14.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
😰سر و صدای خانم #کشف_حجاب
در متــرو صادقیــه ساعاتی پیش....
برای چند لحظه همه دیدند که چیکار کردند....قیمت این لحظه چند؟
🌴🌹🕊🥀🕊🌹🌴
#در_محضر_شهدا
#سردار_رشید_اسلام
#شهید_والامقام
#مهدی_زین_الدین
ما افتخار میڪنیم
ڪه مستقیماً با آمریڪا
دست به یقہ شویم
و امـیدواریم این اتفاق بيفـتد ...
6.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❓تـــــــــعمیـــــــر کــار دلـــــت کــــیـــه؟
📢یــــــــــابـــــــن الـــــــــــحــــــــــــســـــن...
مادلمون خراب آوردیم پيش شما
تـــــعــــمــــیـــــــر کــــــــنـــــــی
این امـــام حـــساب طعمتو میرسد
حــــســـــاب شــــوقـــــــتـــو مـــــیـــــــرسد
تــــــمــــــام غـــــــرفـــــههــــای دل تـــــورا
تــــــنــــــظیـــــــــــــم مــــــــــیکــــنـــد..
🔰 نگاهی که معادل یک حج مقبول است!
رسول خدا(ص) فرمودند: «اگر فرزندی از سر دلسوزی و باعلاقه و عشق به پدر و مادر خودش نگاه کند، با هر نظری که میکند، ثواب یک حج مقبول برایش مینویسند. اصحاب عرض کردند که یا رسول الله اگر در یک روز صد بار به پدر و مادر خود نگاه کند چطور؟ حضرت فرمود: آرى، گرچه در روز صد هزار بار به او بنگرد!»
وقتی پدر و مادر را از دست دادی، این ثواب را برای همیشه از دست خواهی داد!
۱. رسول خدا(ص): مَا مِنْ رَجُلٍ يَنْظُرُ إِلَى وَالِدَيْهِ نَظَرَ رَحْمَةٍ إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ نَظْرَةٍ حَجَّةً مَبْرُورَةً قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ إِنْ نَظَرَ إِلَيْهِ فِي الْيَوْمِ مِائَةَ مَرَّةٍ قَالَ وَ إِنْ نَظَرَ إِلَيْهِ فِي الْيَوْمِ مِائَةَ أَلْفِ مَرَّةٍ. (مستدرک الوسائل، ج15، ص204)
۲. رسول خدا(ص): مَا وَلَدٌ بَارٌّ نَظَرَ فِي كُلِّ يَوْمٍ إِلَى أَبَوَيْهِ بِرَحْمَةٍ إِلَّا كَانَ لَهُ بِكُلِ نَظْرَةٍ حِجَّةٌ مَبْرُورَةٌ. قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَ إِنْ نَظَرَ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِائَةَ نَظِرَةٍ قَالَ: نَعَمْ اللَّهُ أَكْثَرُ وَ أَطْيَبُ. (امالی طوسی، ص۳۰۸)
# حدیث
8.65M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌹 استاد_شجاعی
√ اشتباه رایجی که پدر و مادر در خانه خود مرتکب میشوند اما آسیبش نه فقط فرزندانشان، که تمام جهان را تحت تاثیر قرار میدهد.
# حتما ببینید و نشر دهید تا در ثواب تشکیل تمدن عظیم انسانی سهیم باشیم.🙏
9.16M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
هیچ وقت بی وضو نخوابید...
(آیت الله جاودان)
✨﷽✨
#داستان_های_اخلاقی
✍️روزی حضرت عیسی (ع) از صحرایی میگذشت. در راه به عبادت گاهی رسید که عابدی در آن جا زندگی می کرد. حضرت با او مشغول سخن گفتن شد. در این هنگام جوانی که به کارهای زشت و ناروا مشهور بود از آن جا گذشت. وقتی چشمش به حضرت عیسی (ع) و مرد عابد افتاد، پایش سست شد و از رفتن باز ماند و همان جا ایستاد و گفت: خدایا من از کردار زشت خویش شرمندهام. اکنون اگر پیامبرت مرا ببیند و سرزنش کند، چه کنم؟ خدایا! عذرم را بپذیر و آبرویم را مبر.
مرد عابد تا آن جوان را دید سر به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! مرا در قیامت با این جوان گناه کار محشور مکن. در این هنگام خداوند به پیامبرش وحی فرمود که به این عابد بگو: ما دعایت را مستجاب کردیم و تو را با این جوان محشور نمیکنیم، چرا که او به دلیل توبه و پشیمانی، اهل بهشت است و تو به دلیل غرور و خودبینی، اهل دوزخ.
📚 کیمیای سعادت، جلد اول
هدایت شده از روابط،عمومی عقیدتی سیاسی پلیس آگاهی فاتب
آیا معنای آیه «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید» آن است که ما امامان از رگ گردن به مردم نزدیکتریم؟
پرسش
سلام؛ در آیه شریفه «وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید»، منظور از نحن چه کسانیاند؟ کسی تفسیر میکرد که منظور از نحن به معنای ما که خداوند به کار برده است، ائمه اطهار میباشند. آیا این صحیح است؟
پاسخ اجمالی
1. خداوند در قرآن کریم در ارتباط با احاطه همه جانبه و قدرت مطلقه خود بر انسان، میفرماید: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید»؛[1] ما انسان را آفریدیم و وسوسههاى نفس او را میدانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم.
نزدیکتر بودن از رگ گردن یا رگ قلب، در حقیقت تمثیل و تشبیهی است برای قرب معنوی در قالب یک صورت حسی قابل مشاهده.[2]
معنایش این است که ما انسان را خلق کردیم و همواره تا هستى او باقى است از خطورات قلبیاش آگاهیم، و نیز همواره از رگ قلبش به او نزدیکتریم؛ یعنی ما به انسان از شریانهایی حیاتیاش که در داخل بدنش جا گرفته نزدیکتریم، آن وقت چگونه به او و به آنچه در دل او میگذرد آگاه نیستیم؟!
خداوند در این جمله(وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید)، خواسته مقصود خویش را با عبارتى ساده و قابل فهم برای همه مردم بیان کرده باشد، و گرنه مسئله نزدیکى خدا به انسان مهمتر از این و خداى سبحان بزرگتر از آن است؛ زیرا خداى تعالى کسى است که نفس آدمى را آفرید و آثارى براى آن قرار داد، پس خداى تعالى بین نفس آدمى و خود نفس، و بین نفس آدمى و آثار و افعالش واسطه است؛ لذا خدا از هر جهتى که فرض شود، حتى از خود انسان به انسان نزدیکتر است؛ و چون این معنا معناى دقیقى است که تصورش براى فهم بیشتر مردم دشوار است؛ از اینرو خداوند متعال به این حد اکتفاء کرده که «ما از رگ گردن به او نزدیکتریم». تا برای همگان قابل فهم باشد. چنانکه در جاى دیگر نزدیک به همین معنا را فرموده است: «أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ»؛[3] و بدانید که خداوند میان انسان و قلب او حایل میشود.[4]
در حقیقت آیه مورد بحث، اشاره به احاطه وجود و قیومیّت حق تعالى دارد؛ یعنى چون وجود و هستى انسان به دست ما است، پس به این لحاظ ما بِوى نزدیکتر از رگ حیات او هستیم. دلیل نزدیکتر بودن خداوند به انسان(نَحْنُ أَقْرَبُ) این است که وجود هر چیزی وابسته به آن چیزى است که قوام و تحقق وجود او به آن است؛ و از آنجا که ذات متعال، خالق، به وجود آورنده و غایت موجودات است، در واقع تمام آنها، و مقوّم وجود آنان است؛ لذا وقتی چنین است، چگونه ممکن است چیزی از او غایب باشد؟![5]
2. اما در ارتباط با اینکه آیا ائمه(ع) نیز چنین ارتباط نزدیکی با انسانها دارند باید گفت که گرچه شاهد بودن آن حضرات بر رفتارهای خود را نمیتوانیم انکار کنیم، اما روایتی را نیافتیم که حتی در تفسیری باطنی نشانگر آن باشد که این آیه در شأن آن بزرگواران است، بلکه بر عکس روایاتی وجود دارند که امامان معصوم، خدا را مصداق این آیه قرار داده و خود نیز در مناجاتهایشان با پروردگار از این فراز قرآن استفاده میکردند:
2- 1. امام صادق(ع) میفرماید: در نوشتههای علی(ع) آمده است: مدح و ثنا، پیش از سؤال است. وقتی خواستی خداى تعالى را بخوانى، او را تعظیم نما و به بزرگى یاد کن. راوی میگوید پرسیدم، چگونه او را تعظیم کنم؟ فرمود: بگو "یا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ الَىّ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ ... یا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ". اى کسى که او نزدیکتر است به من از رگ گردن. اى آنکه مانع و حائل میگردد میان انسان و قلبش».[6]
2- 2. از امام صادق(ع) نقل کردهاند: پدرم(ع) بعد از نماز صبح این دعا را میخواند: «یا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ الَىّ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ».[7]
2- 3. در حدیث آمده است؛ روزى ابوحنیفه به امام صادق(ع) گفت، فرزندت موسى را دیدم که نماز میخواند، و مردم از جلوى او عبور میکردند، و او آنها را نهى نمیکرد، در حالیکه اینکار پسندیده نیست. امام صادق(ع) فرمود؛ فرزندم موسى را صدا کنید، حضرت را صدا کردند، امام صادق سخن ابوحنیفه را براى فرزندش تکرار کرد. موسی بن جعفر در جواب گفت؛ اى پدر، کسى که من براى او نماز میخواندم از آنها به من نزدیکتر بود، چنانکه خداوند متعال میفرماید: ما به انسان از رگ قلب او نزدیکتریم.
امام صادق(ع) او را در آغوش گرفت، و فرمود: پدر و مادرم به فدایت باد، اى کسى که اسرار الهى در قلبت به ودیعت نهاده شده است![8]