ریشه چالش های چهار رئیس جمهور با مقام معظم رهبری بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران؛ رئیس جمهور شخص دوم کشور است و عملا قدرت سیاسی و اقتصادی کشور به دست اوست، با یک جریان شناسی مختصر روشن می شود که نوعاً روسای جمهور در دوران ریاست دو چالش اساسی و بنیادین پیدا کرده اند. چالش اول با رهبری نظام است به این معنی که غالب آنها بعد از مدتی توهم رهبری کشور را پیدا کرده اند! چه این که در زمان آقایان هاشمی رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی این اتفاق افتاد، از مخالفت رهبری با سیاست تعدیل اقتصادی هاشمی، تا اختلافات خاتمی در موضوعات فرهنگی با رهبری(که هنوز هم ادامه دارد)، تا مخالفت رهبری با انتصاب مشائی به عنوان معاون اول و کنار گذاشتن مصلحی از وزارت اطلاعات، تا اصرار روحانی بر اجرای سند ۲۰۳۰ و مذاکره با کدخدا تا غیره و غیره اما ریشه ساختاری این اختلافات چه بوده است؟ پاسخ این که قبل از اصلاح قانون اساسی در سال ۱۳۶۸، کشور ایران یک کشور پارلمانی بود و نخست وزیر به عنوان فرد اول قوه مجریه با معرفی رئیس جمهور و رای نمایندگان مجلس شورای اسلامی انتخاب می شد و رئیس جمهور عملا یک پست تشریفاتی بود! از این رو بخشی از اختیاراتی که از شئون مقام رهبری بود، از جمله ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی و ریاست شورای عالی امنیت ملی و غیره به رئیس جمهور سپرده شد. متاسفانه بعد از حذف کرسی نخست وزیری و قدرت گرفتن رئیس جمهور به عنوان رئیس قوه مجریه، تمامی اختیارات نخست وزیر بعلاوه مسئولیت هایی که از اختیارات رهبری کاسته و به حوزه وظایف ریاست جمهوری اضافه شده بود، به دست آقای هاشمی رفسنجانی افتاد، در نتیجه ۳۸ اصل از قانون اساسی به حوزه قدرت و وظایف رئیس جمهور اختصاص پیدا کرد و اختیارات ولایت فقیه مطلقه در اصل ۱۱۰ خلاصه شد، همین گستره قدرت سیاسی برای رئیس جمهور، زمینه ساز توهم رهبری در روسای جمهور چهارگانه شده است. ریشه چالش های روسای جمهور با مجلس شورای اسلامی مشکل دوم وجود زمینه اختلافات رئیس جمهور با قوه مقننه است به این معنی که پس از اصلاح قانون اساسی، عملا مشخص نیست که آیا ساختار نظام سیاسی ایران اسلامی پارلمانی است یا ریاستی! مجلس شورای اسلامی، خود را در راس می داند و رییس جمهور نیز خود را مجری قانون اساسی! به این معنی که پس از تصویب هر قانونی بر اساس اصل ۱۲۳ قانون اساسی دولت باید آیین نامه اجرایی آن قانون را نوشته و به زیر مجموعه خود ابلاغ کند و کافی است رئیس جمهور و هئیت دولت در تدوین آیین نامه اجرایی آن قانون تعلل داشته باشد، در این صورت تمام تلاش های نمایندگان در مجلس شورای اسلامی خنثی خواهد شد، در عوض مجلس شورای اسلامی نیز گاهی وارد تصمیم گیری و قانون نویسی در امور اجرایی کشور شده و در موضوعاتی قانون گذاری می کند که از حوزه اختیارات قوه مجریه است (مثل تعیین قیمت شکر). حالا با وجود این زمينه‌ اصطکاک های ساختاری، تصور کنید اگر شخصیتی رئیس جمهور شود که ظرفیت روحی و سعه صدر کافی نیز نداشته، یا دچار رذیله قدرت طلبی کاذب باشد، ببینید در این صورت چه گره هایی در حکمرانی کشور ایجاد می شود! با این توضیح مشخص می شود که یکی از امتیازات شهید آیت الله رئیسی این بود که خود را سرباز ولایت و خادم ملت می دانست و هر چه مقام عظمای ولایت در جلسات اختصاصی روزهای دوشنبه یا سخنرانی های عمومی به ایشان می فرمود، به جان دل می خرید و تلاش می کرد که به آن انتظارات و اوامر جامعه عمل بپوشد، لذا او نه با مقام معظم رهبری چالشی پیدا کرد و نه با مجلس شورای اسلامی! روحش شاد و راهش پر رهرو باد🌹 ✍علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

انتخاب رئیس جمهور، کارآمدی حداکثری رهبری یا واتیکانیزه کردن بیت رهبری مقدمه «فیلسوف‌شاه» یا «حکیم حاکم»، عنوان نظریه­ ای است که در کتاب جمهوری افلاطون طرح گردید و مورد توجه فیلسوفان سیاسی همچون فارابی قرار گرفت. افلاطون معتقد بود اگر حاکم حکیم شود یا حکیم به حکومت برسه می تواند از جامعه مدینه فاضله بسازد. شاید هیچ گاه در تاریخِ پس از افلاطون به مانند انقلاب اسلامی ایران نظریه سیاسی او در معرض آزمایش قرار نگرفته باشد! انقلاب اسلامی ایران توسط حکیم متألّهی بنیان گذاشته شد که از سطح انتظار افلاطون و فارابی نیز بالاتر بود، چرا که اون هم حکیم بود، هم عارف، هم فقیه و هم مصلح اجتماعی! اگر چه انقلاب اسلامی ایران دستاوردهای بزرگی داشته و تبعات جهانی آن هنوز به منصه ظهور کامل نرسیده است، ولی کسی نمی تواند ادعا کند که کشور ایران مدینه فاضله است! پس مشخص می شود که نظریه افلاطون و فارابی بخش های تاریک و مسکوتی دارد، از جمله این که اگر با حاکم شدن حکیم، مدینه فاضله ایجاد می شد، که پیامبر اعظم و امیرالمؤمنین، حکیم ترین افراد بشریت بودند، پس کجای این نظریه می لنگد؟! واقعیت این است که حکیم فقط حکم رهبری را دارد و تا زیردستان همفکر و هم سو در کنار رهبر حکیم قرار نگیرند و اوامر و نظریات او اجرایی نشود، از دست رهبر حکیم کار چندانی بر نمی آید، کما این که امام علی (ع) می فرمود: اگر من ۴۰ یار وفادار داشتم حکومت غصب شده را پس می گرفتم و امام صادق(ع) فرمود: اگر من به تعداد این بزغاله ها (۱۷ نفر) یار داشتم قیام می کردم، با این که ایشان ۴۰۰۰ شاگرد داشت ولی خیلی از آنها اگر چه فهیم یا حتی فقیه بودند، ولی به تعبیر قرآن مجید در آیه ۱۰۸ سوره یوسف علی بصیره نبودند! نظام اسلامی ایران، نظامی مبتنی بر جمهوری اسلامی است، یعنی محتوا اسلامی و قالب جمهوری، در این نظام شوراي محترم نگهبان نامزدهای قبولی در بین گزینه های ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس را با نمره ۱۰ تا ۲۰ به مردم معرفی می کند و این مردم هستند که انتخاب می کنند! هر چه انتخاب مردم به اصلح نزدیک تر باشد حاکم حکیم یعنی ولی فقیه در اجرای سیاست های کلان نظام مبسوط الید‌ تر است و چه تمایل و انتخاب مردم به سمت نمره ۱۰ ها و یا تک مادّه ها بیشتر باشد دست رهبری بسته‌تر می شود. نمونه این تفاوت ها را مقایسه کنید بین سه سال آخر دولت آقای روحانی و سه سال ریاست شهید رئیسی، رشد صفر درصدی در مقابل رشد ۵ درصدی، دیپلماسی التماسی در مقابل دیپلماسی انقلابی، رئیس جمهور ترس از زخم بستر شدن در مقابل رئیس جمهور خستگی ناپذیر و... مقام معظم رهبری در مورد نقش رهبری در هدایت جامعه مثالی زدند و فرمودند: تصور کنید در منطقه جنگی هستید، آشپزی هم دادید درجه ۱ ولی مواد لازم را ندارد، به او می گویید که ببین با همین موادی که داریم چه غذایی می توانی درست کنی! یک وقت هم تمام مواد درجه یک مورد نیاز را در اختیار همین آشپز قرار می دهید و از او می خواهید که اعجاز آشپزی خود را نشان دهد! همین که رهبری توانست با افرادی مثل روحانی، احمدی نژاد، هاشمی و خاتمی نگذارد این کشور تجزیه شود، در آن جنگ داخلی صورت بگیرد و... کار بزرگی کرده، حالا دستاوردهای بزرگ در حوزه های مختلف نظامی، علمی، اقتصادی و عمرانی را هم به این کارآمدی اضافه کنید. دومین کاستی محسوس در نظریه مدینه فاضله این است که جامعه باید با چه ساختاری و با چه قوانینی اداره شود؟! یعنی نرم افزار اداره جامعه چه باید باشد؟ آیا با دیوان سالاری ماکس وبری و وضع قوانین دست و پا گیر، موازی و مزاحم تولید می توان انتظار رسیدن به جامعه فاضله داشت؟! آیا با نمایندگان مجلسی که احیانا در آن هر تماس تلفنی یک قیمتی داشته باشد، هر اقدام عملی برای رفع مشکل فردی یا افرادی یک بلیط سوزاندن حساب شود، می توان انتظار مدینه فاضله داشت؟! عزیزان! ولی فقیه که هیچ، اگر خود امیرالمؤمنین(ع) نیز حاکم جامعه باشد تا وقتی زیردستان از اوامر ایشان اطاعت نکنند، جامعه به سامان نمی رسد، همین می شود که مقام معظم رهبری هر سال شعاری را انتخاب می کرد و شعار ایشان توسط مدیران شعار داده می شد، تا سال به پایان می رسید! تجربه ارزشمند انتخاب شهید رئیسی نشان داد که انتخاب رئیس جمهور اصلح و همسو با ولایت، کارآمدی نظام و ولایت فقیه را افزایش می دهد و در عوض، انتخاب افرادی مثل آقای خاتمی که هر دو سید، روحانی و فرزند روحانی بودند، می تواند باعث جسورتر شدن دشمنان داخلی و خارجی و ارائه طرح واتیکانیزه کردن بیت رهبری توسط افراد معلوم حالی مثل سعید حجاریان شود! اینک ملت شریف ایران با کوله باری از تجربه های تلخ و شیرین که برای کسب آنها هزینه های هنگفتی داده دوباره در مقابل یک آزمون بزرگ قرار گرفته است، امید است به گزینه ای رای دهند که ادامه دهنده راه شهید خدمت باشد، ان شاالله ✍علی ارجمند عین الدین @aliarjmand_jahad

✨‌مقام معظم رهبری یا امام خامنه ای؟ مقدمه یکی از روش های بیان مفاهیم سخت علمی و عقلی، استفاده از تمثیل و تشبیه آن به محسوسات است، این روش بیان، باعث سهولت در درک مفاهیم می شود، از این رو، هم خداوند منّان در قرآن مجید از روش تمثیل استفاده‌ فرموده و هم پیامبر اعظم و اهل بیت ایشان از این روش سود برده اند، به عنوان نمونه مولای متّقیان می فرماید: کُن فی الفتنة کَابن اللّبون لا ظَهر فیُرکب و لا ضَرع فیُحلب» یعنی مثل بچه شتر باش و به فتنه‌‌گر اجازه نده از تو استفاده کند؛ «لا ظهر فیرکب و لا ضرع فیحلب»؛ نه بتواند سوار بشود، نه بتواند تو را بدوشد. امام در امت مانند کعبه است در حدیث مشهوری به نقل از حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از رسول اعظم (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل شده که فرمود: مثل الامام مثل الکعبة اِذْ تُؤْتی ولا تأتی. یعنی مَثل امام، چونان کعبه است که بر گردش می‌چرخند و او بر گرد چیزی نمی‌چرخد». (بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۵۳) این که چرا امام به کعبه تشبیه شده در خود حدیث اشاره کوتاهی به آن شده، یعنی وَجه شَبه این تشبیه این است که همچنان که کعبه به دنبال کسی نمی رود و مردم دور او می چرخند و محوریت دارد، از ولیّ خداوند نیز نباید انتظار داشت که به دنبال مردم بیافتد و از مردم بیعت بخواهد، بلکه این وظیفه مردم است که ولایت محور باشند، دور او حلقه بزنند و از او حمایت و تبعیت کنند، در این صورت، امام نیز وظیفه دارد، رهبری و هدایت آنها را به دست گیرد، اما آیا وَجه شَبَه این تمثیل، صرفا همین نکته ارزشمندی است که در حدیث مبارک به آن تصریح شده؟! گوهر پنهان حدیث نبوی به نظر راقم این سطور، این تمثیل وجه شبه دیگری را در خود پنهان کرده، که چه بسا امروزه از وجه شبه تصریح شده در متن حدیث، مهم تر باشد و آن این که در این تشبیه تفاوت ارتباط امام با امت خود را با حاکمیت بشری با پیروان خود را تبیین می کند، با این بیان که حکومت ها و مدیریت های بشری مبتنی بر شیوه هرمی و سلسله مراتب قدرت است، یعنی یک پادشاه، رئیس جمهور و نخست وزیر در نوک هرم قدرت قرار می گیرد و سلطه و ریاست او از بالا به پایین، سلسله مراتبی و مشکّکه است، یعنی افراد بالایی نسبت به پایینی سلطه و نفوذ دارند و همچنین است، در فرقه ها و آیین های بشری، مثل رتبه های سی سه گانه فراماسونری و سلسله مراتب در صوفیه و حتی سلسه مراتب در میان روحانیون مسیحی ( کشیش، سر کشیش، اسقف، سر اسقف، کاردینال و پاپ)! سازمان مجاهدین ( منافقین) نیز بر همین اساس پایه گذاری شد، یعنی مثلا یک نفر نسبت به افراد زیر مجموعه خود ولایت داشت و هر چه او می‌گفت دیگران باید از او اطاعت می کردند. چرا به امام خامنه ای امام گفته نشد؟! ولی به اعتقاد شیعه در نظام اسلامی، ولایت انحصاری و محوری است و نه مشککه و هرمی، یعنی خداوند متعال ولایت تکوینی و تشریعی دارد، ولایت خود را به ولیّ معصوم و حجّت خود تفویض می کند و او بر امت ولایت دارد‌ (‌ و در زمان غیبت به یک فقیه جامع الشرایط تفویض می شود) و اما افرادی که دور آن ولی هستند هر چقدر هم که مقرب باشند بر سایرین ولایت ندارند، به عنوان مثال نبی اعظم بر همه ولایت داشت، ولی هیچ کدام از یاران پیامبر اکرم فارغ از این که در چه درجه ای از ایمان قرار داشتند بر دیگران ولایت نداشتند، سلمان بر ابوذر ولایت نداشت، ابوذر بر بلال ولایت نداشت و... حالا با این توضیح، اگر دقت کرده باشید معاندین و دشمنان نظام در رسانه های خود از کلماتی مانتد رهبر و حتی رهبر کبیر، یا بنیانگذار انقلاب اسلامی استفاده می کنند، ولی از کلمه امام نه! چرا چون‌ اولا؛ واژه رهبر یک کلمه عام است و در مورد خیلی از دیکتاتورهای عالم هم استعمال می شود، به حدی که در روان شناسی اجتماعی خصوصیات مشترک رهبران جهان مورد بررسی قرار گرفته است، (حتی در گروه ارکست نیز واژه رهبر مورد استفاده قرار می‌گیرد!). ثانیا؛ رابطه رهبر با پیروان او می شود رهبر و شهروند، ولی رابطه امام با پیروان او می شود امام و امتّ، و آن قداستی که در واژه امت هست در شهروندان‌ نیست. با این بیان، حالا درک این نکته راحت می شود که چرا آقای هاشمی رفسنجانی اصرار داشت که بعد از امام خمینی( ره) به کسی امام گفته نشود! و چرا ما نیز نادانسته به تاسی از آقای هاشمی رفسنجانی و شبکه های آنور آبی، به امام خامنه ای می گوییم مقام معظم رهبری!!! ✍ علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

☀️چگونه تحلیل سیاسی کنیم؟!☀️ موضوع تحلیل سیاسی را می‌­توان یکی از مهم­ترین موضوعات در عرصه بررسی­‌های جامعه شناسی سیاسی جدید دانست، اهمیت داشتن تحلیل سیاسی آنچنان است که مقام معظم رهبری در بسیاری از سخنان خود با دانشجویان و جوانان بر آن تاکید کرده است. تعریف تحلیل سیاسی تحلیل سیاسی را می­‌توان توصیف و بررسی پدیده­‌های مربوط به قدرت و جامعه دانست که با هدف پاسخگویی به چیستی، چرایی و ابعاد وقوع آن پدیده مطرح می­‌شود. پس اولا؛ تحلیل سیاسی تحلیل پدیده ها و واقعیت های سیاسی و اجتماعی است حالا چه آن پدیده، پدیده روز باشد و چه این که زمان آن گذشته باشد( مثل تحلیل انقلاب اسلامی ایران) ثانیا؛ باید در آن حداقل سه رکن چیستی، چرایی و جوانب پدیده مورد بررسی قرار گیرد. قواعد تحلیل یک پدیده سیاسی روش ها یا قواعدی که در تحلیل سیاسی یک پدیده باید مورد توجه قرار گیرد عبارتند از: قاعده اول؛ داشتن مدارک و اطلاعات صحیح و کامل، در تحلیل سیاسی باید به اطلاعات خام دست اول دسترسی پیدا کرد و الا تحلیلی که مبتنی بر تحلیل دیگری و بدون دسترسی به مدارک و اطلاعات باشد تحلیل سیاسی دست اولی نخواهد بود، گاهی هم تحلیل بر اساس مدارک و اخبار است، ولی آن اخبار گزینشی و ناقص است، در این صورت نیز تحلیل سیاسی ما تحلیل دقیقی نخواهد بود. قاعده دوم؛ هر پدیده ای که اتفاق می افتد بخشی از یک واقعیت و پدیده بزرگتر است، باید سعی کنیم در تحلیل سیاسی خود به آن پدیده بزرگتر نیز اشراف اطلاعاتی داشته باشیم، برای تقریب به ذهن تصور کنید شما یکبار به تصویری نگاه می کنید و فقط آن تصویر مورد توجه شما می باشد، یکبار آن تصویر را با قاب دور آن از نظر می گذرانید و دفعه بعدی آن عکس و قاب را با فضای دیواری که روی آن قرار گرفته مورد توجه قرار می دهید، حالا فرض کنید می خواهید شیوه های تبلیغی آقای پزشکیان، گزینه اصلاح طلبان را مورد بررسی قرار دهید تا میزان رای آوری ایشان را پیش بینی کنید، در مرحله بعد رفتارهای تبلیغی ایشان را با کارنامه عملی ایشان بررسی می کنید و در گام سوم، جریان اصلاحات و شیوه های تبلیغی آنها در انتخابات های گذشته را بررسی می کنید، مخصوصا شگردهای آقایان سعید حجاریان و حسام الدین آشنا را. قاعده سوم؛ داشتن جهان بینی و ایدئولوژی مشخص، از آنجا که تحلیل سیاسی توام با نقد و تایید است، تحلیل گر باید اول تکلیف خودش را با باورهای خودش مشخص کند، صرف داشتن اطلاعات سیاسی کافی نیست بلکه باید اندیشه سیاسی مشخصی داشت، فرض کنید شما یک ماشینی پژو پارس دارید، در این صورت اگر ۱۰۰ ماشین جدید به شما نشان دهند ممکن است حتی نام آنها را ندانید، ولی می دانید که آن ماشین، ماشین شما نیست، اگر شما به عنوان یک مسلمان ولایت مدار ولایت را بشناسید و به آن اعتقاد راسخ داشته باشید، به هر میزان، نظام پادشاهی کشورهای جهان را مطالعه کنید با توجه به قواعدی که گفته شد می توانید آنها را نقد کنید بدون این که مجذوب زرق و برق آن نظام ها قرار گیرید، بویژه این که نه تنها اندیشه سیاسی ولایی، بلکه اشراف نسبتا خوبی به اسلام جامع نگر داشته باشیم، در این صورت سطح و عمق تحلیل ها بیشتر و بهتر می شود. قاعده چهارم؛ توجه به اولویت ها، ما در موضوعات سیاسی و اجتماعی همواره بین دو گزینه بد و خوب قرار نمی گیریم، بلکه خیلی وقتها مجبور به گزینش بین بد و بدتر هستیم، لذا باید توان اولویت بندی مسائل را داشته باشیم. قاعده پنجم، جزءنگری در عین کلان بینی، فرض کنید خال سیاهی را در صورت کسی می بینید، ممکن است آن خال در صورت او یک زیبایی خاصی داشته باشد، ولی اگر با یک ذره بین قوی به آن نگاه کنیم مشمئز کننده باشد! بسیاری از پدیده های اجتماعی و سیاسی به همین صورت است، مثلا موضوع کودکان کار آزار دهنده است، ولی ایران در این معضل جزو کشورهای سفید است که حتی اخطاری هم از سوی مجامع بین المللی نگرفته است، یا ناوگان هوایی ایران فرسوده است ولی به مدد تکنسین های برتر و متعهد جزو کشورهایی است که کمترین سقوط هواپیمای مسافربری را دارد. قاعده پنجم؛ توجه به مسائل اخلاقی، مثل داشتن شرح صدر، انصاف، توجه به آبروی افراد و نداشتن سوگیری در تحلیل ها... تحلیل سیاسی یک مهارت است در پایان ۱. اگر چه تحلیل سیاسی نیاز به دانش دارد ولی برای داشتن تحلیل سیاسی لازم نیست فرد، تحصیل کرده رشته علوم سیاسی و یا سیاست مدار باشد ۲. تحلیل سیاسی یک مهارت است و لذا هر چه تحلیل بیشتری صورت گیرد و بعد مورد بررسی و ارزشیابی قرار گیرد، به دقت و کیفیت تحلیل های بعدی افزوده خواهد شد. ✍علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

🧑‍🎓 اخلاق پزشکی در یک نگاه🧑‍🎓 مقدمه اگر اخلاق را مجموعه ای از بایدها و نبایدهایی بنامیم که ضمانت اجرايي ندارند و حقوق را مجموعه ای از بایدها و نبایدهایی که ضمانت اجرایی دارند، مراد از اخلاق پزشکی مجموعه ای متشکل از قواعد اخلاقی قانونی است که پزشک ملزم به رعایت آنهاست. این قواعد از گذشته رواج داشته‌؛ مثلا می‌توان به سوگندنامه بقراط اشاره کرد، طبق این سوگندنامه، متخصصان پزشکی به خداوند قسم می‌خورند که از حرفه خود در راه درمان افراد بیمار استفاده کنند، رفتار ناعادلانه‌ای نداشته‌ باشند و دست به سوء استفاده از بیماران نزنند. امروزه منظور از اخلاق پزشکی، تعدادی از بایدها و نبایدهای اخلاق کاربردی در حوزه پزشکی است که تاریخچه و اصول مشخصی دارد، با این توضیح که؛ در سال ۱۹۷۸ کميته ملي آمريکا که حمايت افراد و حيوانات را در تحقيقات بيولوژي و بيوتکنولوژي به عهده دارد، اصول سه گانه اي را پايه گذاري نمود که در آن احترام به حاکميت و استقلال افراد، انجام اقدامات مفيد و سودمند و جلوگيري از آسيب هاي جسمي و رواني را در نظر گرفته بود؛ اين اصول به تدريج توسط محققان و دانشمندان به کار برده شد و بتدريج اين اصول توسط پزشکان و متخصصان در معالجه بيماران به کار بسته شد. چندي بعد اين سه اصل با اضافه شدن اصل رعايت عدالت به چهار اصل تبديل گرديد. در سال ۱۹۸۰ اصول فوق به عنوان اصول اخلاق حياتي ۶ مورد موافقت قرار گرفت و به صورت گسترده اي به اجرا درآمد. اصول اخلاق پزشکي چهار اصل مطرح در اخلاق حياتي عبارتند از: ۱. اصل احترام به حق انتخاب و استقلال بيمار. احترام به حريم انساني و شخصيت مستقل بيماران و آزادي و خود مختاري آنان، يکي از اساسي ترين اصول اخلاق پزشکي است، اين اصل در واقع ارج نهادن به ارزشها، افکار، انديشه، علايق، تمايلات، اهداف و تجارب بيمار است. اين اصل پزشک را بر آن مي دارد تا ضمن احترام به انتخاب بيمار، خود را با ارزشها، وجدان، مذهب و ايمانيات بيمار همسو سازد. ( بر اساس این اصل، افراد حق انتخاب در تزریق واکسن و یا عدم آن را دارا می باشند). ۲. اصل عدم اضرار. بنا بر اين اصل، پزشکان و مراجعين بهداشتي مي بايست از هر اقدامي که موجب آسيب ديدن بيمار گردد دوري نمايند. احتمال تحميل آسيب به بيمار در زمينه پزشکي تنها زمانيکه به رعايت ساير اصول اخلاقي و بخصوص زمانيکه مزاياي آن بر آسيب ارجحيت داشته باشد قابل توجيه است، مهمترین مسئله در این اصل اشتباهات پزشکی است. با توجه به مطالعات انجام شده در اين زمينه حدود ۴۴۰۰۰ تا ۹۸۰۰۰ بيمار ساليانه بر اساس اشتباهات پزشکي جان خود را از دست مي دهند و تنها اشتباه در تجويز دارو به تنهايي مسئول ۷۰۰۰ مورد مرگ در سال مي باشد! ۳. اصل سود رساني (خیر خواهی). بنابر اين اصل اقدامات پزشکان و مراقبين بهداشتي مي بايست در جهت حفظ منافع بيمار باشد و بايد مطمئن باشند آنچه که براي بيمار انجام مي دهند، نتايج سودمندي در بر خواهد داشت و بررسي سودمندي آن در مورد هر بيمار بايد به طور جداگانه انجام شود. به عبارت ديگر ممکن است اقدامي براي يک بيمار، اثرات مفيدي در بر داشته باشد، در حالي که همان اقدام در مورد بيمار ديگر نتيجه منفي و صدمات جسمي و روحي به همراه داشته باشد. ( با توجه به اختلاف امزجه در طب سنتی و اسلامی این موضوع به راحتی قابل درک است). ۴. اصل عدالت اين اصل به معناي رعايت عدل و انصاف در مورد بيماران است، عدالت یعنی دادن هر چيزي به کسي است که مي بايست داد و اين معنا با توجه به عواملي از قبيل شايستگي، نياز، توانايي براي همکاري يا تساوي و... تعبير مي گردد. علاوه بر اين چهار اصل مورد اتفاق، دو اصل ذيل نيز به واسطه اهميت و کاربرد زياد آن، گاهی به صورت مستقل مطرح مي گردند. • اصل صداقت که وظيفه بيان واقعيت، راستگويي و صداقت را در تعاملات پزشکي مورد تاکيد قرار مي دهد. اصل رعايت محرمانه بودن اطلاعات بيمار؛ که احترام به شخصيت افراد و اطلاعات شخصي آنها را مورد تاکيد قرار مي دهد؛ یعنی اطلاعات بیمار را به دیگری نمی توان داد. ( با وجود این، متاسفانه جناب دکتر ملک زاده سال‌های متمادي، بر اساس پروژه پرشین کوهورت، اطلاعات بیماران را در چهار سطح سنی طبقه بندی و به آمریکایی ها تقدیم می کرده است...)! ✍علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

🎙پاسخ حجت‌الاسلام علی ارجمند عین الدین به سخنان حجت‌الاسلام پژمانفر در مورد ۱۱ روز خانه نشینی دکتر احمدی نژاد و نقش دکتر جلیلی در مدیریت کشور در آن دوره❗️ ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

🎥 رهبر انقلاب خطاب به نامزدهای ریاست‌جمهوری: با خداوند خودتان عهد کنید که اگر رای آوردید کارگزاران خود را از کسانی قرار ندهید که ذره‌ای با انقلاب زاویه دارند! 🔹کسی که با انقلاب، نظام و امام ذره‌ای زاویه دارد به درد شما نمی‌خورد کسی که دلبستۀ آمریکا باشد برای شما همکار خوبی نخواهد بود. 🔹کسی که به راهبرد دین و شریعت بی‌اعتنایی کند همکار خوبی برای شما نخواهد بود. 🔹اگر شما نامزدها چنین عهدی با خدای خودتان ببندید بدانید کارهایی انتخابی‌تان یک حسنه خواهد بود. 🔹پ ن: به نظر شما کدام دولت اگر سرکار بیاید، وزرا و مدیرانش از انقلاب و نظام و اهل بیت (ع) فاصله دارند!!

هم‌وطنان آذری من ! اینک نیک بنگرید که کجای تاریخ ایستاده ایم! آیا رواست که در روز اول محرم الحرام با دشمنان قسم خورده شهید #سید ابراهیم رئیسی که #سفیر صلح، خادم و #مهمان خانه های شما بود، در یک جبهه بایستیم؟! تاریخ در مورد ما چه خواهد نوشت؟ #شهید_سید_ابراهیم_رئیسی #شهید_قاسم_سلیمانی #شهید_آل_هاشم ✍علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

🎥 جهل جماعت را دست کم نگیرید❗️ ✅ ما به عقب باز نمی گردیم ✅ فقط یک روز جهاد تبیین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

🐍اثر كبري يا تصميم كبري ؟! در قرن ١٨ زمانی که انگلیس، هند را به استعمار خود درآورده بود تعداد مارهای کبری در سطح شهر دهلی زیاد بودند و دولت هم برای مدیریت بحران تصمیم گرفت برای هر مار مُرده‌ای که مردم تحویل دهند جایزۀ نقدی به آنها پرداخت کند. این تصمیم در ابتدا با تحویل مارهای مرده زیادی توسط مردم موفق به نظر میرسید و همه منتظر بودند که در طول زمان تعداد مارهای کبری کمتر شود، اما در نهایت تعجب تنها تعداد مارهای مرده‌ای که مردم تحویل می دادند هر روز بیشتر می شد. دولت از پیامد این کار غافل شده بود زیرا بسیاری از مردم فقیر دهلی با تصور اینکه این کار درآمد خوبی دارد به پرورش مار روی آورده بودند. البته این آخر ماجرا نبود و زمانی که دولت اعلام کرد که دیگر برای مارها جایزه نمیدهد فقرا نیز مارهایی که پرورش داده بودند در هر طرف شهر رها کردند. بنابراین جمعیت مارهای کبری نه تنها کاهشی پیدا نکرد بلکه وضعیـت از روز اولش هم بحرانی‌تر شد ... از این پدیده در علوم سیاسی به نام اثر کبری یاد می شود. اثر کبری یعنی نداشتن افق تصمیم‌گیری مناسب درحل مسائل که میتواند عواقب پیش‌بینی نشده و خطرناکی را به همراه داشته باشد. ما در صدد انتخاب شخص دوم کشور هستیم پس به کسی رای دهیم که افق روشن و برنامه مشخصی برای آینده کشور داشته باشد نه کسی که برای سخنرانی هایش هم لازم باشد دیگران متنی برایش بنویسید! ✍علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

✅ وای بر ما اگر معلوم شود که در فلان مقدمه کار، با دشمنان شریک بوده‌ایم و باعث شده‌ایم دشمن بر ملّتِ مسلمان مسلّط شود! 💬 حضرت آیت‌الله بهجت رحمت‌الله‌علیه ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛

چگونه نام امام حسین ( ع) و حضرت اسماعیل در تاریخ جاودانه شد؟! خداوند منان در قرآن مجید می فرماید: فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ یاد کنید مرا، تا یاد کنم شما را، یاد و ذکر خداوند سه نوع است؛ ۱. یاد عام که شامل همه موجودات الهی اعم از انسان و غیر انسان و دیندار و بی دین و ... می شود یاد خداوند از اقتضائات عالم و علیم بودن خداوند، ربوبیت الهی و دایم الفیض بودن و بسیاری از صفات دیگر الهی است. ۲. یاد خاص الهی که شامل بندگانی می شود که در برهه ای از زندگی بندگان به صورت ویژه خداوند یا را یاد می کنند، مثل لحظات نورانی دعای خالصانه، توبه، استغاثه، نماز و غیره در این لحظات انسان به صورت ویژه به یاد خداوند است و او را حاضر و ناظر می بینند و خداوند هم به صورت خاصی به آنها توجه و عنایت می فرماید. ۳. یاد اخص، که مخصوص انسان های مقرب الهی است و در آن لحظات انسان های خود ساخته، کاری را برای خداوند انجام می دهند که مورد توجه او قرار می گیرد؛ خداوند اراده کرده که یاد این بندگان و کار مخلصانه و بزرگ آنها در تاریخ بشریت ماندگار و الگوی دیگران قرار گیرد، نمونه بارز این یاد اخص عنایت خداوند برای ماندگاری نام امام حسین علیه اسلام است، تا جایی که پیامبر اعظم فرمودند: «اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً.» پیامبر اکرم (صلّى اللّه علیه و آله) فرمود: «براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.» (جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۵۶) یکی از یادهای اخص الهی در مورد بندگانش یاد کردن خداوند نسبت به سه بنده خود یعنی ابراهیم و هاجر و اسماعیل است، عمل سعی بین صفی و مروه که از اعمال واجب حج است در واقع یاد اخص الهی نسبت به حضرت هاجر است، حضرت هاجر در زمانی که اسماعیل طفلی بیش نبود به فرمان الهی گردن نهاد و در بیابان های خشک و سوزان مکه با همسر خود ابراهیم خدا حافظی کرد، وقتی فرزندش تشنه شد برای تامین آب، ۷بار بین کوه صفا و مروه دوید، تا برای فرزند شیرخوارش آب بجوید، در آنجا نه خبرنگاری بود نه فیلم برداری و حتی نه شاهدی، بجز خداوند و فرشتگان الهی، خداوند ارده کرد تا این عمل حضرت هاجر جزو اعمال حج قرار داده شود تا میلیون ها میلیون انسان مسلمان به تاسی از ایشان بین صفا و مروه بدوند، تا نام هاجر در صحنه تاریخ ابدی شود. همچنین برای جاودانه شدن یاد حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل، قربانی کردن در حج برای حُجاج را واجب و انجام آن برای همه مسلمانان در روز قربان را مستحب موکد قرار داد به تعبیر خداوند در قرآن مجید: وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ ﴿١٠٧﴾ و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم، (۱۰۷) آری این است یاد اخص الهی در مورد بندگان مقربش. الهم الرزقنا حج بیتک الحرام ✍ علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛