض کنیم وزارت اطلاعات ما و سپاه ما ضعیف و همیشه شکست خورده است. یا گشت ارشاد بدترین انتخاب بوده است. آیا فهم این مسئله سخت است که دقیقاً وسط جنگ و اغتشاش ساعات مناسبی برای افاضه کردن همراه با تنفر علیه مسئولان و بنزین ریختن بر هیجانات مردمی و آتشی که دشمن افروخته نیست؟ تصور کنید برادرتان در خانه را خوب نبسته و دزدان قاتل به خانه ریخته‌اند آیا در وسط معرکه و جلوی چشم دشمن فرصت خوبی برای باز ماندن از قاتلان و فریاد کشیدن بر سر برادر است؟ شاید از شدت وضوح اشاره به آن ضروری نباشد اما می‌گویم که مقصود من نقد نکردن نهادهای انقلابی و یا حتی مواضع کلان کشور نیست اتفاقا درخواست عمومی مردم از مسئولان برای انتقام از دشمن خودش سوخت لازم برای موشک‌هاست. اگر چنین برداشتی از صحبت‌هایم داشتید، متن را دوباره بخوانید! #انتقام_سخت_خواست_مشروع_ملت 🍃روزنوشتهای دکتر علی صدر @siyasatbrotoush

بعد از عملیات تروریستی دیروز، پا شدن اومدن گلزار شهدا، تا مسیر خالی نمونه بعد هم می‌گن« شهادت خونوادگی می‌چسبه» شما این ملت رو می‌خواید تسلیم کنید؟! زهی خیال باطل. اینا امت همون امامی هستند که فرمود:« بکشید ما را ملت ما بیدارتر خواهد شد» @maryamordouei

می‌بینید اوضاع ما رو؟؟!!! @maryamordouei

امروزه به نسلی (بزرگ یا کوچک) در ایران فکر می‌کنم که «مسمومیت مجازی» و «گناهان پسامدرن» آنها را به شدت «قسیّ القلب» کرده به گونه‌ای که در برابر «خون‌های پاک و مظلوم» هیچ تاثّری پیدا نمی‌کنند. نمونه‌های این قساوت را در اشرار جامعه سنتی نمی‌توان مشاهده کرد. https://virasty.com/Habibollah_Babai/1704348137880155703 https://eitaa.com/Habibollah_Babai

برنامه امشب جریان را که از شبکه یک با حضور آقای مصطفی خوش چشم پخش شد حتما ببینید. حداقل از دقیقه ۳۶ به بعد رو تأکید می‌کنم ببینید. http://www.telewebion.ir/episode/0xab56d4e @maryamordouei

🗒️از «نیم»ها فرار کنید ✍️ مریم اردویی ▪️ نضج‌گرفتن مظاهر مدرنیسم و به‌ویژه فضای‌ مجازی و گسترش افراطی داده‌های عمدتا بدون عمق، سبب ایجاد نوعی حس استقلال از رجوع به متخصص در اذهان شده که می‌توان از آن به «توهم دانایی» تعبیر کرد. علامه‌ی گوگل در پدیدآمدن چنین ذهنیتی نقشی محوری دارد. ویکی‌پدیا نیز که در هر زمینه‌ای جایگزین کتب مرجع و تخصصی شده، پای لنگ دیگر این توهم است. البته این آفت تنها گریبان‌گیر نسل جوان نیست بلکه رسانه‌های نوین به‌علت عاملیت‌دادن به کاربر و تشویق به ابراز وجود سبب‌ساز بستری شده‌اند که اشخاص مختلف از نخبگان گرفته تا افراد عادی با مستمسک قرار دادن حق «آزادی بیان» در هر زمینه‌ای اظهار نظر می‌کنند و بدون داشتن اطلاعات کافی یا پیوست مطالعاتی در یک موضوع تخصصی، له یا علیه آن، موضع می‌گیرند تا جایی‌که چنین اظهارنظرهایی سبب بدبینی نسبت به دین و تحریف حقیقت و در مواردی به‌خطر افتادن امنیت ملی می‌شود. علی‌الخصوص اگر شخص به علت دنبال‌کنندگان بالا دارای دایره‌ی اثرگذاری وسیعی باشد. ▫️ شهید مطهری در کتاب فلسفه‌ی تاریخ از خطر وجود نیم‌ها سخن گفته و خطر ناقص برخی چیز‌ها را بیشتر از عدم محض آن دانسته و می‌گویند: «آدمی که عالم نیست، چون می‌داند عالم نیست، لااقل تسلیم در مقابل عالم است. مثل کسی که طبیب نیست، می‌داند طبیب نیست از وجود طبیب بهره می‌برد. اما نیمچه طبیب، چون خودش را طبیب می‌داند تسلیم یک طبیب نیست، آن‌وقت از همان علم ناقصش می‌خواهد استفاده بکند به جای سود، زیان می‌برد. نیمچه مجتهد‌ها و نیم‌روشنفکر‌ها و نیم‌های دیگر که یک چیزکی می‌دانند و چیز‌های دیگر را نمی‌دانند، خطرشان بیشتر است. این‌ها به سر چهار کلمه یا شعار، بدون اینکه متعمق بشوند و درست عمقش را دریابند، این چهار تا شعار، این‌ها را از جا حرکت می‌دهد». ▪️ از سوی دیگر، در عصر مجازی و انفجار داده‌ها ما با آگاهی در معنای خاص آن یعنی «اطلاعات» مواجهیم که برای زیست انسانی اگرچه لازم اما کافی نیست. چراکه انسان برای زندگی شرافتمندانه نیاز به نوعی خودآگاهی دارد که تنها با مصرف داده‌های بی‌شمار حاصل نمی‌شود. از قضا انسان که برای زیستن آگاهانه نیاز به تفکر عمیق در مورد حقیقت وجود خویشتن دارد، هویتش زیر انبوه داده‌ها دفن می‌شود. نیل پستمن، متخصص آمریکایی رسانه، می‌گوید بشر گذشته به اندازه‌ی یک کوزه اطلاعات داشت و آن را تا آخرین جرعه می‌نوشید اما بشر مدرن در کنار اقیانوس عظیمی از اطلاعات از تشنگی می‌میرد. 🆔 @vaavmag 🔗 https://vaavmag.ir