هدایت شده از شهید سید محمدباقر صدر
💠 یاد صدر
🔻 در چهلودومین سالگرد شهادت علامه شهیدصدر بهصورت #حضوری برگزار میشود:
🔷 آیتالله محسن اراکی
🔹 جایگاه شهید صدر در تحول حوزه
🔷 حجتالاسلاموالمسلمین محمدتقی سبحانی
🔹 شهید صدر و دانش نوین کلام شیعه
🔸 پنجشنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۱، ساعت: ۱۱:۰۰
🔸قم، میدان مصلی، پژوهشکده باقرالعلوم (علیهالسلام)
📺 پخش زنده از صفحۀ رسمی اینستاگرام پژوهشگاه شهید صدر و
🔘 نشست اسکای روم
🆔 @shahidsadr
#بازنشر
به مناسبت سالروز شهادت شهید آوینی
💢چهار نکته درباره طرح سید شهیدان اهل قلم؛ آقا سیدمرتضی آوینی💢
🔹امروز در یکی از گروههای کلاب هاوس درباره شهید سیدمرتضی آوینی چهار نکته عرض کردم:
1️⃣ شهید آوینی، مهمترین خصوصیتش این است که دغدغه و مسئلهاش، مسئلهای در مقیاس خود انقلاب اسلامی است. لذاست ایشان به #عالم_مدرن و تقابل آن با عالَم اسلامی می اندیشید و لذا با #جهان_تکنیک درگیر بود و معتقد بود که با اخذ تکنیک از غرب، نمی توان به جنگ جهان تکنیک برویم؛ به #ایده_ترقی حساس بود و از اینرو، فلسفه تاریخ تکامل معنوی و باطنی انسان را جستجو میکرد؛ به اهمیت #برنامههای_توسعه واقف بود و می فهمید که اگر جمهوری اسلامی برای تنظیم مناسبات و ساختارهای خود به طرح جدیدی نیاندیشد، در هاضمه تمدن مدرن مستحیل خواهد شد.
2️⃣ شهید آوینی در مقابل دو جریان ایستاده بود:
اول جریانی که غرب را عالمی دینی یا حداقل، عالمی خنثی تلقی می کرد که با جوهره انقلاب اسلامی سازگار است و از اینرو جمهوری اسلامی می تواند به سادگی و به غربالی سطحی، خوب و بد آن را تفکیک کند و طرح خود را پیش ببرد
و دوم جریانی که در صدد تغییر در عالم مدرن با صورتی صرفا تشریعی بودند و گمان می کردند تنها با باید و نبایدهای شرعی می توان، در مقابل طرح مدرنیته تاب آورد. ایشان این تلقی از دین را دین عجوزهها می نامید و تطبیق ناشیانه عناوین روایات را بر مصادیق عالم مدرن از نتایج آن می دانست.
3️⃣طرح خود شهید آوینی، تسخیر تمدن مدرن به نفع عالَم معنوی و باطنی انقلاب اسلامی بود. ایشان راه تسخیر هر پدیده ای را در گرو فهم نسبت آن با حقیقت می دانست و معتقد بود که اگر مؤمن #نسبت ابلیس و مارکس و ... را با #حقیقت فهم و کشف کند، می تواند آنها را مسخَّر خود گرداند.
ایشان لازمه این تسخیر را دو مطلب می دانست یکی کشف و فهم عمیق بنیان عالم مدرن و نحوهی انعکاس این بنیان، در وجوه متکثرِ تکنیکها و ابزارهای آن و دوم، وصول و اتصال وجودی با حقیقت و باطن عالم . از نگاه شهید آوینی، حاصل این #کشف و #وصول، برخورداری مؤمن از بصیرتی تحت عنوان #حکمت_تأویلی است که با تکیه بر آن می توان، عالم مدرن را به تسخیر انقلاب اسلامی در آورد.
4️⃣طرح تسخیر شهید آوینی، علی رغم توفیقاتی که در #ساحت_هنر_ اسلامی می تواند داشته باشد، ولی به نظر می رسد برای اداره و سازماندهی ساختارهای جمهوری اسلامی و طراحی چارچوبهای سبک زندگی اسلامی ایرانی #ناتمام است. تکیه بر دریافتهای اشراقی و اتکاء بر وجه وصولی بودن حکمت و نه حصولی بودن آن، هرچند حاوی تذکر و تنبهی جدی در پرهیز از تمثلگرایی و مفهومزدگی در مواجهه با عمق نزاع انقلاب اسلامی و تمدن غرب در لایه های باطنی و معنوی تکوین و تاریخ است، ولی اکتفاء به آن و عدم تلاش برای جریان این عمق و وصول، به #ساحت_عقلانیت_اجتماعی و غفلت از خط امتداد مفهومی حکمت اسلامی در عینیت و همچنین ارتقای فقاهت سنتی به فقه حکومتی و اجتماعی، نتیجهای جز واسپاری عرصه تدبیر و سیاست به تفکر سکولار مدرن، در سودای تربیت نیروهای انسانی طراز انقلاب اسلامی نخواهد داشت!
🔘 خداوند بر علو درجات این شهید عزیز بیفزاید ...🤲
#تمدن_نوین_اسلامی
#عقلانیت_انقلابی
#سیدمرتضی_آوینی
https://eitaa.com/alimohammadi1389/353
هدایت شده از دبیرخانه هماندیشی ها
🔰دبیرخانه هماندیشی فقهحکومتی برگزار میکند:
🔸🔶🔸🔶🔸
دورهمی صمیمانه با حضور برخی از فعالان و پژوهشگران عرصه فقه حکومتی
🔸🔶🔸🔶🔸
🕰زمان برگزاری:
دهـم ماه مبارک رمضان ۱۴۴۳ ه.ق
سهشنبه ۲۳ فروردینماه ۱۴۰۱
#فقه_حکومتی
#دبیرخانه_هم_اندیشی_ها
#مرکز_علوم_نوین_اسلامی
#دبیرخانه_هماندیشی_فقه_حکومتی
💢آوینی و چالش تقدسِ هنرمندان صرفاً هنری!💢
🔹یکی از مهمترین محورهای جهاد تبیین شهید آوینی را میتوان مواجههی با شعار «هنر برای هنر» دانست.
🔹شعاری که شهید آوینی یکی از پرحجمترین هجمههای خود را متوجه آن کرده است تا از #تقدس طیفی از هنرمندان که حاضرند سرباز تبلیغاتچی سیستم سرمایهداری و استکباری بشوند، ولی هرگاه از آنها تقاضای جانبداری از حقیقت میشود، در پشت شعار به ظاهر شیکِ «هنر برای هنر» سنگر میگیرند و از تعهد انسانی و مسئولیت اجتماعی خود شانه خالی میکنند، جلوگیری کند.
🔹موضوعی که شهید آوینی در شماره اول دور اول سوره بدان پرداخته است:👇
➖ «هنر برای هنر» عنوانِ توصیفی تلاشی است که سعی دارد هنر را بینیاز از دین و حکمت و تعهّد، در خود هنر معنا کند، اما مگر این کار ممکن است؟ آیا هنرمندان به خود اجازه نمیدهند که در همهی مسائل عالم وجود اظهار نظر کنند؟ آیا اعتقادات هنرمندان نسبت به آفرینش جهان، انسان، اخلاق، اجتماع و یا سیاست در آثارشان ظهور نمییابد؟
شاید در بعضی از انواع موسیقی و یا معدودی از سبکهای نقاشی مدرن که توانستهاند به آبستراکسیون خالص و یا فرمالیسم محض دست پیدا کنند، معنای هنر برای هنر تا حدی محقق شده باشد، اما از این استنثنائات گذشته، در کدام یک از هنرها امکان وفاداری به این شعار ـ هنر برای هنر ـ موجود است؟ آن هم در عصری که هنر به تمامی در خدمت تبلیغات تجارتی و یا سیاسی است.
➖ هنرمندان با رغبت فراوان حاضرند در خدمت تبلیغات صابون و پودر لباسشویی و .... و آفیشهای فیلمهای سینمایی کار کنند، اما چون سخن از صدور انقلاب و یا پشتیبانی از رزمآوران میدان مبارزه با استکبار جهانی به میان میآید روی ترش میکنند که؛ نه آقا، قبول سفارش، هنر را می خشکاند! این کدام هنر است که برای پروپاگاند تجارتی فوران میکند اما برای عشق به خدا، نه؟! آیا هنرمند با این انتخاب نوع تعهّد خویش را مشخص نکرده است؟ حال آینکه آزادی حقیقی تنها در عشق به خداست و هنر آنگاه حقیقتاً آزاد میشود که غایتش «وصول به حق» باشد؛ هنر برای وصول به حق:
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلّق پذیرد آزاد است ....
#هنر_انقلابی
#عقلانیت_انقلابی
#تمدن_نوین_اسلامی
https://eitaa.com/alimohammadi1389/753