🔴علی دایی موقعی که جنگ اوکراین شروع شد خیلی از جنگ بدش میومد و اعلام انزجار میکرد، ولی الان که چند هزار از مردم #غزه کشته شدن فعلا انزجارش نیومده! البته شما بنویسید: جنگ غزه مثل جنگ اوکراین براش آب و نون نداره.

. ♻️ فرماندهان فرهنگی در لباس غیرفرهنگی، چرا؟! 🔰 حمید رسایی: این تصویر، عجیب است. علی‌رغم اینکه تا امروز بارها لباس فارغ التحصیلی دانشگاه‌ها را دیده بودم اما هیچ‌وقت دنبال تاریخچه آن نبودم. شاید دلیلش این بود که اکثر اوقات این لباس را در تن دانشجویان خارجی می‌دیدم و حساسیتی نداشتم اما این قاب یک علامت سؤال ایجاد کرد. چهره‌هایی که در این قاب برای تجلیل از رهبر یک جنبش شیعی اسلامی در آفریقا دور هم جمع شده‌اند، هر کدام در حوزه فرهنگ کشورمان یا از جهت علمی و یا اجرایی، لباس و درجه فرماندهی به تن دارند. آقای حداد عادل، چهره‌ای فرهنگی و رییس فرهنگستان‌ زبان فارسی و مؤلف کتاب برهنگی فرهنگی و فرهنگ برهنگی است، آقای اسماعیلی، سکان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به دست دارد و آقای خسرو‌پناه، مدتی است که بر کرسی دبیری شورای عالی انقلاب فرهنگی تکیه زده اما سوگمندانه، جملگی در لباسی هستند که پیشینه آن با فرهنگ کشور ما هیچ نسبت و ارتباطی ندارد! اگر تاریخچه این لباس را بررسی کنید به این اطلاعات می‌رسید: ۱. دانشگاه‌های غربی این لباس را از لباس دانشمند شهیر ایرانی، ابن سینا اقتباس کرده‌اند و به احترام او در فارغ التحصیلی آن را به تن می‌کنند. ۲. این لباس مخصوص دانشگاه‌های اروپا و آمریکاست و ارتباطی به ابن سینا ندارد. هر کدام از این گزینه‌ها که درست باشد، استفاده از این لباس توسط عزیزانی که در این قاب گرد هم آمده‌اند و قاعدتا باید مدافع فرهنگ ایرانی و اسلامی کشورمان باشند، قابل نقد است. اگر واقعا غربی‌ها به احترام ردای بلند ابن‌سینا و دستاری که روی سرش می‌بسته، این ردای بلند و کلاه مخصوص با زنگوله‌ای که به آن آویزان است را درست کرده‌اند، چرا ما باید از آنها تقلید کنیم؟ چرا در جشن فارغ التحصیلی همان لباس ابن سینا را به تن نکنیم؟ اگر هم که این لباس ربطی به ردای ابن‌سینا و دستار روی سرش ندارد و لباس دانشگاه‌های اروپا و آمریکاست که باز هم چرا ما باید از آنها تقلید کنیم و برای فارغ التحصیلی این لباس را به تن کنیم؟ آن هم توسط فرماندهان عالی حوزه فرهنگی کشور! آیا نباید این غلط فرهنگی را اصلاح کرد؟! https://eitaa.com/joinchat/2102525986Cbab1324731

چ

این پرفسور نیز استاد معماری و شهرسازی دانشگاه تهران هستند و کارشناس و متخصص امر تشریف دارند و از این جهت که ما سیاستمدارها تخصص مسکن نداریم، حق اظهار نظر درباره مسکن نداریم و ایشان که استاد دانشگاه‌اند باید برای مسکن‌سازی نسخه بپیچند و ما هم به نظر متخصصان احترام بگذاریم و خانه ۱۵ متری برای ملت بسازیم. از آنجائیکه منطق پشتِ تخصص ایشان مهم است و اصلا بحث متراژ ۱۵ یا ۲۵ متر نیست، میتوان به متراژهای بسیار کوچکتر هم فکر کرد و شهری ایده‌آل طراحی کرد که یک قسمت فوقانی داشته باشد که در آن، سرمایه داران با ویلاهای چند هزار متری زندگی کنند و جنوب شهر را برای مستضعفان به صورت کاملا علمی بازسازی کرد؛ به نحوی که برای هر فرد، درست به اندازه یک قبر، مسکن درست کنیم تا شب‌ها آسوده در آن آرام گیرد و در این الگوی مدرن، تحرک ملت هم کمتر است و لذا کمتر می‌خورند و بجای اینهمه خوردن و در مستراح خالی کردن و هزینه‌های اضافی فاضلاب و تصفیه و... می‌توانیم غذای صرفه‌جویی شده را صادر و برای مملکت ارزآوری کنیم و اقتصادی‌تر آن است که همین مسکن، مسکن ابدی افراد هم باشد و بجای هزینه آمبولانس و کفن و دفن و تخصیص قبر در بهشت زهرا، افراد در همان‌جا که زندگی می‌کنند دفن هم بشوند و در این الگوی مسکن‌سازی، درب اتاق خانه ملت، سنگ قبر آینده‌شان هم هست و رویش می‌توانند خودشان نقاشی دلخواه را بکشند و در هزینه سنگ قبر هم صرفه‌جویی شود و آدرس پستی‌شان، آدرس مزارشان هم باشد و این هم یک صرفه‌جویی است و از محل این صرفه‌جویی‌ها، می‌توان همه آب خلیج فارس را شیرین کرد و به وسط کشور منتقل و کویر لوت را آباد کرد‌... @syjebraily

از اینجا بود که داریوش مهرجویی رفت تو لیست پروژه ناامن سازی کشور و در واقع خودش را به کشتن داد... گرچه نقشه قتل فجیع داریوش مهرجویی و همسرش دیشب اجرایی شد... لاکن نقطه عطف آن همین اعتراض به مدیران ارشاد دولت ( هسن روانی ) بود... اگه بهتون گفتن رد پای افغانی ها یا حتی دزدان نوامیس تو قتل داریوش مهرجویی و همسرش دیده شده... بدانید در حال انحراف افکار شما از روی بدیعیات ملموس هستند... منافقین و اصلاح‌طلب ها چون از صهیونیست‌ها دستور می‌گیرند ، قادرند مردم را کشته و تکه تکه کنند و یا بسوزانند و یا تو اسید ذوب کنند و یا هر کاری که یک شقی می‌تواند انجام دهد را براحتی انجام دهند... کار منافقین است ، از طریق یاران اصلاح‌طلب خود در ایران برو برگرد هم نداره...

آیت الله مجتهدی تهرانی: دیدید بعضی ها می خواهند دو رکعت نماز صبح بخوانند انگار یک کوه پشتشان افتاده گناه زیاد سنگینی می آورد هرچه آن ها را صدا می کنید مثل اینکه یک بختک روی آن ها افتاده است این ها همه بر اثر گناهان زیاد است

⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹خواندنی تر از خواندنی ها. بخوانید!!! گزارش نه ‌چندان سرّی از ستاد جنگ اسرائیل (یادداشت روز)   ۱) ده روز از آغاز عملیات طوفان‌الاقصی می‌گذرد. اسرائیل در حالی که ضربه اول و تعیین‌کننده را خورده، ده روز است خود را به در و دیوار می‌زند تا بازدارندگی نابود شده را احیا کند. اما ارتکاب بی‌سابقه‌ترین جنایات جنگی، نتوانسته گرهی از کار این رژیم بگشاید. تل‌آویو، حیفا و دیگر مناطق صهیونیست‌نشین همچنان با شلیک موشک‌ها و راکت‌های مقاومت فلسطین تهدید می‌شود. پس از ده روز رجزخوانی دولت نتانیاهو، و در حالی که گفته می‌شود حجم بمب‌های ریخته شده روی غزه ۳۶۰ کیلومتر مربعی، معادل قدرت تخریب یک چهارم بمب اتمی است، ارتش اسرائیل نتوانسته برای ‌اشغال این منطقه،؛ قدم از قدم بردارد. جبهه‌های شمالی فلسطین ‌اشغالی هم لحظه ممکن است به روی ارتش سردرگم اسرائیل گشوده شود. ۲) چشم‌انداز جنگ چیست؟ رژیم صهیونیستی به وزنه‌برداری ناآماده، با بدنی سرد شبیه است. وزنه‌برداری که نتواند وزنه سنگین را بلند کند، اگر مهارت داشته باشد، همان ابتدای کار، وزنه را رها می‌کند و خود را نجات می‌دهد. و اگر ناشی باشد، ممکن است وزنه را حتی مقداری هم از زمین بلند کند. اما هنگامی می‌فهمد نمی‌توانسته، که کار از کار گذشته و گردن و کتف و کمرش در اثر آوار شدن وزنه شکسته است! عملیات زمینی، با چند چالش بزرگ مواجه است: روحیه درهم شکسته ارتش و سیاستمداران در اثر «طوفان‌الاقصی»، سابقه تاریخی و تلخ ماجرا، و سوم، شخص نتانیاهو. صهیونیست‌ها در نبرد اخیر، بیش از۱۵۰۰ کشته و ۳۷۱۵ مجروح برجا گذاشتند و تصویر بازدارندگی اسرائیل در هم شکست. مسئله لاینحل، نه فقط برای افکار عمومی اسرائیل، بلکه برای سران آن این است که با وجود رصد اطلاعاتی چند لایه، چرا غافلگیر شده‌اند و از کجا معلوم با ضربه‌ای بزرگ‌تر در جنوب یا شمال مواجه نشوند؟ روزنامه ‌هاآرتص به نقل از فرمانده لشکر ۹۸ خاطر نشان می‌کند: «ضربه بسیار شدیدی خوردیم و با سؤالات بسیار دشواری در مورد نحوه مواجهه با این رویداد مواجه هستیم». ۳) به گزارش نشریه پولیتیکو: «غرور تکنولوژیک اسرائیل پیش پای رزمندگان حماس شکست. قرار نبود چنین حمله‌ای امکان‌‌پذیر باشد؛ یک حمله گسترده و مرگبار از سوی منطقه‌‌ای با اینترنت نسل دوم، به دولتی با اینترنت نسل پنجم. دیوار امنیتی یک میلیارد دلاری شکسته شد. رگبار موشک به سامانه دفاع موشکی گنبد آهنین نفوذ کرد و ثابت شد که سیستم نظارتی به شکل مرگباری ناکافی است». اسرائیل این بار به بدترین شکل ممکن غافلگیر شد، اما اولین‌بار نبود. کرانه باختری، بیت‌المقدس، تل‌آویو، دره اردن و... طی یک سال گذشته بارها شاهد عملیات جوانان مقاومت بوده‌اند، بی‌آن که مورد رصد شاباک، شین بث یا اطلاعات ارتش قرار گرفته باشند. در همین یک هفته شروع نبرد در غزه، ۵۵ فلسطینی در کرانه باختری به شهادت رسیده‌اند که نشان می‌دهد آن منطقه هم آماده انفجار است. هرچه زمان جلوتر می‌شود بر شمار و شتاب و شدت و تنوع غافلگیر شدن‌های اسرائیل افزوده می‌شود. ۴) غزه در سال 2001، حتی یک هزارم توان نظامی فعلی را نداشت. آن زمان، «ژنرال آريل شارون» نخست‌وزیر، ادعا کرد كار غزه و فلسطین را ظرف ۱۰۰ روز تمام مي‌كند. او به «بولدوزر اسرائیل» شهرت داشت و «قصاب صبرا و شتيلا» شمرده می‌شد؛ جنایتی که موجب شهادت ۳۵۰۰ فلسطيني شده بود. با این حال، هم او مجبور شد تابستان ۲۰۰۵، دستور عقب‌‌نشيني از غزه را صادر كند و بگوید: «عقب‌‌نشيني، اقدامي دردناك اما اجتناب‌‌ناپذير براي تامين آينده اسرائيل است. ما نمي‌توانيم براي هميشه غزه را نگه داريم». ۱۷ سال بعد، شرایط برای اسرائیل، به مراتب وخیم‌تر است. به گزارش شبکه صهیونیستی ایران اینترنشنال: «تنش‌ها و اختلافات در اسرائیل، ماه‌‌ها پیش از این با اعلام تصمیم نتانیاهو در مورد اصلاحات قضائی، آغاز شد و در ماه‌‌های گذشته بیش از ۱۰ هزار نفر از سربازان ذخیره ارتش در اعتراض به دولت، از حضور بر سر پست‌‌های خود انصراف دادند. پس از آن، ارتش اسرائیل اعتراف کرد توانایی عملیاتی در نیروی هوایی کاهش یافته است. اواسط ‌مرداد هم مقام‌های ارشد نظامی درباره خطر بحرانی جدی که ارتش را تهدید می‌‌کند، هشدار دادند. کاهش توانایی‌ها به نیروی هوایی محدود نمانده، و نیروی زمینی و ستاد عملیاتی نیروی دریایی هم آسیب دیده‌اند». ۵) حمله زمینی به غزه، شنبه شب برای چندمین‌بار به تعویق افتاد. شبکه دولتی انگلیس می‌گوید «دولت اسرائیل با ماموریتی تقریبا غیرممکن رو‌به‌رو است». روزنامه نیویورک‌‌تایمز مدعی شده ارتش اسرائیل طبق برنامه قصد داشت شنبه شب به غزه حمله کند، اما بدی شرایط آب‌وهوایی، حمله را چند روز به تعویق ‌انداخت! اما روایت‌های واقعی‌تری هم در دسترس است. برخی رسانه‌‌های اسرائیل، از اختلاف در کابینه درباره حمله زمینی خبر داده‌اند

چنان‌که کانال ۱۳ تلویزیون می‌گوید: «‌بر سر عملیات زمینی‌، اختلافاتی حتی درکابینه وجود دارد». برخی فعالان توئیتری اسرائیل نوشته‌اند: «نتانیاهو برای یک میلیارد ربات پول پرداخت خواهد کرد. اما حقیقت نمی‌میرد. سربازان به نتانیاهو اعتماد ندارند. او نمی‌تواند اسرائیل را در جنگ رهبری کند». ۶) گزارش‌های دیگر، می‌گوید که نتانیاهو با اعتراض نظامیان مواجه شده است. به گزارش شبکه ۱۲ تلویزیون اسرائیل: «در جریان بازدید روز شنبه از نیروهای ذخیره تیپ ۶۹۷ ارتش در نزدیکی رحوفوت، بعضی از نظامیان به نتانیاهو اهانت کردند و او مجبور شد سخنرانی را لغو کند. یکی از افسران بلند شد و فریاد زد و الفاظ رکیکی را علیه نتانیاهو به کار برد. او گفت: تو هیچی نیستی، تو دروغگویی. در این حین، نتانیاهو از سخنرانی منصرف شد. او چند نظامی ذخیره را جمع کرد، عکس گرفت و منطقه را ترک کرد. بعد از آن هم شنیدیم که برخی وزرا در سفر به جنوب، با انتقادات توهین‌آمیز شهرک‌نشینان مواجه شدند». این اتفاق در حالی رخ داد که عزیمت نتانیاهو به نزدیک مناطق درگیری، با یک هفته تاخیر انجام می‌شد. در همین حال، گزارشگر کانال ۱۴ تلویزیون اسرائیل، ضمن انتشار یک ویدئو خبر داد: «وزیر محیط زیست دولت نتانیاهو به دیدار مجروحان در بیمارستان آسای هروفیه در الرمله رفت، اما آنها او را طرد کردند. آنها می‌گفتند شماها مسئول این وضعیت هستید. دولت را نابود کردید. شما ما را به این‌جا رساندید. گم شو از این‌جا برو». ۷) جنگنده‌‌های اسرائیلی قریب ۶ هزار خانه و ساختمان را با بمباران منهدم کرده‌اند. آنها بالغ بر ۱۴ خبرنگار را هم به شهادت رساندند. تعداد شهدای غیرنظامی غزه از ۲۴۵۰ نفر گذشته و شمار مجروحان به ده هزار نفر رسیده است. اما لازم نبود اسرائیل در غزه جنایت کند، تا نقاب از صورتش کنار برود. چند هفته قبل از شروع جنگ، تامیر پاردو رئیس‌اسبق موساد در اعتراض به عملکرد رژیم گفته بود: «رفتار اسرائیل در کرانه باختری، آپارتایدی است. مسیر فروپاشی پرشتاب، دیگر جای هیچ توجیهی را برای ائتلاف باقی نمی‌گذارد. هر روز که می‌‌گذرد به پایان رؤیای صهیونیسم نزدیک می‌‌شویم». ۷ میلیارد دلار، کمترین برآورد درباره خسارت اقتصادی اسرائیل است. به گزارش روزنامه وال استریت ژورنال: «حجم خسارات وارده به اسرائیل نشان می‌‌دهد این جنگ مثل جنگ ‌های قبلی نیست. فراخوان نیروهای ذخیره، استارتاپ‌های فعال در حوزه فناوری را فلج کرده است. مدیران این شرکت‌ها در تلاش برای انتقال به اروپا یا آمریکا هستند». این، غیر از نظرسنجی‌های یک ماه قبل است که نشان می‌داد «مدیران ۷۰ درصد شرکت‌های نوپا به دنبال تشدید بحران سیاسی در تل‌آویو، در تدارک رفتن از اسرائیل هستند». ۸) اگر به نتانیاهو باشد، به خاطر عمق بحران‌هایی که در آن گرفتار شده، می‌خواهد هم اسرائیل و هم آمریکا را عمیقا درگیر جنگ فعلی کند و حال آن که آمریکا و اسرائیل، نه توانی کافی برای این درگیری و تحمل تبعات آن در مقیاس یک جنگ منطقه‌ای دارند و نه اعتمادی به نتانیاهو. اقتصاد آمریکا و غرب، توان شوک سیاسی و اقتصادی جدید را ندارد. آمریکا به دنبال کاهش مداخله در باتلاق غرب آسیا و تمرکز بر بحران فزاینده چین و روسیه است. نهاد دو حزبی موسوم به «کمیسیون موضع استراتژیک آمریکا» که تحت نظر کنگره فعالیت می‌کند، پنج شنبه گذشته در گزارشی هشدار داد «از آنجا که نظم بین‌المللی تحت رهبری ایالات متحده، از سوی چین و روسیه در خطر است، آمریکا و متحدانش باید آماده جنگ همزمان با هر دو باشند». ۹) پنج دولت اخیر در اسرائیل، در اثر بی‌ثباتی شدید، یک سال هم دوام نیاوردند وگرنه، نوبت به نتانیاهو نمی‌رسید. او حاضر است برای نجات خود، اسرائیل را هم قربانی کند. چنین اتهام سنگینی در اسرائیل، متوجه وی است و پس از پایان جنگ به شکل جدی‌تری دنبال خواهد شد. او قبلا متهم فساد اقتصادی و سیاسی و عامل دو‌دسته کردن جامعه صهیونیستی بود و حالا متهم است که با جاه‌طلبی و بحران‌آفرینی، موجب غفلت از عملیاتی بزرگ و جبران‌ناپذیر شده است. بنابراین به محض این که گرد و غبار جنگ فروکش کند، او مجددا و این بار شدید‌تر، مورد اعتراض و احتمالا پیگرد قرار می‌گیرد. نتانیاهو برای نجات خود و خریدن زمان، مایل به کشدار شدن جنگ است. اما همین رفتار، عمر سیاسی او را هرچه کوتاه‌تر می‌کند. عملیات زمینی برای ورود به غزه قطعا چند برابر بیشتر از ۱۵۰۰ کشته فعلی، تلفات روی دست صهیونیست‌ها خواهد گذاشت، در حالی که احتمال موفقیت در ‌اشغال غزه، کاملا دور از دسترس است. نتانیاهو، ضمنا متهم اول در اسارت و مفقودی حدود هزار صهیونیست است. به نوشته روزنامه یدیعوت آحارانوت: « نتانیاهو، مجرم است و باید استعفا دهد. او بازدارندگی اسرائیل را از بین برد و به همه هشدارها درباره از بین رفتن بازدارندگی بی‌‌تفاوت بود».

۱۰) نتایج نظرسنجی موسسه «دیالوگ» وابسته به «پروفسور کامیل فوکس»، استاد دانشگاه تل‌آویو نشان می‌‌دهد: «۹۴ درصد اسرائیلی‌ها، دولت نتانیاهو را مسئول شکست اطلاعاتی در حمله اخیر می‌‌دانند و ۶۷ درصد، این شکست اطلاعاتی را بدتر از جنگ ۱۹۷۳ ارزیابی می‌کنند. همچنین، ۵۶ درصد معتقدند نتانیاهو باید پس از حمله حماس استعفا می‌‌داد. ۵۹ درصد هم گفتند هیچ اعتقادی به دولت نتانیاهو که جنگ را رهبری می‌‌کند، ندارند». به احتمال بسیار زیاد، دیری نخواهد گذاشت که اعتراض‌های تند و تحقیر‌آمیز نسبت به نتانیاهو، از کریدور‌های پشتی سیاست، به کف خیابان‌ها در تل‌آویو کشیده شود. این، بازی دو سر باخت، برای کسی است که نفهمید چه زمانی روی ارّه نشست و راه پیش و پس برای اسرائیل باقی نگذاشت. نتانیاهو پیش از غافلگیری در میدان، مورد نفرت بخش بزرگی از جامعه صهیونیستی قرار داشت که ۹ ماه بود هر هفته برای برکناری وی به خیابان می‌آمدند. او پیش از این، به خاطر تلاش برای اخته کردن دستگاه قضایی و ایجاد دیکتاتوری بلامنازع مورد اعتراض بود، اما حالا علاوه‌بر این، متهم به خیانت منتهی به جنگ و تار و مار شدن چند هزار صهیونیست است. قطعا نام نتانیاهو، در صدر متهمانی قرار خواهد گرفت که عملکرد‌شان، به عملیاتی شدن نفرینِ «نرسیدن اسرائیل به ۸۰ سالگی» شتاب بخشید. https://eitaa.com/joinchat/2102525986Cbab1324731

⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 خواندنی تر از خواندنی،حتماً بخوانید⁉️ یک خبر و یک سؤال مسئولان امنیتی حتماً بخوانند پیکر بی‌جان داریوش مهرجویی و همسرش، شب 22 مهر 1402 به تازه‌ترین موضوع برای موج‌سواری فرصت‌طلبان تبدیل شد. این متن صرفا یک گزارش است از آنچه اتفاق افتاد با تأکید بر اینکه ساعت‌ها و روزها در این گزارش مهم است؛ پس به آنها توجه کنید. مقامات رسمی چه می‌گویند؟ سردار حمید هداوند فرمانده انتظامی استان البرز می‌گوید: «شب گذشته(22 مهر 1402) خبر قتل داریوش مهرجویی (کارگردان سینما و تلویزیون) و همسرش در ویلای شخصی واقع در زیبادشت فردیس توسط دخترشان به پلیس گزارش شد... با حضور پلیس در صحنه مشخص شد قتل بر اثر جراحت ناشی از ضربات سلاح سرد از ناحیه گردن و اعضای بدن به علت نامعلوم توسط فرد یا افراد ناشناس صورت گرفته است.» حسین فاضلی هریکندی رئیس‌کل دادگستری البرز جزئیات بیشتری از این حادثه تشریح می‌کند و می‌گوید: «طبق اظهارات مونا مهرجویی، پدرش حدود ساعت ۲۰:۵۰ روز شنبه مورخ ۲۲مهرماه به وی که در جهانشهر کرج بود پیام می‌دهد که برای شام به منزل بیاید... دختر مرحوم مهرجویی حدود ۲۲:۲۵ به منزل پدرش می‌رسد و ابتدا زنگ منزل را می‌زند و با توجه به اینکه کسی جواب نمی‌دهد با کلید در را باز و وارد منزل می‌شود و مشاهده می‌کند که پدر و مادرش با ضربات چاقو یا جسم برنده به نواحی گردن به قتل رسیده‌اند.» ناصر خاکی دادستان فردیس نیز صحنه حادثه را این‌گونه توصیف می‌کند: «آثار سرقت در خانه مشهود بوده و حتی طلاهای خانم محمدی‌فر هم از دستانش جدا شده‌اند.» وی با بیان اینکه شواهد نشان می‌دهد که خانه ویلایی مهرجویی فاقد هرگونه امنیت بوده است؛ می‌گوید: «با اینکه درِ ورودی یک دوربین دارد، اما روبه‌روی خانه بیابانی بزرگ و متروک است و دست راستش دیوارهای شهرک کشیده شده که پشت آنها هم بیابان است... قبل از این حمله هم از خانه سرقت شده بوده و حدود ۱۰ ماهی که اخیرا در فرانسه بودند از خانه دزدی شده بود و از سوی دیگر احتمال خصومت شخصی با وحیده محمدی‌فر همسر مهرجویی وجود دارد.» گزارش پزشکی قانونی نیز با اظهارات اولیه مسئولان منطبق است و علت مرگ را «خونریزی شدید به دلیل جراحات وارده به واسطه برخورد چاقو یا جسم برنده و نوک تیز به بدن اعلام شده است.» این گزارش اضافه می‌کند: «ضرباتی با چوب و یا جسم سخت نیز به سر مرحوم مهرجویی برخورد کرده است که منجر به شکستگی سر نشده و علت فوت نبوده است.» این دو رسانه از کجا خبر داشتند؟! ساعت 18:11 دقیقه عصر روز شنبه 22 مهر 1402 است که خبری با عنوان «تلاش مهاجر افغانی برای زورگیری از همسر داریوش مهرجویی» بر روی یک تارنمای خبری موسوم به «فراز» قرار می‌گیرد. متن خبر اما گزارشی دم دستی علیه مهاجران افغانستانی در ایران به بهانه انتشار یک مطلب در صفحه شخصی اینستاگرام همسر داریوش مهرجویی است. تارنمای فراز می‌نویسد: «وحیده محمدی‌فر، همسر داریوش مهرجویی از ماجرای تهدیدش با چاقو توسط یک مهاجر افغانی و به سرقت رفتن گوشی، لپ‌تاپ و دو سنتور با اسم و عکس داریوش مهرجویی و بهرام رادان خبر داد. وحیده محمدی‌فر، نویسنده سرشناس و همسر داریوش مهرجویی در حساب شخصی خود در اینستاگرام، از تهدید شدن توسط یک مهاجر افغانی با چاقو خبر داد و با درخواست از دولت که به داد ما برسد، نوشت: آیا همسر داریوش مهرجویی، پیشکسوت هنر این مملکت، باید توسط آدم بیگانه با چاقو تهدید شود؟» این خبر ساعت 21:33 شب 22 مهر 1402 در کانال تلگرامی تارنمای فراز بازنشر می‌شود که نظر مخاطبان بیشتری را به خود جلب می‌کند. این ساعت درست در همان بازه زمانی قرار دارد که طبق گزارش پلیس، قتل آقای مهرجویی و همسرش با چاقو یا جسم برنده نوک‌تیز در آن اتفاق افتاده است. اما ماجرا وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم مطلب منتسب به خانم محمدی‌فر(همسر داریوش مهرجویی) که تارنمای فراز آن را دستمایه گزارشی علیه اتباع افغان قرار داده نه مطلبی به‌روز که برای 9 بهمن 1401 بوده است. حالا سؤال این است چرا مطلبی که 9 ماه پیش منتشر شده، اکنون و درست در روز حادثه تبدیل به سوژه گزارش برای این تارنما می‌شود؟ دقت در اصل مطلب منتشر شده توسط همسر آقای مهرجویی مورخ 9 بهمن 1401 در صفحه اینستاگرام شخصی‌اش یک سؤال دیگر را به ذهن تداعی می‌کند و آن اینکه مرحوم محمدی‌فر هیچ‌اشاره‌ای به «مهاجر افغانی» نمی‌کند و صرفا درباره شخص تهدید‌کننده می‌گوید: «لهجه ایرانی نداشت» تارنمای فراز چرا این قسمت از متن را به «مهاجر افغان» تغییر داده؟ و چگونه تابعیت آن فرد را تشخیص داده است؟

حالا شاید یادآوری یک رویداد خالی از لطف نباشد. 4 شهریور 1397 صفحه توئیتر روزنامه شرق مطلبی با عنوان «تأیید ادعای استفاده جنسی مردان عراقی از زنان ایران» به نقل از روزنامه شهروند منتشر کرد. خبری که با اصل مطلب تفاوت‌هایی داشت و کاملا کذب بود. این خبر و موج رسانه‌ای که پیرامون آن ایجاد شد آشکارا نفرت‌پراکنی علیه اتباع عراقی در ایران تلقی می‌شد که عمدتا زائر بودند. اما شاید جالب باشد بدانیم کسی که این خبر کذب را در توئیتر روزنامه شرق مورخ 4 شهریور 1397 منتشر کرد همان سردبیر تارنمای خبری فراز است که مطلب منتسب به همسر آقای مهرجویی را پس از 9 ماه درست در روز قتل با دستکاری در گزارش منتشر کرده است. حواشی رسانه‌ای مربوط به خبر این جنایت به همین‌جا ختم نمی‌شود. درست همان روزی که قتل مرحوم مهرجویی و همسرش در زیبادشت استان البرز اتفاق می‌افتد، تحریریه روزنامه اعتماد مشغول کار بر روی مصاحبه‌ای بود که فردای جنایت یعنی 23 مهر 1402 با عنوان «اعتماد در گفت‌وگو با همسر داريوش مهرجويي از سرقت خانه‌شان توسط فردي ناشناس با چاقو گزارش مي‌دهد؛ سنتور علی‌سنتوری را دزدیدند» روزنامه اعتماد در ابتدای این مصاحبه می‌نویسد: «هفته گذشته، پانزدهم مهرماه همسر داريوش مهرجويي در صفحه اينستاگرام خود از تهديد شخصي ناشناس با چاقو و سرقت از خانه‌شان خبر داد. [...] با گذشت 9روز از سرقت خانه داريوش مهرجويي، همسر او هنوز از اين موضوع شوكه است.» و سپس متن گفت‌وگوی خبرنگار خود با همسر داریوش مهرجویی را می‌آورد. متن این گفت‌وگو تقریبا همان محتوایی است که در صفحه اینستاگرام مرحوم محمدی‌فر(همسر آقای مهرجویی) مورخ 9 بهمن 1401 منتشر شده است. همانند تارنمای فراز در روزنامه اعتماد نیز به این خبر مستقلا پرداخته و آن را دستمایه گزارشی با مضمون گسترش دزدی و ناامنی قرار داده‌اند ولی سؤال این‌جاست چرا روزنامه اعتماد تاریخ این سرقت را 15 مهر عنوان می‌کند؟ و با به‌روز نشان دادن حادثه، درست در روز قتل گفت‌وگویی با مقتول منتشر می‌کند که زمان وقوع حوادثش مربوط به 9 ماه قبل است؟ این اتفاقات تصادفی است؟! مختصری درباره داریوش مهرجویی مرحوم مهرجویی، هنرمند بود، نه فعال سیاسی. چند سال قبل، بحث عدم صدور پروانه نمایش به یکی از فیلم‌هایش جنجال به پا کرد که با وساطت حل و فصل شد و فیلمش به نمایش درآمد؛ هر چند که مورد استقبال مخاطبان قرار نگرفت. آقای مهرجویی سال گذشته که برخی هنرمندان برای حمایت از اغتشاشات، تحت فشار شدید و تهدید و تطمیع برخی محافل مافیایی غرب‌گرا قرار داشتند، سفری به خارج از کشور داشت و طبعا مورد فشار بیشتری بود؛ او با این حال، هم در خیابان و هم در نشست رسانه‌ای، به خبرنگاران رسانه‌های صهیونیستی (ضدایرانی) که با اصرار و پرده‌دری می‌خواستند از او علیه جمهوری اسلامی موضع بگیرند، به شدت و با قاطعیت اعتراض کرد و آنها را ناکام گذاشت. آیا میان این دو جنایت تشابهی نیست؟! گفتنی است یکی از کشته شدگان قتل‌های زنجیره‌ای سال ۱۳۷۷ نیز شخصی بنام مجید شریف بود. او بورسیه اعزامی دانشگاه شریف به فرانسه بود. مجید شریف مواضع ضد صهیونیستی داشت و دو کتاب روژه گارودی، دانشمند ضد صهیونیست فرانسوی به نام‌های «اسطوره‌های بنیانگذار سیاست اسرائیل» و «تاریخ یک ارتداد» را به فارسی ترجمه کرده بود. مرحوم روژه گارودی که دبیرکل حزب کمونیست فرانسه بود، به اسلام گرویده بود و به جرم انکار مستند افسانه هولوکاست در فرانسه زندانی شده بود. مجید شریف مترجم دو کتاب او در جریان قتل‌های زنجیره‌ای به قتل می‌رسد. آیا مسئولان محترم امنیتی و اطلاعاتی کشور، میان قتل مرحوم مهرجویی که رسانه‌های صهیونیستی را با قاطعیت رانده بود و مورد مشابه آن یعنی قتل مرحوم مجید شریف تشابهی نمی‌بینند؟! ماهی‌گیری از آب گل‌آلود درباره ماجرای قتل مرحوم مهرجویی و همسرش در ویلای شخصی‌شان در کرج،باید توجه داشت این جنایت، درست هنگامی اتفاق افتاده که تحولات مهمی در عرصه سیاسی و امنیتی منطقه در حال وقوع است و طبیعتا توجه مردم و مسئولان باید روی این مسئله مهم متمرکز باشد. ماجرای جنگ مقاومت غزه- اسرائیل، یک جنگ معمولی نیست. بلکه بخشی از تحولات مربوط به گذار از نظم جهانی کهنه به نظم عادلانه‌تر و متکثرتر است. طرف بازنده این تحولات که منطقه‌ای وسیع از تایوان در شرق آسیا تا اوکراین در شرق اروپا، و فلسطین و سوریه و لبنان در غرب آسیا را شامل می‌شود، جز آمریکا و اسرائیل و انگلیس نیست. ماموریت پیوسته محافل وابسته به این دولت‌ها، بر هم زدن تمرکز و توجه ایران به عنوان بازیگر تعیین‌کننده در تحولات نظم جهانی، از طریق مسئله‌‌سازی یا موج سواری روی مسائل و رویدادهایی است که اتفاق می‌افتد. از این زوایه نگاه می‌توان به ردیابی جریان رسانه‌ای آلوده‌ای پرداخت که همواره در هر رویداد ناگواری، طبق خواسته موساد و سیا و MI6 رفتار می‌کند.