🔴 #آدمِ_كسی_نباش! 🔻 #علامه_جعفری می‌گفت روزی طلبه‌ی فلسفه‌خوانی نزد من آمد تا برخی سوالات بپرسد. ديدم جوان مستعدی است كه استاد خوبی نداشته است. ذهنِ نقاد و سوالات بديع داشت كه بی‌پاسخ مانده بود. پاسخ‌ها را كه می‌شنيد، مثل تشنه‌ای بود كه آب خنكی يافته باشد. خواهش كرد برايش درسی بگويم و من كه ارزشِ اين آدم را فهميده بودم، پذيرفتم. قرارشد فلان كتاب را نزد من بخواند. چندی كه گذشت، ديدم فريفته و واله من شده است. درذهنش اُبُهّت و عظمتی يافته بودم كه برايش خطر داشت. هرچه كردم، اين حالت دراو كاسته نشد. می‌دانستم اين شيفتگی، به اِستقلالِ فكرش صدمه می‌زند. تصميم گرفتم فرصتِ تعليم را قربانی اِستقلالِ ضميرش كنم. ❌روزی كه قرار بود برای درس بيايد، درِخانه را نيم‌باز گذاشتم. دوچرخه‌ی فرزندم رابرداشتم ودرباغچه، شروع به بازی وحركاتِ كودكانه كردم. ديدمش كه سَرِساعت، آمد. ازكنارِ در، دقايقی با شگفتی مرانگريست. باهيجان، بازی را ادامه دادم. درنظرش شكستم. راهش راكشيد وبی يك كلمه، رفت كه رفت. ❌ اين‌جاكه رسيد، مرحوم علامه جعفری با آن همه خدماتِ فكری وفرهنگی به اسلام، گفت: برای آخرتم به معدودی ازاعمالم، اميد دارم. يكی همين دوچرخه‌بازی آن روزاست! 🖍درسِ استادآن شب آن بود كه دنبالِ آدم‌های بزرگ بگرديد وسعی كنيد دركشان كرده ازوجودشان توشه برگيريد. امّامُريد و واله كسی نشويد.شما اِنسانيد واَرزشتان به اِدراك واِستقلالِ عقلتان است. عقلتان راتعطيل وتسليم كسی نكنيد. آدمِ كسی نشويد؛ هر چقدرهم طرف بزرگ باشد. 🗓۲۵ آبان؛ سالروز رحلت علامه جعفری