🏴 امام خامنه ای فرمودند: ✏️ از همان وقتی که زینب کبری (سلام‌اللَّه‌علیها) بالای «تلّ زینبیّه» رفت و خطاب به پیغمبر عرض کرد: «یا رسول‌اللَّه، صلّی علیک! ملائکة السّماء هذا حسینک مرمّل بالدّماء، مقطّع الاعضاء، مسلوب العمامة والرّداء.» او خواندنِ روضه امام حسین (علیه‌السّلام) را شروع کرد و ماجرا را با صدای بلند گفت؛ ماجرایی که می خواستند مکتوم بماند. ✏️ خواهر بزرگوار امام، چه در کربلا، چه در کوفه و چه در شام و مدینه، با صدای بلند به بیان حادثه عاشورا پرداخت. این چشمه، از همان روز شروع به جوشیدن کرد و تا امروز، همچنان جوشان است. این حادثه عاشوراست. 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

🖼 امام خامنه ای فرمودند: ✏️ شهادت شهدای کربلا نه فقط به سبب تشنه بودنشان افضل از همه‌ شهادت هاست، بلکه فضیلت بیشتر شهدای کربلا به سبب موقعیّتی است که در آن شهید شدند. ✏️ در مقطع حسّاسی این حادثه اتّفاق افتاد؛ که اگر اتّفاق نمی‌افتاد، طومار دین به کلّی درهم پیچیده می شد. ✏️ اصحاب سیّدالشّهدا (ع) از کلّ بشر مستثنی هستند و در طول تاریخ بشر، ما کسی را مثل آن هفتاد و دو نفر پیدا نمی کنیم. ✏️ حضرت در شب عاشورا فرمود: من بهترین اصحابی که دیدم، شما هستید؛ و باوفاترین و نیکوعمل‌ترین خویشاوندانی که دیدم، شما خویشاوندان هستید. 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

📸 ما روضه‌ها و مصائب کربلا را شنیدیم، ولی مدافعان حرم هر آنچه در کربلا گذشت را دیدند!! 📸 سر امام حسین (ع) را بریدند. سر سردار شهید مدافع حرم عبدالله اسکندری را نیز بریدند. 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

🔻 در کلاس درس اخلاق: ✍ مولانا می گوید: فیلی را بر سر چشمه‌ای آوردند که آب بخورد. خود را در آب دید و رمید! 👈 او پنداشت که از دیگری می‌رمد، نمی‌دانست که از خود می‌رمد! 👈 همه اخلاق بد؛ از ظلم و کین و حسد و حرص و بی‌رحمی و کبر، چون در توست، نمی‌رنجی! 👈 چون آن را در دیگری می بینی، می‌رمی و می‌رنجی! 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

❌ پلیس لندن، حامل پرچم فلسطین را ضرب و شتم می‌کند! ✅ دروغ مدعیان آزادی، گوش فلک را کر کرده است!! 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

❤ امام حسين (ع) می فرمایند: 💥 مَن عَبَدَ اللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ؛ 💥 هر كه خدا را، آن گونه كه سزاوار او است، بندگى كند، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا نماید. 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

💠 یک سال قبل از مرگ معاویه، امام حسین (ع) به حج رفتند. 💠 ایشان مردان و زنان و یاران بنی هاشم و عده ای از انصار که او و خاندانش را می شناختند، جمع کردند. 💠 سپس چند نفر را فرستادند و فرمودند:همه افراد از اصحاب پیامبر(ص) را که معروف به صلاح و عبادت اند، و به حج آمده اند، نزد من جمع کنید.‌ 💠 بیش از هفتصد نفر ـ که بیشتر آنان از تابعین و حدود دویسـت نفـر از اصحـاب پیامبر(ص) بودند ـ در «منا»، در خیمه آن حضرت گرد آمدند. 💠 امام در میان آنان، برای ایراد خطبه برخاست و پس از حمد و ثنای الهی، خطبه غرائی ایراد فرمود. 💠 امام(ع) در پایان خطبه فرمود: خدایا! تو می‌دانی که آنچه از ما سرزد، برای رقابت در فرمانروایی و نیز دسترسی به مال بی‌ارزش دنیا نبود، بلکه از آن روست که نشانه‌های آیین تو را بنمایانیم و سروسامان‌بخشی را در سرزمین‌هایت آشکار سازیم؛ تا بندگان ستمدیده تو آسوده گردند و به واجبات و سنن و احکام تو عمل کنند. 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

❤️ امام خامنه ای فرمودند: 🏴 هر کسی در یک محفل حسینی بنشیند و برخیزد، بدون تردید بهره‌ معنوی از این نشست و برخاست می برد؛ در این تردیدی نیست. 🏴 هر کدام از ما ساعتی در این مجالس بنشینیم، دل هایمان آخر آن ساعت، از اوّل آن ساعت، پاکیزه‌تر و نورانی‌تر می شود. 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

✏️ امام خامنه ای فرمودند: 🏴 مجاهدت امام حسین (ع) برای این بود که خطّ توحید و حاکمیت اللَّه را، خطّ دین و نجات و صلاح انسان را در میان بشر، ماندگار و تثبیت کند. 🇮🇷 tps://eitaa.com/alishirazi_ir

💢 دعای مکارم اخلاق یا منشور کامل حیات حقیقی انسان ✍ علی شیرازی صحیفه سجادیه؛کتاب اصول اعتقادات، احکام، فروع دین، معارف توحیدی و عرفانی، ‌اخلاقیات، مسائل سیاسی، و هدفدارترين نظام مدون حيات فردی و اجتماعی است. امام سجاد(ع) مضامين بلند عرفانی را در قالب دعا، در این کتاب حیاتی ترسيم كرده اند، تا راه تحول معنوی را در جامعه انسانی هموار سازند. دعای مكارم الاخلاق، یکی از دعاهای بلند صحیفه سجادیه است که ما در آن، شاهد وجود ۲۲ بخش مجزا هستیم که در هر کدام از آن بخش ها، به یکی از صفات نیک یا بد اخلاق فردی و اجتماعی اشاره می‌گردد. این دعای زیبا و پرمحتوا، به عنوان منشور کامل حيات حقيقی انسان، نام گرفته است. ویژگی های عالی ترين مرتبه حيات، در آينه انديشه آن امام بزرگوار، در دعای مکارم الاخلاق، چنين ترسيم شده است: 👈 ۱. بَلِّغْ بِإِیمَانِی أَکمَلَ الْإِیمَانِ - ایمانم را به درجه کامل‌ترین ایمان برسان؛ امام صادق (ع) به عبد العزیز قَراطیسى فرمودند: یا عبدَالعزیزِ! إنَّ الإیمانَ عَشرُ درجاتٍ بِمنزِلَةِ السُّلَّمِ یُصعَدُ منهُ مَرقاةً بعدَ مَرقاةٍ - اى عبد العزیز! ایمان ۱۰ درجه‏ دارد؛ مثل نردبانی که باید از آن پله به پله و یکى پس از دیگرى بالا رفت. درجه دهم ایمان، به مرتبه ای از ایمان گفته می شود که تمام ارکان وجود انسان را تسخیر کند. اجازه هیچگونه تخلفی از دستورات خدا و رسول الله (ص) را به صاحب خود ندهد. هر بخشی از بخش های وجود انسان را به حَظ و بهره ایمانی مطلوب، تا سرحد یقین برساند و با استقرار در راه مستقیم الهی، انسان را از آسیب و دستبرد نفس امّاره و شیاطین جن و انس محفوظ بدارد. 👈 ۲. وَ اجْعَلْ یقِینِی أَفْضَلَ الْیقِینِ - و یقینم را برترین یقین گردان؛ یقین از مراحل و درجات متعددی برخوردار است: الف: علم ­الیقین؛ ب: عین ­الیقین؛ ج: حق ­الیقین. انسان در مرحله برترین یقین و در مقام حق الیقین، به جایی می ­رسد که خود را فراموش می کند و فقط خدا را می بیند و هر چه غیر از محبوب، از نظرش محو می ­شود. 👈 ۳. وَ انْتَهِ بِنِیتِی إِلَی أَحْسَنِ النِّیاتِ - و نیتم را به بهترین نیت‌ها منتهی ساز؛ بهترين نيّت آن است كه انسان قصدش براى انجام عمل، فقط و فقط ادای وظیفه بندگی و كسب رضاى حضرت حق باشد. در دنيا، كارى به خوش آمدن و بد آمدن مردم نداشته باشد. در آخرت هم كارى به رسیدن به بهشت و ترس از جهنم نداشته باشد. در تمام مراسم عبادى و در مسئله خدمت به مردم نیز، جز رضاى محبوب، هدف، قصد، خواسته و نيّتى نداشته باشد. 👈 ۴. وَ بِعَمَلِی إِلَی أَحْسَنِ الْأَعْمَالِ - و عملم را به بهترین عمل تبدیل کن؛ برای ارتقای کیفی یک عمل، معیارهایی وجود دارد: الف: عمل با معرفت؛ ب: عمل استوار؛ ج: عمل سخت؛ د: عمل زاهدانه؛ ه: عمل خالصانه. هر عملی که با این معیارها تلفیق شود، به بهترین عمل ارتقاء پیدا خواهد کرد. برخی از اعمال هم به خودی خود، امتیاز و برتری ویژه‌ای نسبت به دیگر اعمال دارند: الف: امام صادق (ع) می‌فرمایند: إِنَّ فَوْقَ كُلِّ عِبَادَةٍ عِبَادَةٌ وَ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ أَفْضَلُ عِبَادَة - بالاتر از هر عبادتی، عبادت دیگری هست تا برسد به محبت اهل بیت که بالاتر از آن هیچ عبادتی نیست. ب: رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: فَوْقَ‌ كُلِ‌ بِرٍّ بِرٌّ حَتَّى يُقْتَلَ الرَّجُلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا قُتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَيْسَ فَوْقَهُ بِرٌّ - بالاتر از هر کار نیکی، کار نیک دیگری وجود دارد تا رسیدن به درجه شهادت که دیگر بالاتر از آن درجه‌ای نیست. ج: امام باقر (ع) می‌فرمایند: مَا عُبِدَ اللَّهُ بِشَيْ‌ءٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ إِدْخَالِ السُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ - هیچ عبادتی بالاتر از شاد کردن دل مؤمن نیست. انسان، مشکل یا گرهی از کار کسی باز کند که سبب شادی او بشود. این عمل، بالاترین عبادت است. 👈 ۵. وَ اکفِنِی مَا یشْغَلُنِی الِاهْتِمَامُ بِهِ - و هر کاری که فکرش مرا به خود مشغول داشته است، گره اش را بگشای؛ الهى! مرا از امورى که مزاحم سیر و سلوک من در راه توست، و مانع از انجام امور عالیه براى توست، کفایت کن. مبادا که وقت به پایان برسد و دستم از این همه خیر و برکت خالى بماند. 👈 ۶. وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا تَسْأَلُنِی غَداً عَنْهُ - و مرا در کاری قرار ده که فردا مرا از آن بازپرسی می‌کنی؛ پيغمبر اكرم(ص) فرمودند: لَا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ حَتَّى يُسْئَلَ عَنْ عُمْرِهِ فَيْمَا اَفْنَاهُ وَ شَبَابِهِ فِيمَا أَبْلَاهُ وَ عَنْ مَالِهِ مِنْ اَيْنَ اِكْتَسَبَهُ وَ فِيمَا اَنْفَقَهُ وَ عَنْ حُبِّنَا اَهْلَ الْبَيْتِ - در قيامت هيچ يك از بندگان قدم از قدم بر نمى دارد، تا از ۴ چیز بازپرسی شود.

الف: از عمرش، كه در چه راهى آن را صرف كرده است؟ ب: از جوانيش، كه در چه راهى آن را از دست داده است؟ ج: از مالش، كه از كجا آورده و در چه راهى مصرف كرده است؟ د: و از محبت ما اهل بيت! 👈 ۷. وَ اسْتَفْرِغْ أَیامِی فِیمَا خَلَقْتَنِی لَهُ - و روزگارم را مصروف چیزی کن که مرا برای آن آفریده‌ای؛ دلائل عقلی و نقلی روشن می‌کند که زندگی ما دارای هدف است. ما باید آن هدف را مد نظر قرار دهیم. به طرف آن هدف حرکت کنیم. کارهایمان را به سمت آن هدف تنظیم کنیم؛ چراکه ما می‌توانیم با اختیار، در کمیت و کیفیت آن تاثیر بگذاریم. ما در کوچه می‌توانیم، تند یا کند راه برویم. درس را می‌توانیم با جدیت یا با کاهلی بخوانیم. مراحل مختلف زندگی را هم می‌ توانیم طوری تنظیم کنیم که هر کدام، زمینه یک هدف بالاتر را برای مرحله بعدی فراهم کند. 👈 ۸. وَ أَغْنِنِی وَ أَوْسِعْ عَلَی فِی رِزْقِک - و مرا بی‌نیازگردان و روزیت را بر من وسعت ده؛ مرا محتاج کسی قرار نده و هر نوع روزی را بر من افزایش بده. تو روزی دهنده ای و می توانی رزق و روزی ما را زیاد کنی. آیت الله کشمیری به نقل از عارف بزرگ آسید علی آقای قاضی می گوید: اگر کسی افزایش رزق و روزی را بخواهد، باید ذکر "اللّهُمَ اَغنِنِی بِحلالِکَ عَن حَرامِک و بِفَضِلکَ عَمَّن سِواک" را بسیار بگوید. 👈 ۹. وَ لَا تَفْتِنِّی بِالنَّظَرِ - و به چشمداشت مبتلایم نکن؛ یعنی به نگاه کردن به آنچه در دست مردم است، مرا مبتلا نکن و با آن مرا مورد آزمایش قرار نده. 👈 ۱۰. وَ أَعِزَّنِی وَ لَا تَبْتَلِینِّی بِالْکبْرِ - و من را ارجمند ساز و گرفتار کبرم نفرما؛ خدایا! مرا به مقام عزّت و رفعت باطنی برسان. عزتی که فقط در اتصال به عزیز مطلق، برای انسان فراهم می‌شود. وقتی باطن روح و جان انسان، از راه افتقار و طاعت و بندگی و کوچکی کردن در پیشگاه حضرت حق، به خدای عزیز متصل شد، بنیان عزّت در جانِ انسانِ مؤمن استوار می‌شود. مؤمن باید درصدد فراهم آوردن این عزّت باشد. سپس می گوید: خدایا! مرا به کبر و خودبزرگ‌بینی مبتلا نکن. 👈 ۱۱. وَ عَبِّدْنِی لَک - و بر بندگیت رامم ساز؛ انسان برای بندگی خلق شد. پیغمبر باشد، عزیزترین انسان باشد، شریف‌ترین مخلوق پروردگار باشد، بنده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ؛ باید برای رسیدن به جایگاه رسالت، بندگی کند. انسان عاقل می‌گوید: إِلَهِی کَفَى بِی عِزّاً أَنْ أَکُونَ لَکَ عَبْداً؛ نهایت آرزویش این است که بنده بودن خود را خوب بفهمد.  👈 ۱۲، وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِی بِالْعُجْبِ - و بندگی‌ام را به آلودگی خودپسندی تباه نکن؛ عُجْبْ، از رذایل اخلاقی است. معنای عجب، خشنودی از اعمال نیک خود و بزرگ شمردن آن هاست. در علم اخلاق، از اموری همچون قدرت، زیبایی، نسب و زیادی فرزند به عنوان اسباب عجب یاد شده است. تباه شدن اعمال نیک، تکبر و فساد عقل، از پیامدهای عجب شمرده می شود. عالمان اخلاق، عجب را ناشی از جهل می‌دانند و معتقدند با آگاهی و معرفت درمان می‌شود. 👈 ۱۳. وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَی یدِی الْخَیرَ - و خیر و نیکی را برای تمام مردم، به دست من جاری ساز؛ در برخی از روایات اسلامی آمده است: بهترین انسان کسی است که نفع او به مردم بیش از دیگران باشد و بدترین مردم کسی است که خیرش به دیگران نمی‌رسد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: انْسکُ النّاس نُسکاً انْصَحُهُمْ جَیْباً وَ‌اسْلَمُهُم قلباً لِجَمیعِ الْمسلمینَ - عابدترین مردم آن کسی است که نسبت به مردم، خیرخواه‌تر از دیگران و نسبت به تمام مسلمین، سلیم القلب تر و باصفاتر باشد. 👈 ۱۴. وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ - و آن را از کدورت منت‌گذاری دور دار؛ الف: خداوند در آیه ۱۷ سوره حجرات می گوید: يَمُنُّونَ‌ عَلَيْکَ‌ أَنْ‌ أَسْلَمُوا قُلْ‌ لاَ تَمُنُّوا عَلَيَ‌ إِسْلاَمَکُمْ‌ بَلِ‌ اللَّهُ‌ يَمُنُ‌ عَلَيْکُمْ‌ أَنْ‌ هَدَاکُمْ‌ لِلْإِيمَانِ‌ إِنْ‌ کُنْتُمْ‌ صَادِقِينَ‌ - آن ها بر تو منّت می‌نهند که اسلام آورده‌اند؛ بگو: اسلام آوردن خود را بر من منّت نگذارید، بلکه خداوند بر شما منّت می‌نهد که شما را به سوی ایمان هدایت کرده است، اگر (در ادّعای ایمان) راستگو هستید!‌ ب: خداوند متعال در آیه ۲۶۴ سوره بقره می‌فرماید: لَا تُبْطِلُوا صَدَقَتِكُم بِٱلْمَنِّ وَٱلْأَذَى - بخشش‌های خود را با منت و آزار، باطل نسازید. 👈 ۱۵. وَ هَبْ لِی مَعَالِی الْأَخْلَاقِ - و بهترین اخلاق را به من عنایت فرما؛ امام صادق (ع) می فرمایند :اَلا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الاَْخْلاقِ؟ آيا به شما بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟

الف: الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ - گذشت كردن از مردم؛ ب: وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ فى مالِهِ - كمك مالى به برادر (دينى) خود؛ ج: وَ ذِكْرُ اللّه ِ كَثيرا - و بسيار به ياد خدا بودن. پيامبر اکرم (ص) فرمودند: اَحاسِنُـكُم اَخْلاقا اَلْمُوَطِّـئُونَ اَكْنافا، اَ لَّذينَ يَأْلِفونَ وَ يُؤْلَفونَ - خوش اخلاق ترين شما، کسانی هستند كه نرمخو و بى آزارند. با ديگران انس مى گيرند و از آنان، انس و الفت مى پذيرند. 👈 ۱۶. وَ اعْصِمْنِی مِنَ الْفَخْرِ - و از فخرفروشی محافظتم کن. امام على (ع) می فرمایند: ما لابنِ آدمَ و الفَخرِ؟! أوَّلُهُ نُطفَةٌ، و آخِرُهُ جِيفَةٌ، و لا يَرزُقُ نفسَهُ، و لا يَدفَعُ حَتفَهُ - آدميزاد را چه به فخر فروشى؟! آغازش نطفه اى است و فرجامش مردارى. نه مى تواند خود را روزى دهد و نه مى تواند جلوی مرگ خويش را بگيرد. 👈 ۱۷. وَ عَمِّرْنِی مَا کانَ عُمُرِی بِذْلَةً فِی طَاعَتِک - و مرا تا وقتی زنده بدار که عمرم در اطاعت از تو به کار رود؛ خداوند حکیم می فرماید: إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ - و ياد آوريد هنگامى را كه پروردگارش به او (ابراهیم) فرمود: أَسْلِمْ؛ اسلام بياور و در برابر حق، تسليم باش. او فرمان پروردگار را از جان و دل‌پذيرفت؛ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ؛ گفت: در برابر پروردگار جهانيان، تسليم شدم. تسلیم در برابر خدا، اطاعت می آورد. وقتی عمرمان در راه طاعت بود، زندگی زیبا می شود و الا هر چه زودتر بمیریم، گناهمان کمتر است. 👈 ۱۸. فَإِذَا کانَ عُمُرِی مَرْتَعاً لِلشَّیطَانِ فَاقْبِضْنِی إِلَیک قَبْلَ أَنْ یسْبِقَ مَقْتُک إِلَی، أَوْ یسْتَحْکمَ غَضَبُک عَلَی - و قبل از آن که عمرم چراگاه شیطان شود یا دشمنی‌ات به من رو کند، و یا غضبت به من برسد، جانم را بستان. فرض کنید من بتوانم صد سال عمر کنم و در همه آن نیز خوش بگذرانم؛ غذای خوب می‌خورم، از مناظر زیبا لذت می‌برم، در جامعه مردم به من احترام می‌‌گذارند و کسی به من اهانت نمی‌کند؛ اما اگر خدا از من راضی نباشد و  دنباله‌اش عذاب ابدی باشد، روشن است که زنده نماندنم بهتر است. وقتی انسان عمر کوتاه دنیا را با زندگی جاودانه‌اش در آخرت مقایسه می‌کند، می‌گوید: حتی اگر صد سال هم به من خوش بگذرد، نسبتی با زندگی بی‌نهایت ندارد، و اگر عمر من مرتع شیطان شد، چنین عمری را نمی‌خواهم، زیرا لازمه این لذت، بلاهای بی‌نهایت است. از این‌رو می‌گویم: فَاقْبِضْنِي إِلَيْكَ؛ قبل از این‌که غضب تو به من برسد و مشمول غضب تو قرار بگیرم، زودتر من را بمیران. آنچه نگاشتیم، نمایی از دعای مکارم اخلاق بود. این دعا ومنشور کامل حیات حقیقی انسان را همواره مرور کنیم. در کلمات آن دقت نمائیم. در آن تدبر کنیم؛ تا زندگی امان رنگ و بوی الهی بگیرد. 🇮🇷tps://eitaa.com/alishirazi_ir