eitaa logo
"علویات"🇵🇸
16 دنبال‌کننده
106 عکس
96 ویدیو
0 فایل
عَلی اَبوتُراب است،خاک باش! . . بَهر بَهره ای از بَحر عَلی؛جَمعیم . . پیج اینستاگرام http://instagram.com/alaviaat . . کانال اصلی "علویات" در تلگرام https://t.me/alaviaat
مشاهده در ایتا
دانلود
هرکه نوکر به کسی گشت، همان نوکر ماند؛ هرکسی نوکر دربار تو شد " آقا " شد...!
ای کمیل؛ گناهی که بخشیده نمیشود: بندگان به یکدیگر است! • و خداوند تقاص بندگانش را از یکدیگر میگیرد... _عدل‌موثق‌علی‌علیه‌السلام @allaviaat | کافی،ج۲،ص۴۴۳
مهدی(عج) وارد کوفه می‌شود بالای منبر میرود، و شروع به سخنرانی می‌کند، • فلا يدري الناس! ما قال من البکاء و مردم آنقدر از شدت شوق اشک می‌ریزند؛ که نمی‌فهمند حضرت چه می‌فرمایند... _ صادق‌آل‌علی‌علیه‌السلام فرمود. @allaviaat | کشف‌الغمه،ج۳،ص۲۴
و علی شاخصِ ایمان به خدای خودش بود!
دستِ بالا رفته‌ی علی را جدی نگرفتند که سر حسین بالای نیزه‌ها رفت! _اهمیت غدیر کمتر از محرم نیست؛ پس در کنار روزشمار محرم غدیر را هم تبلیغ کنیم!
آقا امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام: چه بسا گناهى كه مجازات آن، خطاكار از آن است . @allaviaat | غررُالحِکم،حدیث۵۳۴۲
●آقا امیرالمؤمنین(علیه‌السلام): از آدم برای تو همین بس، که وقتی تو شادی او غمگین است. @allaviaat | کنز‌الفوائد،ج۱،ص۱۳۷
ضراربن‌حمزه از ياران امام به شام رفت. معاويه از او درخواست کرد که از حالات و رفتار " علی " بگويد. گفت: علي‌علیه‌السلام را در حالي ديدم كه شب بود و در محراب ايستاده بود. محاسن خود را به دست گرفته بود و مانند مارگزيده به خود می‌پيچيد! محزون گریه میکرد و میگفت: اي دنيا! اي دنياي حرام؛ از من دور شو؛ آيا براي من خودنمايي ميكني؟! يا شيفته‌ی من شده اي؟! آن هم برای اینکه روزي در دل من جاي بگيري! هرگز؛ غیر از مرا فریب بده؛ كه من به تو هیچ نیازی ندارم، تو را سه طلاقه كرده ام، تا بازگشتي نباشد... دوران زندگاني تو كوتاه، ارزش تو اندك، و آرزوي تو پَست است. آه از توشه اندك، و درازي راه، و دوري منزل، و عظمت روز قيامت! | نهج‌البلاغه،حکمت۷۷
به هر که غیر علی رو زدم، جوابم کرد...
انسان پَست؛ خوبی‌هایی را که در حق کسی انجام داده است را، طلبی محسوب میکند که باید شخص مقابل بپردازد! _علی‌بن ابی‌طالب‌علیه‌السلام @allaviaat | ۷۴۵۶غررالحکم،حدیث
بهترین نوع مردن، کشته شدن در راه است... _علی‌بن‌ابی‌طالب‌علیه‌السلام @allaviaat | کافی،ج۵،ص۵۳