💠بسمه تعالى💠 ✍️پس از عرض سلام، اميد است رحمت بى‏ پايان حضرت حق- جلّت عظمته-، در اين ماه شريف موجى زند و اين ماهيان بى‏ حسّ و حركتِ كنار خود را- كه از رحمت كنار افتاده- به ميان دركشد و حياتى دوباره و زندگى سرمد به آن‏ ها بخشد. ✍️بله، موج رحمتِ‏ «إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» ؛ ما را به كنار انداخت، همان، موج‏ «عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ» ؛ و «فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ» ؛ به ميان دريا كشانيد. ✍️ همۀ اين كش مكش‏ ها را خود، به سرِ ما مى ‏آورد! همه هم رحمت است تا دانا كه باشد و رحمت را غضب ننگرد و به تلاطم افتد و خود را آن قدر كنار اين دريا به پايين و بالا افكند تا هلاك شود، بيدار، بيدار، بيدار ... ✍️به هر حال، خدا اين ماه مبارك را بر همۀ ما مبارك گرداند، به مغفرت و محبّت و عشق و علاقۀ خود؛ ✍️ پروانه اگر مى‏ دانست در اين سوختن، راحتى و حياتِ اوست، اين همه خود را به اين طرف و آن طرف نمى ‏زد تا آخر الامر به غيرِ آتش كشته شود. ✍️ الهى! به حقّ مقرّبان درگاهت، ما ادعاى عشق و علاقۀ تو را نمى ‏كنيم و لو طالب تو و عشق و علاقۀ توايم، ما را با خود آشنايى ده تا در اين تلاطم‏ ها، به هلاكت نرسيم و از تو و اوليائت دور نمانيم. ✍️ الهى! اين كشتىِ ما، در ميان هستى زندگى مى‏ كند، مبادا تلاطم‏ هاى زمانه، ما را از بهره ‏بردارى از اين اسما و صفات و از اين هستى بى‏ بهره كند! 📩نامه ای از فقیه عارف حضرت آیة الله سعادت پرور (ره ) در16 ماه رمضان‏ المبارك 1381 هجرى قمرى به يكى از سالکین.🌱@akhaghrahmany

🔹شبِ قدرهای بسیاری را از دست داده‌ایم؛ این یکی را قدر بدان، این یکی را به تمامی دریافت کن. 🔹آن‌گاه که آن "روحِ نورانی" نزول یابد تا از فرازِ "شهر" بگذرد، حاملِ ذرّاتِ نورانی است؛ بارانی از نورِ زنده به‌همراه دارد. 🔹مباد در خوابِ غفلت باشی؛ مباد در ذهنیّاتِ خود جاخوش کرده باشی؛ مباد در زیرِ سنگینیِ آمال و آرزوهای دراز به دام افتاده باشی، که بی‌دانه می‌گردی. پس به‌سرعت خود را بتکان؛ از هر خواهش و آرزویی پاک کن و در سینه‌ات یک "خلأ" بی‌حرف‌ونقل مهیَا ساز و منتظر بمان. این‌گونه خود را در معرضِ "روحِ نورانی" قرار می‌‌دهی. 🔹و این همان بیداری است. یک سکوتِ محض است؛ ورّاجی‌های طمّاعانۀ هرساله نیست؛ خاموشیِ گفتگوهای درونی است. خروج از تدبیرِ خود است؛ تسلیمِ محضِ حقیقت شدن است؛ پذیرای مطلق بودن؛ پذیرای تدبیرِ او گشتن.، هرچه که باشد بی‌حرف‌ونقل، بی‌قیدوشرط. 🔹دعای امسال بی‌خواهشیِ محض است، دور ریختنِ هر آمال و آرزویی است. دعای امسال ذهنی نیست، درخواستِ سهمِ بیش‌تر از تاریکی نیست. دعای امسال رها شدن از شرّ خود است، از شرّ ذهن و ذهنیاتی است که عمری روح و جان‌مان را به اسارت گرفته است. 🔹دعای امسال یک "پذیرشِ مطلق" است. سالک این‌گونه "بیدار" است، نه با ورّاجی‌های نفسانی و شرطی‌شده. چه این‌که خوب می‌داند که آن روحِ نزول‌یافته، "بیداران" را می‌شناسد، هم‌چنان‌که "خفتگان" را می‌شناسد؛ حُقّه‌بازان و طمّاعان را می‌شناسد. آن روحِ نورانی، فرزندانِ نورانیِ خود را می‌شناسد؛ او بارانِ رحمتِ پُرنورِ خویش را برای "بیداران" آورده تا آ‌ن‌ها را لطافت بخشیده، بالا بَرَد.@akhaghrahmany

حاج آقا فاطمی نیا: شب قدر، ابتدا بايد از گناهانمان استغفار كنيم وتصميم بر جبران بگيريم. بعضي از گناهان مانع اجابت دعا ميشود. اما نكته اين است كه به هرحال خيلي از گناهان را انجام داده ایم و درحال حاضر نميتوانيم جبران كنيم! مثل اینکه الان برويم در فلان شهرستان و دلي را كه شكسته بوديم ، بدست آوريم ، يا بخواهيم دوسه سال نماز قضاء را به جا آوريم ، یا بخواهیم حق الناس هایی که به گردن داریم جبران کنیم. اینها را که فی المجلس نمیتوانیم انجام دهیم. پس چه بايد كرد؟! در اين شرايط ميگويم به خدا عرض كنيد : "خدايا من با تو عهد ميبندم كه از اين مجلس كه بيرون رفتم در اولين فرصت ممكن اين قدم ها را بردارم و جبران گذشته كنم و تو هم به لطف و كرم بي انتهايت لطفي كن تا اين گناهان مانع اجابت دعاي من نشود." يقين بدانيد اين كار موثر است، خدا از دلها آگاه است ، خدا كريمتر از آن است كه بخواهد اينجا با من تسويه حساب كند! وقتي ميبيند بنده اش واقعا پشيمان است و الان دستش به جايي نميرسد، حتما مهلت جبران ميدهد. اصلا اگر همچون حالي داشته باشد و با تمام وجود از گذشته اش ناراحت باشد ،قطعا خداوند كريم او را میبخشد. @akhaghrahmany

✍️شهید مطهری: یک وقت می‌گوییم علی(ع) را "که" کُشت و یک وقت می‌گوییم "چه" کُشت؟ اگر بگوییم علی را "که" کُشت؟!! البته عبد الرحمن ابن ملجم، و اگر بگوییم علی را "چه" کُشت، باید بگوییم "جمود"، "خشک مغزی" و "خشکه مقدسی"؛ همینهایی که آمده بودند علی را بکشند، از سر شب تا صبح عبادت میکردند، واقعاً خیلی تأثرآور است.... علی به جهالت و نادانی اینها ترحم می‌کرد، تا آخر هم حقوق اینها را از بیت المال می‌داد و به اینها آزادی فکری می‌داد.... ابن ابی الحدید می‌گوید، اگر می‌خواهید بفهمید که جمود و جهالت چیست، به این نکته توجه کنید که اینها وقتی که قرار گذاشتند این کار را بکنند، مخصوصاً شب نوزدهم رمضان را انتخاب کردند و گفتند: ما می‌خواهیم خدا را عبادت بکنیم و چون می‌خواهیم امر خیری را انجام بدهیم، پس بهتر این است که این کار را در یکی از شبهای عزیز قرار بدهیم که اجر بیشتری ببریم.... نثار روح استاد شهید آیت الله مطهری(ره)صلوات @akhaghrahmany