🔴 چرا ایران سر امارات «داد» زد
🔻اعتراض شدید و غلیظ ایران به اقدام اماراتی‌ها در علنی کردن روابط خود با رژیم صهیونیستی برای بسیاری در کشور غیرقابل باور بود، اما آنهایی که سیاست را می‌دانند و می‌فهمند که این موضع‌گیری بسیار به‌جا، درست و از موقعیت مناسب صورت گرفته است. سطوح واکنشی ایران به تصمیم مقامات اماراتی در دو سطح سیاسی و نظامی قابل تفسیر است و این مشخص است که کشوری با حجم امارات (جمعیت، مساحت، عمق راهبردی و ساختار قدرت) در برابر کشوری در قامت ایران با این شکل از واکنش جز احضار سفیر و چند انتقاد رسانه‌ای کاری نمی‌تواند صورت دهد. عمر رژیم صهیونیستی به مراتب از عمر امارات متحده عربی بیشتر است و به اعتراف برخی از مقامات تل‌آویو روابط دو طرف از 10 سال پیش از استقلال این شیخ‌نشین برقرار بوده است.
🔻ایران یک تجربه‌ای شگرف از روابط جمهوری گرجستان و جمهوری باکو با رژیم صهیونیستی دارد که از این تجربه اینجا به خوبی استفاده کرد. صهیونیست‌ها با حضور سیاسی و سپس امنیتی و در نهایت نظامی در این دو منطقه در قفقاز، آن را به محیطی برای اقدام نظامی علیه ایران تبدیل کردند که توانمندی ایجاد شده در گرجستان در حمله روس‌ها به این کشور با گرای دقیقی که نهادهای امنیتی ایران به مقامات مسکو دادند برای همیشه نابود شد و در جمهوی باکو هم پس از انهدام پهپاد رژیم صهیونیستی در آسمان کشورمان که از منطقه نخجوان بلند شده بود، سران باکو وقتی واکنش غیرقابل باور و بی‌سابقه ایران را دیدند، ماست‌ها را کیسه کرده و حضور نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی در مرزهای شمال غربی کشورمان به صورت محسوسی کم و به شکل بسیار مخفیانه‌ای درآمد.
🔻ایرانی‌ها دوست ندارند که این اتفاق در مرزهای جنوبی و در تنگه هرمز هم روی دهد، به همین دلیل پیش از آنکه امارات و رژیم صهیونیستی بخواهند از مرحله سفارتخانه به مرحله روابط پادگانی برسند، بسیار محکم و کوبنده با آنها برخورد کرده و خطوط قرمز را از هم‌اکنون تعیین کردند تا خدایی ناکرده فرداروز اتفاقی ناخوشایند روی ندهد که ایران بخواهد دستش روی همسایه کوچک‌ترش که اقتصادی شکننده و شیشه‌ای دارد، بلند شود. این یک سمت ماجرا است که باید به آن دقت کرد، اماراتی‌ها باید حواسشان باشد که در رابطه با رژیم صهیونیستی از مرحله سیاسی و دیپلماتیک و نهایت اقتصادی فراتر نروند چرا که اگر ایران حساس شود، چیزی ببیند و متوجه شود، برخورد حتمی خواهد بود.
🔻دیگر آنکه، ایران این سطح از هشدار را به طرف اماراتی داد تا دیگران هم به خوبی بشنوند و نیاز نباشد که همین موضع را برای دیگر سران وابسته و بی‌اختیار این منطقه تکرار کند. در واقع، ایران باصدای فریاد زد تا در آینده کسی نگوید که من حواسم نبود، نشنیدم... ایران یک بار در مورد طرف عمانی این مساله را به صورت یک دلخوری دیپلماتیک و خارج کردن این کشور از میانجی‌گری در حوزه دیپلماتیک میان ایران و دیگر طرف‌ها نشان داده بود. دلخوری ایران به اندازه‌ای برای طرف عمانی هزینه‌زا بود که سفرهای پیاپی و مرتب یوسف بن علوی و حضور چند روزه‌اش در تهران هم نتوانست گرهی از این موضوع بگشاید، چرا که این مساله با امنیت ملی ایران مرتبط بود.
🔻حالا مساله طرف اماراتی است! رژیم صهیونیستی سال‌های بسیاری است که در دبی از شهروندان ایرانی جاسوسی می‌کند و این دولت-شهر به منطقه‌ای برای اقدام علیه امنیت ملی ایران تبدیل شده و گروهی در همین شهر به خدمت رژیم صهیونیستی درآمده و به کشور خود خیانت کرده‌اند. حالا اگر این روابط رسمی شود، برای ایران چاره‌ای نمی‌ماند جز آنکه در اولویت‌های اقتصادی خود تجدیدنظر کند. رفتارهای گذشته بن زاید در طول یک دهه گذشته هم نشان داده که او به هیچ عنوان فردی قابل اعتماد نیست و فقط وقتی اطاعت می‌کند که تحت فشار باشد! این فشار در طول 18 ماه گذشته به شکل‌های مختلف علیه طرف اماراتی اعمال شده و می‌تواند در هر شرایط دیگری هم اعمال گردد.
🔻مصر تا پیش از برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی برای خود ابهتی در میان کشورهای عربی و جهان اسلام داشت، اما پس از توافق صلح جایگاه مصر به شکل عجیبی سقوط کرد و امروز مصری‌ها چنان در لاک دفاعی فرو رفته‌اند که حتی برای دفاع از منافع ملی خود در لیبی هم دست به عصا حرکت می‌کنند. شما این را داشته باشید که تلاش اماراتی‌ها برای اصلاح چهره خود در جهان اسلام باوجود هزینه‌های هنگفت عملا نابود شد. آنچه قابل ذکر است، سطح برخورد ایران با با اماراتی‌ها از طرف یک ابرقدرت منطقه‌ای بود. برای طرف اماراتی اصلا قابل باور نبود که ایران به این شکل واکنش نشان دهد و «داد» بزند؛ حالا طحنون بن زاید دوباره با جت اختصاصی برای توضیحات بیشتر در تهران خواهد بود...این عماریون
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
🌀◁ زمانی که هابیل به دست قابیل کشته شد، عزاداری و سوگواری در میان انسانها وجود داشته است؛ با این حـال، نـحوه عزاداری و معیارهای مرثیه سرایی و سوگواری با توجه به فرهنگ هر ملتی، شکلی خاص دارد. سنت عزاداری نیز در میان اهل بیت وجود داشته است و آنان هرگاه عزیزی را از دست میدادند، اقامه مـاتم مـیکردند.
─═༅💬1⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
●◁بی شک شهادت امام حسین، بزرگ ترین مصیبتی است که بر جهان تشیع وارد شده است. امامان معصوم نیز نه تنها در ماه محرم بلکه در هر فرصتی که مهیا می شد به اقامه سوگواری بر آن حضرت، می پرداختند؛ با این حال، متاسفانه، سنت عزاداری و سوگواری بر سالار شهیدان، در طول تاریخ، دچار تحریف و دگرگونی بسیاری شده است تا جایی که به نظر می رسد انجام برخی از اعمال به عنوان عزاداری، نه تنها ثوابی ندارد، بلکه موجب بدبینی دشمنان اسلام شده و دست مایه ای برای زیر سوال بردن ارزش های والای عاشورا گردیده است
─═༅💬2⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
📖◁روایات و مستندات تاریخی حکایت از آن دارد که سوگواری بر امام حسین در سنت معصومین آداب ویژه ای داشته است از جمله: ترک زینت، لباس سیاه پوشیدن، برپایی مجالس عزاداری و ایراد خطبه در آن ها، نوحه خوانی، و از مهم ترین اهدافی که امامان معصوم از سوگواری بر سالار شهیدان داشته اند می توان به مواردی چون: حفظ دستاوردهای نهضت عاشورا و آگاه شدن مردم از حقیقت دین حنیف، اشاره کرد.
─═༅💬3⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
✍◁ ام سلمه گوید:یکی از روزها حضرت رسول نشسته بودند و حسین نیز در دامن او بودند، در این هنگام، ناگهان چـشمانش پر از اشـک شـد، عرض کردم یا رسول الله تو را گریان مشاهده می کـنم. فـرمود:«جبرئیل نزد من آمد و مرا نسبت به حسین تسلیت گفت و به من اطلاع داد که گروهی از امت من او را خواهند کـشت، خـداوند آنـان را از شفاعت من محروم گرداند.
📖مفید، ١٤١٣: ج٢، ص١٢٩
─═༅💬4⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
🌗◁ سوگواری و عزاداری ائمه اطهار بر امام حسین، دارای آداب ویژهای بوده است،
🌀◁(1)#ترک زینت
●کنار گذاشتن زینت در سوگواریها، امری است کـه از گـذشته در مـیان مردم، مرسوم بوده است. صاحبان عزا برای نشان دادن غم و اندوه خود، زینـت را تـرک میکردند. امامان معصوم این رسم را تأیید و به آن عمل مینمودند. امام صادق درباره سوگواری زنان بنی هاشم بر امـام حـسین فرمودند:در سوگ سیدالشهدا، هیچ زن هاشمیه ای به چشمانش سرمه نزد و به موهایش حـنا نـمالید تا این که عبیدالله بن زیاد کشته شد.
📖مـجلسی، ١٤٠٣: ج ٤٥، ص ٣٨٦
─═༅💬5⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
🌀◁(2)لباس #سیاه پوشیدن
☄تقریبا در همه جای عـالم از دیربـاز لباس سیاه، نشانه ماتم و عزا بوده است. پیامبر (ص)و اهل بیت نیز به هنگام مـصیبت، سیاهپوش میشدند و دیگران را نیز بـه این کـار سفارش مـیکردند. هنگام بـازگشت اهل بیت به مدینه، یکی از شـاعران پیشـاپیش به مدینه رفت و خبر شهادت امام حسین را در قالب اشعاری به مردم اطـلاع داد. بـنا به گفته ابی مخنف، زنی در مـدینه باقی نماند، جز آنـکه از خـانه بیرون رفت و مردمان سیاه پوشـیدند و فـریاد گریه و ناله سردادند
📖ازدی کوفی، ١٤١٩: ج١، ص٥٠٣
─═༅💬6⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
🌀◁(3)#ترک کسب و کار
●یکی از سنت های رایج در سـیره ائمـه معصومین ترک کسب و کار در وفـات شـخصیت های بزرگ مذهبی و عـلمی بـه ویژه امامان بوده است: امـام بـاقر درباره روز عاشورا فرمودند:اگر توانستی در پی برآوردن حاجتی نروی، نرو؛ چرا که روز عاشورا، روز شومی اسـت و حـاجتی در آن، برآورده نمیشود و اگر هم برآورده شـود بـرکتی ندارد و پیشـرفتی نـمیبینی. همچنین در این روز برای خانه ات چیزی را ذخـیره نکن؛ چراکه هر کس در روز عاشورا برای خانه اش چیزی بیندوزد در اندوخته اش برکتی نخواهد بود و در خانواده اش نـیز بـرکتی نخواهد دید
📖ابن قولویه، ١٣٥٦: ص١٧٤؛ مجلسی، ١٤٠٣: ج١٠١، ص٢٩٠
─═༅💬7⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
🌀◁(4)#برپایی مجالس #عزاداری
☄ائمه همواره با گفتار و رفتار خود بر عزاداری سیدالشهدا، به ویژه در اول محرم، تأکید میکردند. امام رضا فرمودند:مـحرم، ماهی است که اهل جاهلیت در گذشته، تجاوز و جنگ را در آن حرام میدانستند و آن را محترم میشمردند؛ ولی این امت، حرمت ماه خود را و حرمت ماه پیامبر خود را نگاه نداشتند. در این ماه، فرزندان او را کشتند و خانواده او را به اسارت بردند.
📖صـدوق، ١٣٧٨، ج١: ص٢٩٩؛ مجلسی، ١٤٠٣، ج٤: ص٢٨٥
─═༅💬8⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
🌀◁(5)#ایراد خـطبه در #مـجالس سـوگواری
●یکی از سنت های رایج در مجالس عزاداری امام حسین ایراد خطبه است. هر انقلابی برای به ثمر نـشستن، نـیازمند دو چیز است: یکی خون و دیگری پیام. خون را سیدالشهدا و یاران باوفایش در روز عاشورا تقدیم کردند؛ امـا اهمیت قـیام عاشورا و تأثیری که در احیای ارزشهای اسلامی دارد، وظیفه خطیری است که بر عهده معصومین قرار دارد. یکـی از مـهم تـرین راهکارهای معصومین برای ابلاغ پیام عاشورا، ایراد خطبه در مجالس عزای حسینی است.
─═༅💬9⃣💬༅═─
─┅═༅🍃🌗🍃༅═┅─
🌀◁(6)#نوحه خوانی
●یکی از شیوه های مرسوم نزد امامان شیعه در بـرگزاری عـزاداری بر امام حسین و زنده نگه داشـتن یاد و خـاطره قیام عـاشورا، نـوحه خـوانی است. نوحه خوانی و بـیان مصیبت که بیشتر با خواندن اشعار همراه است، روش بسیار خوبی در سوگواری است. در عصر ائمه اطـهار عـزاداریها، به ویژه عزاداری امام حسین بیشتر در قـالب شـعر بـود و شـاعران شـیعه، مرثیه میخواندند. بـرخی از افـراد که شاعر نبودند، اشعار شاعران بزرگ را میخواندند و به آنها «منشد» میگفتند که معادل «مداح» امروزی بـود. از جـمله این افـراد میتوان از ابوهارون مکفوف، عبدالله بن غالب، جـعفر بـن عـفان و ابـوعماره مـنشد نـام برد .
📖ابن قولویه، ١٣٥٦: ١٠٥
─═༅💬🔟💬༅═─