eitaa logo
نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)
225 دنبال‌کننده
58 عکس
5 ویدیو
0 فایل
‼️این کانال رسمی نبوده (مدیر کانال با آقای زیدآبادی ارتباطی ندارد) و تنها مطالبی که در کانال تلگرامی آقای زیدآبادی (به نشانی t.me/ahmadzeidabad ) منتشر میشود، اینجا بازنشر میشود. ادمین: @Kenzo_Tenma
مشاهده در ایتا
دانلود
موضع رسمی چه خواهد بود؟ ظاهراً تمام طرف‌های مؤثر بین‌المللی، منطقه‌ای و داخلی لبنان برای پایان دادن به حملات ارتش اسرائیل به این کشور، در حال رایزنی‌های فشرده برای اجرای قطعنامۀ 1701 شورای امنیت سازمان ملل، در کنار اعلام آتش‌بس و انتخاب رئیس جمهور لبنان هستند. به نظر می‌رسد شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطعنامۀ تازه‌ای جزئیات اجرای قطعنامۀ 1701 را به تصویب برساند. این در حالی است که موضع رسمی جمهوری اسلامی نسبت به اجرای قطعنامۀ 1701 تا این لحظه نامشخص است. آیا قصد همراهی با آن را دارد؟ آیا برای جلوگیری از اجرای آن تمام قدرت و نیروی خود را به کار خواهد گرفت؟ و یا با سکوت از کنار آن خواهد گذشت؟ هر کدام از این مواضع، تغییرات دامنه‌دارِ متناسب با خود را در خاورمیانه به همراه خواهد داشت. @ahmadzeidabad
انشأالله گربه است؟ وزیر خارجه و همکاران او یا متوجه اوضاع منطقه نیستند و یا هستند و خود را به کوچۀ علی‌چپ می‌زنند! موضع‌گیری علنی آنها در مورد ابعاد برنامه‌ای که کشور را تهدید می‌کند، تا‌کنون مصداق ضرب‌المثلی است که می‌گوید: "انشألله گربه است!" وقتی تهدیدی تا این اندازه نزدیک و بزرگ باشد، ندیدن یا نادیده گرفتن یا کم‌اهمیت شمردن آن، چگونه ممکن است به راهی برای خنثی‌سازی یا مهار آن ختم شود؟ @ahmadzeidabad
سینوار و آینده در فضای دوقطبیِ شیطان‌سازی و قدیس‌سازی از نقش‌‌آفرینان سیاسی در خاورمیانه، نه می‌توان از استعدادهای فنی افراد سخن گفت و نه از اشتباهات راهبردی آنها حرفی به میان آورد. از این رو، اکنون زمان و مکان مناسبی برای داوری همه‌جانبه و عادلانه در بارهٔ یحیی سینوار و نگاه و توانایی و عملکرد او نیست. سینوار خالی از نبوغ برنامه‌ریزی نبود، نتیجهٔ برنامه‌اش را اما در درجهٔ نخست مردم فلسطین باید داوری کنند، آن هم در آینده. ترور سینوار به احتمال زیاد از شدت جنگ در نوارغزه می‌کاهد و بر کل بحران منطقه اثر می‌گذارد. تفصیلش بماند برای بعد. @ahmadzeidabad
جزایر سه‌گانۀ ایرانی و بحران فزاینده روند تحولات نیم قرن گذشته نشان می‌دهد که هر گاه مناسبات امنیتی ایران و دنیای غرب متشنج می‌شود، بحث سه جزیرۀ ایرانی در خلیج فارس هم در دستورکار قرار می‌گیرد و زنده می‌شود و هر گاه مناسبات امنیتی به سمت عادی شدن حرکت می‌کند، این ماجرا هم به حاشیه می‌رود. بنابراین، موضوع جزایر سه‌گانه عملاً یک نشانه و به واقع اهرم فشار است، اهرم فشارِ بسیار حساس و آزاردهنده‌ای که فی‌نفسه التهاب‌آفرین است. مواضع صریح و بی‌سابقه‌ای که کانون‌های قدرت جهانی و منطقه‌ای در این برهۀ زمانی در مورد جزایر سه‌گانه در پیش گرفته‌اند، خود نشانگر سطحِ وخامت مناسبات امنیتی جمهوری اسلامی و آنها بخصوص آمریکا و اروپاست. به نظرم مناسبات امنیتی دو طرف رو به بحرانی بی‌سابقه دارد. راه‌های میانه‌ای که پیش از این بن‌مایۀ توافقات موقت می‌شد، در حال حذف شدن از روی میز است. با حذف راه‌های میانه و موقت، فقط دو گزینۀ مصالحۀ کامل یا رویارویی کامل باقی می‌ماند. از بین این دو قرار است کدامیک انتخاب شود؟ خدا می‌داند! @ahmadzeidabad
واکنش میقاتی به سخن قالیباف موجه است؟ نجیب میقاتی سرپرست نخست‌وزیری لبنان از اعلام آمادگی محمدباقر قالیباف رئیس مجلس ایران برای گفتگو با دولت فرانسه در مورد اجرای قطعنامۀ 1701 شورای امنیت برآشفته شده و آن را دخالت در امور داخلی لبنان دانسته است. اگر لبنان حاکمیت درست و درمانی داشت و در مقام عمل با سطحی از بی‌دولتی روبرو نبود، اعتراض آقای میقاتی را می‌شد موجه دانست. لبنان اما همانطور که آشکار است، سالیان درازی است که از فقدان حاکمیت لازم رنج می‌برد و این کشور کوچک و مظلوم صحنۀ رقابت فرقه‌های داخلی و نفوذ و دخالت کشورهای خارجی شده است. در حال حاضر، آمریکا، فرانسه، عربستان، امارات، قطر، مصر و به تازگی اردن، درگیر مسائل داخلی لبنان هستند و همگی هم در جهت اجرای قطعنامۀ 1701 شورای امنیت تلاش می‌کنند. در کنار آنها، سوریه هم که هنوز داعیۀ پدرخواندگی خود را در برابر لبنان رها نکرده است. از آن طرف اسرائیل نیز در پی ایجاد ترتیبات امنیتی مورد نظر خود در لبنان است. با این وضع، اعلام آمادگی رئیس مجلس ایران برای گفتگو با فرانسه بر سر اجرای قطعنامۀ 1701 با توجه به نفوذ غیرقابل انکاری که جمهوری اسلامی بر حزب‌الله و جنبش امل دارد، گناه خیلی بزرگی نیست که نیاز به واکنش علنی و شدید آقای میقاتی داشته باشد! از قضا این موضوع می‌تواند به اعادۀ ثبات و تحکیم حاکمیت لبنان و نجاتش از بی‌دولتی عملی کنونی کمک کند. @ahmadzeidabad
عهد نقض‌بردار نیست! سخنی را که دکتر مسعود پزشکیان در زمان تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری بارها و بارها در صدا و سیما و در برابر چشم 85 میلیون ایرانی در بارۀ حجاب بانوان مطرح کرد، اکنون عده‌ای تکرار ملایم‌تر همان سخن را از زبان سخنگوی دولت برنمی‌تابند! اگر نفی عنصر جبر و زور در امر پوشش بانوان ایده‌ای ضد دینی است، چرا در همان زمانی که آقای پزشکیان در مقام نامزد ریاست‌جمهوری به صراحت وعدۀ آن را می‌داد، "صلاحیت" او را برای ریاست جمهوری رد نکردند تا امروز وی را مجبور به "نقض عهد" خود با مردم نکنند؟ به هر حال، آقای پزشکیان موظف به وفای به عهد خود است چرا که در کتاب آمده است: "أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا" @ahmadzeidabad
خودشان بگویند چه هستند! به طرف گفته‌اند "تئوریسین جنگ"، حامیانش عصبانی و دلخور شده‌اند. آیا اگر به او گفته شود "تئوریسین صلح" راضی و خشنود می‌شوند؟ یا در آن صورت هم پرخاش و تهدید می‌کنند که چرا یک فرد مدافع "جهاد" و "مقاومت" به صلح و سازش متهم شده است؟ کاش خودشان صریح و روشن و بدون پرده‌پوشی اعلام می‌کردند که نهایتاً اهل جنگ هستند یا صلح تا به همان عنوان توصیف شوند. آخر در کدام تاریخ و یا جغرافیای این عالم چنین بوده است که اگر به کسی گفته شود، تئوریسین جنگ، ناراحت شود. اگر گفته شود تئوریسین صلح، باز هم ناراحت شود! اینطور که زبان بشری هم از ایفای کمترین نقش خود در ایجاد مفاهمه قاصر می‌شود! @ahmadzeidabad
آقای پزشکیان! تو بگو چه خبر است؟ به الهۀ محمدی و نیلوفر حامدی دو همکار مطبوعاتی ابلاغ شده است که به مدت پنج روز خود را برای اجرای باقیماندۀ محکومیت شان به زندان معرفی کنند. استدلال‌های حقوقی بسیاری از حقوق‌دانان و وکلا در مورد انطباق وضعیت پروندۀ آنها با فرمان عفو عمومی دو سال پیش یک طرف، این وضعیت واویلای منطقه هم طرف دیگر، آن قول و قرارهای مکرر در مورد ضرورت اجتناب از زندانی کردن افراد بخصوص اهل رسانه از سوی نهادهای مختلف هم در کنار آن دو، همۀ اینها واقعاً چه توجیهی برای زندانی کردن دو گزارشگر اجتماعی باقی می‌گذارد؟ از سران قوا بخصوص آقای پزشکیان به عنوان مسئول اصلی ضابطان این پرونده و آقای محسنی اژه‌ای به عنوان رئیس دستگاه قضا می‌پرسم که این ابلاغیه برای زندانی کردن دو خانم روزنامه‌نگار جوان در این وضعیت، جز اینکه فضای تبلیغاتی را از ماجراهای لبنان و غزه به سمت خود شما بچرخاند و عموم شبکه‌های خبری را علیه‌تان بسیج کند،چه عایدی دیگری دارد که اینطور رفتار می‌شود؟ در این مدتی که این دو همکار با قرار وثیقه آزاد شده بودند، چه آسیبی به دستگاه حاکم رسید که اینک قرار است با زندانی کردن آنها، جلو آن آسیب گرفته شود؟ من که در فهم این رفتارها پاک درمانده شده‌ام و اصلاً نمی‌فهمم در این کشور چه خبر است و قرار است چه خبر شود! @ahmadzeidabad
درخواست شریان برای برپایی دادگاه‌های نظامی! تشکلی به اسم "شبکۀ راهبردی یاران انقلاب اسلامی" (شریان) با صدور بیانیه‌ای، ضمن درخواست برای تغییر دکترین دفاعی-هسته‌ای کشور، بر لزوم قلع و قمع منتقدان سیاسی از طریق برپایی دادگاه‌های نظامی تأکید کرده است. در بیانیۀ شریان آمده است: "از شورای‌عالی امنیت ملی مصرانه می‌خواهیم در این شرایط جنگی، حساسیت‌های خاص این دوره را رعایت کرده و نسبت به بنگاه‌های شایعه‌پراکنی و تخریب شخصیت‌ها و کسانی که طی این مدت، فرماندهان بزرگی همچون شهید سنوار را با قلم‌های زهرآگین خود ترور شخصیت نمودند و یا در موضوعات مشابه نسبت به تشویش افکار عمومی اقدام می‌نمایند و منجر به تشتت و تفرقه می‌شوند، دادگاه نظامی تشکیل داده و با خاطیان برخورد قاطع و عبرت‌آموز نمایند. نفوذی‌های رخنه کرده در سازوکار حاکمیت و دولت در صف اول این برخورد باشند." این تشکل به افرادی مثل مهرداد بذرپاش، سیدمحمود نبویان و شیخ حمید رسایی منسوب است. @ahmadzeidabad
این همه وحشت از ظریف؟ تصور من از محمدجواد ظریف چهره‌ای با مهارت بالا در سندنویسی توافقنامه‌های بین‌المللی و توانایی معمول و عادی در زمینۀ دیپلماتیک بوده است. اما وحشت هیستریکی که عموم تندروها از حضور او در کابینۀ مسعود پزشکیان از خود بروز می‌دهند، نشانگر این است که یا من تمام قابلیت‌های آقای ظریف را درنیافته‌ام و یا اینکه تندروها از فرط ضعف و بی‌بضاعتی علمی و دیپلماتیک خود، او را در هیئت یک متفکر و کارگزار غول‌آسا می‌بینند! به نظرم اگر یک -صدم انرژی و وقتی که اصولگرایان افراطی برای تخریب و ترور شخصیت آقای ظریف و تلاش برای برکناری او صرف می‌کنند، به مطالعۀ متون ارزشمند علمی اختصاص می‌دادند، هم خودشان از این بی‌بضاعتی مفرط رها می‌شدند و هم نیازی به صرف این میزان وقت و انرژی برای از میدان به در کردن ظریف نمی‌دیدند! چطور می‌توان به حال کشور و ملتی اشک نریخت در حالی که کابینۀ امنیتی اسرائیل برای نهایی کردن اهداف حملۀ نظامی به خاک آن، فراخوان تشکیل جلسه داده است، اما بسیاری از نمایندگان مجلسش، دغدغه و هم و غمی جز حضور یک نفر در مقام معاونت رئیس جمهور ندارند! خنده‌دار اینکه ادعای مدرس بودن هم می‌کنند! اگر فقط گَرد عبای سیدحسن مدرس به لباس اینان نشسته بود، روزگار ما این نمی‌شد. @ahmadzeidabad
قتل سینوار و حمله به منزل شخصی نتانیاهو آثار دو حادثه دراماتیک https://www.youtube.com/watch?v=o6CSUod2Xa4 @ahmadzeidabad
دیپلماسی به زانو در می آید؟ سیدعباس عراقچی، وزیر خارجۀ جمهوری اسلامی، پایتخت اغلب کشورهای خاورمیانه را زیر پا گذاشته است تا از خطری که به گفتۀ او، «منطقه را در آستانۀ فاجعۀ تمام‌عیار» قرار داده است، بکاهد و راهی به سمت حل بحران از طریق دیپلماتیک باز کند. آقای عراقچی پی در پی به پایتخت کشورهای عربستان، قطر، عمان، عراق، لبنان، سوریه، اردن، مصر و ترکیه سفر کرده و با مقام‌های بلندپایۀ این کشورها دیدار و گفت‌وگو داشته است. اینکه در این سفرها، وزیر خارجه به مقام‌های کشورهای میزبان خود چه گفته و از آنها چه شنیده، به جز برخی حرف‌های کلی، جزئیات آن به رسانه‌ها درز پیدا نکرده است. جمهوری اسلامی به طور رسمی خواستار اعلام آتش‌بس در جنگ نوارغزه و لبنان و پیشگیری از حملۀ اسرائیل به خاک ایران است. آقای عراقچی در جریان سفرهایش، بارها نسبت به ادامۀ جنگِ غزه و لبنان و به‌خصوص پیامدهای هرگونه حملۀ نظامی اسرائیل به ایران هشدار داده است. در واقع عموم کشورهای منطقه و قدرت‌های جهانی دخیل در بحران جاری، خواهان اعلام آتش‌بس فوری در جنگ اسرائیل با لبنان و نوار غزه هستند، اما آنچه سبب می‌شود که به‌رغم درخواست آنان جنگ همچنان ادامه پیدا کند، تفاوت نگاه عمیق آنان در مورد شرایط آتش‌بس است. در حقیقت، تا هنگامی که تمام طرف‌های ذیربط در دو جنگ جاری در منطقه نه‌فقط دربارۀ ضرورت آتش‌بس بلکه دربارۀ شرایط مشخص و تعریف‌شدۀ آتش‌بس به توافق دست نیابند، امیدی به خاموش شدن سلاح‌ها نمی‌توان داشت. اسرائیل به عنوان طرف اصلی جنگ، شرایط خود را برای پذیرش آتش‌بس اعلام کرده است. در جبهۀ جنگ غزه، آنها خواهان توقف کوتاه‌مدت جنگ، در ازای مبادلۀ شماری از زندانیان فلسطینی با اسیران خود در نزد حماس هستند و آتش‌بس دائمی را به حذف ساختار نظامی و مدیریتی حماس و باز بودن دست خود در ادارۀ امنیتی نوارغزه مشروط می‌کنند. طبعاً حماس این شرایط را نمی‌پذیرد و سایر کشورها هم راه‌های میانه‌ای را مطرح می‌کنند که قادر به پل زدن بین خواست‌های دو طرف نیست. به همین دلیل، آتش‌بس در نوار غزه به کلافی سردرگم تبدیل شده است و حتی پس از کشته شدن یحیی سنوار نیز، چشم‌اندازی برای پایان سریع جنگ گشوده نشده است. در جبهۀ لبنان، طرف اسرائیلی برای اعلام آتش‌بس دائمی خواهان ایجاد یک منطقۀ حائل تا سه کیلومتری مرز و عقب‌نشینی نیروهای حزب‌الله به شمال رودخانۀ لیطانی و استقرار ارتش لبنان به جای آنهاست. دیگر کشورها و بسیاری از احزاب لبنانی از اجرای قطعنامۀ ۱۷۰۱ شورای امنیت به عنوان فصل‌الخطاب درگیری با اسرائیل حمایت می‌کنند؛ موضعی که به جز ایجاد منطقۀ حائل، شرایط اسرائیل برای آتش‌بس را تأمین می‌کند. با این حال، روند اجرای قطعنامه خود موضوع اختلافی عمیقی بین اسرائیل و برخی دیگر از طرف‌هاست. اسرائیل اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ یعنی عقب‌نشینی نیروهای حزب‌الله به شمال رودخانۀ لیطانی را فقط «زیر آتش» می‌پذیرد و تا تحقق عینی مفاد قطعنامه حاضر به دست کشیدن از جنگ نیست. آمریکا و برخی از متحدان آن در خاورمیانه و لبنان نیز تاکنون با اجرای قطعنامۀ ۱۷۰۱ در «زیر آتش» مخالفتی از خود نشان نداده‌اند و ظاهراً نظرشان بر این است که در صورت آتش‌بس فوری، دلیلی برای پذیرش اجرای قطعنامه از طرف حزب‌الله و ایران وجود ندارد. بدین ترتیب، آنان تداوم ضربه به ساختار و امکانات نظامی حزب‌الله را ضمانتی برای اجرای قطعنامۀ ۱۷۰۱ می‌پندارند. در این میان اما جمهوری اسلامی عمدتاً بر اعلام آتش‌بس فوری بدون ارائۀ توضیحی دربارۀ شرایط آن تکیه دارد. روشن است که بدون روشن شدن شرایط آتش‌بس، شعلۀ جنگ فرو نخواهد نشست. ظاهراً منظور جمهوری اسلامی از آتش‌بس، بازگشت به شرایط پیش از جنگ، در هر دو جبهۀ لبنان و نوارغزه است. این ایده در بین قدرت‌های غربی و حتی کشورهای عرب منطقه طرفداری ندارد. آنها به نوعی از نظم برای آینده منطقه چشم دوخته‌اند که گرچه با نگاه دولت راستگرا و افراطی حاکم بر اسرائیل هماهنگ نیست، اما با مواضع جمهوری اسلامی فاصلۀ بیشتری دارد. با این همه، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی در مصاحبه‌اش با روزنامۀ فرانسوی فیگارو.....(ادام یادداشت در لینک زیر) https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-23732 @ahmadzeidabad