هدایت شده از صحیفه زندگی ،صحیفه سجادیه
46.83M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
میخواهی مقامت از فرشته ها بالاتر برود ؟
مقام معظم رهبری
هدایت شده از صحیفه زندگی ،صحیفه سجادیه
اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکو إِلَیْک فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَهَ وَلِیِّنَا وَ کثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا وَ شِدَّهَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا...
#یاصاحبالزمان
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
قَالَ (عليه السلام): الْإِيمَانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ عَلَى الْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ، وَ أَلَّا يَكُونَ فِي حَدِيثِكَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِكَ، وَ أَنْ تَتَّقِيَ اللَّهَ فِي حَدِيثِ غَيْرِكَ.
امام عليه السلام فرمود: ايمان آن است كه راست گويى را در آن جا كه به زيان توست بر دروغ گويى در آن جا كه به سود توست مقدم دارى و اين كه گفتارت بيش از عملت نباشد و به هنگام سخن گفتن درباره ديگران تقواى الهى را پيشه كنى
حکمت ۴۵۸ نهج البلاغه
حديث و آيات: ۱. دوستي با خدا
۲۴ پيامبر صلي الله عليه و آله : اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِرُخَصِهِ كَما يُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِعَزائِمِهِ؛
خداوند دوست دارد از امور مجاز نيز استفاده شود چنانكه دوست دارد به تكاليفعمل شود. [وسائل الشيعه، ج 1، ص 81 ، ح1]
امام رضا(ع) به عبدالعظیم: با این کارها به من نزدیک شوید
🔹ای عبدالعظيم سلام مرا به دوستانم برسان و دستورشان بده كه راستگو وامانتدار باشند، خاموشی گزينند، از مجادلات بيهوده بپرهيزند، به هم روى آورند و با يكديگر ديدار كنند كه موجب نزديكى به من است.
ابن عبّاس نقل میکند که روزی شخصی دو شتر فربه را به عنوان هدیه خدمت پیامبر اکرم (ص) آورد. رسول خدا (ص) به اصحاب و همراهان خود فرمود:
کدامیک از شما میتواند دو رکعت نماز را با همهی واجبات آن از قیام و رکوع و سجود و سایر اعمالش به جا آورد و در اثنای آن، به چیزی از امور دنیوی نیندیشد و در قلبش، فکر دنیا خطور نکند تا یکی از این دو شتر را به او هدیه کنم؟
این مطلب را یکبار و دو بار بلکه سه بار تکرار فرمود اما هیچ یک از اصحاب جوابی نداد. امیرالمؤمنین (ع) برخاست و عرض کرد:
«أَنَا یَا رَسُولَ اللَّهُ أُصَلِّی الرَّکْعَتَیْنِ أُکَبِّرُ التَّکْبِیرَةَ الْأَوْلَى إِلَى أَنْ أُسَلِّمَ مِنْهَا، لَا أُحَدِّثُ نَفْسِی بِشَیْءٍ مِنْ أُمُورِ الدُّنْیَا»
[ای رسول خدا؛ من دو رکعت نماز را از تکبیره الإحرام آن تا سلام آخر میخوانم و به چیزی از امور دنیوی حدیث نفس نمیکنم]
فرمود: ای علی؛ درود خدا بر تو باد؛ نماز را شروع کن! امیرالمؤمنین (ع) تکبیر گفت و به نماز پرداخت، و همین که سلام نماز را گفت، جبرئیل فرود آمد و به پیامبر اکرم (ص) عرض کرد: ای محمّد؛ خداوند به شما سلام میرساند و میفرماید: یکی از دو ناقه را به علی (ع) عطا کن.
رسول خدا (ص) فرمود: من شرط کرده بودم که اگر دو رکعت نماز بخواند بدون اینکه به چیزی از امور دنیوی فکر کند شتر را به او دهم؛ امّا علی (ع) هنگامی که به تشهّد مشغول بود با خودش فکر کرد کدامیک از دو شتر را بگیرد؟.
جبرئیل عرض کرد: ای محمّد! خداوند سلام رسانیده و میفرماید: علی (ع) که فکر میکرد کدامیک از این دو شتر را بگیرد، نه بخاطر خودش بود و نه به خاطر دنیا؛ بلکه او فکر میکرد کدامیک را بگیرد که فربهتر باشد تا در راه خدا آن را بکُشد و برای خشنودی پروردگار به فقرا بدهد.
رسول خدا (ص) گریه کرد و هر دو شتر را به او مرحمت فرمود. علی (ع) هر دو را کُشت و در راه خدا انفاق نمود، و در این مورد خداوند تبارک و تعالی این آیه شریفه را نازل فرمود:
«إنَّ فی ذلِک لَذِکْری لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ أوْ ألْقَی السَمْع وَهُوَ شَهید»
[و در قضیّه گذشتگان تذکّر است برای کسی که دل آگاهی دارد یا به کلام پروردگار گوش فرا دهد، و او گواه است]1
[1] بحار الأنوار (ط - بیروت)، علامه مجلسی، ج36، ص 161
و ترجمه کتاب نفیس (القطره)، مستنبط، احمد، انتشارات حاذق، ج1، ص172
معنای بسم الله
۱۱ . امام عسكرى عليه السلام :
فى تفسيرِ البَسْملَةِ : اللّه ُ هُو الّذى يَتألَّهُ إلَيهِ عِندَ الحَوائجِ والشَّدائدِ كُلُّ مَخْلوقٍ عِندَ انْقِطاعِ الرَّجاءِ مِن كُلِّ مَن هُوَ دُونَهُ،وتَقَطُّعِ الأسْبابِ مِن جَميعِ مَن سِواهُ .
امام عسكرى عليه السلامـ در تفسير «بسم اللّه الرحمن الرحيم» ـ : اللّه هموست كه هر مخلوقي درهنگام نيازها وگرفتاريها وقتي اميدش ازهمه ، جز او ، قطع مي شود ورشته هر سببي ، جز او ، بريده مي گردد ، به او روي مي آورد .
منتخب ميزان الحكمة» صفحه ۱۸۰
اهمیت واجبات
۱۲ . امام عسكرى عليه السلام :
لا يَشغَلْكَ رِزقٌ مَضمونٌ عن عَمَلٍ مَفروضٍ .
روزي ضمانت شده ، تو را از كارهاي واجب باز ندارد .
هدایت شده از مکاسب شیخ انصاری استاد صالحی
صفوان بن مَهران شتران زیادی داشت که از کرایه دادن آنها، معیشت و زندگی خود را می گذراند و از همین جهت به او جمّال می گفتند.
نقل می کند که؛ روزی خدمت حضرت امام موسی کاظم(ع) رسیدم. آن حضرت(ع) به من فرمود:
«صَفْوَانُ کُلُّ شَیْ ءٍ مِنْکَ حَسَنٌ جَمِیلٌ مَا خَلَا شَیْئاً وَاحِداً» ای صفوان همه چیزِ تو خوب و نیکو است جز یک چیز
سؤال کردم: فدایت شوم آن چیست؟ امام(ع) فرمود:
«إِکْرَاؤُکَ جِمَالَکَ مِنْ هَذَا الرَّجُلِ یَعْنِی هَارُونَ » اینکه شتران خود را به این مرد (یعنی هارون خلیفه وقت) کرایه می دهی
عرض کردم:
《وَ اللَّهِ مَا أَکْرَیْتُهُ أَشَراً وَ لَا بَطَراً وَ لَا لِلصَّیْدِ وَ لَا لِلَّهْوِ وَ لَکِنِّی أَکْرَیْتُهُ لِهَذَا الطَّرِیقِ(یَعْنِی طَرِیقَ مَکَّةَ) وَ لَا أَتَوَلَّاهُ بِنَفْسِی وَ لَکِنِّی أَبْعَثُ مَعَهُ غِلْمَانِی》
به خدا سوگند من از روی حرص و سیری و لهو چنین کاری نمی کنم.
چون او به راه حج می رود، شتران خود را به او کرایه می دهم. خودم هم خدمت او را نمی کنم و همراهش نمی روم، بلکه غلام خود را همراه او می فرستم.
امام(ع) فرمود: «یَا صَفْوَانُ أَ یَقَعُ کِرَاؤُکَ عَلَیْهِمْ؟ »
آیا از او کرایه طلب داری؟ گفتم: فدایت شوم. آری
امام(ع) فرمود: «أَ تُحِبُّ بَقَاءَهُمْ حَتَّی یَخْرُجَ کِرَاؤُکَ؟»
آیا دوست داری او باقی باشد تا باقی کرایه ات را به تو برسد؟
گفتم: آری
امام(ع) فرمود:
مَنْ أَحَبَّ بَقَاءَهُمْ فَهُوَ مِنْهُمْ وَ مَنْ کَانَ مِنْهُمْ کَانَ وَرَدَ النَّارَ
کسی که دوست داشته باشد بقای آنها را، از آنان خواهد بود و هر کس از آنان (دشمنان خدا) باشد، جایگاهش جهنم خواهد بود.
صفوان می گوید:
فَذَهَبْتُ فَبِعْتُ جِمَالِی عَنْ آخِرِهَا
بعد از این گفتگو با امام کاظم (ع)، تمامی شتران خود را فروختم.
وقتی این خبر به هارون رسید، او مرا خواست و به من گفت:
به من گزارش داده اند که تو شترهای خود را فروخته ای، چرا این کار را کرده ای؟
گفتم: آری فروختم.
چون پیر و ناتوان شده ام و غلامانم از عهده این کار برنمی آیند
هارون عصبانی شد و گفت:
هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ إِنِّی لَأَعْلَمُ مَنْ أَشَارَ عَلَیْکَ بِهَذَا أَشَارَ عَلَیْکَ بِهَذَا مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ
هرگز هرگز می دانم که تو به اشاره موسی بن جعفر(ع) شتران خود را فروخته ای
به او گفتم:
مَا لِی وَ لِمُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ؟
من را با موسی بن جعفر چکار؟
هارون گفت:
دَعْ هَذَا عَنْکَ فَوَ اللَّهِ لَوْ لَا حُسْنُ صُحْبَتِکَ لَقَتَلْتُکَ
بس است دیگر
به خدا قسم اگر حق مصاحبت تو با من نبود، تو را می کشتم.(رجال الکشّی، ج۲، ص۷۴۰، ح۸۲۸)
➖فایده خوردن تهمانده سفره
🛑عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: أَكَلْنَا عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَلَمَّا رُفِعَ اَلْخِوَانُ لَقَطَ مَا وَقَعَ مِنْهُ فَأَكَلَهُ ثُمَّ قَالَ لَنَا إِنَّهُ يَنْفِي اَلْفَقْرَ وَ يُكْثِرُ اَلْوَلَدَ .
🔰معاوية بن وهب گويد:
خدمت امام صادق عليه السّلام غذا خورديم، هنگامى كه سفره برداشته شد، حضرتش آنچه را كه از سفره افتاده بود برمىداشت و آن را مىخورد.
سپس به ما فرمود: اين كار، فقر را از بين مىبرد و فرزند را فراوان مىسازد.
📚: الکافي ج۶ ص۳۰۰
♻️کانال:علم الحدیث
@mirasehadisi
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ العَبدَ إذا أطالَ السُّجودَ حيثُ لا يَراهُ أحَدٌ ، قالَ الشيطانُ : وا وَيلاه! أطاعُوا و عَصَيتُ ، و سَجَدُوا و أبَيتُ .
[ثواب الأعمال : 56/1.]
امام صادق عليه السلام : هرگاه بنده در جايى كه كسى او را نمى بيند سجده را طول دهد ، شيطان گويد : واويلا! آنان فرمان بردند و من نا فرمانى كردم و سجده كردند و من نكردم.
💠حدیث در رابطه طولانی کردن سجده
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أطِيلُوا السُّجودَ ، فما مِن عَمَلٍ أشَدَّ على إبليسَ مِن أن يَرَى ابنَ آدَمَ ساجِدا ، لأنّهُ اُمِرَ بالسُّجودِ فَعَصى .[الخصال : 616/10.]
امام على عليه السلام : سجده را طول دهيد ؛ زيرا هيچ چيز براى ابليس سخت تر و نا خوشايندتر از اين نيست كه فرزند آدم را در حال سجده ببيند ؛ چرا كه به او فرمان سجده كردن داده شد ، اما سرپيچى كرد
امام امیرمؤمنان علی علیه السلام:
ذَهابُ الْعَقْلِ بَیْنَ الْهَوی وَالشَّهْوَةِ؛ [۱]
عقل آدمی در کشمکش میان هوای نفس و شهوات از بین میرود.
----------
[۱]: ۱. مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۲۱۱.