قال رسول الله صلّی الله علیه وآله:
حُسَین مِنِّی وَ اَنَا مِنهُ ؛ اَحَبَّ اللهُ مَن اَحَبَّ حُسَیناً.
●●●
پیامبراکرم(ص):
حسین (ع) از من است و من از حسینم.خداوند دوستدار کسی است که حسین(ع) را دوست بدارد.
بحارالانوار،ج ۳۷، ص۷۴
رسول الله صلّي الله عليه و آله :
مَن مَنَّ اللهُ عَلَيهِ بِمَعرِفَةِ أهلِ بَيتِی وَ وَلاَيَتِهِم فَقَد جَمَعَ اللهُ لَهُ الخَيرَ كُلَّهُ.
●●●
پيامبر اکرم (ص) :
کسی که خداوند با اعطای شناخت نسبت به اهل بيت من و ولايت ايشان بر او منّت نهاده ، [ درحقیقت ] تمام خير را برایش گرد آورده است.
بحارالانوار، ج ۲۷،ص۸۸
قَالَ الحُسَينُ عَلَيهِ السَّلاَمُ ـ فِی قَولِ اللهِ عَزَّوجَلَّ : «قُل لاَ أسأَلُكُم عَلَيهِ أجراً إلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربَى» ـ :
إنَّ القَرَابَةَ الَّتِی أمَرَ اللهُ بِصِلَتِهَا وَ عَظَّمَ حَقَّهَا وَ جَعَلَ الخَيرَ فِيهَا قَرَابَتُنَا أهلَ البَيتِ الَّذِينَ أوجَبَ حَقَّنَا عَلَى كُلِّ مُسلِمِِ.
●●●
امام حسين (ع) ـ درباره آيه شريفه : « بگو من [ دربرابر رسالتم ] از شما مزدى نمى خواهم مگر دوست داشتن خويشاوندانم : سوره شوری آیه ۲۳» ـ فرمود:
منظور از آن خويشاوندى كه خداوند به صله و نیکویی به آن فرمان داده و حقّش را بزرگ دانسته و خير و خوبى را در آن قرار داده، خويشاوندى ما اهل بيت است ؛ ما اهل بیتی كه خداوند حقّ ما را بر هر مسلمانى واجب ساخته است.
بحارالانوار،ج۲۳،ص۲۵۱
قال الحسين عليه السلام:
نَحنُ الَّذِینَ عِندَنَا عِلمُ الکِتَابِ وَ بَیَانُ مَا فِیهِ وَ لَیسَ عِندَ اَحَدِِ مِن خَلقِهِ مَا عِندَنَا لِاَنَّا اَهلُ سِرِّاللِه.
●●●
امام حسین (ع):
ما [ اهل بیت ] کسانی هستیم که علم قرآن و شرح و بیان آنچه در آن است نزد ماست و آنچه که نزد ماست نزد هیچ یک از آفریدگان خدا نیست؛ زیرا ما برای [ دریافت و حفظ ] اسرارالهی صلاحیّت داریم.
بحارالانوار،ج۴۴،ص۱۸۴
عَن حَبِیبِ بنِ مُظَاهِرِِ الاَسَدِیِّ اَنَّهُ قَالَ لِلحُسَینِ بنِ عَلِیِّ بنِ اَبِی طَالِبِِ عَلَیهِ السَّلاَمُ اَیَّ شَیءِِ کُنتُم قَبلَ اَن یَخلُقَ اللهُ عَزّوَجَلَّ آدَمَ عَلَیهِ السَّلاَمُ ؟
قَالَ : کُنَّا اَشبَاحَ نُورِِ نَدُورُ حَولَ عَرشِ الرَّحمَنِ فَنُعلِّمُ المَلائِکَهَ اَلتَّسبِیحَ وَ اَلتَّهلِیلَ وَ اَلتَّحمِیدَ.
●●●
از حبیب بن مظاهر اسدی روایت شده که او به امام حسین علیه السلام عرض نمود :
قبل از آن که خداوند آدم (ع) را خلق کند شما چه بودید؟
آن حضرت فرمود: ما شبح هایی از نور بودیم که گرد عرش الهی طواف می کردیم و به ملائکه درس تسبیح و توحید و ستایش خدا می آموختیم.
علل الشرایع، ج۱، ص۲۳