خطبه‌ای برای کاهش التهاب خطبه‌های نماز جمعه امروز رهبری جمهوری اسلامی در تهران از نگاه من نوعی کمک به کاهش التهاب در منطقه است. اگر اسرائیل دست به اقدام ویرانگری در خاک ایران نزند، به نظرم این خطبه‌ها می‌تواند مسیر خشونت فزاینده در خاورمیانه را به سمت دیپلماسی بچرخاند. مشکل اما این است که هیچ ابتکار دیپلماتیک منصفانه‌ای در دستور کار علنی جامعهٔ جهانی قرار ندارد. امیدوارم به زودی چنین ابتکاری شکل گیرد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

گوش نتانیاهو به تیم ترامپ است؟ طرف مشورتِ دولت نتانیاهو در آمریکا بیش از آنکه کاخ سفید و پنتاگون باشد، تیم سابق دونالد ترامپ است، مشخصاً همان تیمی که "معاملۀ قرن" را تدوین و منتشر کرد. جرد کوشنر داماد ترامپ که در تدوین "معاملۀ قرن" و "پیمان ابراهیم" نقش اول را داشت، اخیراً نظر خود را در بارۀ بحران جاری در خاورمیانه علنی کرد. او نوشت: «هرکس که می‌گوید خواستار آتش‌بس در شمال است، اشتباه می‌کند، هیچ راه برگشتی برای اسرائیل وجود ندارد. آن‌ها نمی‌توانند کار را نیمه‌ رها کنند و به طورکامل زرادخانه‌ای که به سوی آن‌ها نشانه رفته را از بین نبرند. دیگر هرگز چنین فرصتی نخواهند داشت.» کوشنر با معرفی کردن جمهوری اسلامی به عنوان "مشکل اصلی" تأکید کرد: "«اقدام درست در حال حاضر این است که آمریکا به اسرائیل بگوید که کار را تمام کند. خیلی دیر شده است.» این در حالی است که شخص ترامپ نیز که چند روز پیش گفته بود اگر در انتخابات برنده شود ظرف یک هفته با ایران توافق می کند، دیروز از موضع کوشنر حمایت کرده و مخالفت دولت بایدن با "حمله به تأسیسات اتمی ایران" را "اشتباه" قلمداد کرده است. ترامپ گفته است: "«پاسخ رئیس جمهور آمریکا باید این می‌بود که اول تأسیسات هسته‌ای را بزنیم و بعد به فکر بقیه‌اش باشیم.» طبق گزارش رسانه‌ها، به رغم درخواست بایدن از اسرائیل برای اجتناب از حمله به مراکز هسته‌ای ایران، دولت نتانیاهو هیچ تعهدی در این باره نداده است. در واقع هنوز توانایی اسرائیل برای حمله به مراکز اتمی ایران و تصمیم نهایی آن در این مورد نامشخص است، اما به نظر می‌رسد که دولت نتانیاهو رویکرد خود را بیشتر با تیم خاورمیانه‌ای ترامپ هماهنگ می‌کند تا با تیم بایدن. از حملۀ 7 اکتبر تا کنون، دولت بایدن پیشنهادهای علنی بسیاری در مورد جنگ غزه به دولت نتانیاهو ارائه کرده است که اکثر آنها کاملاً نادیده گرفته شده است. احتمالاً تأثیر عملکرد دولت نتانیاهو بر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هم مد نظر تیم ترامپ است. آنها تشدید منازعه را کمک به پیروزی ترامپ تصور می‌کنند و رؤیای‌شان این است که با پیروزی ترامپ، معاملۀ قرن و پیمان ابراهیم جان تازه‌ای بگیرد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

به چه قصدی؟ وقتی از برخی کارها در "شرایط حساس کنونی" پرهیز می‌شود، قاعدتاً در "شرایط خطیر و خطرناک کنونی" باید از آن کارها بیش از پیش پرهیز شود. وسط کشیدن پای اجرای لایحۀ تحریک‌آمیز "عفاف و حجاب" در این وانفسایی که نفس در سینۀ عموم مردم خاورمیانه حبس شده است، از طرف کدام نهاد یا نیرو یا جریان و دقیقاً به چه قصد و هدفی صورت می گیرد؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

برنامۀ اسرائیل از زبان بنی‌گانتز! سرعت تحولات و حجم آتش در خاورمیانه به اندازه‌ای شدت گرفته است که فرصتی برای جمع‌بندی شرایط و اندیشه در بارۀ سناریوهای پیش رو وجود ندارد. آنچه ذهن مرا از 10 روز پیش به این سو، به شدت به خودش مشغول کرده بود، این بود که هدف اسرائیل از این تهاجمات بی‌سابقه دقیقاً چیست و چه خوابی برای خاورمیانه و کشور ما دیده‌اند. امروز اما در روزنامۀ نیویورک‌تایمز به مقاله‌ای از بنی‌گانتز رهبر حزب اتحاد ملی و رئیس سابق ستاد ارتش اسرائیل برخوردم که برنامه‌شان را برای ایران به روشنی و با جزئیات تشریح کرده است. آنطور که گانتز اعلام کرده است، آنان کارزاری نظامی، سیاسی، حقوقی و منطقه‌ای برای ایران تدارک دیده و آرزوی عملی کردن آن را دارند. گانتز در مخالفت با عملکرد و خط‌مشی نتانیاهو در برابر جنگ غزه، چند ماه پیش از کابینۀ جنگ اسرائیل استعفاء داد و اینک در موقعیت اپوزیسیون فعالیت می‌کند. این موضوع از اهمیت مقالۀ او کم نمی‌کند، بلکه به عکس با توجه به ساختار قدرت و مدیریت سیاسی در اسرائیل، نظرات او در این زمینۀ خاص حتی مهمتر از نتانیاهو به شمار می‌رود. من در اینجا به دلایلی که شاید بعدها آن را توضیح دهم، قصد شرح مقالۀ گانتز را ندارم. قصدم عمدتاً توجه دادن نهادهای تصمیم‌گیر بخصوص وزارت خارجه به آن یادداشت است. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

محلۀ ارواح! حومۀ جنوبی بیروت - ضاحیه - به محلۀ ارواح تبدیل شده و در حال تبدیل شدن به غزه‌ای دیگر است. می‌توان به شیوۀ برخی روشنفکران ضدجنگ گفت؛ جلو این جنگ ویرانگر باید گرفته شود! اما چه کسی و چگونه قادر به انجام این کار است؟ شاید این کار تا اندازه‌ای فقط از نبیه بری بر آید. نبیه بری رئیس پارلمان لبنان و رهبر جنبش شیعی امل یعنی همان میراث سیدموسی صدر است. او می‌تواند نمایندگان مجلس را برای انتخاب رئیس جمهور لبنان به صحن مجلس فرابخواند. ظاهراً برای این منظور در پشت پرده تلاش‌هایی در جریان است، اما ضعف مفرط نهادهای قانونی لبنان و تفرقۀ قومی عملاً حاکمیت لبنان را فلج کرده است. ظاهراً در لبنان همه منتظر نشسته‌اند تا نتیجۀ جنگ بین اسرائیل و حزب‌الله مشخص شود تا بر اساس آن، گام بعدی خود را بردارند. با این حجم از ویرانگری اما تا گام دوم آنها، چیزی از ضاحیه و شهرهای جنوب لبنان ممکن است باقی نماند. سلاح‌ها در روزگار رشد جهشی تکنولوژی روز به روز مخرب‌تر و مهیب‌تر می‌شوند. نه طبیعت طاقت تحمل این میزان ویرانگری را دارد و نه جان شیرین آدمیزاد. اگر قرار است از تمدن بشری چیزی باقی بماند، جنگ به عنان ابزاری برای حل اختلافات نوع بشر، باید از دستور کار خارج شود. آیا ممکن است؟ به نظرم از همان زمانی که خدا سرشت انسان را در "احسن تقویم" آفرید و بلافاصله آن را به "اسفل‌السافلین" برگرداند، جنگ هم بخشی از سرنوشت شوم این دوپا شده است! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

جنگ محتوم؟ حملات متقابل اسرائیل به ایران؛ بازی پینگ پونگ یا مسابقه بوکس؟ https://www.youtube.com/watch?v=JMydbvCW-58 @ahmadzeidabad

جا دارد از خود بپرسند! پس از وقوع عملیات 7 اکتبر من داوری خود را از نقطه‌نظر اخلاقی و پیامدهای استراتژیک آن حمله، در همین کانال نوشتم و هزینۀ آن را هم بدون آنکه رسانه‌ای کنم، متحمل شدم. اما جا دارد اسرائیلی‌ها از خود بپرسند که اگر آنان طبق قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل، اسکان یهودیان تندرو در کرانۀ باختری رود اردن را متوقف و با شکل‌گیری یک موجودیت مستقل فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی موافقت می‌کردند، حملۀ 7 اکتبر و پیامدهای فاجعه‌آمیز آن برای کل منطقه، اصلاً امکان وقوع داشت؟ تا زمانی که جامعۀ اسرائیل برای این پرسش ساده، پاسخ قانع کننده‌ای نداشته باشد، از چشم مردم خاورمیانه، مسئولیت اصلی تمام بی‌ثباتی‌ها به گردن دولت خود آنها خواهد بود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

خلأ قدرت در لبنان چگونه پر خواهد شد؟ نقاط مختلف لبنان به‌خصوص ضاحیۀ بیروت زیر بمباران سنگین و بی‌سابقۀ نیروی هوایی اسرائیل قرار دارند. بخشی از نیروهای حزب‌الله در جنوب لبنان برای عقب راندن ارتش اسرائیل از خاک کشورشان مشغول نبردند. حملات موشکی و راکتی حزب‌الله به شهرهای شمالی و میانی اسرائیل ادامه دارد. صدها هزار لبنانی بر اثر بمباران بی‌امان جنگنده‌های اسرائیلی آواره شده‌اند. مهمترین بزرگراه ارتباط زمینی بین سوریه و لبنان در بمباران ارتش اسرائیل تخریب شده و پروازها در فرودگاه رفیق حریری بیروت به ندرت صورت می‌گیرد. با آنکه لبنان در طول تاریخ حیات خود معمولاً از ثباتِ معمول برخوردار نبوده و در دوره‌هایی درگیر جنگ‌های خونین داخلی و یا نبردهای کوتاه‌مدت با اسرائیل بوده است، ولی کمتر دوره‌ای را می‌توان به یاد آورد که این کشور تا این اندازه بی‌سامان به حال خود رها شده باشد. لبنان به مدت دو سال است که دچار خلأ قدرت است و فرقه‌ها و گروه‌های سیاسی این کشور نتوانسته‌اند بعد از اتمام دورۀ ریاست‌جمهوری میشل عون، جانشینی برای او انتخاب کنند. در نبود رئیس‌جمهور، کابینه هم قدرت تصمیم‌گیری ندارد و نجیب میقاتی و وزرای کابینه‌اش به عنوان «سرپرست»، دفتر نخست‌وزیری و وزرات‌خانه‌ها را اداره می‌کنند. ارتش لبنان هم فاقد اقتدار لازم برای سر و سامان دادن به این کشور است و عملاً خود را از مقابل هجوم ارتش اسرائیل کنار کشیده و به تماشا ایستاده است. هزاران کلاه‌آبی سازمان ملل هم که به عنوان نیروی حافظ صلح در مرز جنوبی لبنان با اسرائیل مستقر شده‌اند به ناتوانی خود معترفند و جز گله و شکایت از به خطر افتادن جان خود در جنگ بین حزب‌الله و اسرائیل در آن منطقه، کار مؤثر دیگری نمی‌کنند. در واقع، حکمران نظامی و سیاسی لبنان در سه دهۀ اخیر در عمل حزب‌الله بوده است. این حکمرانی البته نه به صورت رسمی بلکه به شکل غیررسمی و یا اصطلاحاً «دوفاکتو» اعمال می‌شده است. اینک با آسیبی که به ساختار فرماندهی و ارتباطات و منابع تسلیحاتی حزب‌الله وارد شده است، به‌رغم نبرد نیروهای آن در جنوب، خلأ قدرت در لبنان مضاعف شده است. پس از ترور سیدحسن نصرالله رهبر حزب‌الله، گفته شد که سیدهاشم صفی‌الدین جانشین او خواهد شد. منابع عربی و اسرائیلی گزارش داده‌اند که هاشم صفی‌الدین هم هدف عملیات ترور ارتش اسرائیل قرار گرفته و از جمعه تاکنون ارتباط با او قطع شده است. به همین دلیل شایعۀ انتخاب سیدابراهیم امین‌السید به عنوان دبیرکل جدید حزب‌الله در رسانه‌ها فراگیر شد، اما برخی اعضای حزب‌الله این شایعه را تکذیب کرده و گفته‌اند که تا اطلاع ثانوی حزب‌الله از انتخاب رهبر واحد برای خود پرهیز خواهد کرد و تصمیمات این سازمان به صورت جمعی گرفته خواهد شد...[ادامۀ یادداشت در لینک زیر] https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-22713 @ahmadzeidabad

حمله به تأسیسات اتمی؟ نفتالی بنت از رهبران تندروی اسرائیل که در دوران کوتاه نخست‌وزیری‌اش دستور تمرین جدی برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را صادر کرده بود، اکنون بر انجام این حمله اصرار دارد و بر این باور است که دیگر چنین فرصتی برای "نابودی تأسیسات هسته‌ای ایران" پیش نخواهد آمد. بنت از دو سال پیش از سیاست کناره گرفته اما به دلیل افزایش محبوبیتش در افکار عمومی اسرائیلی‌ها مترصد بازگشت به عرصۀ سیاست است. در حال حاضر او تنها سیاستمدار اسرائیلی است که طبق نظرسنجی‌ها، محبوبیتی بیشتر از نتانیاهو برای تصدی پست نخست‌وزیری دارد. چیزی که خیلی عجیب به نظر می‌رسد سکوت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در برابر تهدید اسرائیل به حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران است. صرف‌نظر از اینکه اسرائیل توانایی و یا تصمیم چنین حمله‌ای را داشته باشد یا نداشته باشد، تهدید به حمله علیه مراکز هسته‌ای در هر گوشه از جهان به دلیل احتمال نشت تشعشعات اتمی همیشه همراه با حساسیت بسیار بوده است. نشت تشعشعات اتمی یک فاجعۀ تمام‌عیار انسانی و زیست‌محیطی با آثار ماندگار است و نمونه‌ای از آن را بشر معاصر در انتشار تشعشعات اتمی نیروگاه چرنوبیل در دوران حیات اتحاد جماهیر شوروی تجربه کرده است. آیا از نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران خطر نشت تشعشعات را به همراه ندارد؟ اگر ندارد چگونه؟ و اگر دارد چطور در برابر احتمال وقوع چنین فاجعۀ مهیب و دهشت‌آوری علیه مردم و سرزمین ایران سکوت کرده است؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

چگونه؟ برخی چهره‌های سیاسی مرتب هشدار می‌دهند که "دمکراسی" از طریق حملۀ خارجی و همراهی با نتانیاهو به دست نمی‌آید. آنها ظاهراً به یک نکتۀ مهم التفات ندارند! نکته این است که آن دسته از کسانی که به تلویح یا تصریح از حملۀ نظامی به کشور حمایت می‌کنند و از درِ اتحاد و دوستی با نتانیاهو در آمده‌اند، اصلاً دنبال استقرار دمکراسی در ایران نیستند که لازم باشد از این جهت به آنان انذار و هشدار داد! آنها با چه زبانی باید بگویند که در پی اعادۀ نظامی مانند دوران رضاه‌شاه هستند؛ یعنی اجرای یک برنامۀ توسعۀ زیرساختی و اقتصادی آمرانه و از بالا در کنار پاره‌ای آزادی‌های فرهنگی و اجتماعی بدون کمترین تحملی در حوزۀ تکثر سیاسی و آزادی انتخابات و احزاب تا اطلاع ثانوی، جز آنچه در ابتدای کار در آن وضعیت فرضی، از دست‌شان در رود و بعد هم سرکوب شود! موضوع اصلی اما این است که نتانیاهو قدرت و توانِ انجام و مدیریت انتقال به آن وضع را از کجا آورده است؟ او شاید بتواند تخریب وسیعی در کشور به وجود آورد اما کاری که ابرقدرتی در اندازۀ آمریکا از انجامش در افغانستان نهایتاً باز ماند و در عراق هم با هزینه‌های انسانی و اقتصادی هنگفتی همراه شد، دولتی به اندازۀ دولت اسرائیل چگونه می‌تواند در سرزمینی به وسعت و جمعیت ایران به انجام برساند؟ هرج و مرج آفرینی کار ساده‌ای است اما ایجاد ثبات کمر پیل را می‌شکند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

دولت واقعی، دولت سایه! پس از حملۀ موشکی ایران به اسرائیل، رهبران سیاسی و نظامی دولت عبری وعدۀ پاسخی محکم به آن حمله دادند. اینک بیش از یک هفته از آن تاریخ گذشته اما حمله ای صورت نگرفته است. در این مدت از اعتراض یا خشم هیچکدام از اقشار اسرائیلی از جمله قشر افراطی و تندرو علیه هیچکدام از مقام‌های اسرائیلی به دلیل این "تعلل" گزارشی منتشر نشده است. در ایران اما اگر چنین اتفاقی می‌افتاد، نیروهای افراطی مدافع حکومت با تبلیغات زهرآگین خود، هر بی‌اختیار یا صاحب‌اختیاری را با طرح اتهام‌هایی چون خیانتکار و خودفروش و "دیاثت سیاسی"، بی‌حیثیت می‌کردند و آنها را برای پاسخ فوری و بلادرنگ تحت شدیدترین فشارهای روانی قرار می‌دادند. آنطور که من می‌بینم، همین قشر، در جایگاه تصمیم‌گیران کشور قرار گرفته‌اند و با ایجاد فضای رعب و تهمت، کار خود را به هر ترتیبی که شده است، پیش می‌برند. آنها "دولت سایه" نیستند دولت واقعی هستند. "دولت سایه" ظاهراً همان است که در پاستور تشکیل جلسه می‌دهد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

دعوت برای حمله به کشور؟ این نغمه‌ای که برخی محافل در مورد لزوم "تغییر دکترین اتمی ایران" راه انداخته‌اند، از سر ناآشنایی کامل با مناسبات قدرت در خاورمیانه و در سطح بین‌الملل است. حرف از تغییر دکترین اتمی نه فقط کمترین بازدارندگی به وجود نمی‌آورد بلکه حتی طرح بحث آن در این وضعیت نوعی دعوت برای حملۀ نظامی به کشور از سوی یک ائتلاف نظامی مجهز و قدرتمند است. همین را می‌خواهند؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad