سال 67 و اکنون!
در سال 1367 قطعنامۀ 598 شورای امنیت سازمان ملل روی میز بود و قدرت‌های جهانی بر پذیرش آن از سوی دو طرف متخاصم برای پایان دادن به جنگ 8 سالۀ ایران و عراق اصرار داشتند. در بارۀ آن قطعنامه هم نظرات متفاوتی وجود داشت، اما "اجماع عقلاء" آن را در مجموع متوازن می‌دانست و مرحوم آیت‌الله خمینی به پذیرش آن ترغیب می‌‌شد.
اینک اما در رویارویی نظامی بین اسرائیل با جمهوری اسلامی و گروه‌های متحدان آن در خاورمیانه، هیچ قطعنامه یا ابتکار یا حتی فرمول خاصی برای پایان جنگ روی میز دیده نمی‌شود. تنها قطعنامۀ 1701 شورای امنیت مطرح است که آن هم مختص لبنان است و کلیت منازعۀ کنونی را در برنمی‌گیرد.
حالا فرض کنیم دولت ایران علاقمند به گذاشتن نقطۀ پایانی بر این منازعه باشد، در آن صورت چه چیزی را باید بپذیرد؟ به نظرم فقدان یک فرمول بین‌المللی و حتی منطقه‌ای برای خاتمۀ درگیری خیلی عجیب و نگران‌کننده است! چنین وضعی تنها می‌تواند به این معنا باشد که از نظر بازیگران اصلی، هنوز زمان مناسب برای پایان جنگ فرا نرسیده و این درگیری تا اطلاع ثانوی باید ادامه یابد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
باز هم ادعای مکاشفه در حوزۀ سیاست!
سیاست عرصۀ مکاشفات درونی نیست! مکاشفه چه کاذب و چه صادق، امری صرفاً فردی است و در حوزۀ امور جمعی با ریسمان آن نباید سرازیر هیچ چاهی شد. سیاست امری جمعی است و تنها بر پایۀ آنچه جنبۀ بین‌الاذهانی دارد، می‌توان کاری را تجویز کرد و برایش برنامه ریخت. آنچه جنبۀ بین‌الاذهانی دارد، همان سنجش و محاسبۀ عقلانی است. محاسبۀ عقلانی هم رمز و راز بردار نیست. شفاف و روشن و بدون ابهام است.
آنچه شیخ روح‌الله قرهی در مورد جنگ با اسرائیل گفته و کوشیده آن را اسرارآمیز و "مکاشفه‌گونه" جلوه دهد، از نقطه‌نظر سیاسی، فاقد هر نوع ارزش است. جای بسی تأسف است که اینگونه ادعاهای شخصی، در کشور ما جنبۀ عمومی پیدا کرده و به صحنۀ سیاست عملی هم راه یافته است. وقتی راه این نوع باصطلاح مکاشفات درونی در حوزۀ سیاست باز شود، فرد دیگری هم می‌تواند ادعایی متضاد آن را به عنوان مکاشفه مطرح کند و با مبهم‌گویی آن را به ماوراء و ارادۀ خداوند نسبت دهد و به گمراه‌سازی و سوءاستفاده از عواطف برخی افراد مذهبی مشغول شود.
بنابراین به ادعاهایی اینگونه در حوزۀ زندگی عمومی همواره باید با بدگمانی نگریست.
آقای قرهی در توصیۀ خود برای تصرف بلندی‌های جولان، حتی به این نکته توجه نکرده است که برای چنین امری، پیش از هر چیز دولت بشار اسد باید اجازۀ آن را بدهد و با حضور انبوه نیروهای ایرانی در جنوب دمشق موافقت کند. اگر او اجازۀ همین یک کار را از بشار اسد گرفت، بقیۀ کار با دیگران!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
واقعی یا جنجال؟
روزنامۀ تایمز لندن و به نقل از آن سایر رسانه‌ها ادعا می‌کنند که حملۀ اسرائیل به خاک ایران به دلیل درز اطلاعات سرّی و محرمانۀ مربوط به آن در پنتاگون، به تأخیر افتاده است!
من در این چند روز هرچه دقت کردم ببینم دقیقاً چه اطلاعات محرمانه‌ای از آن حملۀ احتمالی به بیرون درز کرده است، راستش متوجه هیچ چیز دندانگیری نشدم. اطلاعات اصطلاحاً درز کرده، چند نکتۀ کلی و بدیهی مثلِ انجام رزمایش برای حمله به اهداف مورد نظر، تمرین عملیات امداد و نجات و استفاده از دو نوع موشک آن هم صرفاً طبق ارزیابی دستگاه اطلاعاتی آمریکاست که قاعدتاً ضروری هر نوع حملۀ احتمالی است و به ذهن غنجعلی‌خان ولایت ما هم می‌رسد!
این داستان به نظرم عمدتاً جنجال است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
بود و نمود حملۀ اسرائیل به خاک ایران
پس از حدود 25 روز تبلیغات دامنه‌دار و دامن زدن به انواع انتظارات، سرانجام ارتش اسرائیل چند "هدف نظامی" را در خاک ایران مورد حمله قرار داد. نفس‌الامر اهمیت این حمله هر چه باشد، نمود آن به گونه‌ای است که کم‌اهمیت شمردن آن را برای جمهوری اسلامی امکانپذیر کرده است. پاسخ فوری به حمله‌ا‌ی که بتوان آن را "کم‌اهمیت" شمرد، قاعدتاً تردیدهایی را در بین نهادهای تصمیم‌گیر به وجود می‌آورد. به نظرم هدف از آن تبلیغات پرحجم و دامن زدن به انتظارات و سپس اقدام در حد کمترین سطح انتظار، ایجاد همین تردید بوده است. یک پاسخ فوری از سوی ایران به معنای تشدید جنگ و بروز عواقب سیاسی و اقتصادی آن بخصوص کمک به کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ در آمریکاست و تعلل در پاسخ و یا عدم پاسخ هم مایۀ تشدید فشارِ نیروهای تندروی داخلی به بدنۀ حاکمیت و متهم کردن آنان به تسلیم و در نتیجه ایجاد التهاب سیاسی در کشور است.
با این حساب، نوع حملۀ اسرائیل، کار را از جهاتی ساده و از جهتی دیگر سخت‌تر کرده است. در هر صورت گام بعدی ایران است که یکی از سناریوهای قابل تصور در این بحران را متحقق می‌کند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
حملهٔ اسرائیل به خاک ایران؛
دردسرهای بی‌پایان یک بحران مزمن
حملۀ جنگنده‌های اسرائیلی به خاک ایران با واکنش‌های متفاوتی در سطح منطقه و جهان روبه‌رو شده است. عموم کشورهایی که این حمله را محکوم کرده و یا از محکوم کردن آن خودداری کرده‌اند، بر لزوم پیشگیری از تشدید جنگ و پایان دادن به چرخۀ فزایندۀ درگیری تأکید کرده‌اند. در واقع، اکنون نگاه‌ها به تهران دوخته شده است تا واکنش آن را نسبت به حملۀ جمعه شب اسرائیل به برخی مراکز نظامی دریابند.
تا لحظۀ نگارش این یادداشت، هنوز از سوی نهادهای مسئول در جمهوری اسلامی دربارۀ نحوۀ واکنش به حملۀ هوایی اسرائیل موضع صریحی گرفته نشده است و به نظر می‌رسد قرار است برای مدتی «سیاست ابهام» در این زمینه ادامه داشته باشد. اگر ایران به حملۀ متقابل سریع و فوری در برابر حملۀ اسرائیل مبادرت نکند، در آن صورت، حوادث اخیر در صحنۀ جنگ خاورمیانه را می‌توان تا اندازه‌ای در جهت برنامۀ دولت جوبایدن رئیس‌جمهور آمریکا ارزیابی کرد.
دولت آمریکا بر محدود بودن اهداف حملۀ نظامی اسرائیل به ایران تأکید داشت؛ به‌طوری‌که این حمله سبب واکنش نظامی سریع نیروهای نظامی ایران نشود و بدین‌وسیله، روند جنگ در منطقه تحت کنترل در آید. بعد از اعلام پایان عملیات جنگی اسرائیل علیه ایران، مقام‌های آمریکایی اعلام کردند که زد و خورد مستقیم بین ایران و اسرائیل باید در همین نقطه پایان یابد.
ظاهر این جمله بدان معناست که از نگاه دولت بایدن، اگر قرار است منازعه بین دو طرف ادامه پیدا کند، حملات متقابل باید از هدف قرار دادن مستقیم به درگیری غیرمستقیم تقلیل پیدا کند یعنی بازگشت به همان شرایطی که پیش از حملۀ موشکی ایران به اسرائیل جریان داشت.
این در حالی است که بازگشت به شرایط گذشته هم دیگر مقدور به نظر نمی‌رسد. از زمان نخستین حملۀ موشکی ایران به اسرائیل در بهار امسال، توازن قوا بر روی زمین دستخوش تغییرات جدی شده است. دولت آمریکا به هم خوردن توازن قوا به‌خصوص در لبنان را به نفع پیشبرد برنامۀ دیپلماتیک خود برای منطقه می‌داند و ظاهراً امیدوار است که جمهوری اسلامی با خویشتن‌داری در برابر حملۀ جمعه شب اسرائیل، با این برنامه به نحوی همراه شود.
رئوس نقشۀ آمریکا برای نظم جدید در خاورمیانه به ترتیب زیر است: استقرار آتش‌بس در نوارغزه و آزادی اسیران اسرائیلی، سپردن نوارغزه به یک نیروی عربی برای اداره و بازسازی آن بدون حضور حماس، اجرای شدید و غلیظ قطعنامۀ ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل در لبنان به قصد عقب‌نشینی نیروهای حزب‌الله به شمال رودخانۀ لیطانی و رفع خصومت دائمی بین لبنان با اسرائیل با تمام لوازم و ضروریات آن، ترسیم نمایی از وعدۀ تشکیل کشور مستقل فلسطینی با محدودیت‌های مشخص در آینده‌ای نامشخص از طریق عادی‌سازی رابطۀ عربستان و دیگر کشورهای عرب و مسلمان با اسرائیل.
روشن است که در نظم مورد نظر دولت بایدن که عملاً از حمایت کامل یا نسبی یا مشروطِ سازمان ملل، اروپا، کشورهای عرب، چین و حتی روسیه نیز برخوردار است، نقشی برای تداوم سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی و اقدامات مسلحانۀ گروه‌های متحد آن در خاورمیانه در نظر گرفته نشده است. از این رو، از نگاه آنان، جمهوری اسلامی.... ( ادامه یادداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-24107
@ahmadzeidabad
دلیل فرضیِ سکوت احمدی‌نژاد!
سکوت ادامه‌دارِ محمود احمدی‌نژاد در برابر جنگ جاری در منطقه، سبب خشم برخی محافل و رسانه‌های اصولگرا شده است.
بعید می‌دانم اینگونه واکنش‌ها سبب شکستن سکوت آقای احمدی‌نژاد شود، چون او پیش خود می‌گوید: "من یا آدم مهم و اثرگذاری هستم یا نیستم؟ اگر هستم پس چرا اجازه داده نمی‌شود در انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس فعال شوم و یا در بارۀ مسائل مورد علاقه‌ام آزادانه اظهارنظر کنم؟ و اگر مهم و اثرگذار نیستم، دیگر توقع اینکه در بارۀ چند موضوع خاص و گزینش‌شده، حتماً موضع‌گیری کنم، بر چه منطقی استوار است؟"
من معمولاً منتقد و مخالف رویکرد سیاسی و اعتقادی محمود احمدی‌نژاد بوده و هستم، اما در این مورد خاص، استدلال فرضی‌اش، بیراه نمی‌نماید.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
https://www.youtube.com/watch?v=T2eZPbsvpbg
ای آمران و عاملان و حامیان و حافظان فیلترینگ!
ما هم فراموش کنیم خدا فراموش نخواهد کرد که شما بواسطۀ گذاردن تیغ فیلترینگ بر گلوی اینترنت و تبدیل آن از آهویی تیزپا به حلزون، ایرانیان را برای دانلود و یا آپلود یک فیلم، خسته کردید! فرسوده کردید! پیر کردید!
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى(آيا انسان مىپندارد كه به امان خود رها خواهد شد؟) آیۀ 36 سورۀ قیامت.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
مجرمانه است؟
شورای امنیت سازمان ملل قرار است امروز به درخواست وزارت خارجۀ ایران برای بررسی حملۀ اسرائیل به خاک ایران تشکیل جلسه دهد.
همزمان رئیس محترم دستگاه قضایی تأکید مجمع مدرسین و محققین حوزۀ علیمۀ قم بر لزوم عقب‌نشینی اسرائیل از سرزمین‌های اشغالی جنگ سال 1967 را "خلاف امنیت" دانسته و از این تشکل خواسته است که "درصدد اصلاح حرف و نظر ناصواب خود برآید و جبران‌مافات کند" وگرنه با برخورد دادستان دادگاه ویژۀ روحانیت قم روبرو خواهد شد.
کافی است در جلسۀ شورای امنیت سازمان ملل، نمایندۀ اسرائیل بر همین دستورالعمل آقای محسنی اژه‌ای انگشت بگذارد و مدعی شود؛ "کشوری که سران قوایش، حتی درخواست بازگشت به مرزهای پیش از جنگ ژوئن را هم مجرمانه می‌دانند و موجودیت ما را از اساس نفی می‌کنند" بر اساس کدام مادۀ منشور ملل متحد خواستار تشکیل جلسۀ شورای امنیت شده است؟
من نمی‌دانم پاسخ نمایندۀ جمهوری اسلامی به این سخن چه خواهد بود، اما مراجعه به نهادهای بین‌المللی مثل هر امر دیگری اقتضائات خود را دارد. اسرائیل فارغ از علایق ما، اساساً بر مبنای قطعنامه‌های سازمان ملل موجودیت یافته است. اگر جمهوری اسلامی این قطعنامه‌ها را به کلی باطل و فاقد هرگونه ارزش حقوقی می‌داند، دیگر شکایت از اسرائیل در نزدِ نهادی که مسبب موجودیت آن است، چه محلی از اعراب دارد؟ و اگر برای سازمان ملل و قطعنامه‌های آن درجه‌ای از اعتبار قائل است به طوری که شکایت از اسرائیل را نزد آن موجه می‌کند، دیگر برخورد قضایی با تشکلی که خواستار پایان نقض قطعنامه‌ها از سوی اسرائیل شده است، در چه چارچوبی قابل دفاع است؟
متأسفانه دایرۀ مجرمانه تلقی کردن نظرات و دیدگاه‌های افراد و تشکل‌های غیردولتی در برخی زمینه‌ها به قدری فراخ شده است که دیگر مشخص نیست طرح این نوع پرسش‌ها خودش مجرمانه است یا نیست! پناه بر خدا.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
عاقبت اين نردبان افتادنيست!
خداوند نور به قبر مرحوم دكتر شريعتي ببارد. او بود كه كلۀ ما را پر از شور و حماسه كرد. چنان به عالم افلاك‌مان برد كه پاي‌مان به كلي از روي زمين برچيده شد. در تاريخ ما، خيلي‌ها آدم خاكي را به افلاك برده‌اند. سنايي و عطار و مولوي نمونه مثلث‌گونه‌اي از آنهايند. اينها با اشعارشان روح را پرِ پرواز داده‌اند. خداي‌شان بيامرزد. مرحوم شريعتي اما سياست را هم حماسي كرد و به عالم افلاك برد. سياست اما چيزي است كاملا زميني و نه فقط زميني كه تا حد زيادي زيرزميني! منظورم از زيرزميني همان جهان مخوف «هادس » در اساطير يوناني است. داراي نوعي سرشت دوزخي يا جهنمي! سياست تابع عقل سرد و توازن بي‌رحمانه قدرت است. اصلا راهي به فلك و آسمان و ملكوت ندارد. آن را شورانگيز و حماسي ديدن و در عالم ملكوت و اعلاء جست‌وجو كردن، گمراهي محض است. مرحوم شريعتي در صحراي سياست واقعا ما را گمراه كرد ودنبال نخود‌سياه فرستاد. قاعدتا من به اندازه همكارانِ«تجارت فردا» بي‌مبالات نيستم كه بخواهم كاسه‌كوزه‌هاي ناكامي نيم قرن گذشته را بر سر مرحوم دكتر شريعتي بشكنم چرا كه آن گمراهي، اولا مختص او نبود. بسياري از اهل مبارزه و سياست در آن وادي مي‌تاختند اما قلم شيوا و بيان رسا و توان فكري او را براي تئوريزه كردن آن گمراهي نداشتند و اغلب يا به حالش غبطه مي‌خوردند يا به او حسودي مي‌كردند. ثانيا، مرحوم شريعتي محصول يك تاريخ طولاني و شرايط زمان خودش بود. گرچه او گذشته را به درستي نقد مي‌كرد، اما عناصر ماندگار در ناخودآگاه جمعي قوم ما را جذب كرد و مجذوب آن شد. همان ثنويت ماني‌مسلكانه كه سياست را هم به دو اقنوم سياه و سفيد منقسم مي‌كرد؛ يكي از آنِ جبهه حق و ديگري براي جبهه باطل. يكي كه از هر جهت اخلاقي و پاك و عادلانه و طيب و طاهر است و آن يكي كه آلوده و ناپاك و ستمگرانه و پليد است. ما هم كه خدا را شكر هر اخلاق و رفتار و پيشينه و سواد و دغدغه‌اي كه داشته باشيم، هميشه بي‌چون و چرا در صفِ مقدمِ جبهه حق ايستاده‌ايم و مخالفان‌مان در رديف نخستِ جبهه باطل. هر نوع ترديدي در اين باره را نيز با چماق تكفير سياسي يا اعتقادي، عقب مي‌رانيم!
ثالثا، ما به انتخاب و اراده خودمان، عقل‌مان را دودستي تقديم مرحوم دكتر شريعتي كرديم. او نه به دنبال ما فرستاد و نه علاقه‌اي به اين كار داشت. از قضا خلوت‌گزين و فراري از هجوم خلق در اطراف خود بود. اين ما خودمان بوديم كه او را تشويق و ترغيب و حتي اجبار كرديم تا آنچه در خيال خام آن بوديم، به قلم شيوا و زبان رسايش جاري سازد. آن همه استقبال شورانگيز از او وآثارش براي چه بود؟ لابد خلأيي را پر مي‌كرد كه آن همه عاشق سينه‌چاك برايش خلق مي‌شد. پس نبايد تقصير خود را به گردن او بيندازيم. او كالايي توليد كرد كه مشتري و هواخواه بسيار داشت. كالا را هم به قصد رسيدن به نان و نوا و پست و مقامي توليد نمي‌كرد، زندگي و امنيت و آسايش خود و زن و بچه‌هايش را پاي آن مي‌گذاشت.
رابعا نيم قرن از وفات او گذشته است. در همه اين سال‌ها هم يا به كلي مغضوب بوده يا ناديده گرفته شده است. پس چرا ما تكاني نخورده‌ايم؟ چرا از پلكان سياستِ سر به آسمان گذاشته گامي به پايين برنداشته‌ايم و به سرشت خاكي و زميني آن نزديك نشده‌ايم؟ چرا هنوز سياست در نزد ما همچنان به صورت رويايي پا در هوا باقي مانده است؟ چرا سياست سكولاريستي نيز نزد ما همانقدر رويايي و منقطع از امر واقع و موجودي هورقليايي و گول زنك است؟
واي! اين مطلب از كجا كه سر در آورد! قصدم اين بود كه بگويم ما براي بقاي نسل خود هم كه شده بايد از پله‌هاي نردبان سر به آسمان كشيده سياست گام به گام پايين بياييم و پا روي زمين خدابگذاريم. حركت بر روي زمين هم مختصات پيچيده و بغرنج خود را دارد و تلاش و دانش فراوان مي‌طلبد. خلاصه از اين نردبان سياست پايين نياييم زمين مي‌خوريم و پاي‌مان بدجور مي‌شكند!اين نردبان هم شبيه همان نردباني است كه مولاناي عزيز و گرامي صعود از آن را بلاي جان دانسته است:
نردبان خلق اين ما و منيست
عاقبت زين نردبان افتادنيست
هركه بالاتر رود ابله‌ترست
كه استخوان او بتر خواهد شكست
@ahmadzeidabad
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/page/2808/8/
دروغ رسانه‌ای؟
رسانه‌های فارسی‌زبان به نقل از "کانال 13" اسرائیل گزارش داده‌اند که کابینۀ امنیتی نتانیاهو به قصد تلافی حملۀ پهپادی به منزل شخصی نخست وزیر در شهر قیصریه، طرح حملۀ قریب‌الوقوع دیگری را علیه ایران تصویب کرده است!
بر پایۀ ارزیابی‌های عقل سلیم، چنین خبری نمی‌تواند صحت داشته باشد، زیرا مغایر روند کلی تحولات منطقه است، از این رو تا هنگامی که تأیید رسمی نشود، نباید محل اعتنای جدی قرار گیرد.
واقعیت این است که رسانه‌ها از جمله کانال‌های تلویزیونی در اسرائیل بسیار متنوع‌اند و همه هم به یک اندازه اعتبار ندارند.
بنابراین، صرف اینکه یک کانال اسرائیلی خبری را منتشر کند، دلیلی بر صحت و دقت آن خبر محسوب نمی‌شود. برای نمونه، کانال 14 اسرائیل که در چند هفتۀ گذشته به صورت یکی از منابع اصلی رسانه‌های فارسی‌زبان در آمده بود، آنقدر دروغ به هم بافته که حد و اندازه ندارد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
به چیزی که باید، توجه نمی‌شود!
اسکای نیوز عربی به نقل از نزدیکان نبیه بری رئیس مجلس لبنان گزارش داده است که وی با آموس هوچستین فرستادۀ آمریکا به منطقه ،در بارۀ یک نقشۀ راه برای آتش‌بس و اجرای قطعنامۀ 1701 شورای امنیت سازمان ملل در لبنان به توافق رسیده است.
نبیه بری علاوه بر ریاست مجلس لبنان، رهبری جنبش امل را هم که توسط امام موسی صدر پایه گذاشته شد، بر عهده دارد.
شیخ نعیم قاسم رهبر جدید حزب‌الله قبلاً گفته بود که آقای بری در مذاکرات دیپلماتیک خود از طرف حزب‌الله نیز نمانیدگی دارد.
قطعنامۀ 1701 شورای امنیت بر عقب‌نشینی نیروهای حزب‌الله به شمال رودخانۀ لیطانی و اجرای دو قطعنامۀ 1559 و 1680 تأکید می‌کند. قطعنامۀ 1559 خواستار انحصار سلاح در دست دولت لبنان و خلع سلاح عموم گروه‌های شبه نظامی در آن کشور شده است.
در واقع سرنوست لبنان را مذاکرات نبیه بری با فرستادۀ آمریکا رقم می‌زند، اما در داخل ایران بر سر همه چیز بحث و جنگ و دعواست و تنها چیزی که مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد و در باره‌اش اصلاً موضعی گرفته نمی‌شود، همین مذاکرات و توافقات دیپلماتیک سرنوشت‌ساز است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
نقشهٔ‌راه آتش‌بس و بعلبک زیرآتش
ارتش اسرائیل به ۸۰ هزار تن از ساکنان شهر بعلبک و روستاهای اطراف آن در درۀ بقاع لبنان اخطار داده است که خانه‌های خود را ترک کنند، زیرا قرار است پایگاه‌های حزب‌الله در این مناطق مورد حملۀ شدید جنگنده‌های اسرائیلی قرار گیرد. از ابتدای جنگ اسرائیل و لبنان در یک ماه پیش، این نخستین بار است که ارتش اسرائیل خواهان خروج جمعیتی در این اندازه از محل سکونت خود است.
نزدیک به ۶۰ درصد ساکنان شهر باستانی بعلبک واقع در شرق لبنان، شیعه هستند. تهدید به بمباران بی‌سابقۀ بعلبک در حالی صورت می‌گیرد که گزارش رسانه‌ها، از تلاش مداوم طرف‌های ذی‌نفوذ در لبنان و اعلام آمادگی طرف‌های درگیر برای دستیابی به آتش‌بس حکایت دارد. در پیوند با همین موضوع، آموس هوچستین، نمایندۀ ویژۀ جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا بار دیگر وارد خاورمیانه می شود تا طرح ابتکاری خود را برای خاموش کردن جنگ بین اسرائیل و حزب‌الله پیگیری کند.
رسانه‌های عرب‌زبان از قول نزدیکان نبیه بری رئیس مجلس لبنان گزارش داده‌اند که پیش از این، بری و هوچستین بر سر یک «نقشۀ راه» برای استقرار آتش‌بس در جنگ لبنان به توافق رسیده‌اند. جزئیاتی از «نقشۀ راه» مورد توافق دو طرف منتشر نشده است اما راه‌حل‌های دیپلماتیکی که طرف‌های مختلف برای خاتمۀ جنگ در لبنان تا به حال به آنها اشاره داشته‌اند، همگی به اجرای قطعنامۀ ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل ختم میشود.
قطعنامۀ ۱۷۰۱ شورای امنیت پس از جنگ ۳۳ روزۀ بین حزب‌الله و اسرائیل در سال ۲۰۰۶ صادر شد. این قطعنامه بر ضرورت عقب‌نشینی کامل ارتش اسرائیل از هر نقطه از خاک لبنان، بازگشت نیروهای حزب‌الله به شمال رودخانۀ لیطانی، استقرار ارتش لبنان و هزاران نیروی حافظ صلح سازمان ملل در مناطق مرزی و اجرای قطعنامۀ ۱۵۵۹ شورای امنیت تأکید دارد. قطعنامۀ ۱۵۵۹ شورای امنیت بر خلع سلاح تمام گروه‌های شبه‌نظامی در لبنان و بسط حاکمیت دولت بر سراسر خاک آن کشور تصریح کرده است.
با آنکه نجیب میقاتی سرپرست نخست‌وزیری و نبیه بری رئیس مجلس و سران دیگر احزاب لبنان و همینطور دولت اسرائیل اجرای قطعنامۀ ۱۷۰۱ را به عنوان پایۀ یک فرمول آتش‌بس پذیرفته‌اند و کشورهای غربی و عرب و دخیل در بحران لبنان نیز بر این موضوع پای فشرده‌اند، با این همه، مراحل مختلف اجرای قطعنامه همچنان محل اختلاف طرف‌های درگیر به‌خصوص حزب‌الله و اسرائیل است. حزب‌الله تا کنون موضع روشن خود را دربارۀ شرایط آتش‌بس اعلام نکرده و فقط رسانه‌های نزدیک به آن، گزارش‌هایی مبنی بر اصرار آن بر «مقاومت در برابر هجوم اسرائیل به خاک لبنان» انتشار داده‌اند.
با این همه، شیخ نعیم قاسم در نخستین پیام تصویری خود پس از ترور سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله، نبیه بری را به‌عنوان «برادر بزرگتر» تشکیلات متبوع خود و به نوعی نمایندۀ این گروه در مذاکرات دیپلماتیک معرفی کرد. بین سخنان آقای قاسم و آنچه رسانه‌های نزدیک به حزب‌الله دربارۀ موضع این گروه نسبت به شرایط آتش‌بس منتشر می‌کنند، تفاوت معناداری به چشم می‌خورد، بنابراین، انتظار می‌رفت شیخ نعیم قاسم که به عنوان جانشین نصرالله و دبیرکل جدید حزب‌الله انتخاب شده است، در سخنرانی دیشب خود موضع حزب‌الله را به صورتی شفاف مطرح کند.
شیخ نعیم قاسم، اعلام کرد که خواهان آتش‌بس است اما آن را «گدایی» نخواهد کرد و زیر بار شرایط اسرائیل نخواهد رفت. با این همه، آقای قاسم شرایط مورد نظر تشکیلات تحت رهبری خود را تشریح نکرد. در طرف اسرائیلی، همۀ نهادها و گروه‌ها.... (ادامه یادداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-24502
@ahmadzeidabad