📜 زیارت عاشورا 📝 نسخهٔ معروف آیت‌الله قاضی 🆔 @allame_tehrani

🔰سیرهٔ علامه طهرانی در زیارت عاشورا 🔹بهترین زمان خواندن زیارت عاشورا عارف کامل و عالم ربانی حضرت علّامه آیت‌الله حاج سید محمّدحسین حسینی طهرانی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه زیارت عاشورا را یکی از دستورات سلوکی برای سالکان راه خدا می‌دانستند و تحفّظ و مداومت بر قرائت آن مخصوصاً در صبح‌های جمعه در طول سال بود و این امر را در بین‌الطلوعین در دو ماه محرّم و صفر به جای دعای صباح توصیه می‌فرمودند و آن را بهترین روش برای توسّل به ساحت مقدس سیدالشهداء علیه‌السلام می‌دانستند. خواندن زیارت عاشورا اختصاص به روز ندارد و در شب هم می‌توان این زیارت را خواند. کفعمی می‌نویسد: بهترین وقت خواندن زیارت عاشورا در روز و قبل از زوال شمس است که خواهد آمد که سیرهٔ علامه طهرانی هم همین بود. گرچه از آن عبارت امام باقر علیه‌السلام خطاب به علقمه که می‌فرمایند: إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّيَارَةِ مِنْ دَهْرِكَ فَافْعَلْ (بحارالأنوار، ج101، ص293) یعنی ای علقمه اگر توانستی که امام حسین علیه‌السلام را در تمامی روزهای سال به این زیارت (زیارت عاشورا) زیارت کنی این کار را انجام بده؛ استفادهٔ استحباب خواندن این زیارت در تمام روزها می‌شود، اما حضرت استاد این امر را برای سالکان راه خدا تجویز نمی‌کردند. یکی از شاگردان حضرت علامه نقل می‌کرد: اولین بار که به خدمت ایشان رسیدم از کارهای عبادی‌ام پرسیدند. گفتم: هر روز زیارت عاشورا می‌خوانم؛ فرمودند: برای شما فعلاً هفته‌ای یکبار خوب است. 💬 به نقل از یکی از شاگردان 🆔 @allame_tehrani

📜 قرائت زیارت عاشورا حضرت علامه همان قرائت سادهٔ زیارت عاشورا را (یک لعن و یک سلام با نیت صد لعن و صد سلام) کافی می‌دانستند ولی بر نماز زیارت عاشورا بسیار تأکید داشتند. ایشان دو روز از سال به صورت دسته‌جمعی به قرائت زیارت عاشورا با صد لعن و صد سلام می‌پرداختند؛ یکی روز عاشورا و یکی هم روز اربعین؛ این عمل را پس از بالاآمدن آفتاب آغاز می‌کردند و پیش از اذان ظهر خاتمه می‌یافت. 💬 به نقل از یکی از شاگردان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حضرت علامه می‌فرمودند: استاد ما علامه طباطبایی رضوان‌الله‌علیه می‌فرمود: نسخۀ زیارت عاشوراى مرحوم قاضى، بدین صورت بوده که: در جملات «فَأَسْئَلُ الله الَّذى أکْرَمَ مقامَکَ و أکْرمَنى بِکَ أنْ یَرْزُقَنى طَلَب ثارک»، «بک» را خط زده بودند و «أکرمنى» را متصل کرده بودند به «أن یرزقنى» و نیز در جملهٔ «أن یرزُقنى طَلَب ثارى مع إمام هدىً»، نسخۀ «مع امام مهدى» را برگزیده بودند». 📚 مکتوبات خطی، جُنگ 23 🆔 @allame_tehrani

💬 حکایت یک زیارت 💫 ملکوت زیارت عاشورا ▪️مرحوم علامه طباطبایی مى‌فرمودند: عیال ما زن بسیار مؤمن و بزرگوارى بود. ما در معیّت ایشان براى تحصیل به نجف اشرف مشرّف شدیم، و ایّام عاشورا براى زیارت به کربلا مى‏آمدیم، و پس از پایان این مدّت چون به تبریز مراجعت کردیم؛ روز عاشورائى ایشان در منزل نشسته و مشغول خواندن زیارت عاشورا بود، می‌گوید: دلم ناگهان شکست؛ و با خود گفتم ده سال در کنار مرقد مطهّر حضرت أباعبدالله الحسین در روز عاشوراء بودیم، و امروز از این فیض محروم شده‌ایم. یک‌مرتبه دیدم که در حرم مطهّر در زاویهٔ حرم بین بالا سر و روبرو ایستاده‌ام، و رو به قبر مطهّر مشغول خواندن زیارت هستم. و حرم مطهّر و خصوصیّات آن بطور سابق بود؛ ولى چون روز عاشورا بود، و مردم غالباً براى تماشاى دسته و سینه‌زنان مى‏روند، فقط در پائین پاى مبارک، مقابل قبر سائر شهداء چند نفرى ایستاده؛ و بعضى از خُدّام براى آنها مشغول زیارت خواندن هستند. و چون بخود آمدم دیدم در خانهٔ خود نشسته، و در همان محلّ مشغول خواندن بقیّهٔ زیارت هستم‏. 📚 مهرتابان، ص41 🆔 @allame_tehrani

🔴 شاخص در زیارت عاشورا لعن در اوست 💬 تفسیر حاج سیّد هاشم حداد در حقیقت معنای لعن یکی از شاخصه‌های اصلی در این زیارت مسألهٔ تبرّی است که همانطور که تولّی اصالت دارد و رکن است تبرّی هم اصل است. علامه می‌فرمودند: شاخصهٔ اصلی تشیع تبرّی است نه تولّی؛ چرا که بسیاری از اهل تسنن و حتی سایر ادیان، اهل‌بیت علیهم‌السلام را دوست دارند ولی شیعه نیستند. 💬 به نقل از یکی از شاگردان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ علامه طهرانی رحمةالله‌علیه می‌فرمایند: روز تاسوعا که در منزلشان زیارت عاشورا خوانده شد، و بعد از صد لعن و صد سلام و نماز زیارت، دعاى عَلْقَمَه قرائت شد، در پایان دعا یکى از حضّار پرسید که این لعنت‏هاى شدیده و نفرین‏هاى أکیده با این مضامین مختلفه چگونه با روح حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام که کانون رحمت و محبّت است سازش دارد؟! جوابى که ایشان دادند این بود که: این دعا همه‌اش طلب خیر است و رحمت، گرچه بصورت عبارت و کلام، نفرین و لعنت مى‏نماید. و بطور کلّى تمام لعنت‏هائى که خداوند می‌کند یا در لسان پیامبر و ائمّهٔ طاهرین صلواتُ الله و سلامهُ علیهم أجمعین وارد است، همگى خیر است، خیر محض. و از خدا و أولیاء وى غیر از خیر تراوش نمى‏نماید. این لعنت‏ها و نفرین‏ها براى شخص متجاوز است؛ نه مرد مؤمن متّقىِ به کار خود مشغول. و هر چه به آن مرد متعدّى و ستمگر عمر داده شود و صحّت و قدرت داده شود، همه را صرف در مضارّ خود و تعدّى به حریم مظلومان مى‏کند. بنابراین محدود کردن سلامتى و قدرت و حیات او، دفع ضرر است؛ و دفع ضرر در حقیقت نفع است. ما با این دیدگان طبیعى و حسّى خود مى‏پنداریم خیر همیشه در سلامتى و قدرت و حیات است بدون ملاحظهٔ واقعیّت حیات، از نیّت خوب یا بد، و از ارادهٔ خوب یا بد، و از اعتقاد خوب یا بد؛ ولى اینطور نیست. زیرا ملاحظهٔ معنى را هم باید نمود. حیات براى انسان وقتى خیر است که وى براى نفس خود و براى دیگران منشأ خیر باشد؛ و امّا اگر منشأ شرّ شد و زیادى عمر و زیادى سلامتى و صحّت و زیادى قدرت موجب تعدّى و تجاوز به نفس خود و به حریم بشریّت شد، در اینجا دیگر خیر نیست، عنوان خیر بر آن صادق نیست. و در اینصورت و در این فرض، ضدّش خیر است. یعنى براى این مرد، مرگ و مرض و مسکنت خیر است؛ گرچه خودش یا دیگران ندانند. چاقوى جرّاح که عضو فاسد را از بیخ و بن برمی‌دارد خیر است، گرچه مستلزم مرض و بیهوشى و ریختن خون مریض و دواهاى تلخ باشد، و گرچه خود آن عضو فاسدهٔ خود را خوب بداند؛ ولى حقیقت اینست که چنین نیست. رحمت پیوسته در فربه شدن و غذاى چرب و شیرین خوردن نیست. بعضى اوقات در لاغر شدن و گرسنگى کشیدن و به أطعمهٔ ساده قناعت ورزیدن است. بچّه همیشه از پدر شکلات و حلوا می‌خواهد، ولى پدر مهربان به او نمی‌دهد؛ بعضى اوقات می‌دهد آن هم به مقدار معیّن. این خیر است براى بچّه و رحمت. و بعضى اوقات به او مُسْهل تلخ می‌دهد، و آمپول و سوزن به او می‌زند، و در تخت بیمارستان براى عمل جرّاحى بسترى می‌کند، و او را از بازى منع می‌کند؛ و ابداً طفل به این جریان رضا نمی‌دهد، پیوسته می‌خواهد بدود، شیرینى بخورد، بازى کند؛ و به پدرش در این حَصر و منع ایراد می‌کند، و چه بسا در دل خود، پدر را شخص مغرض و دشمن بپندارد؛ امّا واقع مطلب و حقیقت امر غیر از این است. تمام این کارهاى پدر براى طفل خیر است و رحمت. زیرا موجب حیات اوست گرچه طفل نداند و نخواهد. لهذا پدر از این جریان و پیشامد براى بچّه، به شدّت ناراحت است. خواب نمى‏کند، در بیمارستان بالاى سر بچّه تا صبح نمى‏خوابد. و این عین رحمت است. رحمت گاهى در مجال دادن و حلوا دادن ظهور دارد، و گاهى در منع نمودن و سِرُم زدن. هر دو رحمت است به دو صورت و دو شکل. انبیاء و امامان براى حیات حقیقى و سعادت جاویدانى بشر آمده‏اند و رسالتشان بر این مدار است. بنابراین هر جا حیات واقعى با حیات طبیعى، و صحّت حقیقى با صحّت مجازى، و قدرت اصیل با قدرت اعتبارى تصادم کند، براى حفظ آن از این صرف نظر مى‏نمایند؛ دستور جهاد می‌دهند، مشرکین و کافرین را مى‏کشند، منافقین را تأدیب مى‏نمایند، مجرمین را مجازات مى‏کنند؛ اینها همه خیر است. براى ایصال مرد متعدّى و متجاوز به مقصد أعلاى انسانیّت، گوشمالى، زمین‌گیرى، فقر و فاقه، مرض و کسالت، خیر است. چون اینها وى را به خود مى‏آورد و از تورّم توخالى نفس امّاره مى‏کاهد و به وى أصالت مى‏بخشد. پس خیر است و رحمت. - انتهى مُفاد و مُحصَّل جواب ایشان‏. 📚 روح مجرد، ص110 🆔 @allame_tehrani

📜 زیارت عاشورا 🎙اباذر حلواجی #زیارت #زیارت_عاشورا 🆔 @allame_tehrani

🏴 وظیفۀ موالیان أهل‌بیت علیهم‌السلام در روز عاشورا ✍ مرحوم آیت‌الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (رضوان‌الله‌علیه) 📚 المراقبات، ص۲۶ 🆔 @allame_tehrani

🚩 فدا کردن تمام هستی حضرت‌ سیّدالشّهداء علیه‌السّلام‌ هستی‌ خود را برای‌ خدا داد، حتّی‌ طفل‌ رضیع‌ و شیرخوار خود را؛ در اینصورت‌ اگر خداوند همه‌ چیز خود را به‌ او بدهد به‌ مقتضای‌ عدل‌ رفتار کرده‌ است‌. 📚 معادشناسی، ج۵، ص۱۷۷ 🆔 @allame_tehrani

❤️ جان عالم 🖤 هنگام شهادت حضرت أباعبدالله علیه‌السلام وضع عالم تغییر پیدا کرد و بادهای مخالف و شدید وزیدن گرفت؛ و فردای آن روز هیچ سنگی را از روی زمین برنمی‌داشتند إلّا اینکه خون تازه‌ای در زیر آن بود. حضرت سیّدالشهداء علیه‌السلام روح عالم است، جانِ عالم وجود است؛ و لذا رفتن آن حضرت چنین تحوّلاتی را ایجاد می‌نماید. 📚 «گلشن احباب»، ج۲، ص۳۱۶ 🆔 @allame_tehrani

🏴 شوق لقاء دوست... ✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 📚 بادهٔ توحید در کربلای عشق، ص۱۰۱ 🆔 @allame_tehrani

😭 حسینم بدون 😭 تو اون خاک و خون 😭 تو آتیش به قلب خدا می‌زنی... 🎙حاج محمود کریمی 🆔 @allame_tehrani

😭 به سمت گودال از خیمه دویدم من... 🎙حاج محمود کریمی 🆔 @allame_tehrani