🕋 آب زمزم را سه جرعه بنوش؛ یکی برای صحّت بدن (از بیماری)، یکی برای صحّت روح (از اخلاق زشت) و یکی هم برای علم و معرفت. 🌱 مرحوم حاج اسماعیل دولابی🌱 📙 مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب @ahlevela_channel

💠‍ ذکر توحیدی بسیار زیبا، لطیف و پرفضیلتی که از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام برای دهۀ اوّل ماه ذی‌الحجّه نقل شده است: ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ عَدَدَ الّلَيالی وَالدُّهُورِ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ عَدَدَ اَمْواجِ الْبُحُورِ، ▪️لااِلـهَ اِلَّا اللهُ و رَحْمَتُهُ خَيْرٌ مِما يَجْمَعُونَ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ عَدَدَ الشَّوْكِ وَالشَّجَرِ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَالْوَبَرِ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ عَدَدَ الْحَجَرِ وَ الْمَدَرِ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُيُونِ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ فِي الّلَيْلِ اِذا عَسْعَسَ، وَالصُّبْحِ اِذا تَنَفَّسَ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ عَدَدَ الرِّياحِ فِی الْبَراري وَ الصُّخُـورِ، ▪️لا اِلـهَ اِلَّا اللهُ مِـنَ الْيَـوْمِ اِلـی يَـوْمِ يُنْفَخُ فِی الصُّورِ. ▫️معبودی جز خدا نيست به شمار شب‌ها و روزگاران، ▫️معبودی جز خدا نيست به شمار امواج درياها، ▫️معبودی جز خدا نيست و رحمتش از آنچه جمع کنند بهتر است، ▫️معبودی جز خدا نيست به شمار خارها و درختان، ▫️معبودی جز خدا نيست به شمار موها و كرک‌ها، ▫️معبودی جز خدا نيست به شمار سنگ‌ها و كلوخ‌ها، ▫️معبودی جز خدا نيست به شمار به هم‏ زدن چشم‌ها، ▫️معبودی جز خدا نيست در شب چون سياهی بنمايد و در صبح چون سپيدی سر برآورد، ▫️معبودی جز خدا نيست به شمار بادها در صحراها و كوه‌ها، ▫️معبودی جز خدا نيست از امروز تا روز دميده شدن در صور.             #مراقبات_ماه_ذی‌الحجه @ahlevela_channel

💠 چهل دستورالعمل سلوکی 🍃 ۴۰- با توجّه به تأثیر لقمه‌ى حلال در حالات معنوى، ضرورت زندگى عزّتمندانه‌ى مؤمن در جامعه و بى‌نیازى او از خلق و سربار دیگران نبودن و مبتلا نبودن به تکدّى‌گرى و چشم دوختن و دست دراز کردن به سوى مخلوق، بر سالک الى الله واجب است که براى تأمین معیشت خود و خانواده‌اش، به فعّالیّت‌هاى مفید و سالم اقتصادى روى آورد و با تلاش و کوشش خویش، رزق حلال خود را به دست آورد و از مازاد نیاز خود و خانواده‌اش، به محرومان و محتاجان نیز کمک کند. 📕 شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب #شراب_طهور #دستورالعمل‌های_سلوکی - ۳۲ @ahlevela_channel

🕋 باطن مناسک حج - بخش دوّم ▫️عرفه، پیام بزرگی دارد. شما می‌دانید؛ حجّ هیچ حاجی پذیرفته نیست، مگر اینکه عرفه را درک کند؛ یعنی در روز عرفه در فاصلۀ بین اذان ظهر تا غروب آفتاب، سرزمین عرفات را درک کند؛ ولو چند دقیقه هم شده خودش را به آنجا برساند و آنجا حضور پیدا کند؛ که اگر نتواند خودش را در روز عرفه، به عرفات برساند، حجّ او پذیرفته نیست؛ حجّش باطل است. لذا داریم اَلْحَجُّ عَرَفَةُ: اصلاً حج، عرفه است؛ محور و کانون حج، عرفه است. ▫️عرفه یعنی سرزمین معرفت؛ یعنی عرصۀ معرفت. انسان در سلوک الی الله، در مسیر سیر الی الله، می‌بایست به وادی معرفت راه پیدا کند و سر از منزل معرفت در بیاورد؛ و الاّ حجّ او و سیر او، سیری ناقص و ناپذیرفتنی است و به مقصد و مقصودی که سالک باید در این سیر به آن نائل شود، منتهی نمی‌گردد. ▫️سرزمین عرفات، به یک معنا، وادیِ معرفت و شناخت است؛ یعنی اگر سالک بخواهد سیرش به دیدار و ملاقات خدا منتهی شود، باید اهل معرفت شود؛ باید به وادی معرفت گام بگذارد. به تعبیری دیگر، وادی عرفه، وادی اعتراف است. ▫️همان‌طور که می‌دانید، حضرت آدم ابوالبشر علی نبیّنا و آله و علیه السّلام، در سرزمین عرفات بود که توبه کرد و به کوتاهی خودش در اجرای امر الهی و فریبی که از شیطان خورد، اعتراف کرد. ▫️فریبی که حضرت آدم علیه السّلام از شیطان خورد، بر اساس صداقت محضی بود که داشت. او باور نمی‌کرد که کسی به دروغ به نام خدا سوگند بخورد و وقتی ابلیس به تعبیر قرآن کریم قاسَمَهُما: برای آدم و حوّا سوگند خورد که من خیرخواه شما هستم، حضرت آدم علیه السّلام روی صداقتی که داشت، حرف ابلیس را باور کرد. ▫️به هر حال، آدم و حوّا فریب ابلیس را خوردند و از بهشت رانده شدند و هر یک به گوشه‌ای از عالم، تبعید شده و سال‌ها در پی هم می‌گشتند و در فراق یکدیگر می‌گریستند. ▫️در وادی عرفات بود که خدای متعال، آن کلمات را به آدم علیه السّلام القاء کرد و با آن کلمات، توبۀ آدم علیه السّلام را پذیرفت. ▫️لذا روز عرفه، هم روز معرفت است و هم روز اعتراف؛ اعتراف به خطیئات، اعتراف به کوتاهی‌ها، اعتراف به اینکه آنچه شرط بندگی حضرت حق بود را نتوانستیم به جا بیاوریم؛ نتوانستیم آن‌گونه که ادب بندگی حضرت حقّ اقتضا می‌کرد، در محضر الهی مؤدب عمل کنیم. ▫️این اعتراف به عجز، به نقص، به کوتاهی، و به عصیان و طغیان و به غفلت‌ها، خاصّ روز عرفه است. پس روز عرفه یک معنایش روز اعتراف است. ▫️روز عرفه، روز توبه است؛ روزی است که توبۀ حضرت آدم علیه السّلام پذیرفته شد. ان‌شاءالله از این روز بهره ببریم. ادامه دارد.... استاد مهدی طیّب ۸۴/۱۰/۲۲ @ahlevela_channel

💠#حديث ۳٥٥٦ بنا به نقل، حضرت اميرالمؤمنين على عليه السّلام فرمودند: حج‌گزار و عمره‌گزار میهمان خدا هستند و خداوند به آنان آمرزش هدیه می‌کند. 🔅 الحاجُّ والمُعتَمِرُ وَفْدُ اللهِ، ویَحْبُوهُ بِالمَغْفِرَةِ. میزان الحکمه، ح ٣٢٦٠ @ahlevela_channel

🕋 خانم درشت‌ هیکلی در صحن مسجدالحرام نشسته بود و در حالی که با انگشت به کعبه اشاره می‎کرد، رو به من کرد و گفت: این از اوّل تا به حال هیچ خوبی به من نکرده است (یعنی خدا). پرسیدم: چرا؟ گفت: شوهرم را که اوّل زندگی از من گرفت، در طول عمر هم یک شب وضعم خوب است و سیرم، شب دیگر گرسنه‎ام و.... گفتم: از چه راهی زندگی‌ات را می‎گذرانی؟ گفت: خیاطی. گفتم: بچّه‎هایت را چه می‎کنی؟ گفت: همه را به خانه‌ی بخت فرستاده‎ام. گفتم: سفر چندم است به مکّه مشرّف شده‎ای؟ گفت: سفر چهارمم است. گفتم: راستی که خیلی رو داری. خیلی از ثروتمندان و خانواده‎دارها حسرت یک بار آمدن به مکّه را دارند و تو چهار سفر است که مشّرف شده‎ای و باز هم از خدا گله داری؟ خنده‎ای کرد و بلند شد و رفت. 🌱 مرحوم حاج اسماعیل دولابی🌱 📙 مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب @ahlevela_channel

🌿 توصیۀ بزرگان سیر و سلوک در چهلّه نشینی ▫️ روزهای دوشنبه و چهارشنبه سورۀ تکاثر را چهل بار بخوانید. #چهله‌نشینی @ahlevela_channel

🕋 باطن مناسک حج - بخش سوّم ▫️در سیر مؤمن، طیّ چنین وادی‌یی ضروری است؛ لذا سالک الی الله در آغاز راه، پس از اینکه به یقظه و بیداری نائل می‌شود و به خود می‌آید، انسانی که عمری را با بطالت و روزمرگی‌ها طی کرده و همۀ آرمانش، خوردن و نوشیدن و پوشیدن و لذّت‌های طبیعی و حیوانی بوده، وقتی به خود می‌آید و از خواب غفلت بیدار می‌شود و متوجّه می‌شود که خدا مرا نیافریده است تا بخورم و بیاشامم و بخوابم و استراحت کنم؛ اینها زندگی حیوانی است؛ من انسانم؛ من اشرف مخلوقاتم؛ مقصد و هدف از آفرینش من چنین زندگی‌یی نبوده؛ جایگاه من، این دِه عالم طبیعت نیست؛ من از سرزمین بزرگی به اینجا تبعید شده‌ام. ▪️تو را ز کنگرۀ عرش می‌دهند صفیر ▪️نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است ▫️من متعلّق به اینجا نیستم؛ من یک مرغ عرشیم که تبعید شده ام. ▪️مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک ▪️چند روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم ▫️سالک وقتی به این یقظه و بیداری می‌رسد و به خود می‌آید و از این خواب غفلت بیدار می‌شود، اولین کاری که باید بکند، توبه است. بحث توبه، بحث مفصّلی است. اگر خدا روزی کرد و قرار شد به منازل سلوک اشاراتی بکنیم، در وادی توبه صحبت‌هایی را خواهیم کرد؛ ان شاءالله. ▫️به هر صورت، سرزمین معرفت، سرزمین توبه هم هست؛ یعنی وقتی انسان به معرفت رسید، هرچه کرده را کوچک می‌بیند؛ کوتاه می‌بیند؛ ناقص می‌بیند؛ لذا نه تنها از معصیت‌هایش توبه می‌کند، از طاعت‌هایش هم توبه می‌کند. ▪️زاهدان از گناه توبه کنند ▪️عارفان از عبادت استغفار ▫️لِكُلِّ مَعْصِيَةٍ وَ طاعَةٍ أَسْتَغْفِرُ اللهَ برای همۀ معصیت‌هایی که مرتکب شدم و برای همۀ طاعاتی که به جا آوردم، خدایا از تو پوزش می‌خواهم. ▫️معصیت‌هایم که معصیت بود، طاعاتم هم معصیت بود. به تعبیر زیبای مناجات بعد از دعای عرفه که در مفاتیح هست و دیده‌اید، که به خدا عرض می‌کند: خدایا کسی که حسنات او مَساوی است، چگونه مَساوی او، مَساوی نباشد: ▫️إِلَهِی مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِیَ، فَكَيْفَ لا تَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِیَ؟! ▫️و کسی که حقایق او دعاوی است، چگونه دعاوی او دعاوی نباشد؟! ▫️این است که فردی که به معرفت می‌رسد، طاعات خودش را هم معصیت می‌بیند؛ که نتوانسته حقّ بندگی حضرت حقّ را، آن‌گونه که باید، به جا آورد. این است که شرمنده از عباداتش، استغفار می‌کند. ▫️در نماز هم همین گونه است. بالاترین نقطۀ نماز، سجده است. سجده، جلوۀ مرتبۀ فنای در ذات است. اگر تکبیرةالاحرام را آغاز مرحلۀ فنای در افعال بدانیم و رکوع را جلوۀ فنای در صفات، در واقع سجده تجلّی فنای ذاتی است؛ یعنی بلندترین قلۀ نماز، سجده است. ▫️حال ببینید! وقتی سر از سجده برمی‌دارید، بین دو سجده، مستحبّ است که استغفار کنید: اَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّی وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ یعنی از بلندترین قلۀ نمازتان استغفار می‌کنید. بعد از نماز هم، سلام نماز را که دادید، خصوصاً بین ما شیعیان، سنّت است؛ سه بار می‌گوییم: اللهُ اَكبَر، اَللهُ اَكبَر، اَللهُ اَكبَر؛ یعنی خدا بزرگتر از آن است که من بتوانم حقّ بندگی و عبادت او را به جا بیاورم. ▫️بعد هم استغفار می‌کنیم: أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذى لا إِلـهَ إِلاّ هُو الْحَىُّ الْقَیُّومُ ذُوالجَلالِ وَ الإِکْرامِ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ ▫️مستحب است انسان بعد از نماز سه بار [با این عبارت] استغفار کند و بعد سر به سجده بگذارد و بگوید: الهی عَفْوا عََفْوا عََفْوا. ▫️از چه داری طلب عفو می‌کنی؟ از همین نمازی که خواندم. خدایا! این نماز نبود که! این شایستۀ تو نبود که! زیبندۀ تو نبود که! لذا انسان اهل معرفت، از طاعاتش هم توبه می‌کند. وادی معرفت، سرزمین عرفات، عرصۀ توبه است؛ توبه از طاعت و معصیت؛ از هر دو. ▫️در غروب روز عرفه، حاجی از وادی عرفات حرکت می‌کند و به سرزمین مشعرالحرام وارد می‌شود که سرزمین شعور است؛ سرزمین فهم و درک و آگاهی است. ادامه دارد.... استاد مهدی طیّب ۸۴/۱۰/۲۲ @ahlevela_channel

💠#حديث ۳٥٥٧ بنا به نقل، امام محمّد باقر عليه السّلام فرمودند: روزه و حج آرام‏بخش دل‏هاست. 🔅 اَلصّيامُ وَ الْحَجُّ تَسْكينُ الْقُلوبِ. امالى طوسى، ص ٢٩٦، ح ٥٨٢ @ahlevela_channel

🕋 خانم جوانی که از دولاب برای اوّلین بار به مکّه مشرّف شده بود و شنیده بود که در اوّلین نظری که حاجی به کعبه می‎اندازد، هر چه آرزو کند بر آورده می‎شود، به محض اینکه نگاهش به کعبه افتاده بود، به خدا عرض کرده بود خدایا من این دعاهایی را که دیگران می‎خوانند بلد نیستم، خدایا من خودت را می‎خواهم. بعد که این خانم به خود آمده بود، روی حیای زنانه فکر کرده بود حرف بدی زده است، لذا تب کرد و چند روز در کاروان بستری بود. من هم به عیادتش رفتم. او که حسن ظنّی به من داشت، داستانش را برایم تعریف کرد. من هم به لطف خدا به او حالی کردم که تو بهترین خواسته را مطرح کرده‎ای و چیز بدی نگفته‎ای. او که آرام آرام پی برد خدا چه خواسته‎ی ارزشمندی را به زبانش جاری کرده است، کم کم حالش خوب شد. گاهی اوقات خدا بی آنکه متوجّه باشیم، دعاهای بزرگی را بر زبانمان جاری می‎کند و بعد هم بلافاصله اجابت می‎کند. 🌱 مرحوم حاج اسماعیل دولابی🌱 📙 مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب @ahlevela_channel

🕋 باطن مناسک حج - بخش چهارم ▫️در غروب روز عرفه، حاجی از وادی عرفات حرکت می‌کند و به سرزمین مشعرالحرام وارد می‌شود؛ که سرزمین شعور است؛ سرزمین فهم و درک و آگاهی است. ▫️سرزمین مشعر هم سرزمین عجیبی است. مشعر یعنی وادی شعور، وادی فهم. ▫️حاجی حقایق جدیدی را بالاتر از آنچه در وادی معرفت به شناخت آنها نائل شد، در وادی مشعر به شعور آنها می‌رسد؛ اسم دیگر این سرزمین، وادی مُزدلفه است. مُزدلفه از اِزدلاف می‌آید؛ به معنی نزدیکی؛ یعنی وادی نزدیک شدن به حضرت حقّ است. این حاجی، این قاصد، این سالک الی الله، یک گام به خدای متعال نزدیک‌تر شد. ▫️حاجی‌ها شبانه در همان تاریکی، به جمع کردن سنگریزه‌ها مشغول می‌شوند، برای نبردی که در پیش دارند. در واقع برای مبارزه‌ای که در پیش روی آنهاست، سلاح تهیه می‌کنند. ▫️نزدیکی‌های صبح، نماز صبح را می‌خوانند و به مرز انتهایی سرزمین مشعر که اسم آن وادی مُحَسَّر است، می‌آیند. وادی مُحَسَّر، در واقع مثل خطّ آغاز حمله است. ▫️همۀ حاجی‌ها آنجا منتظر می‌ایستند تا تیغ آفتاب بزند. همین که آفتاب زد، از وادی مُحسَّر وارد سرزمین منا می‌شوند. ▫️وادی مُحسَّر، نقطۀ انتظار است. حقیقت آن، حقیقت انتظار سالک است. یعنی سالک بعد از اینکه در وادی معرفت حضور پیدا کرد و به نقص و کاستی خود اعتراف کرد و توبه کرد؛ و به سرزمین مشعر آمد و به شعور رسید و به نزدیکی رسید و نزدیکی خودش با حضرت حق را درک کرد و برای مبارزۀ نهایی با آنچه غیر خداست سلاح برگرفت، حالا در وادی مُحسَّر، به انتظار فرج می‌ایستد؛ یعنی حالا آنجا باید منتظر بایستد تا آفتاب بزند. حقیقت این آفتاب هم، آفتاب ولایت است که می‌تابد و اذن ورود به سرزمین عشق، یعنی سرزمین منا صادر می‌شود. ▫️سرزمین منا، سرزمین آرزوهاست؛ سرزمین عشق، احساس و عاطفه است. انسان، از وادی معرفت و شعور که عبور و دوران انتظار را طی کرد، به سرزمین عشق و احساس و آرزو و منا می‌رسد. سرزمین بزرگ و مقدّسی است این سرزمین! ▫️حاجی‌ها در آغاز روز عید قربان که وارد سرزمین منا می‌شوند، اوّل می‌روند جمرۀ عقبه را رمی می‌کنند؛ در واقع، از سه جلوه‌ای که از شیطان در آنجا هست، جلوۀ بزرگتر را روز اوّل، روز عید قربان، رمی می‌کنند. رمی هم در واقع یک مبارزه است. حاجی سلاح‌هایی را که از سرزمین شعور و آگاهی، از سرزمین قرب و نزدیکی با خودش آورده، در اینجا استفاده می‌کند؛ به سمت آنچه غیر خداست، حمله ور می‌شود و با شیطان به مَصاف مشغول می‌گردد و هفت سنگ به آن می‌زند. ▫️این عدد هفت، رمز مهمّی است؛ هم در طواف خانۀخدا این عدد هفت را می‌بینیم، هم در سعی بین صفا و مروه و هم در تعداد سنگریزه‌هایی که به جمره‌ها زده می‌شود. رمز این عدد هفت هم، رمز خاصّی است. ▫️سه جمره وجود دارد؛ یعنی سه جلوه از شیطان. اگر به معنای باطنی و عرفانیش بگوییم، یک جلوه در جسم و عالم مادّه، یک جلوه در نفس و عالم خیال یا عالم مثال، و یک جلوه در روح و عالم عقل. اینها سه جلوۀ شیطان در مراتب مختلف وجود است که حاجی به مبارزه و جنگ با آنها می‌رود. ▫️این سه جلوه را از منظر اجتماعی هم می‌شود تعیین کرد: نمودهای قدرت‌های اهریمنی در عالم، چه قدرت‌های شیطانیِ اقتصادی که به زرشان متّکی هستند؛ چه نیروهای نظامی اهریمنی که به سلاح و به زورشان متّکی هستند؛ و چه نیروهای فرهنگی اهریمنی که به ابزارهای تبلیغاتی و به مبارزات فرهنگی و تزویرهایشان متّکی هستند. علی ای حال، حاجی این سه جلوۀ ابلیس در زندگی را مورد حمله قرار می‌دهد. ▫️البتّه روز اوّل، همان جمرۀ عقبه که جلوۀ بزرگتر ابلیس است، آن تجلّی اصلی ابلیس را مورد حمله قرار می‌دهد. در این هفت سنگ هم رازهایی هست. شاید هفت دری را که شیطان از آنها به سمت انسان حرکت می‌کند، مورد حمله قرار می‌دهد؛ همان هفت دری که درهای دوزخ است. لَها سَبعَهُ اَبوابٍ: برای دوزخ، هفت در است. ▫️آن هفت سنگی که حاجی می‌زند، در واقع گویا این هفت در را مورد حمله قرار می‌دهد. اینکه این هفت در دوزخ چیست، تعبیرهای مختلفی برای آن وجود دارد. به یک تعبیر، حواس پنج گانۀ ما به علاوۀ شهوت و غضب است؛ یعنی قوّۀ بینایی، قوّۀ شنوایی، قوّۀ چشایی، قوّۀ بویایی، قوّۀ بساوایی و لامسه، این پنج حس به علاوه شهوت و غضب؛ می‌شود هفت در دوزخ. به یک معنا، اینها را مورد حمله قرار می‌دهد. ▫️این عدد هفت، معانی دیگری هم دارد. شاید هفت مرتبۀ وجود انسان است؛ چون وجود انسان، هفت مرتبه دارد؛ یعنی در تمام مراتب وجود خودش، ابلیس را مورد حمله قرار می‌دهد؛ هم در ظاهرش، هم در باطنش، هم در قلبش، هم در روحش، هم در سرّش، هم در خفی، هم در اخفا. این هفت مرتبۀ وجود انسان است. این هفت سنگی که می‌زند، شاید به این معناست که در همۀ مراتب هستی خودم، با آنچه غیر خداست، جنگیدم و مبارزه کردم. ▫️حاجی سپس به قربانگاه می‌آید برای قربانی. ادامه دارد.... استاد مهدی طیّب ۸۴/۱۰/۲۲ @ahlevela_channel