وقتی میمیریم، ما را به اسم صدا نمیکنند و درباره ما میگویند: جسد کجاست ؟ و بعد از غسل دادن میگویند :جنازه کجاست ؟ وبعد از خاک سپاری میگویند: قبر میت کجاست ؟ همه لقب ها و پست هایی که در دنیا داشتیم بعد از مرگ فراموش ميشه مدير ، مهندس ، مسؤول ، دکتر، بازرس... پس فروتن و متواضع باشیم...نه مغرور و متكبر... پس به چی مینازید؟؟؟؟؟!!!!!!! عارفی گفت : آنچه ازسر گذشت ؛ شد سرگذشت!!! حیف بی دقت گذشت؛ اما گذشت!!! تاکه خواستیم یک «دوروزی» فکرکنیم!!!!!!! بردرخانه نوشتند؛ درگذشت..

*‌مزن زخم زبان جبران ندارد😔* *دلی چون بشکند درمان ندارد💔* *خدا باشد همیشه شاهد ما☝️* *ز اعمال همه دانا و بینا☺️* *دلم خون است از این نامردمی ها😞* *از این نیش و زبان گژدمی ها🥺* *از این دید سِیه بیدادُ بیداد😭* *ز حرف ناکسان فریادُ فریاد😩* *مکن جانم قضاوت بنده ای را*🙃 *مکن گریان لب پر خنده ای را🥹* *خداوندا شدم بیتاب خسته🤒* *کسی زخم مرا مرهم نبسته❤‍🩹* *از این نامردمی و کینه و قهر🤨* *از این گفتار های تلخ چون زهر😖* *خدایا رنجیده خاطر گشته ام من🔮* *به مرگ خویش حاضر گشته ام من⚰️* *زبان نقش تبر دارد عزیزان🪓* *به عمق جان اثر دارد عزیزان❤‍🔥* *نگه داریم زبان و فکر خود را🫠* *نگویم ما به زشتی ذکر خود را😠* *مکن غیبت مزن تهمت عزیزم☺️* *شوی شایسته جنت عزیزم*🥰 *چشیدم غم و دردی زین گمان ها☹️* *چنان دردی که ترس آرد به جانها🤕* *چه گویم من از این رسم و زمانه🤔* *از این نا آشنای بی نشانه🫤* *هوای دل چنان افسرده گشته😓* *بسان غنچه ای پژمرده گشته🥀* *بنی آدم اگر اعضای هم بود🫂* *میان ما کدورت ها چه کم بود👥* *یکی باید بیاید بین مردم🚶‍♀️* *که باشد اهل احساس و ترحم😘* *یکی که آشنای زخم و درد است💘* *چو دل خسته از این گفتار سرد است💞* *هزاران درد دارد در دل خویش🔐* *دل افسرده و خون گشته و ریش🖤* *چنان دردی که درمانش محال است👩‍⚕️* *که خورشید وجودش در زوال است😧* *خدایا این من افسرده جانم😯* *غریب و بی نوا و بی نشانم👣* *صبوری ده مرا صبرم سر آمد🤲* *نفس از سینه و جانم بر آمد😮* *بیا زین خسته دستی گیر یا رب🫴* *که ازین زخم زبان سیرم یا رب 😪* *من از خاکم خدایا خاکی ام کن🪦* *صبوری را نشان پاکی ام کن😇*

. عزیزان🫶 به درد هم اگر خوردیم قشنگ است🍃 به شانه بار هم بُردیم قشنگ است در این دنیا که پایانش به مرگ است🍃 برای هم اگر مُردیم قشنگ است..