eitaa logo
علی محمد مودب (اشعار و آثار
664 دنبال‌کننده
129 عکس
64 ویدیو
6 فایل
شعر 💢 کانال رسمی علی محمد مؤدب 💢 ارتباط با ادمین 🆔 صفحه رسمی اینستاگرام : http://instagram.com/alimohammadmoaddab 🆔 وبسایت : 🌐 https://ammoaddab.ir/
مشاهده در ایتا
دانلود
۲۴ فروردین ۱۴۰۲
دور شد باز هم آن همدم و دمساز از ما ماند در خاطره‌اش آن همه پرواز از ما رمضان دیده ما را به خدا بینا کرد اشک‌ها ماند در این ماه پس‌انداز از ما نیمه‌شب دل بکن از بستر و بسیار مگو دور شد فرصت پیدایی آن راز از ما... رمضان رفت ولی روزه و قرآن باقی‌ست چهره کی پوشد این پنجره باز از ما؟ تو اگر قدر بدانی همه شب‌ها قدر است نگرفته‌ست خدا فرصت ابراز از ما... تا نفس هست خدا هست که برکت بدهد که فقط می‌طلبد غیرت آغاز از ما باز هر صبح و شب آفاق پر از جلوه اوست هر اذان دعوت عشق است به آواز از ما الوداع ای عطش و گریه و لبخند و سکوت هر سحر یاد کن آه ای رمضان باز از ما @alimohammadmoaddab
۲۸ فروردین ۱۴۰۲
...ما توجیه نبودیم نمی‌دانستیم باید همه چیز را رها کنیم نمی‌دانستیم باید مایوس و شکست‌خورده باشیم ما کودکانی بودیم که در مجلس ختم می‌دویدیم و بازی می‌کردیم و این‌گونه بود که ادبیات انقلاب اسلامی، نفس تازه‌ای گرفت و نسلی تازه به میدان آمد در گفتگو با علی‌رضا سمیعی، در میزگردی درباره مجله سوره، این‌ حرف‌ها را گفتم علی‌اصغر عزتی‌پاک، با نوشته‌های ارجمندش، با شفقت بی‌نظیرش و زیست معلمانه‌اش و با شور و حالی از این جنس، باعث تجدید مطلع ادبیات داستانی انقلاب شد و با عمری که نذر ادبیات کرد جریانی ساخت که برکاتش تازه آغاز شده است. او با نوشته‌هایش نمونه‌سازی کرد و با نفسش آدم ساخت و در شهرستان ادب، مدرسه رمان را ایجاد کرد که امروز درختی برومند و بارآور است و هر کسی در گوشه و کنار ایران سعی دارد یکی شبیه آن را بسازد صدای او و همنفسانش در نسل نو داستان‌نویسان انقلاب اسلامی ایران امروز از همه جا به گوش می‌آید خدا نگهدار تو باشد برادرم! علی‌اصغرم! دلت به وصلِ گل ای بلبل صبا خوش باد که در چمن همه گلبانگ عاشقانهٔ توست! @alimohammadmoaddab @ezzatipak 👈نشانی بله و روبیکا
۲۸ فروردین ۱۴۰۲
سالهاست که محمدمهدی سیار را می‌شناسم.درباره او بارها نوشته‌ام و گفته‌ام و اگر عمر و توفیقی باشد باز هم خواهم نوشت و خواهم گفت. هنر چهره زمانه است و بدا به حال روزگاری که هنرمند نداشته باشد، چهره عزیز سیار در شعر و ترانه و نوحه و تفکر و در نفس‌هایی که در کنار جمعی از خوبان خرج ساختن بنای شهرستان ادب کرده است درخشان و متمایز است. خداش در همه حال از بلا نگهدارد برادر عزیز من محمدمهدی جان! حُسن تو همیشه در فزون باد @alimohammadmoaddab @mmsayyar
۲۸ فروردین ۱۴۰۲
مهدی جهاندار دردانه‌ای ست که نظیر ندارد. او برای خدا می‌نویسد و بی‌خیال همه عالم است. خدا نگهدارش باد . وقتی کسانی که همه امکانات سازمانهای فرهنگی کشور صرف آنها شده است سکوت می‌کنند و کناره می‌گیرند یا لگد می‌زنند او با شعر زنده و توفانی‌اش و حالا با خانواده‌اش شیعه‌وار به میدان می‌آید و هر چه دلش می‌گوید بگو می‌گوید و وقتی به او بگویی دویچه‌وله و بی‌بی‌سی و هرزه‌های اینستاگرام به تو و خانواده‌ات، بد و بیراه می‌گویند فقط لبخند می‌زند! .خیلی چیزها را نمی‌توانم گفت که شان او نیست. مهدی جهاندار یک‌پارچه دل است. جهاندار عزیز ، شاعر هشدارها و تشرها و اشارت‌ها و بشارت‌های عصر ماست . انس او با قرآن و سلوک و اخلاقش اسوه است. کاش قدر مهدی را شاعران و متولیان فرهنگ بیشتر بدانند مردم اما شعرش را خوب می‌شناسند چرا که شعر او باشکوه و پر خون همیشه در میانه میدان ایستاده است. درود بر تو مهدی عزیزم برادرم شوریده‌وار و شاعرانه همچنان بچرخ و ما را زنده کن با سماع کلماتت! ای شعر بلند پایداری! @alimohammadmoaddab @mehdi_jahandar
۲۸ فروردین ۱۴۰۲
هدایت شده از ادبیات قم
شب شعر مناجات و نیایش و اختتامیه کنگره ملی شعر 《مواهب》 و 《شکوه نجوا》 با حضور : علیرضا قزوه علی محمد مودب ححت الاسلام جواد محمدزمانی حجت الاسلام سیدسلمان علوی سید محمد جواد شرافت محمد غفاری و شعرخوانی شاعران برگزیده زمان: سه شنبه، ۲۹ فروردین ۱۴۰۲، از ساعت ۱۷، به صرف افطار مکان: قم، میدان شهید نواب صفوی، تالار فرهنگ و هنر(تالار مرکزی شهر) @adabqom
۲۹ فروردین ۱۴۰۲
نهنگم خوش مرا در قعر دریای خودم بگذار مرا بردار از این بازی و در جای خودم بگذار خدا در شیشه‌های جلوه، موجی لایق من نیست عقیقم کن مرا در سنگ تنهای خودم بگذار شکایت می کنم از هر که، روشن کن وجودم را که فقر محضم و زان پس مرا پای خودم بگذار بَسَم از سیر در اوهام این اشباح خواب‌آلود مرا بیدار از اینها کن به رویای خودم بگذار گذشت امروز و دیروزم به درد این و آن خورده ز من گر مانده چیزی بهر فردای خودم بگذار از این جمعیت عریان نمی‌بیند یکی خود را مرا محشور کن تنها و رسوای خودم بگذار @alimohammadmoaddab
۳۰ فروردین ۱۴۰۲
خداحافظ ای ماه زیبا که رفتی دگرباره ای نازنین، خواهمت دید؟ @alimohammadmoaddab
۳۰ فروردین ۱۴۰۲
یاد از دل من کن این شب آخر ماه ای ماه که در ماه خدا ماه‌ شدی! @alimohammadmoaddab
۳۰ فروردین ۱۴۰۲
اندوه تو اندوه من و درد تو دردم ای یار نگاهی که فدای تو بگردم! @alimohammadmosddab
۳۱ فروردین ۱۴۰۲
...ما در حضور ماه، مبارک ما کوه‌ها دریاها در برکه‌های شب، وزغی کامل زیرآب ماه را می‌زد! @alimohammadmoaddab
۳۱ فروردین ۱۴۰۲
7.56M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حرف‌های ما هنوز ناتمام تا نگاه می‌کنی وقت رفتن است و باز هم همان حکایت همیشگی پیش از آن که باخبر شوی لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌شود آی ای دریغ و حسرت همیشگی ناگهان چه قدر زود دیر می‌شود @alimohammadmoaddab
۲ اردیبهشت ۱۴۰۲