eitaa logo
عقل‌نوشته‌های انقلابی
2هزار دنبال‌کننده
617 عکس
209 ویدیو
55 فایل
#علی_محمدی جُستِجُوگَرِ عَقلانِیَتِ اِنقِلابِ اِسلامِی؛ از بنیان تا عینیت ارتباط با بنده: @alimohammadi89 آدرس اینستاگرام: https://www.instagram.com/ali.mohammadi89/
مشاهده در ایتا
دانلود
💢شاید فراموش کرده‌ایم!💢 یادم هست به یکی از اساتید گفتم که تربیت فرزندان آن‌چنان که فکر میکردم خوب پیش نمی‌رود. و ایشان گفت: شاید برای این است که خداوند میخواهد اضطرارت را در سجده‌های شبانه ببیند... 👇
• اندیشه • «قُلْ مٰا يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لاٰ دُعٰاؤُكُمْ»﴿الفرقان‏، 77﴾ «بگو اگر خدا را نخوانید به شما اعتنا نمی‌کند» ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ▫️چقدر او را خواندیم؟! فتنه یعنی گرفتاری، یعنی بروز نقص و تجلی حاجت، یعنی هدر رفت عمر و سرمایه، یعنی رکود و تعویق یا پسرفت. نمی‌شود با فتنه کنار آمد. همه حوادث زندگی مؤمن برای آن است که حقیقت را بفهمد، و آن این آموزه طلایی است : «وَ مٰا لَكُمْ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لاٰ نَصِيرٍ»﴿البقرة، 107﴾ در این فتنه چقدر دعا کردیم؟ چقدر سر به مهر گذاشتیم و مدتها به زاری در سجده ماندیم؟ چرا مدتهاست چنین نمی‌کنیم؟ چرا اینطوری شده‌ایم؟ چرا این‌طوری مبارزه میکنیم؟ البته دعا می‌کنیم، در مراسم اربعین هم از دعا برای انقلاب غافل نبودیم، ولی این مهم است که دعا حاشیه است یا متن کار. این حادثه پیش آمد تا دلهایی که با حسين صفا یافته بود، خیلی شیرین و بی‌تکبر خدا را بخواند و انقلاب را برای ماه‌ها بیمه کند. و «مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اَللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اَللّٰهَ بٰالِغُ أَمْرِهِ»﴿الطلاق‏، 3﴾ «کسی که کار خود را به خدا بسپارد پس او برایش کافی است. خدا کار خود را به آخر می رساند» چرا کار را به خدا نمی سپاریم، این کار و همۀ کارها را؟ چرا نالۀ «ترحّم علی عجزنا» سر نمی دهیم؟ حتی دعاهای خدایا خدایای بعد نمازهایمان هم کمی شل شده است. بنا داریم کدام کار را به خدا بسپاریم و در پیشگاه او اظهار عجز کنیم؟ به خوبی می دانیم، خدا بندۀ مؤمن را به «انواع» گرفتاریها مبتلا می کند تا چشمهایش به نور توحید باز شود و متوجه خدا شود و «لا حول و لا قوة الا بالله» بگوید و کار را به او بسپارد. هرچند «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتّٰى نَعْلَمَ اَلْمُجٰاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ اَلصّٰابِرِينَ وَ نَبْلُوَا أَخْبٰارَكُمْ»﴿محمد، 31﴾ و آنها که در این حادثه کوشیدند درخشیدند. ولی «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ اَلْخَوْفِ وَ اَلْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ اَلْأَمْوٰالِ وَ اَلْأَنْفُسِ وَ اَلثَّمَرٰاتِ وَ بَشِّرِ اَلصّٰابِرِينَ»﴿البقرة، 155﴾ شاید بالاترین مقام صبر این است که انسان در دل این حادثه ها باورهای عمیق توحیدی را مرور کند و بگوید «ما همه از خداییم و به سوی او باز می گردیم». دارد این فرصت حیف می‌شود. ┄┅••؛••┅┄ این سؤال‌ها بجا است چون روشی که امام برای مبارزه به ما آموخت این طوری نبود. امام خود زاری‌کننده نمره یک این کشور بود، رهبر عزیز و بی‌نظیرمان هم. یعنی الگوهای زاویه‌دار با این منش جواب نمی‌دهد. داریم می آموزیم، داریم جرعه جرعه شراب آگاهی مینوشیم. حادثه ها رسولان الهی اند تا بشکفیم. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ✿شاخۀ گل صلوات، هدیه به ارواح نورانی مجاهدان در طول تاریخ، رحمة الله علیهم ☘️@faslefarhang
هدایت شده از حسن مرادی
از شیطان یاد بگیریم!! عجب همتی دارد، حتی از پیامبران الهی ناامید نمی شد، انگار نه انگار که یوسف و ایوب علیهما السلام پیامبر و معصومند، برای همه برنامه دارد. ابلیس را کنار بگذاریم،همین آمریکای خودمان، از هیچ کس ناامید نیست، برای همه برنامه دارد، کاری ندارد که این یار امام و نخست وزیر زمان جنگ و ... بوده، تلاشش را می کند، خیلی اوقات هم نتیجه می گیرد، حتی اگر پدر را نتواند همراه کند، فرزندانشان را همراه می کند و بالاخره راه نفوذی پیدا می کند. اما ما ،یعنی متدینین یعنی انقلابی ها چرا این قدر زود نا امید می شویم؟ از اول فتنه فکرم مشغول این نوجوانان دهه هشتادی بازداشت شده است، برای آن ها برنامه ای داریم؟ برای این گسست و فاصله اجتماعی ایجاد شده برنامه ای داریم؟ به فکر بچه محل ها و همسایه ها هستیم؟ یا زود ناامید شدید، و با خود می گویید، این ها آدم بشو نیستن، این ها تو خیابان همه کار کردن، این ها شب ها از پنجره شعار می دهند و ... برادر حزب اللهی و انقلابی و بسیجی و ارزشی و .... این فتنه تمام شد، باید به فکر فتنه زده ها باشی متن های تند و حماسی تو، شاید برای روزهای فتنه خوب بود،اما به درد جذب فتنه زده ها نمی خورد صفحه های مجازی ما باید پر باشد از مطالب جذب کننده که امام رئوف و مهربانمان فرمود لو علموا محاسن کلامنا لاتبعونا البته نقطه مزیت ما فضای حقیقی است،الان که همه چیز مهیاست، به مدارس بروید، برای بچه ها اردو طراحی کنید،هر کس با چند نوجوان فامیل و محله ارتباط بگیرد،خود را به آب و آتش بزنید، به خدا پیامبر فرمود یک نفر به دست شما، هدایت شود، از هر چه خورشید بر آن تابیده و غروب کرده، فایده اش برای تو بیشتر است، و کلام قرآن است که اگر یک نفر را احیاء کنید،گویا همه را زنده کرده اید. اینگونه دشمن ناامید می شود و الا کوبیدن بر طبل دو قطبی و زیاد کردن فاصله ها، بازی در زمین دلخواه دشمن است. از هیچ کس ناامید نشوید یا علی @hasanemoradi
هدایت شده از گل نرگس
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 پلیسی که گلویش را بریده بودند، برگشت 🔹 مصاحبه با استوار یکم میلاد علی نقی تبار پرسنل فرماندهی انتظامی آمل که بدست آشوب گران ضربه‌ای به گلوی ایشان وارد شد ✅به ایران امروز بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/2410086410Ca8f498c543
💢تحلیل دکتر قائمی نیک درباره دوگانه سازی کاذب بین مبارزه با بی‌حجابی یا مبارزه با بی‌عدالتی 💢 👇
هدایت شده از مجتمعنا
بی‌حجابی معاصر، عامل فقر و تبعیض است. همانطور که مکان اغتشاشات اخیر نشان می‌دهد، ما با نوع خاصی از بی‌حجابی مواجهیم که نه تنها در چارچوب فقر و فحشای جنسی قابل تحلیل نیست، بلکه می‌توان مدعی شد عامل فقر و تضاد طبقاتی و تبعیض در دوره معاصر در ایران هم هست. ۲. شواهد متعدد نشان می‌دهد که بی‌حجابی‌ها فقط در میان خانم‌های مجرد نیست و در میان خانم‌های متاهل و دارای فرزند نیز رایج است. این شکل از بی‌حجابی نشان می‌دهد که تحلیل آن بر اساس فحشای جنسی راهگشا نیست. مضافا اینکه علی الاغلب این بی‌حجابی‌ها در مناطق مرفه شهری رایج است و فهم آن در چارچوب فقر و فحشا با واقعیت میدانی سازگاری ندارد. فقر، می تواند معلول علل مختلفی باشد از جمله قحطی های طبیعی. اما عمدۀ فقر در دورۀ معاصر و با نظر به بازارِ مدرن، برخاسته از نظم بازار است و یکی از عوامل اصلی در نظم بازار دورۀ معاصر، تبلیغات است تا به واسطۀ آن، چرخۀ عرضه و تقاضا متوقف نشود. در همین نظام بازار است که زن و حجاب را باید در ذیل بدن مندی فهمید. فارغ از همۀ مباحث نظری و تاریخی بحث که قبلاً در در دو مقالۀ علمی-پژوهشی منتشر شده ارائه کرده ام، فقط کافی است به این نکته دقت کنیم که بی حجابی معاصر (که به هیچ وجه مترادف با فحشا نیست) آیا در بخش های مرفه تر و مصرف گراتر شهری رایج است یا در بخش های پایین و حاشیه نشین و کم برخوردارتر شهری؟ ۳. در این نوع بدحجابی، مسئله اصلاً بر سر چادر یا مانتو و ... نیست؛ مسئله بر سر نوعی از بی حجابی است که انگیزۀ اصلیِ آن نمایش بدن است و این نمایش، معطوف به نوعی از آگاهی، هویت، تشخص و از همه مهمتر، ترقی و پیشرفت است که در ذیل توسعۀ سرمایه داری و به طور خاص تر، مقولۀ "مصرف" فهمیده می شود. ۴. پذیرش این نکته که این شکل از بی‌حجابی به واسطه تبلیغات کالایی و مصرف با احساس ترقی و پیشرفت ارتباط دارد، در واقع جایگاه این شکل خاص از بی‌حجابی را با توسعه سرمایه‌داری نشان می‌دهد. توسعه سرمایه‌داری برای چرخش چرخ بازار نیاز مبرم به تبلیغات دارد تا از سو امکان بازگشت سرمایه را تامین کند و از سوی دیگر، از قیام‌ها و جنبش‌های عدالت‌خواهانه و رهایی‌بخش ممانعت بعمل آورد. در تبلیغات یکی از جاذبه‌ها بی‌تردید همین شکل از بی‌حجابی و حواشی آن بعنوان سبک‌های زندگی است که هم طبقات مستضعف را از انگیزه انقلابی‌گری باز می‌دارد و آنها را درگیر سرگرمی‌های روزمره می‌کند و هم با دین و سنت و بواطن و ظواهر آن از جمله حجاب، بعنوان مهمترین مانع ترقی و توسعه مخالفت می‌ورزد و قدم در راه هدم آنها بر می‌دارد. ۵. رضاشاه پهلوی در ۱۱ آذر ۱۳۱۴ به محمود جم رئیس‌‌الوزرا گفته بود که: «نزدیک دو سال است که این موضوع -کشف حجاب- سخت فکر مرا به خود مشغول داشته است، خصوصا از وقتی که به ترکیه رفتم و زن‌های آنها را دیدم که «پیچه» و «حجاب» را دور انداخته و دوش‌به‌دوش مرد‌هایشان در کار‌های مملکت به آنها کمک می‌کنند، دیگر از هر چه زن چادری است بدم آمده است. اصلاً چادر و چاقچور، دشمن ترقی و پیشرفت مردم است». از این منظر بی‌حجابی اخیر هرچند از حیث قالب و شکل اجرا، در چارچوب تبلیغات و صنعت فرهنگ و ترویج مُد و از طریق تصاویر مجازی و پدیده مصرف‌گرایی، گسترش پیدا کرده و می‌کند اما از حیث گره‌خوردنش با ایده ترقی و توسعه در استمرار تجددآمرانه دوره پهلوی اول است که برخلاف اقدام فیزیکی و باتوم‌محور او این‌بار از طریق سلطه فرهنگی و تسخیر ضمیرناخودآگاه جمعی بر جامعه متدین و مذهبی تحمیل می‌گردد. به‌نظر می‌رسد این دیدگاه بتواند بی‌حجابی زنان متاهل و دارای فرزند و فراگیری این پدیده در میان طبقات متوسط به بالای شهری را تا حد زیادی توضیح دهد، زیرا در اینجا بی‌حجابی یا بدحجابی و حواشی آن نظیر آرایش‌های غلیظ حتی در فصل گرم تابستان به‌مثابه یک سبک زندگی، تبدیل به انگاره ترقی و شخصیت و پیشرفت شده و به‌مثابه یک ایدئولوژی می‌تواند موجد شورش و جنبش کند و با قانون حجاب به‌مثابه انگاره حجاب اجباری مواجه شده و مقابله با آن را بعنوان آزادی و رهایی و بعضا سعادت به صحنه بکشاند. http://eitaa.com/joinchat/1921384452C9bef678243
💢چه کسی مسئول فرهنگ کشور است؟ این وضع افتضاح تا کی باید ادامه پیدا کند؟💢 متن انتقادی حجت‌الاسلام والمسلمین فلاح را بخوانید ...👇
• تحلیل • ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ تسلیت بابت شهادت امام رؤوف که قبلۀ دلهای مردم ایران است و زندگی همۀ ما به گونه ای به او وصل است. تسلیت به فرزندان معنوی ایشان در ایران و غیر ایران! ┄┅••؛••┅┄ ▫️چه کسی پاسخگو است؟ قطعاً در این تظاهرات خیابانی نسبتاً گسترده که تنها جوانها به صحنه آمده بودند، بخش عمده ای از ایشان کسانی بودند که بدون هماهنگی سازمانی حاضر می شدند. همین نکته می طلبد که این بروزات اجتماعی به عنوان یک پدیدۀ اجتماعی و نه امنیتی مورد مطالعه قرار بگیرد. درصد بالایی از معترضان جوانانی جویای هیجان و بی خبر از واقعیتها بودند ولی علاقه داشتند که در این بروزات معترضانه شرکت کنند. موجه ترین نکتۀ صحنه این بود که این جوانها مجروحان جنگ فرهنگی انقلاب اسلامی ایران با نظام سلطه بودند و این رفتارها شبیه ناله های سوزناک زخم خورده های این منازعه بود. گذشته از این خود همین اعتراضات هم بیشتر از یک منازعۀ میدانی و رو در رو، همان طور که استاد میرباقری بزرگوار می فرمایند، یک منازعۀ رسانه ای بود. ما در حالی که در میدانهای متعددی در حال عقب راندن دشمن هستیم داریم در این میدان شکست می خوریم و لطمه ها و جراحتها بر جگر گوشه هایمان می خورد که با خشم تمام بر سر ما فریاد می زنند. این صحنه مثل صدها صحنۀ دیگر حیات اجتماعی ما امکان ویرایش و اصلاح دارد. چه موقع در این میدان هم اخبار خوش خواهیم شنید؟ چه کسی پاسخگو است؟ چه کسی باید مثل فرماندۀ میدان اخبار این منازعه را به گوش جامعۀ عزیز ایران که دارند از این صحنۀ جانکاه نزاع اذیت می شوند، برساند؟ چه کسی باید دربارۀ خرمشهرها با مردم سخن بگوید و پیشرفتها را گزارش بدهد؟ این شخص دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی است؟ وزیر ارشاد است؟ معاون فرهنگی نهاد ریاست جمهوری است؟ مسؤول سازمان تبلیغات اسلامی است؟ رئیس صدا و سیما است؟ رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه است(که حضرت آقا امامت جمعه را قرارگاه فرهنگی میدانی خوانده است)؟ حلقۀ تدبیر فرهنگی بیت رهبری است؟ رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی است؟ معاونت تبلیغ حوزه علمیه است؟ چه کسی مسؤول فرهنگ کشور است؟ ما باید از که بخواهیم که به معنای راهبردی با هوشمندی و تلاش روشن شبانه روزی «ابتکار عمل» را در این صحنه با دستان شایستۀ عاقلان و دلسوزان ژرف اندیش جامعه و مخلصان واقعی مردم، به دست بگیرد؟ این سردرگمی و این امکان فرار و این تواکل قطعی در صحنه، دارد دمار از روزگار یک فرصت بزرگ که از قضا ماهیتا فرهنگی است در می آورد. انقلاب اسلامی ایران به عنوان سخن نو در همۀ حوزه های حیات انسان، از ماهیّت و حقیقت عمیقاً فرهنگی برخوردار است، ولی رهاترین صحنه و بی تدبیرترین و ولنگارترین صحنه حیات اجتماعی ما نیز همین صحنه است. تا کی بنا است این وضع ادامه پیدا کند؟ چرا فضای مجازی ولنگار این طور تحمل می شود؟ چرا بیماری «کرونا» مسؤول داشت، حتی برای آن ستادی تشکیل شد و درست و نادرست تحلیلهایی می کردند و تدبیرهایی می کردند و پروتکلهای روشنی از آنها صادر می شد و باید و نبایدها معلوم بود و رهبری هم روی آن تأکید می نمودند. ولی هیچ کس پاسخگو نیست که «چرا حتی یک روز دارد این ولنگاری تحمل می شود؟». چه موقعی می خواهیم قبول کنیم که اوضاع افتضاحی داریم؟ «بازسازی انقلابی ساختارهای فرهنگی کشور» در رتبۀ اولِ اولِ اول و قبل از همۀ بازیهای فکری به عنوان طراحی ساختارهای نوین فرهنگی، یعنی این که یک نفر به عنوان مسؤول فرهنگ این کشور به جامعه معرفی بشود، و او واقعاً مسؤول باشد و اگر میدان و اختیار به او ندادند فریاد بزند و این و آن را رسوا کند و اگر واقعاً مسؤول است با ما مرتباً سخن بگوید و ما هم بتوانیم بر سر او فریاد بزنیم و اینهمه سفاهت گسترده در حوزۀ فرهنگ را پیش روی او قی کنیم و از این افتضاح بزرگ در دل این فرصت بی نظیر تاریخی بپرسیم. واقعاً تا این حد صحنه بی ارزش است که از معمولی ترین و بدیهی ترین آرایش ضروری صحنه محروم هستیم؟ نبودن این شخص باعث می شود به صورت ملی «خیز اصلاح» در این حوزه شکل نگیرد. برای پدید آوردن «عزم ملی» برای تعالی فرهنگ نجیب ایرانی باید این شخص باشد و با جامعه سخن بگوید و همۀ ظرفیتها و همۀ عناصر فرهنگی را به هیجان بهروزی بیاندازد. ┄┅••؛••┅┄ افزوده : ما البته دژخیمان اقتصادی و کل شبکه های فساد مالی را که خون مردم را در شیشه کرده اند و لطمه های فراوان به پیر و جوان این کشور و به حیثیت این انقلاب زده اند و پایه گذار بسیاری از کج رویها در کشور شده اند، فراموش نمی کنیم و غضبناکتر و مطالعه شده تر و سنجیده تر و قوی پنجه تر از همیشه سراغ ایشان خواهیم رفت و همۀ این بغضها و حسرتها را چون تیرهای کینه متوجه قلبهای کثیف و بی رحم ایشان خواهیم کرد. ☘️@faslefarhang
محمد اصفهانی: • سلام! به آنها که منتقد تردید یا تأخیر من در اظهار نظرند باید عرض کنم علت نفت نریختن بنده روی آتش این روزها شاید سن و تجربه ام باشد. می ترسم از خون جوانان، تجزیه ایران، و نداشتن پاسخ به نسل های آینده! می دانم که اراده قوی برای تجزیه ایران وجود دارد، به رسانه ها اعتماد ندارم، بارها لشکر کشی های سایبری و بی صداقتی شان را به چشم دیده ام. متاسفانه صدا و سیما هم درگیر سانسور و سپید نمایی شدید است، این میان، مردم و جوانان خشمگین مانده اند... تغییر و تحول خواهی، حق مردم است ولی امروز با سال ۵۷ که بنده دوازده ساله بودم خیلی فرق دارد امروز به هر نحوی که شده باید با نظر خواهی از مردم، و با تفاهم و آرامش، مشکلات و اختلاف سلیقه ها در اداره مملکت را حل کرد ما باید خیلی هوشمندانه مواظب هر دو سوی پشت بام و سقوط های احتمالی باشیم. من هم پدرم و فرزند دارم... و بسیار متاسفم که مرحومه مهسا امینی را این گونه از دست دادیم حتی اگر فقدان او مرتبط با عمل تومور مغزی اش در گذشته بوده باشد، البته پدر داغدارش آن را تکذیب می کند در خوش بینانه ترین حالت، چرا دختر جوانی باید اینگونه در بازداشت، فوت شود و خانواده اش را داغدار و ملتی را سوگوار کند؟ از متصدیان، اکیدا خواستار پاسخ گویی و تجدید نظر اساسی در رفتار با جوانان و مردم و تسلی بخشیدن به آنها هستم. این حجم از خشم مردم بخاطر دیده نشدن و شنیده نشدن و اغتشاش گر خوانده شدن و نگاه از بالا و عدم پاسخ گویی شماست!! اگر عده ای خودشان و جریان فکری شان را مطلق و مقدس نمی پنداشتند امروز هرگز به اینجا نمی رسیدیم... مگر خودتان نگفتید عبور از بحران ها با گفتگو و تفاهم ممکن است؟ پس لطفا به آنچه از پشت تریبون های جهانی می گویید عمل کنید! جوانان عزیز، من در کنار شما و طرفدار شما هستم! مطالبه کنید و خواسته هایتان را بلند بگویید و پیگیر باشید ولی با متر دقیق و آینده نگر عقل! نه با شلاق بی کنترل احساس... شما باید به خداوند، به پدران و مادرانتان، به جان و جسمتان که هدیه خداست و به نسل های بعد از خود و به ایران پاسخ دهید. به یکدیگر و به اقوام سرزمین تان، بی احترامی نکنید. فارس و تازی همه یا ایرانی اند یا حد اقل انسان هایی نظیر شما در آفرینش. توهین و ناسزا گویی در شأن شما نیست. ما هم وطنیم و قومیت، ملاک برتری نیست. ما مردمی متمدنیم دارای منافع مشترک، و به همه ی هم نوعان نیک سرشتمان در سراسر دنیا احترام می گذاریم و عشق می ورزیم و معتقدیم امروز، صداقت و خرد ورزی، و پیگیری هوشمندانه خواسته هایمان، بهترین فرجام را در پی خواهد داشت. محمد اصفهانی. ۱۴۰۱/شهریور https://www.instagram.com/p/Ciu77uaA9GV/?hl=en
💢متن پخته‌ی محمد اصفهانی💢 👇
💢متن را دقیق بخوانید چه کسی شبکه اجتماعی من را قورت داد؟!💢 😎👇
📌 مرثیه‌ای برای خانه‌به‌دوش‌ها: از تلگرام تا اینستاگرام 1️⃣ چه بخواهیم و چه نخواهیم، همگی شهروندان رسانه‌های اجتماعی شده‌ایم و هر کدام از ما در چند تا از این شهرها خانه ساخته‌ایم. هر از گاهی سیاستگذار تصمیم می‌گیرد یکی از این شهرها را نابود کند؛ شهرهایی که با زحمت در آنها خانه ساخته‌ایم، خانه‌ها را توسعه داده‌ایم، با همسایه‌ها رفیق شده‌ایم و احیانا کسب و کاری هم راه انداخته‌ایم. با یک امضا شهر نابود می‌شود و شهروندان از زیست‌جهان مجازی خود آواره می‌شوند. علت؟ علتش مهم نیست، اصلا فرض کنید آسیب‌های یک پلتفرم آنقدر زیاد شده که باید آن را با خاک یکسان کرد. سوال این است: آن سیاستگذاری که در ابتدای داستان، سکونت در این شهر را تصریحا یا تلویحا جواز داده بود، نمی‌توانست این اوضاع را پیش‌بینی کند و شهر دیگری را پیشنهاد کند؟ مسئول این خانه‌های نابود شده و سرمایه‌های از دست رفته کیست؟ سرمایه‌هایی که هرچند در بستر مجازی واقع می‌شوند، اما کاملا حقیقی هستند. کدام سرمایه‌ها؟ خواهم گفت. 2️⃣ فعالیت در رسانه‌های اجتماعی چهار نوع سرمایه برای ما فراهم می‌کند: سرمایه هویتی، سرمایه اجتماعی (روابط)، سرمایه مسیریابی (ارتباطات) و سرمایه اقتصادی. "سرمایه هویتی" بخش زیادی از هویت من شامل "تصور من از من"، "تصور دیگران از من"، "تصور من از تصور دیگران از من" و همه من‌های دیگر، است که در این فضا شکل می‌گیرد. جلوه مجازی من، نه فقط بِرند من در نظر دیگران، که فهم من از خودم را نیز شکل می‌دهد. "سرمایه اجتماعی" شامل روابط (relationship) دوستی، همکاری و غیره است که به مرور بین افراد شکل می‌گیرد. "سرمایه مسیریابی" از جنس ارتباطات (communication) است. به عنوان مثال من به تدریج مجموعه‌ای از صفحات را شناسایی کرده‌ام که برای خرید کالا یا خدمات به آنها مراجعه می‌کنم. "سرمایه اقتصادی" ارزش مالی برند یک اکانت است؛ از صفحات مشهور که ارزش‌های میلیاردی دارند تا صفحات کسب و کارهای کوچک خانگی که چرخ زندگی یک خانواده را می‌چرخانند. 3️⃣ یک امضاء سیاستگذار، همه سرمایه‌های فوق را برای ساکنان یک رسانه اجتماعی نابود می‌کند و در بهترین حالت، حتی اگر جلوی مفاسد عده‌ای گرفته شود، زیست مجازی عده بی‌شمار دیگری نیز با آن نابود می‌شود. سوال درست را فراموش نکنیم: چه کسی شهر را به این وضعیت دچار کرد؟ چه کسی شهر نامطمئن را برای سکونت پیشنهاد داد تا اکنون انتخاب بین بد و بدتر صورت گیرد؟ سیاستگذار می‌خواهد نقش راهنمای دلسوز و ناجی اخلاق‌مدار را بازی کند، اما مسئول اصلی این وضعیت، خود اوست. 4️⃣ کمی به حافظه تاریخی‌مان رجوع کنیم. چه کسی مردم را از وایبر و امثال آن به تلگرام کوچ داد؟ تلگرام روسی خوب در مقابل وایبر جاسوس‌ صهیونیست، روایتی است که رسانه‌های خودی به خوردمان ‌می‌دادند‌. شبکه‌های صداوسیما با افتخار کانال تلگرامشان را معرفی می‌کردند. چند سال بعد اما ورق برای تلگرام برگشت. اینستاگرام هم قصه مشابهی داشت. همه رسانه‌های اجتماعی دیگر را بستند و تلویحا گفتند با هر سلیقه‌ای که هستید، تشریف ببرید اینستاگرام. باز هم شبکه‌های تلویزیونی با افتخار صفحات اینستاگرام‌شان را تبلیغ کردند. گوششان بدهکار نبود که پلتفرم عکس‌پایه (در مقابل متن‌پایه‌هایی مثل توییتر) استعداد ابتذال بیشتری دارد. چند سال بعد، عاقبت اینستاگرام هم مثل تلگرام شد؛ ورق برگشت و اینستاگرام مبغوض شد. چه کسی مقصر است؟ لابد همه به جز سیاستگذار که نهایتا در نقش قهرمان اخلاق‌مدار با یک امضا این شهر را هم منفجر می‌کند و تمام. 5️⃣ اینستاگرام بد است یا خوب؟ باید فیلتر شود یا نشود؟ هیچ‌کدام فعلا مساله من نیست. مساله من این است که سیاستگذاری فضای مجازی در وضعیت ماقبل‌ نقد به سر می‌برد‌. سیاستگذار، درک درستی از فضای مجازی ندارد، پیامدهای تصمیماتش را نمی‌داند، مقطعی نگاه می‌کند و نگاه صرفاً فنی و امنیتی دارد. بزرگواران دور هم نشسته‌اند و هر روز برای سرمایه‌های حقیقی مردم در زیست‌جهان مجازی، نسخه جدیدی می‌پیچند. و نهایتاً ناجی افسانه‌ای مردم از منجلاب فساد پلتفرم‌هایی می‌شوند که خودشان تلویحا مردم را به آنجا کوچ داده‌اند. حتی اگر هیچ اتفاقی هم نیفتد، همین که مردم احساس کنند هر لحظه ممکن است سرمایه‌های حقیقی زیست مجازی‌ آنها با خطر مواجه شود، موجب بی‌اعتمادی آنها به حاکمیت و نارضایتی‌شان می‌شود. بگذارید شفاف‌تر بگویم: این رفتارهای سینوسی و بی‌منطق، مردم را به عاقله نظام در این بخش، بدبین کرده است. مردمی که نه با نظام عنادی دارند و نه به دنبال فساد و بی‌و‌بندباری هستند و می‌خواهند زیست مجازی سالمی داشته باشند، اما سرمایه مجازی‌شان همیشه از سوی تصمیم‌های خلق‌الساعه بزرگواران، در معرض خطر است. تا کی می‌توان با این روند و ساختار، حیطه پیچیده و چند بُعدی و پویایی همچون فضای مجازی را مدیریت کرد؟ الله اعلم.. https://ble.ir/dinrasaneh