🔥عشق به خداوند، ريشهٔ أنانيّت را مى‌سوزاند راه صحيح، راه ميانبر است. بايد طريقى را انتخاب كرد كه با عمر ما تناسب داشته باشد، و آن همان طريق عشق و محبّت به خداوند است. اينجاست كه شراره‌ها و آتش حبّ به خدا در دل سالک افتاده و به مقتضاى كلام أميرالمؤمنين عليه‌السّلام كه می‌فرمايد: حُبُّ اللّٰهِ نارٌ لايَمُرُّ عَلَى شَىْ‌ءٍ إلّا احْتَرَقَ،[۴] «محبّت خداوند آتشى‌است كه بر چيزى عبور نمى‌كند مگر آنكه آن را مى‌سوزاند و از بين مى‌برد.» ريشهٔ أنانيّت و هستى موهوم او را بالمرّه مى‌سوزاند؛ و چون بنيان مجازى او را درهم‌ريخت، صفات نيز كه مترتّب بر ذات است لامحاله از بين مى‌رود، زيرا صفات همگى طفيلى و تابع ذات‌اند. گاهى نيز مى‌فرمودند: انسان گاهى در خانه‌اى مى‌رود كه در آن سوراخهايى وجود دارد كه لانهٔ مار و عقرب است و از آن، مار و عقرب بيرون مى‌آيند. سوراخها را پر می‌كند و راه رفت‌وآمد حيوانات موذى را مسدود می‌كند، مدّتى بعد مى‌بيند از طرف ديگرى راهى باز نموده‌اند و بيرون آمده‌اند، و به همين منوال هر چه تلاش مى‌كند نمى‌تواند آنها را دفع كند. راهش اين است كه آن خانه را از اصل خراب كند و زير خانه را كه لانه آن حيوانات است پاكسازى نمايد و سپس خانه‌اى نو بسازد. تا وقتى نفس انسان باقى‌است، ريشهٔ صفات رذيله باقى است و هر روز ممكن‌است از راهى سر برآورد؛ بايد اين ريشه را سوزاند و سوزاندن آن نيز جز با طلوع عشق و محبّت پروردگار ممكن نيست.[۵] ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۴۴۹ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۴. المحجة‌البيضآء، ج۸، ص۷ ۵. در بحارالأنوار از داود رقّى از يونس‌بن‌ظبيان و همچنين از شعيب عقرقوفى از امام صادق عليه‌السّلام روايت می‌كند كه حضرت فرمودند: إنَّ اُولى الألبابِ، الَّذينَ عَمِلوا بِالفِكرةِ حتَّى وَرِثوا مِنهُ حُبَّ اللّٰهِ، فَإنّ حُبَّ اللّٰهِ إذا وَرِثَهُ القَلبُ وَ اسْتَضآءَ بِهِ أسرَعَ إلَيهِ اللُّطفُ، فَإذا نَزَلَ اللُّطفُ، صارَ مِن أهلِ الفَوآئِدِ، فَإذا صارَ مِن أهلِ الفَوآئِدِ تَكَلَّمَ بِالحِكْمَةِ، وَ إذا تَكَلَّمَ بِالحِكْمَةِ صارَ صاحِبَ فِطنَةٍ، فإذا نَزَلَ مَنزِلَةَ الفِطنَةِ عَمِلَ فى القُدرَةِ، فإذا عَمِلَ فى القُدرَةِ عَرَفَ الأطباقَ السَّبعَةَ، فإذا بَلَغَ هَذِه المَنزِلَةَ صارَ يَتَقَلَّبُ فى فِكرٍ بِلُطفٍ وَ حِكمَةٍ وَ بَيانٍ، فإذا بَلَغَ هَذهِ المَنزِلَةَ جَعَلَ شَهوَتَهُ وَ مَحَبَّتَهُ فى خالِقِهِ، فإذا فَعَلَ ذَلِكَ نَزَلَ المَنزِلَةَ الكُبرَى فَعايَنَ رَبَّهُ فى قَلبِهِ و وَرِثَ الحِكمَةَ بِغَيرِ ما وَرِثَهُ الحُكَمآءُ و وَرِثَ العِلمَ بِغَيرِ ما وَرِثَهُ العُلَمآءُ و وَرِثَ الصِّدقَ بِغَيرِ ما وَرِثَهُ الصِّدّيقونَ؛ إنّ الحُكَمآءَ وَرِثُوا الحِكمَةَ بِالصَّمتِ وَ إنّ العُلَمَآءَ وَرِثوا العِلمَ بِالطَّلَبِ وَ إنّ الصّدّيقينَ وَرِثوا الصِّدقَ بِالخُشوعِ وَ طولِ العِبادَةِ. فَمَن أخَذَ بِهَذِهِ المَسيرةِ إمّا أن يَسفُلَ وَ حجامّا أن يُرفَعَ، وَ أكثُرُهُم الَّذى يَسفُلُ و لا يُرفَعُ إذا لَم يَرعَ حقَّ اللّٰهِ و لَم يَعمَل بِما أمَرَ بِهِ. فهذهِ صفةُ مَن لَم يَعرِفِ اللّٰهَ حَقَّ مَعرِفَتِه وَ لَم يُحِبَّه حَقَّ مَحَبَّتِه فلا يَغُرَّنَّكَ صَلوتُهُم وَ صيامُهُم وَ رِواياتُهم و علومُهُم، فإنّهُم حُمُرٌ مُستَنفِرَةٌ. (بحارالأنوار، ج۳۶، ص۴۰؛ و ج۶۷، ص۲۵) از اين روايت شريفه نكات ارزشمندى به دست مى‌آيد، از جمله اينكه: ۱. آغاز سلوک با تفكّر و سپس تحصيل محبّت خداوند متعال است، و پايان سلوک با منحصركردن همهٔ محبّتها در خداوند: جَعَل شَهْوَتَهُ وَ مَحَبَّتَهُ فى خالِقِه؛ كه محصول آن لقاء إلهى و ديدار خداوند با دل است: فَعايَنَ رَبَّهُ فى قَلبِهِ. ۲. كسى كه آتش عشق خداوند در دلش افتاد و به لقاء إلهى مشرّف گرديد، كمالات ديگر را نيز بدست مى‌آورد و حكمت و علم و صدق را بدون زحمت تحصيل می‌كند. ۳. خشوع و طول عبادت، بدون تحصيل محبّت و معرفت ثمره‌اى ندارد و گاه موجب سقوط و دورشدن از خداوند است. 🆔 @allame_tehrani

❇️ سفارش به قرائت دعاى: «اللّٰهمّ ارزقنى حبّک...» در قنوت نماز 🤲 اواخر عمر شريفشان به حقير مى‌فرمودند: اين دعا را در قنوت نمازها بخوانيد و به أولاد خود نيز سفارش كنيد تا آن را بخوانند و بدان مواظبت نمايند: اللّٰهُمَّ ارْزُقنى حُبَّكَ، وَ حُبَّ مَن يُحِبُّكَ، وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنى إلى قُربِكَ، وَ أَن تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إلَىَّ مِمَّا سِواكَ، وَ أَن تَجعَلَ حُبّى إيّاكَ قآئِدًا إلى رِضوانِكَ، وَ شَوقى إلَيكَ ذآئِدًا عَن عِصْيانِكَ.[۶] «پروردگارا! محبّت خود را روزيم گردان و محبّت كسى را كه تو را دوست دارد و محبّت هر عملى را كه مرا به جوار قرب تو مى‌رساند. و خود را نزد من محبوب‌تر از غير خودت قرار ده! محبّت و مهر مرا به خود، راهبر به روضهٔ رضوانت، و شوق و وجد مرا به خود، مانع از سرپيچى و عصيانت قرار ده!» ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۴۵۱ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۶. اين جمله اقتباسى است از فقره‌اى از مناجات المحبّين، مفاتيح‌الجنان، ص۱۲۵. 🆔 @allame_tehrani

💫 اوجِ لذّت 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) @alef_net عشق الهی محبت پروردگار 🆔 @allame_tehrani

💠 خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) @alef_net خلوت عاشقانه خلوت با محبوب راه تحصیل محبت و عشق به خدا راه تمرکز بر یاد خدا در طول روز برای نفی خواطر چه باید کرد؟ 🆔 @allame_tehrani