eitaa logo
العلم المصبوب (عج)
996 دنبال‌کننده
124 عکس
144 ویدیو
13 فایل
📖 این سخن بزرگان است که اگر دلتنگ امام زمان شدید #قرآن بخوانید. به حکم حدیث ثقلین امام زمان از قرآن جدا نیست. لذا راه رسیدن به #امام‌زمان، #قرآن است. اینجا پاتوقی است برای دم زدن از گوهر درخشان #قرآن تا اندکی از حرارت دلتنگیها بکاهیم! @alip245
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از KHAMENEI.IR
💗 ایران، ایرانِ امام رضا علیه‌السلام است. 💻 Farsi.Khamenei.ir
2.76M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
👓 یکی از ماندگارترین قاب‌های ❗️ اللهم احشرنا مع القرآن
در قرآن صفت «‌خالق‌» بر الله، بسيار كم اطلاق شده و حتى به عنوان صفت ويژه‌ى خدا هم به كار نرفته است: «‌فَتَبارَكَ اللهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ‌» (مؤمنون / 14) مى‌بينيم كه خالقين به صورت جمع آمده است. معلوم مى‌شود كه غير خدا هم خالق وجود دارد (=مثلا در خلق هنرى) يا در مورد حضرت عيسى(عليه السلام) مى‌فرمايد كه خلق مى‌كند: «‌وَ اِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطّين كَهيئةِ الطَّيْرِ‌» (سوره‌ى مائده / 110). پس خالق از نظر قرآن نه صفت ويژه‌ى خداست و نه صفت بارز خدا. در قرآن كريم، شايعترين تعبيرات در مورد خداى متعال «‌اله‌» و «‌رب‌» است و حتّى در شعار توحيد(لا اِلهَ اِلاَّ الله) از كلمه «‌اله‌» استفاده شده است و مى‌فرمايد:«‌اِلهُكُمْ اِلهٌ واحِدٌ‌»و نه«‌خالقكم خالقٌ واحدٌ‌» و يا در مورد رب می فرماید: دخان / 8: «رَبُّكُمْ وَ رَبُّ ابائِكُمْ الاَوَّلين». 🔰 الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ (عج) @alelm_almasboob
«لَعَلَّ»هایي که در قرآن آمده ؛ جزء اوصاف فعليّه است. وقتي اوصافِ فعليّه شد، یعنی این ترّجي و تمّني از مقام فعل؛ انتزاع مي‌شود، نه از مقام ذات. وقتي از مقام ذات انتزاع نشد یعنی اين «شايد» به معناي خود «شايد» است، «اميد» هم به معناي خود «اميد» است. آنجا كه دارد «لعّل» به معناي لعّل است و آنجا كه دارد «ليت» به معناي ليت است؛ نه اينكه «لعّل» كه خدا مي‌گويد به معنای «بايد» است. خدا در كار خود «بايد» دارد، آنجا كه جاي ذات است، امّا كاري كه به ما دستور داد اين كار زمينه است، فرمود: اين عبادت زمينهٴتقوا را فراهم مي‌كند. شايد برگشتيم، شايد تا آخر اين عبادت نماند. اين كار، زمينهٴ تقوا را فراهم مي‌كند. مقتضي تقواست؛ نه علّت تامّهٴ تقوا. صدها علل و عوامل و رهزنهاي ديگر در پيش است كه ممكن است مانع تقوا باشد، ولي اين كار زمينهٴ تقواست. بنابراين «لعّل» به معناي شاید خواهد بود؛ چون از مقام فعل انتزاع مي‌شود، نه از مقام ذات و اين هم بيانِ زمينه است. اين‌چنين نيست كه اگر كسي نمازي خواند و روزه‌اي گرفت، جزم داشته باشدكه پايان خير است. چون روشن نيست! شايد اوضاع برگشت! اين است كه تا «عندالاحتضار» انسان بايد در بين خوف و رجا به‌سر‌ببرد. كسي كه بين خوف و رجا به‌سر‌مي‌برد ديگر جزم به سعادت ندارد. 🔰 الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ (عج) @alelm_almasboob
🔻 🌷شهادت انتخاب کیفیت مرگ است نه زمان مرگ! 🔗 مرگ عصاره زندگی انسان است؛ قطعا نحوه و کیفیت مرگ اتفاقی نیست ؛ چکیده ای گویا است از کیفیت زندگی ؛لذا باید خوب زندگی کرد تا خوب مرد؛ لذا فرمودند برای شهید شدن باید شهیدانه زندگی کرد. 💌 در عشق اگرچه منزل آخر شهادت است، تکلیف اول است شهیـدانه زیستن‌ . 🔗اگر‌بفهمیم خوب مردن چقدر مهم است مثل شهید حججی شب قدر میرفتیم حرم امام رضا و دست به دامن میشدیم که اذن شهادت بدهند 🔗مومنی که شهید نشود این شخص رو میارن در دنیا که به شهادت از دنیا برود مقامی دارند 🔗 1⃣ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِ اَلشَّهِيدِ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ إِلاَّ اَلدَّيْنَ فَإِنَّ كَفَّارَتَهُ قَضَاؤُهُ. / (تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة ج ۱۸، ص ۳۲۶) 🔗2⃣(تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة ج ۱۵، ص ۱۶) (۷ ویژگی شهید.) عَنْ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لِلشَّهِيدِ سَبْعُ خِصَالٍ مِنَ اَللَّهِ ❎ أَوَّلَ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ مَغْفُورٌ لَهُ كُلُّ ذَنْبٍ ❎ وَ اَلثَّانِيَةُ يَقَعُ رَأْسُهُ فِي حَجْرِ زَوْجَتَيْهِ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ تَمْسَحَانِ اَلْغُبَارَ عَنْ وَجْهِهِ وَ تَقُولاَنِ مَرْحَباً بِكَ وَ يَقُولُ هُوَ مِثْلَ ذَلِكَ لَهُمَا ❎ وَ اَلثَّالِثَةُ يُكْسَى مِنْ كِسْوَةِ اَلْجَنَّةِ ، ❎ وَ اَلرَّابِعَةُ تَبْتَدِرُهُ خَزَنَةُ اَلْجَنَّةِ بِكُلِّ رِيحٍ طَيِّبَةٍ أَيُّهُمْ يَأْخُذُهُ مَعَهُ ❎ وَ اَلْخَامِسَةُ أَنْ يُرَى مَنْزِلَهُ ❎ وَ اَلسَّادِسَةُ يُقَالُ لِرُوحِهِ اِسْرَحْ فِي اَلْجَنَّةِ حَيْثُ شِئْتَ ❎ وَ اَلسَّابِعَةُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى وَجْهِ اَللَّهِ وَ إِنَّهَا لَرَاحَةٌ لِكُلِّ نَبِيٍّ وَ شَهِيدٍ. 🔰 الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ (عج) @alelm_almasboob
📚وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (١٦٩) فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ.(١٧٠) يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۷۱) آل عمران 💢 شان نزول: ابن مسعود از پیامبر اکرم ص نقل میکند که خداوند به ارواح شهیدان احد خطاب کرد و از آنها پرسید: چه آرزویی دارید؟ آنها گفتند: پروردگارا! ما بالاتر از این چه آرزویی میتوانیم داشته باشیم، که غرق نعمتهای جاویدان توایم و در سایه عرش تو مسکن داریم، تنها تقاضای ما این است که بار دیگر بجهان برگردیم و مجددا در راه تو شهید شویم، خداوند فرمود: فرمان تخلف ناپذیر من این است که کسی دو باره به دنیا بازنگردد، عرض کردند: حالا که چنین است تقاضای ما این است که سلام ما را به پیامبر ص برسانی و به بازماندگانمان، حال ما را بگویی و از وضع ما به آنها بشارت دهی که هیچگونه نگران نباشند در این هنگام آیات فوق نازل شد. 1⃣ نکته اول: "حیات شهیدان" به چه معناست؟ 🔹مرحوم ملاصدرا می‌فرماید که حیات با وجود یکی است ؛ 🔹 می‌فرماید : و اعلم انَّ حیاتَ کل حیّ اِنَّما هی نحو وجوده (حیات هر چیزی به مراتب وجود اوست؛ هر چه وجود قوی تر مراتب حیات بیشتر) 🔹اذ الحیاة هی کون الشیء بحیث یصدر عنه الافعال الصادره عن الاحیاء من آثار العلم و القدره (و حیات یعنی صدور اعمالی که از آثار علم و قدرت است.) 🔹مراتب حیات شخص به علم و قدرت است. 🔹لذا حیات مساوی وجود است و الوجود یساوق العلم (وجود و علم یکی است.مساوق یکدیگرند). و علم هم مساوق قدرت است. 🔹یعنی هر موجودی به اندازه حیاتش علم و قدرت دارد و به اندازه علم و قدرتش حیات دارد. 🔹لذا وقتی در قرآن میفرماید: يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا / ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ .یعنی چه؟ مگر باقی انسانها، مرده مبعوث می شوند؟ با توضیحات پیش گفته معلوم میشود که یعنی علم و قدرت دارند که آثار حیات است 🔹 در این دنیا هم همینطور است برخی ظاهرا زنده اند ولی آثار حیات را ندارند نمیتوانند بهره ببرند؛ امکانات بهره بری را ندارند. این با مرده هیچ فرقی ندارد . زنده است ولی انگارمرده است .. 🔹تعبیر جالبی از شهید آوینی در لحظات آخر نقل است که خیلی جالب است؛ وقتی مجروح شده بود . لحظات قبل از شهادت نگران بالای سرش رسیده بودند و پرسیده بودند که زنده ای ؟ گفته بود هنوز نه! 2⃣نکته دوم: اینکه شهدا عند ربهم یرزقون هستند. باقی مومنین یرزقون هستند! سیب و گلابی دارند حور و قصور هم دارند؛ اما عندربهم نیستند! شهید هم اینها را دارد اما هر چه میبیند وجه حق تعالی میبیند . درواقع شهید است که عندربهم یرزقون است. و این را میفهمد. و قدرت ادراک این موضوع را داراست. 🔻لذا شهدا زنده اند یعنی به این ادراک رسیدند . به لقاء الله رسیدند. 🔻مرحوم انصاری همدانی به آیت الله دستغیب فرموده بود شما تو لحظه شهادت به لقاء الله میرسی .. 🔰 الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ (عج) @alelm_almasboob
🕋﴿ما خلقتُ الجنّ و الانس إلاّ ليعبدون﴾ 🧐🤔 آیا خدا نیاز به عبادت ما دارد؟ 🔑 پاسخ :عبودیت؛ هدفِ خلقت است، نه هدف خالق! 🔗 توضیح بیشتر: يعني فعل هدف دارد؛ نه فاعل. ❎خدا براي اينكه ما عبادت بكنيم ما را خلق نكرد؛ بلكه ما براي اينكه بنده او بشويم خلق شديم! ❇️خداي سبحان كمال محض است؛ چه معبود واقع بشود و چه كسي او را عبادت نكند؛ چه اينكه در سورهٴ «ابراهيم» فرمود: ﴿إن تكفروا انتم و من في الأرض جميعاً فإنّ الله لغنيّ﴾ فرمود: اگر همه مردم روي زمين كافر بشوند آسيبي نمي‌رسانند؛ چون خدا غني محض است كاري را براي هدف انجام نمي‌دهد و چون حكيم است از حكيم كار بيهوده صادر نمي‌شود. ✅ بنابراین بين هدفِ فعل و هدفِ فاعل فرق است! 🔻فاعل هدف ندارد بلکه خود فاعل هدف است؛ براي اينكه او غنّي محض است. چون هر فاعلي، فعلي كه انجام مي‌دهد براي آن است كه به كمال برسد، ولي اگر كمالِ محض و كمال نامحدود خواست كاري را انجام بدهد، ديگر براي چيزي انجام نمي‌دهد، بلكه خودش كمال است. 🔻لکن فعل هدف دارد چون فاعل حكيم است و كار بيهوده از او صادر نمي‌شود پس قطعا عالَم هدف دارد، 🔰 الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ (عج) @alelm_almasboob
🌸مراحل لازم برای یک تفسیر خوب ۱. تجزیه و ترکیب نحوی و صرفی و بلاغی ۲. یافتن مراد استعمالی ۳. یافتن مراد جدی ۴. رجوع به دیگر تفاسیر
🌸 مرحوم شهید صدر میفرمودند : تفسیر موضوعی مهمتر از تفسیر ترتیبی است.
🌸 گفته شده بنیانگذار تفسیر موضوعی در بین علمای شیعه : مرحوم علامه مجلسی است.
حضرت آقا: آن متانت و بردبارى و حلم امام؛ اگر در یک مجلس صد نفر حرفهایى میزدند که امام آنها را قبول نداشت، تا لازم نمیدانست حرفى نمیزد و سکوت میکرد. حالا در حضور آدم معمولى تا یک کلمه بگویند که برخلاف عقیده‌اش باشد، طوفانى در روحش به وجود می‌آید که جواب بدهد! نخیر، امام این‌جورى نبود؛ مگر آن‌وقتى که لازم میدانست؛ آن‌وقت بدون اینکه کسى حرفى هم بزند عقیده‌ی خودش را میگفت، امّا آن‌وقتى که لازم نبود، اگر صد نفر هم حرف میزدند [حرفى نمیزد]؛ دیدید دیگر در وصیّت‌نامه‌ی ایشان، ایشان در آخر وصیّت‌نامه چند جمله اضافه کردند که من در مجلس خبرگان خواندم؛ یکى از آنها این است که حرفهایى به من نسبت میدهند که خلاف واقع است؛(۳) از این قبیل بود. من رفتم خدمت ایشان در زمان بنی‌صدر، ایشان گفتند: این حرفهایى که این به من نسبت میدهد، از قول من میگوید، همه‌اش خلاف واقع است. چون او در سخنرانی‌هایش گاهى میگفت که امام این‌جور گفته، [نظر] امام این‌جور است؛ چیزهایى را به‌عنوان نظر امام ذکر میکرد. خب، این خصوصیّتى ممتاز بود که حرفى که زده میشد او را برنمی‌آشفت و فوراً تحریک نمیکرد که حالا جواب بدهد و آنچه را به نظرش درست است بگوید؛ عجله‌اى نداشت. این متانت، این بردبارى، این حلم، این تسلّط بر نفْس، این سعه‌ی صدر، در هر کسى باشد، او یک انسان بزرگى است.۱۳۶۸/۰۳/۱۸