اینکه ما در انجام کارها به فرزندمون اعتماد نمیکنیم
و به فرزندمون میگیم تو بچهای!!!
اینه که وقتی فرزندمون خطایی میکنه
براش توضیح ندیم که این رفتار اشتباه هست
و بزرگترین اشتباه این هست که...
توی جمع وقتی خطایی میکنه
بگیم بچست
شما متوجه نیستید که فرزندتون از درون خورد میشه
احساس کوچیک بودن میکنه
این احساس همیشه همراهشه که،
من کوچیکم، بچهام و کاری از من ساخته نیست..
مادرش، پدرش میگه:
نه حق نداره روزه بگیره
بچست!!!
بچم اذیت میشه، توانایی روزه گرفتن و نداره!
اینجا پدر و مادر در برابر خدا،
میشن دایه ی مهربون تر از مادر...😏
همون موقعی که خدا به فرزندِ تو اعتماد کرد و خلقش کرد،
خدا برای فرزندِ تو شخصیت قائل شد
اما تو یِ پدر و مادر،
داری از بچت یه آدم بیشخصیت و بیخاصیت میسازی!
این بنده منه، اگر تکلیفی رو بهش دادم
چون میدونم ظرفیتش بیش از این حرفهاست