تاحالا شده با خودت بگی من خیلی گناه کردم به اندازه ای که ممکنه خدا منو نگاه هم نکنه...؟!

یا بگی خدا منو نمیبخشه من دیگه آب از سرم گذشته؟!

امروزمیخوام‌یه‌داستان‌بگم... داستانِ تحول پسری که دخترباز بود و هر گناهی که فکرشو بکنی کرده بود!

یه‌ جوون حدود ۳۰ ساله تعریف میکرد که

من حدود دو سال پیش گناهی نبود که نکرده باشم... به هیچی هم اعتقاد نداشتم حتی امام حسین و عاشورا و... میگفتم همه رو آخوندا ساختن...

زندگیم شده بود دختر بازی! با چند تا رفیقام تو خونه مجردی هر غلطی که بگی کردیم...

شب عاشورا داشتم با ماشین تو خیابون گشت میزدم یه دختر خانم چادری رو دیدم که داشت میرفت سمت هیئت عزاداری...

منم به هر زوری که بود سوارش کردم بردمش خونه مجردی اونم از اولش فقط گریه میکرد و میگفت بابا مگه تو غیرت نداری!شب عاشوراعه خجالت نمیکشی؟

منم میگفتم من این چیزا حالیم نیست تو عاشورا دو تا عرب باهم دعواشون شده خب به ما چه؟

اون دختر هم میگفت تو رو به زهرا قسمت میدم که کاری با من نداشته باشی ولی من که نه زهرایی میشناختم نه حسینی!

دخترخانم چادری بهم گفت بیا فقط امشبو به خاطر حضرت زهرا گناه نکن ببین چجوری دستتو میگیره اصلا اگه دستتو نگرفت برو هرکاری که میخوای بکن...