کدام دعوت الهی؟ سعید جلیلی: "گمان نکنیم که اگر از مسیر دعوت الهی خارج شویم، موفقیتی به دست می‌آوریم؛ برخی این نگاه غلط را دنبال می‌کردند." تمام جنگ‌ها و نزاع‌های بینِ‌دینی و درون‌دینی تاریخ بشر بر سر نوع دریافت فرقه‌ها از همین عبارتِ "دعوت الهی" بوده است! بنابراین وقتی پای "دعوت الهی" پیش می‌آید باید پرسید، کدام دعوت الهی؟ آیا هیچ فرقهٔ مذهبی را در تاریخ می‌توان یافت که حتی بی‌رحمانه‌ترین جنایات خود را به حساب "دعوت الهی" ننوشته باشد؟ مگر خوارج برای کشتن علی و لشکریان شمر برای کشتن حسین داعیه‌ای جز "اجابت دعوت الهی" مطرح می‌کردند؟ در دهٔ 60 روزی مرحوم شیخ محمدتقی جعفری تبریزی در دانشکدهٔ علوم دانشگاه تهران همین بحث را مطرح کرد و گفت: "در تاریخ همه به نام خدا خون ریخته‌اند، حتی نرون هم که شهر رم را به آتش کشیده بود، می‌گفت خدا! آقا منظورت کدام خداست؟" #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

زمانِ فشرده! به دلایل فراوان از جمله دوره‌ای طولانی از پشت گوش‌اندازی و تعلیق تصمیم‌گیری، اینک کشور با "فشردگی خارق‌العادۀ زمان" روبروست. فشردگی زمان دلهره و دستپاچگی به بار می‌آورد؛ مثل کدبانویی که تمام کارهایش را عقب انداخته و در شب عید با حجم عظیمی از کارهای عقب افتاده روبرو شده است. او ناگهان یک روز قبل از عید می‌بیند که گرد و غبار تمام اثاثیۀ خانه را پوشانده، فرش‌ها و رواندازها و لباس‌ها و پرده‌ها غرق چرک شده، مبلمان خانه مستعمل و مندرس شده، یخچال و فریزر خالی مانده و یک دسته مهمان هم از راه دور سر رسیده‌اند! واقعاً که شرایط سختی است. خدا را در بارۀ وقت، وقت، وقت! که اگر رفت برنمی‌گردد! عصری که در قرآن به آن سوگند خورده شده، همین وقت است. به نظرم بعد از ریاست‌جمهوری آقای پزشکیان مسئولان جمهوری اسلامی بی‌میل نبودند که با یک شیب ملایم، تغییراتی در سیاست خارجی کشور ایجاد شود، اما با فشردگی زمان روبرو شده‌اند و آمادگی تصمیم‌گیری سریع ندارند. ترامپ هم در صدد بهره برداری از این فشردگی است! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

🔴 بخشی از مصاحبه امروز دیدارنیوز با احمد زیدآبادی: ▪️پیش بینی احمدزیدآبادی از واکنش رهبر انقلاب به نامه ترامپ 🔹در سیاست مرغ یک پا و دو پا و گاهی 10 پا دارد 🔹ترامپ ادعا نکرده، واقعا نامه نوشته 🔹متن نامه مهم است که با چه لحنی نوشته شده باشد 🔹من فکر می کنم پاسخ اولیه منفی باشد 🔹روس ها هم دارند تلاش می کنند یک کارهایی بکنند 🔹اولین پاسخ آخرین پاسخ نخواهد بود ▪️ویدیوی کامل این گفت و گو بزودی در سایت، یوتیوب و آپارات دیدارنیوز منتشر می شود. #دیدار_نیوز didarnews.ir @didarnews1| @didarnewsir

چراغ زمین کتابم در بارۀ پنج ماه آخر عمر حسین‌بن‌علی با عنوان اصلی "چراغ زمین" زیر چاپ رفته و به امید خدا به زودی منتشر می‌شود. کتاب در 100 صفحه نوشته شده و 120 هزار تومان قیمت خورده است. تلفن واحد فروش نشر نی: 021 88004658 -9 #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

پای ایران در میان است! لی سونگ نمایندۀ چین در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی: "تأکید می‌کنیم آمریکا به عنوان عامل اصلی تخریب برجام، باید هرچه سریعتر گام‌های عملی برداشته، به تلاش‌های دیپلماتیک بین‌المللی بازگردد و با ایران وارد گفتگو شود." پیش از این دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا آمادگی خود را برای گفتگو با جمهوری اسلامی اعلام کرده است. بنابراین، روی سخن مقام چینی به طور غیرمستقیم به سمت تهران است تا با آمریکا وارد گفتگو شود. روس‌ها هم به صراحت گفته‌اند که اختلافات ایران و آمریکا باید از طریق گفتگو و مذاکره حل شود. سیاست "نفی مذاکره و گفتگو" بین دو کشور معمولاً در سطح جهان طرفداری ندارد و ظاهراً به همین دلیل، دولت ترامپ برای مذاکره با جمهوری اسلامی پیشقدم شده است تا از این جهت ایران را طرفِ "لجباز" در ماجرای تنش بین دو کشور نشان دهد و به انزوا بکشاند. این نکته‌ای است که رهبر جمهوری اسلامی نیز در سخنان روز شنبۀ خود به آن اشاره کرد. احتمالاً به همین علت، وی به جای نفی صریح مذاکره بر عدم تسلیم در برابر خواست آمریکا تأکید کرد. به هر حال، حفظ سنگر "عدم مذاکره" در دنیای امروز بسیار سخت‌تر و پرهزینه‌تر از ورود به مذاکره است. به نظرم به زودی اجماعی جهانی در بارۀ ضرورت مذاکرۀ ایران و آمریکا شکل خواهد گرفت. همانطور که بارها تأکید کرده ام، مذاکره در دنیای سیاست صرفاً یک ابزار برای حل تخاصم است و به خودی خود معجزه‌ای نیست که کور کند یا شفا دهد. اصلِ موضوع، چیزی است که دو طرف مذاکره روی میز می‌گذارند و تا مذاکره آغاز نشود، نمی‌توان به دقایق آن پی برد. تا این لحظه، هنوز آنچه آمریکا و ایران برای حل اختلافات بین خود از یکدیگر طلب می‌کنند، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. بنابراین، تمام آنچه این روزها در رسانه‌ها و یا از زبان برخی افراد مطرح می‌شود، از دقت لازم برخوردار نیست. واقعیت این است که خواست‌های طرف ایرانی از آمریکا ابهام بیشتری دارد. دولت و نظام جمهوری اسلامی هنوز مشخص نکرده‌اند که در چه شرایطی حاضرند از دایرۀ خصومت با ایالات متحده خارج شوند و در برابر رفع تحریم‌های اقتصادی کشور، چه امتیازات مشخصی ارائه دهند. طرف آمریکایی نیز گرچه کمی صریح‌تر بوده اما هنوز چارچوب مشخصی را مطرح نکرده است. از فحوای کلام مقام‌های آمریکایی چنین برمی آید که آنان خواهان قطع کمک جمهوری اسلامی به گروه‌های متحدش در خاورمیانه، ایجاد حد و مرزی برای برد موشک‌های بالستیک و برچیدن چرخۀ غنی‌سازی اورانیوم در ایران هستند. در مقابل، آنان ظاهراً حاضرند که تحریم‌های اقتصادی ایران را رفع کنند و راه سرمایه‌گذاری خارجی و تجارت آزاد ایران با دنیا را بگشایند. جزئیاتِ هر کدام از این موارد اما روشن نیست. با این حال، ترامپ چنین معامله‌ای را برای هر دو طرف بسیار سودمند می‌داند و آن را بخصوص سبب جلوگیری از بروز جنگ و برخورد نظامی قلمداد می‌کند، حال آنکه برخی محافل داخلی ایران، آن را "خلع سلاح" و یا "تسلیم" ایران در برابر آمریکا توصیف می‌کنند. ارزش سلاح چه از نوع متعارف و چه غیرمتعارف آن برای هر کشور، قدرت بازدارندگی آن از بروز جنگ و یا غلبۀ آن در صورت بروز جنگ است وگرنه کارکرد لازم را ندارد. برای من تا این لحظه مشخص نیست که آیا مقام‌های جمهوری اسلامی قدرت تسلیحاتی کشور را برای بازدارندگی در مقابل بروز جنگ، کافی و وافی می‌دانند و اطمینان دارند که در هر صورت جنگی در انتظار کشور نیست؟ یا اینکه جنگ را محتمل می‌دانند اما خود را طرف پیروز آن به شمار می‌آورند؟ یا اینکه شانس پیروزی را بالا نمی‌دانند و در عوض روی وارد کردن ضربه و آسیب متقابل شرط‌بندی می‌کنند؟ اینها پرسش‌هایی است که باید با بی‌طرفی علمی و دقت فراوان مورد بررسی قرار گیرند. داستان را نباید ساده فرض کرد. پای ایران در میان است. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

معضل سوریه آنچه در سوریه جریان دارد، بیش از حد پیچیده و پنهان است. در یک نگاه کلی، سوریه عملاً به میدان رقابت دستگاه‌های اطلاعاتی و جاسوسی ترکیه و اسرائیل تبدیل شده است. دولت نتانیاهو می‌کوشد خود را حامی اقلیت‌های قومی و مذهبی سوریه بخصوص دروزی‌‌ها و علوی‌ها و کردها نشان دهد و از این طریق سوریه را به صورت واحدهای مجزا از هم در آورد. دستگاه‌های تصمیم‌گیر در جمهوری اسلامی پس از سقوط نظام بشار اسد هنوز به تحلیل و جمع‌بندی مشخصی از شرایط سوریه نرسیده‌اند و به همین دلیل جهت‌گیری تبلیغاتی آنها در برابر تحولات آن کشور همسو و هم‌جهت نیست. برخی از این دستگاه‌ها باید مراقب باشند که در سوریه به پای خودشان شلیک نکنند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

اول نوبت آنهاست! کیهان: "رسانه‌هایی که ترامپ عهدشکن را اهل تعامل جا می‌زنند، سزاوار کمترین ترحمی نیستند؛ آنها باید به عنوان وطن‌فروش و خائن، تحت تعقیب و مجازات شدید قرار بگیرند." گرچه به نظر می‌رسد کیهان دیگر در روند سیاست عمومی کشور محلی از اعراب ندارد و باید نوشته‌های آن را نادیده گرفت، اما فقط محض یادآوری مخاطبان اندک این روزنامه باید گفت که هم اکنون در دوحه رهبران بلندپایۀ حماس در حال مذاکره با نمایندگان شخصِ "ترامپ عهدشکن" هستند! اگر قرار است کسانی به دلیل "اهل تعامل جا زدن ترامپ" مجازات شوند، اول نوبت آنهاست! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

بازی اسرائیل در سوریه درگیری‌های خونین در شهرهای ساحلی سوریه تلفات سنگینی در بین غیرنظامیان به جا گذاشته است. قربانیان عمدتاً از فرقۀ مذهبی علوی‌ها هستند. علوی‌ها پایگاه اصلی دولت بعثی سوریه به رهبری خاندان اسد بودند. با سقوط دولت بشار اسد، علوی‌ها اینک نه‌فقط قدرت و نفوذ خود را در سطح ملی از دست داده‌اند بلکه به صورت هدفی برای حمله و تهاجم شبه‌نظامیان وابسته به دولت هیئت تحریرالشام به رهبری احمد الشرع درآمده‌اند. پس از کشتار بیش از هزار نفر در شهرهای طرطوس و لاذقیه که حدود 700 تن از آنان غیرنظامی بوده‌اند، احمد الشرع حاکم جدید سوریه از تشکیل کمیسیونی برای تحقیق در این باره خبر داده و در عین حال آنچه را که «بقایای رژیم پیشین» نامیده به مجازات تهدید کرده است. آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی «شبه‌نظامیان اسلامگرای خارجی» را مسئول قتل‌عام غیرنظامیان علوی در منطقۀ ساحلی دانسته‌اند و دولت احمد الشرع را به کنترل و مجازات آنها فرا خوانده‌اند. گفته می‌شود که حدود 30 درصد از شبه‌نظامیان وابسته به هیئت تحریرالشام «جنگجویان جهادی خارجی» هستند که از قفقاز و آسیای میانه و حتی افغانستان و پاکستان به سوریه رفته‌اند و پیش از این با جبهه النصره، نیای تشکیلاتی هیئت تحریرالشام و سازمان القاعده همکاری داشته‌اند. این جنگجویان تعصبات فرقه‌ای خشونت‌آمیزی دارند و علوی‌ها را نیز به دلیل اعتقادات غلوآمیزشان خارج از دایرۀ مسلمانان تلقی می‌کنند. اشارۀ کشورهای غربی به این جنگجویان جهادی خارجی به‌عنوان عامل کشتار علوی‌ها در منطقۀ ساحل، در حقیقت از علاقۀ آنان برای ایجاد حد فاصلی بین دولت احمد الشرع و جنایت انجام شده پرده برمی‌دارد. کشورهای غربی تاکنون رفتار بسیار احتیاط‌آمیزی با دولت تحریرالشام داشته‌اند و امیدوارند که این دولت با فاصله گرفتن از گرایش‌های مذهبی و سیاسی افراطی خود، دولتی فراگیر و معتدل در سوریه تأسیس کند و با حذف جنگجویان جهادی از پیکر نظامی خود، ثبات و نظم را به سوریه برگرداند. دولت تحت رهبری احمد الشرع به طور مشخص مورد حمایت قاطع ترکیه و شماری از کشورهای عرب است. دولت رجب طیب اردوغان از احتمال بی‌ثباتی سوریۀ تحت کنترل و ادارۀ هیئت تحریرالشام به شدت اظهار نگرانی می‌کند و ظاهراً بر این باور است که جمهوری اسلامی و گروه‌های متحدش در عراق و لبنان، از طریق حمایت از کردها و علوی‌های سوریه در صدد متزلزل کردن دولت احمد الشرع هستند. از همین رو، هاکان فیدان، وزیر خارجۀ ترکیه که معمار اصلی تحولات پشت پردۀ سوریه در ماه‌های اخیر به شمار می‌رود، به صراحت ایران را به تلافی‌جویی تهدید کرده است. این در حالی است که ایران و حزب‌الله لبنان هرگونه دخالت خود را در ناآرامی‌های منطقۀ ساحل قویاً رد کرده‌اند و ادعاهای مطرح‌شده در این باره را بی‌پایه و اساس و دانسته‌اند. آنچه اما در این میان معادله را سخت پیچیده می‌کند، موضع اسرائیل در برابر دولت تحت رهبری هیئت تحریرالشام است. اعضای دولت بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل، در توصیف دولت احمد الشرع از واژه‌های بسیار تند و گزنده‌ای استفاده می‌کنند و آن را دولتی غیرمنتخب و تروریست و جنایتکار و تهدیدی علیه امنیت دولت عبری قلمداد می‌کنند.....(ادامۀ یادداشت در لینک زیر) https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-34193

نوشدارو یا جام زهر؟ مرحوم آیت‌الله خمینی پذیرش قطعنامۀ 598 شورای امنیت سازمان ملل برای پایان دادن به جنگ 8 ساله با عراق را برای خود به مثابه "سرکشیدن جام زهرآلود" توصیف کرد. واقعیت اما این است که پذیرش قطعنامه در آن مقطع، نوشیدن جام زهر نبود، بلکه نوشدارویی برای جلوگیری از سقوط کشور و اشغال مجدد شهرهای ایران توسط ارتش صدام حسین بود. کافی است که فقط یک لحظه به این بیاندیشیم که اگر آقای خمینی در آن سال، قطعنامه را نپذیرفته بود، چه پیش می‌آمد؟ واقعاً با چه ابزاری می‌شد در برابر زرادخانۀ سلاح‌های شیمیایی دیکتاتوری که در به کارگیری آنها علیه مردم خود هم کمترین ملاحظه و تردید و ترحمی نداشت، ایستادگی کرد؟ از قضا، تمام ارزش کار آیت‌الله در پذیرش قطعنامۀ 598 برگشت از حرف خود و توجه به منافع و موجودیت کشور و حفظ جان مردم بود. کار او از منظر حکمرانی، درست و کاملاً به جا بود. من نمی‌دانم روی کدام اساس، بعد از فوت آن مرحوم، پذیرش قطعنامه با تکیه بر لفظ تلخی که آیت‌الله به کار گرفت، به سیئه‌ای تبدیل شده که گویی هرگز نباید تکرار شود! مگر آن اقدام به زیان کشور و جامعه و مردم بود؟ اگر کسانی تصور می‌کنند که به زیان بود، در واقع نوع سیاست‌ورزی آیت‌الله را محکوم و نفی می‌کنند و بر این مبنا، ادعایشان مبنی بر "پیروی از خط امام" پوچ و بی‌ربط و کاملاً ریاکارانه است. اما اگر تصمیم آیت‌الله به سود کشور بود، پس چرا آن اقدام به صورت تابویی در آمده که حتی اشاره به تکرار آن موجب دردسر می‌شود؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

نمایندۀ زرتشتیان و حجت شرعی! این همه چهره‌های شاخص از موضع ملی و مسلمانی، لایحۀ حجاب و عفاف را غیراسلامی و مخلِ ثبات و امنیت ملی اعلام کرده‌اند، گویی همه‌اش برای صادق کوشکی کمترین اهمیت و اعتباری ندارد، اما صرفِ امضای سرکار خانم بهشید برخوردار نمایندۀ زرتشتیان ایران پای درخواست ابلاغ این لایحه، آقای کوشکی را چنان به وجد و سرور آورده که پنداری وی برگزیدۀ عموم مردم ایران و نظرش از هر جهت حجت نهایی است! خانم برخوردار از بین جامعۀ حدوداً 25 هزار نفری زرتشتیان ایران، با کسب 1021 رأی وارد مجلس شده است. روشن است که نظارت استصوابی جانب این جامعه را هم گرفته است! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad