❌ سالی تلخ و عجیب شاید در تاریخ سابقه نداشته باشد چنین فرزندان عزیزی از سلاله طاهره صدیقه بشهادت رسیده باشند .... الهم عجل لولیک الفرج 💠https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

فصل تنهایی مولایم علی آغاز شد ... #فاطمیه #ایام_فاطمیه #فاطمیه_سلام_الله_علیها ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅ 💠https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

حتی اگر که حق حتی اگر که نور چشمی نبیندش محروم میشود حتی اگر امام حتی اگر علی اُمت جفا کند مظلوم میشود 🎙 #مهدی_رسولی ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

📌 روضه جانسوز حضرت زهرا (س) ▫️استاد #عالی 🏴 این یک دقیقه روضه از استاد عالی رو وقتی حال خوب داشتید مشاهده بفرمایید ................................... https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#تلاوت_ماندگار ‍🎙شاهکاری بسیار زیبا و شنیدنی از استاد شحات‌ بزرگ 📖سوره مبارکه فتح آیات ۲۷ تا آخر ، سوره مبارکه نجم آیات ۱ الیٰ ۳۰ و سوره مبارکه بلد آیات ۱ الیٰ ۱۸ 🏘اجرا شده در مصر ، اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی ⏰مدت‌زمان تلاوت : ۳۱:۱۵ 🎧بشنوید و لـذّت ببرید ... کانـال آموزشی الحان و نغمات قـرآنـی https://eitaa.com/alhanqurani کانال اهل القرآن https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#سوره_آل_عمران #ترتیل #منشاوی #صفحه۶۱ انس هرروز با کلام محبوب حقیقی ،به نیت توفیق عمل و تعجیل در فرج امام مهربانی ها مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#تفسیر_آیه_به_آیه_قرآن_کریم #حجه_الاسلام_قرائتی #سوره_مبارکه_انفال_آیه_۴۸ https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#آموزش_ترجمه #هر_روز_یک_کلمه_از_قرآن_کریم #کلمةُ_الیَوم #رَقَــــــــــم317 🍒 غَـــــرَام 🍒 غَـــــرَام :العذاب الدائِم الملازِم.التّعلق بالشّئ تعلُّقاََ لا یستطاع التّخلص منه. غَـــــرَام :مصیبت وناراحتی شدیدی که دست از سر انسان برندارد. 📖 وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ • إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَـــــرَاماََ /فرقان:۶۵ و کسانى که مى گویند: پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، که عذابش سخت و پر دوام است. توجه👇👇👇👇👇👇👇👇 واژه غَرَام در اصل به معنى مصیبت و ناراحتى شدیدى است که دست از سر انسان برندارد. و اگر به شخص طلبکار غریم گفته مى شود به خاطر آن است که دائماً براى گرفتن حق خویش ملازم انسان است. به عشق و علاقه سوزانى که انسان را با اصرار، به دنبال کار یا چیزى مى فرستد نیز غرام گفته مى شود. اطلاق این واژه بر جهنم در آیه ی امروزبه خاطر آن است که عذابش شدید، پى گیر و پر دوام است. #استاد_عبدالکاظم_چلداوی https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

رسول اكرم صلى الله عليه و آله: يا عَلىُّ رَحِمَ اللّه  والِدَينَ حَمَلا وَلَدَهُما عَلى بِرِّهِما O Ali, may God have mercy on parents who help their children to do good to themselves. 💛اى على خداوند رحمت كند پدر و مادرى را كه فرزند خويش را بر نيكى كردن به خودشان يارى كنند. 📚من لایحضره الفقیه جلد۴، صفحه ۳۷۲ https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#مولای_مهربان الا ای یوسف گمگشته ی کنعان زهرا ز پشت پرده ی غیبت برون شو، جان زهرا ببین رخسار زردم، پر از اندوه و دردم ولی اللهِ اعظم ، بیا دورِت بگردم بیا و ببین، تو ای مهجبین، که بر غفلت اسیرم بده با وفا، به راه خدا، فقیرم من فقیرم گل فاطمه، گل فاطمه، اباصالح، یا مهدی اللهم عجل لولیک الفرج 💠https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

🏴 مراسم عزاداری شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها ▪️سخنرانان: حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین آقامیری و حجت الاسلام والمسلمین راجی ▪️مداحان آقایان: مهدی رسولی و میثم مطیعی ◼️زمان:جمعه ۲۵ آبانماه ۱۴۰۳ ◼️مکان: حرم مطهر، شبستان امام خمینی رحمة الله علیه #اطلاع_رسانی ▪️◾️🔳◾️▪️ کانال رسمی آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها 🆔 @astanqom

📣 فرمایشات استاد پرهیزکار عزیز، در مورد پویش #ایران_همدل 🔸 قرآن کریم: وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ ترجمه: اگر (مسلمانان تحت ظلم دشمن) از شما یاری طلبند، بر شما واجب است که آنها را یاری کنید 🔹جهت کمک نقدی به مردم مظلوم فلسطین و لبنان از طریق زیر می توانید اقدام کنید؛ 🔸 پرداخت مستقیم از سایت مقام معظم رهبری: irane-hamdel.khamenei.ir

#معلمی_یعنی_مهربونی #خاطرات_معلمان_موفق #دکتر_مهدی_همتی بنام خدای مهر معلمی حکمرانی نیست روح نوازی است... به خاطر دارم صبحی را که در کش و واکش عجله های صبحگاهی برای رفتن به مدرسه آماده می شدم گاهی نیم نگاهی به ساعت می انداختم و بقیه نگاه را به دخترم که با آرامشی خواستنی اما آزار دهنده مهیای مدرسه می شد و من چاره ای نداشتم که با نگاه های ممتد او را همراهی کنم بلکه زودتر آماده شود. به هر تقدیر با تذکرات مکرر من مهیا شد و راهی شدیم... صبحی سرد که که گویی از آسمان مه بر زمین می بارید. در مسیر دائم در این فکر بودم که امروز برای اولین بار بعد از سالها نظم و نسق، دیرتر به کلاس درس خواهم رسید و این برای من که متعهد به نظم در ورود و خروج از کلاس بودم و دانش آموزانم آن را به خوبی می دانستند باعث نوعی به هم ریختگی شده بود... مدام این انديشه ذهنم را به هم ریخته بود و ترافیک صبحگاهی غیر معمول روزانه ی مسیر هم به کلافگی ام دامن می زد. با ادامه ی مسیر، دلیل ترافیک مشخص شد؛ از فاصله ای نه چندان دور آمبولانسی قابل دیدن بود... آرام آرام که نزدیک شدم، صحنه ای حالِ کلافه ام را منقلب کرد. ملحفه ای سفید اما خون آلود که جسمی بی جان را پوشانده بود و با فاصله ای دورتر موتوری که پس از برخورد با جدول کنار خیابان نقش بر زمین بود و چیزی از آن باقی نمانده بود. از جمعیتی که گوشه دیگر میدان جمع شده بودند ماجرا را جویا شدم... گفتند: که این دانش آموز دقایقی پیش از این راکب آن موتور بوده... نوجوان آرمیده بود و گویی سالهاست که از قال و قیل مدرسه رها شده است. حسی به خزان زدگی زمستان سرد تمام وجودم را فرا گرفت... مغموم و سر درگریبان که چرا؟... . بالاخره دخترک را به مدرسه رساندم و گویا فهمیده بود حال امروزم با دیگر روزها فرق دارد. از ماشین که پیاده می شد، لحظه ای نگاهم به نگاهش دوخته شد و ریسمان نگاهش با جمله «خدا حافظ بابا» پایان یافت... به مدرسه رسیدم حیاط خلوت و بچه ها لحظات ی بود که در کلاس حضور داشتند. پله های راهرو ورودی را دوتا دوتا برچیده و به سمت کلاس درس رفتم. قصد ورود به کلاس داشتم که با سلام و صبح بخیر آقای «آزاد» - معاون مدرسه - به خود آمدم؛ از کلاس بغل خارج شده بود. سلام و تحیتی و اجازه مرخصی خواستم. وارد کلاس شدم؛ دانش آموزان ۱۱ ادبیات... بچه های خوبی که دیدنشان شوق آور و ماندن در کلاس ملال آور خدایا! از این همه تضاد به تو پناه می برم. همین که وارد شدم بر خلاف عادات همیشگی که لحظاتی در دالان در ایستاده و سلام و احوال پرسی می کردم با سلامی نرم اما هشدار، پشت میز قرار گرفتم. گویا بی قراری من با بی قراری نگاه های بچه ها گره خورد بود. لحظاتی سکوت پرآشوب در کلاس فراگیر شد. حتما که بچه ها هم متوجه شده بودند که این ورود غیر منتظره و بر خلاف عادت من به کلاس دلیلی دارد. خودم را جمع و جور کردم اما نقش بازی کردن به من نیامده بود. با هر مشقتی بود نفسی از سر رضایت کشیدم و شروع به تدریس کردم. بچه ها می دانستند که موقع ارائه درس باید شش دانگ حواس، حضور حاضر در کلاس باشد نه حضور غائب. نوشتم و نوشتم و گفتم ... . لابلای کلام من صدای پچ پچی در کلاس می پیچید و لحظاتی درنگ می کردم و مجددا بر تخته سبز، درس را سفیده می کردم... تذکری مشفقانه دادم که حواستان به من باشد؛ اما گویا تقدیرآن روز، حدیث دیگری را مقدر کرده بود. سرم را که برگرداندم «محمود بنا» - که البته بچه ها او را محمود بنا صدا می کردند – دیدم. دلیلش این بود که دستی در بنایی داشت. قدی بلند،هیکلی درشت و چهارشانه، کتفانی ستبر و گشاده، بازوانی متراکم و ورآمده، اندکی قوس شکم، پوستی برشته از آفتاب تابستان، سری درشت با بینی کوفته و چشمانی زیبا که گویی حکایت پای طاووس و پرش را می کرد. او را دیدم که با همان دستان زمخت کارکرده اش صندلی صمد نیکو کلام را به سمت دیگر هل می دهد و پوز خند شیطنت آميزي حواله اش می کند. تذکر دادم . خودش را جمع کرد. شروع کردم به ادامه درس و صدای سوت کشیده شدن صندلی، اینبار نگاه همه را به سمت محمود بنا سوق داد. گچ را بر کتیبه نهادم و دقیق جلو میز ایستادم. همچون عمود منصفی که دو ضلع میز را نصف کرده باشد. نگاهم که به نگاهش دوخته شد متوجه جو غیر معمول کلاس شد. صدایش کردم با اندکی دلهره و تردید به سمت من آمد. نرسیده، صورتش را با چکی نوازش کردم. بخودم آمدم دیدم که کار تمام شده و برای اولین بار دانش آموزی را چنین نواخته ام محمود بنا مانده بود که دومین سیلی من را هم بچشد، اما دست ضارب من یخ کرده بود. همه چیز سرد و خاموش شد. جوششی در کلاس نبود. برق رضایت همیشگی در چشمان بچه ها یخین شده بود و لبخند شیرین گاه و بیگاهشان در پشت نقاب بهت و حیرت خبردار قامت راست کرده بود. به اشاره ای، محمود را به رفتن و نشستن سرجایش هشیار کردم. و خیزان به پشت میز آمدم. دنیا برایم تنگ و تار شد. ادامه👇

ادامه #معلمی_یعنی_مهربونی👆 با چشمانم دود شدن دو دهه اندوخته ی آداب دانی، عشق به کلاس و درس و بچه ها را می دیدم. می دیدم که آسمان کلاس درس من‌، تاریک و تباه شده است. نگاهی به دست راست خود کردم و با او به نجوا نشستم که گیرم به تو امر به منکر کنند تو چرا تمکین کردی؟ تو چرا شوخ مرامی یک نوجوان را با دلی سنگی خش دار کردی؟ اگر این کار تو جان ارزشمند عشق را از او گرفته باشد، در مقابل وجدان خودت چه پاسخی داری؟ بیچاره زبان نداشت که از خود دفاع کند. کلاس در سکوت مطلقی فرو رفته بود. نفس از سینه ای نمی جنبید. و من یکه و تنها سالهای خوب و زیبای معلمی را مرور می کردم. همه گذشته ام مثل رگباری از حادثه های تلخ و شیرین در مقابلم عبور می کردند. نمی دانستم چرا تقدیر امروزم این چنین رقم خورده... . آرنجم ستون دستان و دستانم ستونی شده بودند که سرم به روی میز نغلطد. به خودم آمدم که ناگاه زنگ تفریح زده شد. به بچه ها نگاه کردم... . نمی دانستم لحظات چگونه سپری شده اند. از پشت میز برخواستم و طبق روال معمول به سمت در کلاس رفتم. سمت راست را ندیدم و به دنبال جایی می گشتم که فارغ از همه چیز و همه کس با خودم نجوا کنم. جایی دنج تر از آبدارخانه نبود. پناه گرفتم؛ پناهم داد. لحظاتی بر صندلی خدمتگزار نشستم و مرور تلخ های امروزم. آن سال روزهای سه شنبه زنگ دوم کلاس نداشتم و این فرصتی به من داد که نفس تنگ شده در سینه ام را آرام آرام مرهم نهم. آقای بیگی (مدیر مدرسه) را یک لحظه در کنار خودم دیدم که با همان لحن و تکیه کلام همیشگی گفت: دکتر ! اینجا چرا؟ همه جا رو گشتم بلکه برای صرف صبحانه بیای پیدایت نکردم. گفتم لابد از مدرسه بیرون رفته به تلفن‌تان هم زنگ زدم جواب ندادید. راست می‌گفت تلفنم در حالت سکوت بود. عذر خواهی کردم خیلی شرمنده شدم. و اجازه خواستم دقایقی دیگر ملاقاتشان کنم. این آمد و شد مدیر حالم را اندکی قرار داد. استکانی را از آب جوش سماور پر کردم. آرام آرام نوشیدم. اما لحظه ای از اتفاق امروز رها نمی شدم. دیگر زنگ دوم زده شده بود و بچه ها راهی کلاس و من راهی برهوت تنهایی و پشیمانی. از آبدارخانه بیرون آمدم. شاید جایی بیابم که درنگ بیشتری کنم. اتاق پرورشی که گوشه از آن کتابخانه بود را دیدم. آرزو کردم کسی نباشد بلکه بتوانم لحظاتی آرام شوم. آرزویم برآورده شد. کسی نبود جز انباشت کتاب‌ها... . چشمانم به کلام نور افتاد. نمی دانم چه شد که بی درنگ از روی میز برداشتم و به رسم تفال نیک آهسته گشودم. یا للعجب!!! چشمانم به این آیه شریفه دوخته شد: سوره مائده آيه ۳۲ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا هر كس كسى را -جز به قصاص قتل، يا [به كيفر] فسادى در زمين- بكشد، چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد. و هر كس كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است. گوی خدای مهربان قصد هدایت گری داشت. به فال نیکو گرفتم. باید جبران خسران می کردم. باید حجاب تاریکی را که از سر قصور بر نفسی گسترانده بودم بر می داشتم. و زنده اش می کردم. از او مدد خواستم. شاکر هدایت گری او شدم. منتطر ماندم . زنگ تفریح که زده شد، خودم را مقابل کلاس ۱۱ ادبیات دیدم. معلم از کلاس بیرون آمد. خوش و بشی کردم و گفتم: با محمود بنا کار دارم. صدایش کرد. صدا به صدا نمی رسید. یکی از بچه ها مجددا صدایش کرد. حواسش پرت بود. من را که دید بی درنگ و با رنگ پریده جلو آمد... . خواست کلامی بگوید گفتم: چیزی نگو بیا با تو کار دارم. به سمت اتاق پرورشی مشایعتش کردم. وارد اتاق شدیم گفتم : محمود! حق تو نبود که اینگونه به چهره ی تو نواخته شود. "من از تو عذر می خواهم" می خواهم که مرا ببخشی حال می توانی قصاص کنی چهره ام را مصمم نشان دادم. گفتم با هر کیفیتی که به دلت می چسبد به صورت من بزن و من را از این عذاب برهان بیچاره زبانش بند آمده بود. لکنت تمام وجودش را فراگرفته بود. داشتم ادامه می دادم که یک لحظه گریه ی بی امانش من را هم به گریه انداخت. لحظه ای شکوهمند که عشق آن را به قله ی شکوه نشانده بود. بی اختیار او را در آغوش گرفتم. شانه های بافت من از اشکهای محمود بنا خیس شده بود. گویی که باران مهر شروع به باریدن گرفته بود تا پاییزی را بهاری کند. محمود دستانم را با همان دستان پینه بسته اش گرفت و با اصرار بی فایده من، به قهر بوسید. پیشانیش را بوسیدم. گفتم تو قصاص نکردی ولی من را ببخش و محمود با اشکهای ریزانش تقاضایم را با عذرخواهی مکررش اجابت نمود. سالها گذشت و من اتفاقی او را در صحن و سرای حضرت فاطمه مصومه سلام الله علیها دیدم و این بار مشتاقانه... . م. همتی معلم مدرسه امام مهدی (عج) https://eitaa.com/ahlalquran

🎥 تنها زنی که در تبعید محافظ امام خمینی(ره) بود! @Farsna

◾️ آخرین دست‌نوشته شهید سید هاشم صفی‌الدین ساعاتی قبل از شهادتش 🎥 خطاب به امام زمان ‌‌‌ #امام_زمان https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

📽 #پخش_زنده | هم اکنون 🔘 مراسم عزاداری شام شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها سخنران : حجت‌الاسلام والمسلمین راجی مداح : میثم مطیعی 📱 لینک پخش زنده مجازی با ترافیک رایگان : 🌐 tekye.net/Live/2641 ▪️◾️◼️◾️▪️ کانال رسمی آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها 🆔 @astanqom