رحلت اُم المومنین حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها را محضر حضرت بقیه الله الاعظم عج و تمامی شیعیان جهان تسلیت عرض می نماییم. https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

#تفسیر_سوره_فلق 🌱بیان آیات سوره فلق 🔹سوره فلق مكى است و پنج آيه دارد. 🔹در اين سوره به رسول گرامى ص خود دستور مى دهد كه از هر شر و از خصوص بعضى شرور به او پناه ببرد، و اين سوره به طورى كه از روايات وارده در شان نزولش بر مى آيد در مدينه نازل شده است . 🌱● معنى ((فلق )) در ((قل اعوذ برب الفلق )) و مفاد ((و من شر ما خلق )) 🌱قُلْ أَعُوذُ بِرَب الْفَلَقِ مصدر ((عوذ)) كه كلمه ((اعوذ)) متكلم وحده از مضارع آن است ، به معناى حفظ كردن خويش و پرهيز دادن از شر از راه پناه بردن به كسى است كه مى تواند آن شر را دفع كند، و كلمه ((فلق )) - به فتحه اول و سكون دوم - به معناى شكافتن و جدا كردن است ، و اين كلمه در صورتى كه با دو فتحه باشد صفت مشبهه اى به معناى مفعول خواهد بود، نظير ((قصص )) به دو فتحه (چون قصص به كسره اول و فتحه دوم جمع قصه است )، كه به معناى مقصوص يعنى حكايت شده ، و يا نقل شده است ، و غالبا اين كلمه بر هنگام صبح اطلاق مى شود، و فلق يعنى آن لحظه اى كه نور گريبان ظلمت را مى شكافد و سر بر مى آورد. و بنا بر اين ، معناى آيه چنين مى شود: بگو من پناه مى برم به پروردگار صبح ، پروردگارى كه آن را فلق مى كند و مى شكافد، و مناسب اين تعبير با مساله پناه بردن از شر، كه خود ساتر خير و مانع آن است ، بر كسى پوشيده نيست . ولى بعضى از مفسرين گفته اند: مراد از كلمه ((فلق )) هر چيزى است كه از كتم عدم به وسيله خلقت سر بر آورد، براى اينكه خلقت و ايجاد در حقيقت شكافتن عدم ، و بيرون آوردن موجود به عالم وجود است ، در نتيجه رب فلق مساوى با رب مخلوق است . 🔹بعضى ديگر گفته اند: كلمه ((فلق )) نام چاهى است در جهنم . مؤيد اين قول بعضى از رواياتى است كه در تفسير اين سوره وارد شده . 🌱مِن شرِّ مَا خَلَقَ 🔹يعنى از شر هر مخلوقى ، چه انسان و چه جن و چه حيوانات و چه هر مخلوق ديگرى كه شرى همراه خود دارد، پس ، از عبارت ((ما خلق )) نبايد تو هم كرد كه تمامى مخلوقات شرند و يا شرى با خود دارند، زيرا مطلق آمدن اين عبارت دليل بر استغراق و كليت نيست . 🌱وَ مِن شرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَب 🔹در صحاح مى گويد: كلمه ((غسق )) به معناى اولين مرحله از ظلمت شب است ، وقتى گفته مى شود ((قد غسق الليل )) معنايش اين است كه تاريكى شب فرا رسيد، و عاسق شب ، آن ساعتى است كه شفق سمت مغرب ناپديد شود. و كلمه ((وقوب )) كه مصدر فعل ماضى ((وقب )) است ، به معناى داخل شدن است . در نتيجه معناى آيه اين مى شود: و از شر شب وقتى كه با ظلمتش داخل مى شود. و اگر در آيه شريفه شر را به شب نسبت داده ، به خاطر اين بوده كه شب با تاريكيش شرير را در رساندن شر كمك مى كند، و به همين جهت مى بينيم شرورى كه در شب واقع مى شود بيشتر از شرور واقع در روز است . علاوه بر اين ، انسان كه مورد حمله شرور است ، در شب ناتوان تر از روز است . 🔹ولى بعضى گفته اند: مراد از كلمه ((غاسق )) خصوص شب نيست ، بلكه هر شرى است كه به آدمى هجوم بياورد، هر چه مى خواهد باشد. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 681 #معنى_فلق_و_مفاد_و_من_شر_ما_خلق https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

🎥بیانات آیت الله العظمی جوادی آملی:«حضرت خديجه سلام الله علیها فرهنگ عقلانیت را در فضای جاهلی پیاده کردند. https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

🌹هدیه ای معنوی به اعضامحترم کانال 👇 🌱ختم خیلی مجرب 100هزار صلوات که محال را ممکن می کند ازآیت الله کشمیری (رضوان الله تعالی علیه): در بعض از کتب اذکار و ختوم ، ختم صد هزار صلوات به عنوان یکی از ختوم مجرب آمده است. و مرحوم آیت الله کشمیری(ره) به آیت الله مبشرکاشانی فرمودند: که آیت الله سیدعلی آقا قاضی (رضوان الله تعالی علیه) فرمود: «این ختم تخلف ندارد و امر محال را ممکن می کند و محال است که حاجت روا نشود» 🔹و طریقه این ختم چنین است که(به نقل از آیت الله مبشرکاشانی حفظه الله تعالی ):👇 با این نیت نذر کند که خدایا نذر می کنم و بر ذمّه من است که طی دو ماه قمری صد هزار صلوات بفرستم و به پیامبر(ص) هدیه نمایم تا فلان حاجت من برآورده شود. پس به نذر خود وفا کند و هر روز مقداری صلوات(مثلا روزی حدود هزار و هفتصد صلوات) بفرستد به طوری که مجموع صلوات ها در دو ماه قمری ، صد هزار شود و باید به چند نکته توجه شود: 1- هنگام ختم صلوات با وضو و روبه قبله باشد. 2- هنگام ذکر صلوات راه نرود و با کسی سخن نگوید. 3- روزانه کمتر از 1000 نفرستد . 4- نباید حتی یک روز ترک شود و از صبح تا غروب وقت دارد صلوات ها را بفرستد ولی اگر بعد از نماز صبح ،صلوات ها را بفرستد بهتر و حصول نتیجه قطعی تر است. https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

#تفسیر_سوره_فلق 🌱بحث روائى ● چند روايت حاكى از نزول ((معوذتين )) بعد از بيمار شدن پيامبر (ص) بر اثر سحر يك يهودى 🔹در الدر المنثور است كه عبد بن حميد، از زيد بن اسلم روايت كرده كه گفت : مردى يهودى رسول خدا (ص) را جادو كرد، و در نتيجه آن حضرت بيمار شد، جبرئيل بر او نازل گشته دو سوره معوذتين را آورد و گفت : مردى يهودى تو را سحر كرده و سحر مذكور در فلان چاه است ، رسول خدا (ص) على (ع) را فرستاد آن سحر را آوردند، دستور داد گره هاى آن را باز نموده ، براى هر گره يك آيه بخواند، على (ع ) هر گرهى را باز مى كرد يك آيه را مى خواند، به محضى كه گرهها باز و اين دو سوره تمام شد، رسول خدا (ص ) برخاست ، گويا پاى بندى از پايش باز شده باشد. 🔹مؤلف : و از كتاب ((طب الائمه )) نقل شده كه به سند خود از محمد بن سنان از مفضل از امام صادق (ع ) نظير اين معنا را روايت كرده . و در اين معنا روايات بسيارى از طرق اهل سنت با مختصر اختلافى وارد شده ، و در بسيارى از آنها آمده كه زبير و عمار را هم با على (ع ) فرستاد، و در آن كتاب رواياتى ديگر نيز از طرق ائمه اهل بيت (عليهم السلام ) نقل شده . و به اين دسته روايات اشكالى كرده اند، و آن اين است كه اين روايات با مصونيت رسول خدا (ص) از تاثير سحر نمى سازد، و چگونه سحر ساحران در آن جناب موثر مى شده با اينكه قرآن كريم مسحور شدن آن جناب را انكار نموده ، فرموده : ((و قال الظالمون ان تتبعون الا رجلا مسحورا انظر كيف ضربوا لك الامثال فضلوا فلا يستطيعون سبيلا)). ليكن اين اشكال وارد نيست ، براى اينكه منظور مشركين از اينكه آن جناب را مسحور بخوانند، اين بوده كه آن جناب بى عقل و ديوانه است ، آيه شريفه هم اين معنا را رد مى كند، و اما تاثير سحر در اينكه مرضى در بدن آن جناب پديد آيد، و يا اثر ديگرى نظير آن را داشته باشد، هيچ دليلى بر مصونيت آن جناب از چنين تاثيرى در دست نيست . 🔹و در مجمع البيان است كه : از رسول خدا (ص) روايت شده كه بسيار مى شد رسول خدا (ص) حسن و حسين را با اين دو سوره تعويذ مى كرد. 🔹و نيز در همان كتاب از عقبه بن عامر روايت شده كه گفت : رسول خدا (ص ) فرمود: آياتى بر من نازل شده كه نظيرش ‍ نازل نشده ، و آن دو سوره ((قل اعوذ)) است ، اين حديث را در صحيح آورده . 🔹مؤلف : در الدر المنثور اين حديث را به ترمذى و نسائى و غير آن دو نيز نسبت داده ، و نيز روايتى در اين معنا از كتاب ((اوسط)) طبرانى از ابن مسعود نقل كرده . و بعيد نيست كه مراد آن جناب از نازل نشدن مثل اين دو سوره اين باشد كه تنها اين دو سوره در مورد عوذه و حرز نازل شده ، و هيچ سوره اى ديگر اين خاصيت را ندارد. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 683 #روايت_نزول_معوذتين_بعد_از_بيمار_شدن_پيامبر_بر_اثر_سحر https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

#تفسیر_سوره_فلق 🌱● چند روايت درباره مراد از (فلق )و درباره آثار حسد 🔹و در الدر المنثور است كه ابن جرير، از ابو هريره از رسول خدا (ص ) روايت كرده كه فرمود: (فلق ) نام چاهى رو پوشيده است در جهنم . 🔹مؤلف : در معناى اين روايت روايات بسيارى ديگر هست كه در بعضى از آنها آمده : فلق نام درى است در جهنم كه وقتى باز شود جهنم افروخته گردد، اين روايت را عقبه بن عامر نقل كرده . و در بعضى از آنها آمده چاهى است در دوزخ كه وقتى بخواهند دوزخ را شعله ور سازند از آنجا شعله ور مى كنند، ناقل اين روايت عمرو بن عنبسه است . و از اين قبيل رواياتى ديگر. 🔹و در مجمع البيان مى گويد بعضى ها گفته اند: فلق چاهى در جهنم است كه اهل جهنم از شدت حرارت آن به دنبال پناهگاهى مى گردند، ناقل اين حديث سدى است . و ابو حمزه ثمالى و على بن ابراهيم هم آن را در تفسير خود آورده اند. 🔹و در تفسير قمى از پدرش از نوفلى از سكونى از امام صادق (ع ) روايت آورده كه فرموده : رسول خدا (ص ) فرمود: فقر با كفر فاصله چندانى ندارد، و حسد آن قدر موثر است كه گويى مى خواهد از قضا و قدر الهى هم جلو بزند. 🔹مؤلف : اين روايت به همين عبارت از انس از رسول خدا (ص) نقل شده . 🔹و در كتاب عيون به سند خود از سلطى از حضرت رضا از پدر بزرگوارش ، و آن جناب از آباى گرامش از رسول خدا (ص) روايت كرده اند كه فرمود: نزديك است كه حسد از قضا و قدر الهى سبقت بگيرد. (اين تعبير كنايه است از شدت تاثير حسد، نه اينكه مى تواند سبقت بگيرد، چون تاثير حسد هم خود از قضاء و قدر الهى است ). 🔹و در الدر المنثور است كه : ابن ابى شيبه از انس روايت كرده كه گفت : رسول خدا (ص ) فرمود: حسد حسنات آدمى را مى خورد، آنچنان كه آتش هيزم را. (لطفى كه در اين تشبيه بكار رفته از نظر خواننده مخفى نماند). 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 686 #چند_روايت_درباره_مراد_از_فلق_و_درباره_آثار_حسد https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

#تفسیر_سوره_همزه 🌱●بیان آیات سوره مبارکه همزه اين سوره تهديد شديدى است به كسانى كه عاشق جمع مالند، و مى خواهند با مال بيشتر خود بر سر و گردن مردم سوار شوند، و بر آنان كبريايى بفروشند، و به همين جهت از مردم عيب هايى مى گيرند كه عيب نيست و اين سوره در مكه نازل شده است . 🌱● تهديد شديد به گردآورندگان مال و ذكر اوصاف آنان كه (همزه)اند و (لمزه) و مال خود را مايه جاودانى مى پندارند و... 🌱وَيْلٌ لِّكلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ 🔹در مجمع البيان گفته : كلمه ((همزه )) به معناى كسى است كه بدون جهت بسيار به ديگران طعنه مى زند و عيب جويى و خرده گيريهايى مى كند كه در واقع عيب نيست . و اصل ماده ((همز)) به معناى شكستن است ، و كلمه ((لمز)) نيز به معناى عيب است پس ‍ ((همزه )) و ((لمزه )) هر دو به يك معنا است . 🔹ولى بعضى گفته اند: بين آن دو فرقى هست ، و آن اين است ((همزه )) به آن كسى گويند كه دنبال سر مردم عيب مى گويد و خرده مى گيرد، و اما ((لمزه )) كسى را گويند كه پيش روى طرف خرده مى گيرد - نقل از ليث . 🔹و بعضى گفته اند: همزه كسى را گويند كه همنشين خود را با سخنان زشت آزار دهد، و لمزه آن كسى است كه با چشم و سر عليه همنشين خود اشاره كند، و به اصطلاح فارسى تقليد او را در آورد. آنگاه مى گويد صيغه ((فعله )) براى مبالغه در صفتى بنا شده كه باعث مى شود فعل مناسب با آن صفت از صاحب آن صفت زياد سر بزند، و خلاصه فعل مذكور عادتش شده باشد، مثلا به مردى كه زياد زن مى گيرد، مى گويند، فلانى مردى ((نكحه )) است ، و به كسى كه زياد مى خندد، مى گويد فلانى ((ضحكه )) است ((همزه و لمزه )) هم از همين باب است . 🔹پس معناى آيه اين است كه : واى بر هر كسى كه بسيار مردم را عيب گويى و غيبت مى كند. البته اين دو كلمه به معانى ديگرى نيز تفسير شده ، و در نتيجه آيه را هم به معانى مختلفى معنا كرده اند. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 616 #تهديد_شديد_به_گردآورندگان_مال_و_ذكر_اوصاف_آنان https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

رهبر معظم انقلاب حفظه الله: اگر منکری دیدید تذکر زبانی بدهید اما نه با زبان گزنده 🌱لازم هم نیست سخنرانی کنید؛ یک کلمه بگویید این کار گناه است. https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

#تفسیر_سوره_همزه 🌱● رد پندار غلط انسانى كه خيال مى كند مال دنيا به او جاودانگى مى بخشد ((يحسب ان ماله اخلده )) - يعنى او خيال مى كند مالى كه براى روز مبادا جمع كرده زندگى جاودانه به او مى دهد، و از مردنش جلوگيرى مى نمايد، بنابر اين منظور از جمله ((اخلده )) كه صيغه ماضى است ، معناى مضارع - آينده - است ، به قرينه جمله ((يحسب )) كه آن نيز مضارع است . پس انسان نامبرده به خاطر اخلاد در ارض و چسبيدنش به زمين و زندگى مادى زمينى ، و فرو رفتنش در آرزوهاى دور و دراز، از مال دنيا به آن مقدارى كه حوائج ضرورى زندگى كوتاه دنيا و ايام گذراى آن را كفايت كند قانع نمى شود، بلكه هر قدر مالش زيادتر شود حرصش تا بى نهايت زيادتر مى گردد، پس از ظاهر حالش پيداست كه مى پندارد مال ، او را در دنيا جاودان مى سازد، و چون جاودانگى و بقاى خود را دوست مى دارد، تمام همش را صرف جمع مال و شمردن آن مى كند، و وقتى جمع شد و خود را بى نياز احساس كرد، شروع به ياغى گرى نموده ، بر ديگران تفوق و استعلا مى ورزد، همچنان كه در جاى ديگر فرمود: ((ان الانسان ليطغى ان راه استغنى ))، و اين استكبار و تعدى اثرى كه براى آدمى دارد همز و لمز است . 🔹از اينجا روشن مى گردد كه جمله ((يحسب ان ماله اخلده )) به منزله تعليل است براى جمله ((الذى جمع مالا و عدده ))، و مى فهماند اگر مال پشيز دنيا را جمع مى كند و مى شمارد، انگيزه و علتش پندار غلطى است كه دارد، و اين خطاى عمليش مستند به خطاى فكرى او است ، كه پنداشته مال او را جاودان مى سازد، 🔹و نيز جمله ((الذى جمع ...)) به منزله تعليل است براى جمله ((ويل لكل همزه لمزه ))، و مى فهماند علت اينكه ويل را نثار هر همزه و لمزه كرديم اين است كه او مال پشيز دنيا را جمع مى كند و مى شمارد. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 617 #رد_پندار_غلط_جاودانگی_بواسطه_مال_دنیا https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

#تصویری #المیزان #علامه_طباطبایی_ره 🌱مدت نگارش و روش تفسیر گران سنگ المیزان در بیان مرحوم حضرت علامه طباطبایی ره https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

آیت الله العظمی جوادی آملی: 🌱«بیان نورانی امام حسن مجتبی سلام الله علیه: اگر می‌خواهید سعادتمند شوید، این دو کار را انجام بدهید...» #صوتی https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t

#تفسیر_سوره_همزه 🌱بحث روائى 🌱● رواياتى درباره شأن نزول سوره همزه ، معناى ((همزه )) و ((لمزه )) و... مراد از((عمد ممدده )) 🔹در روح المعانى در ذيل آيه ((ويل لكل همزه لمزه )) گفته است اين سوره بنا به روايتى كه ابن ابى حاتم از طريق ابن اسحاق از عثمان بن عمر نقل كرده ، در شأن ابى بن خلف و بنا به روايتى كه سدى نقل كرده در شأن ابى بن عمر و ثقفى ، معروف به اخنس بن شريق نازل شده ، چون مردى هرزه دهن بود، بسيار غيبت مردم را مى كرد، و به آنان تهمت مى زد و بنا بر آنچه ابن اسحاق نقل كرده اميه بن خلف جمحى نسبت به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) همز و لمز مى كرد، و بنا بر آنچه ابن جرير و غير او از مجاهد نقل كرده اند، در باره جميل بن عامر و بنابر آنچه ديگران گفته اند در شأن وليد بن مغيره و بدگوئيش نسبت به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) و سعى در تنقيص آن جناب نازل شده ، و بنابر قولى ديگر در شاءن عاص بن وائل نازل شده است . 🔹مؤلف : روح المعانى سپس گفته : ممكن است در باره همه نامبردگان نازل شده باشد. ولى به نظر ما بعيد نيست كه راويان احاديث نامبرده ، هر يك به سليقه خود سوره را بر يكى از نامبردگان تطبيق كرده اند، و از اينگونه تطبيق ها در رواياتشان نزول بسيار است . 🔹و در تفسير قمى در معناى كلمه ((لمزه )) آمده كه اين كلمه به كسى اطلاق مى شود كه با سر و گردن خود ژست مى گيرد، و چون فقيرى و يا سائلى را ببيند ناراحت مى شود. و در معناى جمله ((الذى جمع مالا و عدده )) آمده : يعنى مى شمارد و سر جايش مى گذارد. 🔹و در همان تفسير در ذيل آيه ((التى تطلع على الافئده )) آمده كه بر دلها شعله مى زند، و ابوذر غفارى (ره ) فرموده : به متكبرين دو چيز را بشارت دهيد، يكى اينكه به سينه هايشان داغ بگذارند و ديگر اينكه پشتشان را بر زمين بكشند. و در ذيل آيه ((انها عليهم موصده )) آمده كه آتش دوزخ همه اهل دوزخ را فرا مى گيرد ((فى عمد ممدده ))، يعنى وقتى كنده و زنجيرها بر آنان استوار مى گردد به خدا سوگند كه پوستشان را مى خورد. 🔹و در مجمع البيان است كه عياشى به سند خود از محمد بن نعمان احول از حمران بن اعين از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: كفار و مشركين در قيامت اهل توحيد را كه به خاطر گناهان در آتش شده اند سرزنش مى كنند، كه امروز نمى بينيم كه توحيد شما دردى از شما دوا كرده باشد، چون مى بينيم خدا فرقى ميان ما و شما نگذاشت ، در اين هنگام خداى تعالى براى اهل توحيد غيرت به خرج مى دهد و به ملائكه دستور مى دهد اهل توحيد را شفاعت كنيد، آنان هر كس را كه خدا خواسته باشد شفاعت مى كنند، سپس به انبيا دستور مى دهد شفاعت كنيد، آنان هم هر كسى را كه خدا خواسته باشد شفاعت مى كنند، سپس به مومنين دستور مى دهد شفاعت كنيد، مومنين نيز هر كس را كه خدا خواسته باشد شفاعت مى كنند، آنگاه خداى تعالى مى فرمايد: من از همه اينان مهربانترم ، به رحمت من از آتش خارج شويد، و همه چون مور و ملخ بيرون مى آيند. آنگاه امام باقر (عليه السلام ) فرمود: سپس عمد كشيده مى شود و راه نجات را برويشان مى بندد و به خدا سوگند كه خلود از اينجا شروع مى شود. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 620 #رواياتى_درباره_شأن_نزول_سوره_و_معناى_همزه_و_لمزه https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t