https://www.youtube.com/watch?v=i_8QILcpSdo مردم‌آزاری! از افغان ها می‌پرسم از بنگلاشی‌ها از عراقی‌ها، از مالیایی‌ها و سومالیایی‌ها! آیا در مملکت شما هم برای آپلود یک فیلم نیم‌ساعته، هفت ساعت وقت‌تان تلف می‌شود؟ آیا شما هم اسیر فیلتر و فیلترشکن هستید؟ آیا استفاده از اینترنت مایۀ اذیت و آزارتان است؟ در کشور ما که اینطور است! در ایران باستانی با تمدن کهن و مرز پرگهر! آقایان! مگر قبل از انقلاب روی منبرها نمی‌گفتید: می بخور، منبر بسوزان، مردم آزاری نکن! خب این چه مردم‌آزاری است که پیشه کرده‌اید؟ امری که با فشردن یک دکمه بر مردم سهل و آسان می‌شود، برای چه آن را به صورت معضلی اعصاب‌خراش در آورده‌اید؟ چرا آزار مردم و نفرین آنها اینقدر به کامتان شیرین آمده است؟ @ahmadzeidabad

کدام کم‌خطرتر است؟ پوتین در موقعیت دشمنی با آمریکا برای ایران خطرناک‌تر است یا در موقعیت دوستی با آمریکا؟ پاسخ به این پرسش بستگی به تعریف ما از منافع ایران دارد. از نگاه من، در شرایط کنونی دوستی پوتین با ترامپ، خطرش برای منافع ایران کمتر از دشمنی آن دوست! تفصیل این موضوع برای بعد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

ابطال یک تصور ایدئولوژیک! شاخ به شاخ شدن پوتین با غرب بر سر اوکراین، جماعتی را در کشور ما بر آن داشت تا این قضیه را در چاچوب ایدئولوژی خود به "مواجههٔ حق و باطل!" در سطح جهان تعبیر کنند و با حمایت سرسختانه از کرملین، منتقدان خود را به غربگرایی و غربگدایی متهم کنند! حالا با رفاقت پوتین و ترامپ، کل آن داستان خرافی-تخیلی فرو پاشیده و بطلان خود را به اثبات رسانده است. این اتفاق علاوه بر پیامدهای عملی آن در تحول ادراک سیاسی جاری بی‌تأثیر نخواهد بود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

نزاع در برابر دوربین! سوای جر و بحث تند و تیز و بی‌سابقه‌ای که بین رهبران آمریکا و اوکراین در مقابل دوربین‌های فیلم‌برداری در کاخ‌سفید صورت گرفت، پرسش اصلی این است که اختلاف اصلی دو طرف دقیقاً بر سر چیست؟ ترامپ و تیمش بر این باورند که جنگ اوکراین به بن‌بست رسیده و به ناچار باید راهی به سمت صلح باز شود، هر چند که این موضوع به پرداخت هزینه‌ای دردناک از طرف کیف بیانجامد. آنها ادامهٔ جنگ به قصد شکست و تحقیر نهایی پوتین را به احتمال وقوع جنگ جهانی سوم ربط می‌دهند و به همین جهت، خواهان آتش‌بس و سپس مذاکره برای دستیابی به پیمان صلح هستند. ولودیمیر زلنسکی اما از عینک دیگری به ماجرا می‌نگرد. از نگاه او پوتین موجودی بی‌نهایت جاه‌طلب و غیرقابل اعتماد و در رؤیای تسلط بر سرتاسر اروپاست که اگر امروز در مرزهای بین‌المللی اوکراین متوقف نشود، فردا باید در دل اروپا با آن جنگید. از این رو، او خود را در صف مقدم دفاع از "دنیای آزاد" در برابر استبداد روسی می‌بیند. در واقع ماهیت دعوا بر سر این اختلاف است و داوری بین آنها بستگی به دیدگاه داور به این موضوع دارد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

زلنسکی به جای پوتین؟ جر و بحث ولودیمیر زلنسکی با ترامپ و تیمش، بیش از همه طیف افراطی جریان اصولگرا در ایران را دچار سرگيجه کرده است. آنها به عنوان حامیان روسیه قادر به تحلیل این موضوع نیستند و به جای آن، از "تحقیر" زلنسکی توسط ترامپ اظهار شادی و شعف می‌کنند! می‌خواهند از تنش بین زلنسکی و ترامپ، ضرورت و حقانیت عدم مذاکره با آمريکا را نتیجه بگیرند، حال آنکه این دوست‌شان ولادیمیر پوتین است که برای دیدار با ترامپ لحظه‌شماری می‌کند آن هم در حالی که ترامپ عموم تحریم‌های آمریکا علیه روسیه را برای یک سال دیگر تمدید کرده است! طبق نگاه این طیف، قاعدتاً پوتین به دلیل اشتیاقش برای مذاکره با دولت ترامپ باید محکوم شود نه زلنسکی که در کاخ سفید با کل تیم ترامپ یک‌تنه گلاویز شده است! اما محکوم کردن پوتین ظاهراً برای‌شان هزینه دارد، از همین رو دیواری کوتاه‌تر از زلنسکی پیدا نکرده‌اند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

فقط همین! رأی عدم‌اعتماد مجلس به عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد، در بهترین تفسیر، اتلاف وقت و نوعی سرگرمی است! تا هنگامی که تحریم‌ها برقرار باشد و اعتماد جامعه جلب نشود، تورم و قیمت دلار رو به سوی قله خواهند داشت؛ حالا چه همتی وزیر اقتصاد باشد چه ریکاردو، چه آدام اسمیت و چه جان مینارد کینز! در این میان فقط اگر فرد مورد علاقۀ این مجلس وزیر اقتصاد شود، سرعت افزایش قیمت دلار و نرخ تورم و گرانی شدیدتر از این خواهد شد. فقط همین!

اتلاف‌وقتش زیادی بود! در پست قبلی استیضاح آقای همتی را اتلاف وقت و سرگرمی دانستم. به نظرم استفاده از اصطلاح "سرگرمی" کافی بود و به کارگیری "اتلاف وقت" دیگر لزومی نداشت. در صورتی می‌توان صفت اتلاف را برای "وقت" به کار برد که وقت واقعاً ارزشی داشته باشد و در جهت صحیح به کار گرفته شود. اگر وقت افراد صرف همان کارهایی بشود که برخی از نمایندگان مجلس و مسئولان به آن مشغولند، چنین وقتی دیگر حسرت تلف شدن ندارد چرا که خودش بدتر از اتلاف و مایۀ تباهی مملکت و اضطراب مردم است. مولاعلی میگوید: "كمْ مِنْ صائِم ليْس لهُ مِنْ صِيامِهِ إِلاّ الْجُوعُ والظّمأُ، وكمْ مِنْ قائِم ليْس لهُ مِنْ قِيامِهِ إِلاّ السّهرُ والْعناءُ، حبّذا نوْمُ الاْكْياسِ وإِفْطارُهُمْ." (چه بسیار روزه‌دارانی که از روزۀ خود جز گرسنگی و تشنگی بهره‌ای نبرند و چه بسیار شب‌زنده‌دارانی که از شب‌زنده‌داری خود جز بیداری و رنج نصیبی نگیرند. پس خوشا خواب و خور هوشیاران و خردمندان! بر همین وجه و سیاق می‌توان گفت؛ چه بسیار صاحب‌منصبانی که سعی و تلاش و فعالیت‌شان برای جامعه جز زیان و ضرر و اذیت و آزار، پیامدی ندارد. پس خوشا به حال بی‌منصبان خاموش و بی‌آزار! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

ربع‌کیلو برنج هندی! مردی از فروشگاه بزرگ شهر، ربع‌کیلو برنج هندی و سه عدد تخم مرغ خرید کرده بود و به اول و آخر بانیان آن، فحش‌های آبدار می‌داد. زنی که سه عدد تخم مرغ خریده بود، از خجالت، آنها را در کیفش گذاشت تا کسی متوجه خریدش نشود! بازار ملتهب، مردم ملتهب و آنگاه حکمرانان در چه فکری هستند؟ بیچاره آقای پزشکیان که نزد عده‌ای مسئول این وضع شناخته می‌شود! انگار خودش هم از درک وضعیت دور مانده است. اگر قرار بود در بر این پاشنه بچرخد، ریاست‌جمهوری او هیچ لزومی نداشت. به نظرم لازم است در ته ماندۀ سال، یک کنفرانس مطبوعاتی بدونِ محدودیت‌های مرسوم برگزار کند تا مشخص شود اوضاع را چگونه می‌بیند و چه می‌خواهد بکند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

ظریف و آش نخورده! بار نخستی که محمدجواد ظریف از کابینۀ مسعود پزشکیان استعفاء داد، او را مورد انتقاد قرار دادم. به نظرم آن استعفاء زودهنگام بود. این بار اما استعفایش موجه است بخصوص اینکه استعفاء هم نیست بلکه نوعی برکناری محترمانه و نصحیت‌آمیز است. با این اوضاع و احوال، حضور دکتر ظریف در کابینه، مصداق "آش نخورده و دهان سوخته" بود. عملاً دخالت مؤثری در تصمیم‌گیری‌ها نداشت، اما تمام تیرهای مخالفات دولت در مجلس و محافل دیگر، به سوی او نشانه می‌رفت! کارویژۀ اصلی او هم مذاکرات بین‌المللی بود که فعلاً از دستور کار خارج شده است. با این حساب، کار مؤثری در کابینه برایش باقی نمانده و زمان رفتنش فرارسیده بود. ادامۀ حضورش در کابینه فقط غریزۀ لفاظی و حرافی سیاسی برخی از نمایندگان افراطی مجلس را ارضاء می‌کرد تا از طریق توهین به او عرض اندامی کنند. با رفتن ظریف از کابینه این دسته از نمایندگان سیبل تیراندازی خود را از دست دادند. پیدا کردن سیبل دیگری برای‌شان آسان نخواهد بود. به همین دلیل ممکن است این بار خودشان دست به دامن ظریف شوند که به کابینه بازگردد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

🎥استیضاح بیهوده 🔹استیضاح آقای همتی نشان داد نمایندگان مجلس درک درستی از ریشه مشکلات اقتصادی کشور ندارند و با این نوع اقدامات فقط وفاق دولت پزشکیان رو به نقطه آخر می‌رسانند احمد زیدآبادی/ روزنامه‌نگار و مشاور هم‌میهن @hammihanonline hammihanonline.ir WhatsApp

موقعیت دولت پزشکیان بعد از عزل دو عضو کابینه .........معمولاً دل هر وزیری از دست بسیاری از نمایندگان مجلس خون است! نمایندگان مجلس از طریق معرفی یک حزب شناسنامه‌دار و دارای خط مشی سیاسی روشن انتخاب نمی‌شوند. نوع انتخاب آنها به‌خصوص در شهرستان‌ها بعضاً تابع فرهنگِ حامی‌پروری است؛ به‌طوری‌که بین نماینده و دایرۀ حامیان با نفوذش، بده‌بستانی نانوشته شکل می‌گیرد؛ بدین صورت که حامیان، وظیفۀ جمع‌آوری رأی در بین اقوام و فامیل و تودۀ غیرسیاسی را به عهده می‌گیرند و طرف دیگر پس از راهیابی به مجلس، درصدد جبران برمی‌آید و از طریق فشار به وزارتخانه‌ها و ادارات و حتی شرکت‌های خصوصی، برای حامیان و وفاداران به خود موقعیت و شغل و رانت فراهم می‌کند! این موضوع از نقطه نظر منافع کلان کشور مصیبتی تمام‌عیار است و جز از طریق حزبی شدن انتخابات هم مرتفع نمی‌شود. با این حال سال‌های سال است که این رویه همچنان ادامه دارد، شاید تا اندازه‌ای به این دلیل که تغییر قانون انتخابات، در گرو رأی نمایندگانی است که خود از وضعیت جاری سود می‌برند! در مورد مجلس کنونی مشکل دیگری هم وجود دارد. نمایندگان این مجلس به‌خصوص در تهران و شهرهای بزرگ در شرایطِ تشدید نظارت استصوابی و قهر مردم با صندوق‌های رأی به مجلس راه یافته‌اند و به همین دلیل افرادی ناهمسو و بلکه مخالف با مطالبات عمومی جامعه و نمایندگان اقلیتی کم‌شمار از مردم هستند. از آن سوی ماجرا، به دلیل وقوع حادثه برای رئیس‌جمهور پیشین، فردی به مقام ریاست‌جمهوری رسیده است که با اعلام وعده‌های مشخص برای تغییر برخی سیاست‌های مخرب جاری، توانست بخشی از شهروندان ناراضی را به پای صندوق‌های رأی بکشاند و انتظار عملکردی مغایر با گرایش نمایندگان مجلس را در بین مردم به وجود آورد. در ابتدای کار کابینۀ جدید، تصور بر این بود که نوع تعامل مجلس و قوۀ مجریه، از طریق «وفاق» و اقناع و مدیریت قوای فرادستی، صورت منطقی به خود گیرد و وارد چالش‌های سیاسی بی‌سرانجام و کارشکنی‌های مخل کارآمدی نشود. رأی مجلس به تمام اعضای کابینۀ ترکیبی آقای پزشکیان این تصور را تقویت کرد اما این وفاق بیشتر صوری و مستعجل بود! اینک مجلس یک وزیر و یک عضو کابینه را به طور مستقیم و غیرمستقیم از مناصب خود عزل کرده و به درخواست رئیس‌جمهور برای بقای آنها وقعی ننهاده است. در حقیقت، مجلس به راهی قدم گذاشته است که رئیس‌جمهور و کابینۀ او را تسلیم و مطیع محض خود می‌خواهد و چنانچه قوۀ مجریه اطاعت نکند، شمیشر استیضاح علیه وزیران متمرد تیز خواهد شد......(متن کامل یادداشت در لینک زیر) https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-33671