. ♨️ رهبر انقلاب در دیدار اعضای هیئت دولت سیزدهم: 🔹رهبر انقلاب: شهید رئیسی در بیان مواضع انقلابی و دینی کاملاً صریح بود و دوپهلو سخن نمی‌گفت. 🔹رهبر انقلاب: یکی از خصوصیات بارز شهید رئیسی خستگی‌ناپذیری و کار و تلاش شبانه‌روزی بود. 🔹رهبر انقلاب: شهید رئیسی هیچگاه از زخم‌زبانها مایوس نمی‌شد. رنج می‌کشید اما مایوس نمی‌شد. 🔹رهبر انقلاب: شهید رئیسی در سیاست خارجی هم اهل تعامل بود و هم اهل رعایت عزتمندی کشور و ملت. 🔹رهبر انقلاب: شهید رئیسی جداً صبور و اهل مدارا بود. 🔹رهبر انقلاب: خصوصیات شهید رئیسی می‌تواند الگوی مدیریتی کشور باشد.

چند نکته درباره انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم ۱. انتخاب دکتر پزشکیان را به تمام کسانی که به او رای دادند تبریک میگویم. در مرام ما جز این نیست که رقیب را تکریم کنیم و نظر متفاوتش را محترم بشماریم. حتی اگر بعضی از رقبای ما اینطور عمل نکرده باشند و مثل سال 88 بدون هیچ سندی ادعای تقلب کرده باشند، اخلاق و منش ما حکم میکند طور دیگری رفتار کنیم و به همه کسانی که در انتخابات مثل ما فکر نکردند تبریک بگوییم. من با همه وجود معتقدم بسیاری از 16 میلیون رای دهنده به پزشکیان اگر بیشتر از ما دلشان برای اسلام و ایران نسوزد، قطعا کمتر از ما دغدغه ندارند اما سلیقه و تشخیص شان متفاوت است. ۲. این انتخابات از یک جهت بی نظیر بود؛ از این بعد که هر فرد منصفی که شاید هنوز هم درباره سلامت انتخابات تردید داشت، حالا بهتر فهمید که جمهوری اسلامی از تک تک آرای مردمش حفاظت می کند، حتی اگر فاصله رای پزشکیان با جلیلی کمتر از 3 میلیون باشد. (این فاصله کم، رکورد کم ترین فاصله آرای نامزد پیروز و رقیبش در تمام ادوار انتخابات ریاست جمهوری است) علاوه بر آن، جمهوریت نظام ما که در سایه ی ولایت فقیه معنا پیدا می کند حتی حاضر نیست مشارکت 49.8 درصدی را 50 درصد اعلام کند! این صداقت و سلامت در انتخابات را اگر کسی هنوز هم متوجه نمی شود، فقط در زمان فقدان چنین نعمتی قدر آن را خواهد دانست. ۳. با انتشار آمار رای های جلیلی و پزشکیان به تفکیک هر استان، نتیجه جالبی به دست آمد. اینکه طرفین تقریبا به صورت برابر فاتح استانها شده اند (در 16 استان پزشکیان رای اول را آورده و در 15 استان جلیلی) اما به خاطر رای قومیتی پررنگ در ۴ استان اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان، پزشکیان توانست با فاصله کمتر از ۳ میلیون رای رئیس جمهور شود. نکته جالب اینجاست که فاصله رای پزشکیان با جلیلی فقط در همین 4 استان 2 میلیون و 956 هزار رای بوده و فاصله کل آرای او با جلیلی در تمام 31 استان نیز حدود 2 میلیون و 850 هزار رای بوده است! یعنی مزیت اصلی و تمام کننده پزشکیان در این انتخابات نه گفتمان یا رویکرد سیاسی او یا حتی بعضی از دو قطبی های سیاسی، فرهنگی بلکه رای قومیتی او در 4 استان بوده که باعث شده در یک رقابت بسیار نزدیک، با همان میزان رای بیشتر در استانهای شمال غربی، انتخابات را نیز ببرد. فهم این مساله از این جهت مهم است که اگر به این موضوع توجه نشود، در دام تحلیلهای تخیلی و غلطی خواهیم افتاد که باعث می شود اساسا صورت مساله و واقعیت انتخاباتی که گذشت را متوجه نشویم. این یعنی اگر به جای جلیلی هر فرد دیگری نیز با پزشکیان رقابت می کرد، نمیتوانست بر آرای قومیتی او غلبه کند، ضمن اینکه شاید انتشار خبر اردبیلی بودن مادر جلیلی و فیلمی که او به زبان آذری سخن می گوید نیز کمی در تلطیف این وضعیت کمک کرده باشد در حالی که بقیه نامزدهای رقیب پزشکیان فاقد همین مزیت (ترک بودن مادر) بودند. 4. بعد از شمارش آرا، بعضی از هواداران آقای قالیباف، مدعی شدند اگر دور اول جلیلی به نفع قالیباف کنار میرفت، در دور دوم او میتوانست پزشکیان را شکست دهد. اما این تحلیل از چند جهت غلط است؛ اول اینکه بر اساس شاخص مقبولیت، جلیلی رای بیشتری داشت و طبیعتا باید در صحنه باقی می ماند و بعد از پایان دور اول نیز معلوم شد که رای او حدود سه برابر قالیباف بوده و از این جهت، شاید اگر برعکس بود و ایشان به نفع جلیلی کنار میرفت جلیلی میتوانست همان دور اول کار را تمام کند. ثانیا؛ رای منفی بالای آقای قالیباف به خاطر موضوعات مختلف که در انتخابات اخیر مجلس در تهران نیز خود را نشان داده بود، نشان میداد که او در دور دوم نیز رقیب ساده تری برای پزشکیان بود. در واقع وقتی آقای قالیباف در انتخابات اخیر مجلس نتوانست در شهری که 12 سال شهردارش بود رای اول باشد، طبیعی بود که در کل کشور نیز نمی توانست رای اول را بیاورد و بدیهی است که در دوگانه قالیباف و پزشکیان نیز پزشکیان پیروز بود با این تفاوت که حتما رای قالیباف به اندازه جلیلی نیز نبود. ضمن اینکه برخلاف برخی نظرسازی ها، واقعیت نیز نشان داد تمام آرای جلیلی سیاسی و ایدئولوژیک نبود بلکه بخش زیادی از رای او شامل آرای خاکستری بود که در صورت کناره گیری او، به سبد دیگری منتقل نمیشد. 5. اما جلیلی با افزایش رای ۴ میلیونی خود در سال ۹۲ به حدود ۱۴ میلیون در سال ۱۴۰۳ نشان داد که جدای از خلق یک سرمایه سیاسی اجتماعی جدید و فعال، توانسته با نوع جدیدی از سیاست ورزی که جنسش با گعده های سیاسی پشت پرده تفاوت دارد، حاصل یک دهه تلاش مستمرش در میدان را در صندوق های رای به رخ بکشد‌. او امروز با این میزان رای، بعد شهید رییسی که در سال ۹۶ با بیش از ۱۵ ملیون رای نفر دوم شد، دارنده بیشترین رای از سوی رقیب یک رئیس جمهور است. جلیلی با این سرمایه سیاسی چه خواهد کرد؟ گذر زمان پاسخ را مشخص میکند...

. ♻️ ترور شخصیت تنها منتقدین احتمالی دولت پزشکیان نام‌های ثابتی، رسائی و مثل آن ، یا نام کاندیدای مورد تائید 14 میلیون نفر از مردم ایران، سعید جلیلی، که این روزها به شکل پرتکراری در معرض کینه‌توزی قرار گرفته‌اند، تنها اسامی‌ای هستند که فعلا انگیزۀ انتقاد جدی از دولت جدید را دارند. علت حمله به آنها و لولو ساختن از آنها، یکی بستن دهان آنهاست و دیگر، بستن دهان هر کسی است که چیزی از آن‌ها نقل کند. آنها بی‌اشکال نیستند. بضاعت مشخصی در نگرش و دانش دارند ولی به هر حال چشمان هوشیاری دارند که ممکن است انتقاداتی مطرح کنند. نقل اخبار و تصویر دروغ، ناقص و غیرموثق از آن‌ها و افزودن ساعت به ساعت غنای نفرت بدون دلیل علیه آنان، این روزها پررنگ تر از هر روز دیگری در جامعه دیده می‌شود. در مورد این تابوسازی تسلیم نشوید. جریان‌های قدرت سعی می‌کنند اینگونه تابوسازی کنند تا محل امنی برای خود ایجاد کنند. این اسامی تابو شده، ممکن است تندروی‌هائی داشته باشند اما لابلای حرفهای آنها حتما مطالب مفید و قابل توجهی برای جامعه پیدا خواهد شد. و ممانعت از مراجعه به یک جهت فکری عملا توهین به اندیشه و جامعه است. اساسا ردیف کردن اسامی توام با تحمیل و دستوری که کسی حق ندارد به آن ها مراجعه کند نوعی "تکفیر" است، برای شستشوی مغزی جامعه و تهدید مردم که هر کس به منطقۀ ممنوعه برود پس دچار نجاست شده و لازم است طرد شود. از سوی کسانی که اتفاقا با ماسک چهرۀ خود را مخالف تکفیر نشان می‌دهند اما با ریا و نفاق مرتکب بدترین تکفیرها علیه جامعۀ مسلمان می‌شوند. توصیه می کنم مخصوصا و تعمّدا ، مستقیما این اسامی را دنبال کنید ولو مخالف آنها باشید و نظرات آن‌ها را نپسندید و اجازه ندهید که حباب و کمپ اختصاصی اخبار برش داده شده دور شما را بگیرد. مهندسین ذهن‌ها، مشغول کارند! و خیلی جدی به قلع و قمع پرداخته‌اند. تابوسازی از یک جریان فکری برای ایجاد محدودیت فکری مردم است. همیشه مخالف و حتی دشمن را بخوانید. و اجازه ندهید لقمه‌های سربسته و بریده و کوتاه به خورد شما داده شود. مخصوصا مخالفی که تابو شده را سراغش بروید و کامل و پیوسته مطالعه‌اش کنید. حامیان جمهوری اسلامی در نقش سنگ زیرین آسیاب، به حفظ شاکله و تمامیت نظام امر شده‌اند، رعایت تعادل، تقوی انصاف در برابر دولت جمهوری اسلامی وظیفۀ شرعی آنان است. این درست خلاف شرایطی است که دولت رئیسی با مخالفین مغرض و اشکال جو و بی‌اخلاق خود مواجه بوده است. جریان انقلاب از این برنامه ریزی‌ها برای تابوسازی و تکفیر نداشته و هیچ وقت این‌گونه به رقیب و مخالف یورش نبرده است. در این اختلاف منش، این اصالت و انصاف شماست که بسیار تعیین کننده است تا شارلاتانیسم بر جامعه مسلط نشود.

🔻آغاز دوباره‌ی دوره‌ی افول ایران ۱. ما در دهه‌ی نود و به واسطه‌ی دولت حسن روحانی، یک «برهه‌ی انحطاطی» را پشت سر گذاشتیم و می‌رفت که با گشایش‌های رئیسی، وارد مقطع تاریخی جدید بشویم. به‌واقع، یک دوره‌ی جدید در حال شکل‌گیری بود و قدرت ایران، احیا و بازسازی شده بود و گره‌ها نیز در مسیر گشودن. با شهادت رئیسی و اینک، قدرت‌یابی پزشکیان، باید به صراحت گفت که دوباره به آن «گذشته‌ی سیاه» بازگشته‌ایم و دولت روحانی، بازتولید شده است. پزشکیان، هیچ فکر و نظر و ایده‌ای در دست ندارد، جز همان‌ها که روحانی در طول هشت سال، همه‌ی آنها را تجربه کرد. ما به گذشته بازگشتیم. باید باور کنیم که دوره‌ی انحطاط تاریخی، آغاز شده است. پزشکیان، ایران را در «تعلیق» و «سرگردانی»، غوطه‌ور خواهد کرد و نارضایتی‌های اجتماعی، اوج خواهد گرفت. چه‌بسا حادثه‌های سال‌های ۹۶ و ۹۸، دوباره تکرار شوند و بحران از پی بحران، گریبان ایران را بگیرد. روزهای بسیار تلخ و گزنده‌ای در پیش است. ظرفیت‌ها و فتوحاتی که در این مدت کوتاه سه ساله به دست آمده‌اند، از دست خواهند رفت و بر حجم تضادها و کشمکش‌ها و گسست‌ها، افزوده خواهد شد. باید به حال ایران و قدرت تمدنی‌اش خون گریست که کسی همچون پزشکیان، بر کرسی ریاست جمهوری‌اش بنشیند. اندوخته‌های دولت پویای رئیسی، همچون پیکر او، خواهند سوخت و دردها و رنج‌ها، دوباره متولد خواهند شد. ریاست شخصیت کارنابلد و متلاطم و فاقداندیشه‌ای همچون پزشکیان، در ذات خودش، به معنی افتادن در ورطه‌ی «بحران ملی» است. ۲. در دوره‌ی انتخابات، حقایق آشکار شدند و به‌روشنی، دو نوع نگاه در کنار یکدیگر قرار گرفتند و رقابت کردند. انتظار می‌رفت که جامعه‌ای ایران، به حدی از «بلوغ فکری» و «رشد سیاسی» دست یافته باشند که انحطاط و تعالی را از یکدیگر بازشناسند و طعم تلخ آزموده را دوباره و چندباره، نچشند، ولی بیش از هفده میلیون نفر، ‌این‌چنین انتخاب کردند. خامی و ندانم‌کاری خویش را عیان کردند و نشان دادند که در از نظر توان فهم و تحلیل سیاسی، در مرحله‌ی پیشاانتخاب قرار دارند. هیچ توجیهی وجود ندارد که یک نسخه‌ی شکست‌خورده و بسیار پرهزینه، دوباره به ایران تحمیل بشود و مسیر غلط، تکرار گردد، جز این‌که جامعه، حتی «حافظه‌ی تاریخی کوتاه‌مدت» نیز ندارد و عبرت نمی‌اندوزد. جامعه‌ی نابالغ و کودک‌صفت که گرفتار تلاطم‌ها و تذبذب‌هاست و یک مسیر را تا پایان طی نمی‌کند و از آنچه که بر او گذشته، درس نمی‌گیرد، رشد و پیشرفت نخواهد کرد و همچنان، سرگرم تکرار خطاهای تاریخی خویش است. این هفده میلیون نفر، ایرانی را که «نزدیک قله» بود را بر «لبه‌ی پرتگاه» نشاندند و هزینه‌ی گزاف نادانی سیاسی خویش را بر بخش دیگر جامعه، تحمیل کردند. فقط نادان می‌تواند به نادان دیگر، رأی بدهد. تأمل کنید: یک‌ جمع هفده میلیونی، از کسی‌که به صراحت می‌گوید «نمی‌دانم»، توقع «تدبیر در سطح ملی» را دارند! روشن که مردم‌سالاری، به سقوط و سفاهت کشیده شده که به این «بازی جاهلانه» تقلیل یافته است. این نوع مردم‌سالاری، عرصه‌ی قدرت‌گیری قماربازان سیاسی است و شایسته‌ی کودک‌صفتان بی‌بهره از تعقل. ۳. تأسف‌بارتر این‌که، این هفده میلیون نفر، اغلب همان کسانی هستند که هیچ‌گاه، مسئولیت انتخاب‌های غلط خویش را نمی‌پذیرند و به‌جای خویش، ساختار را متهم می‌شمارند. ساختار و بخشی از جامعه، هزینه‌ی انتخاب‌های سیاسی اینان را می‌پردازد و از چاله‌ای به چاله‌ای دیگر می‌افتد، اما اینان در مواجهه با ناکارآمدی‌ها و بحران‌ها، به سراغ «نقد ساختار» می‌روند و نه «ملامت خویش». به این ترتیب، در عین اینکه «انتخاب» می‌کنند، اما «مسئولیت» نمی‌پذیرند و با فرافکنی، به انتقاد و نفی رو می‌آورند. ما در این «چرخه‌ی باطل» گرفتار شدیم که کسانی، انتخاب‌های نادرست خود را بر کرسی قدرت می‌نشانند، اما از ساختار، توقع پاسخگویی دارند. این خصوصیت جامعه‌ی نابالغ است که می‌گریزد و با خودش و انتخاب‌هایش روبرو نمی‌شود. جامعه‌‌ای که در ناآگاهی و ندانم‌کاری، غوطه‌ور است، ثبات و قرار ندارد و به تداوم تاریخی‌اش نمی‌اندیشد و در طرف درست تاریخ، نمی‌ایستد. بعید نمی‌دانم که با این حجم از خطاکاری و ندانم‌کاری، ورق تقدیر تاریخی برگردد و به‌جای ایران، فی‌المثل، یمن در مرکز چرخش تمدنی بنشیند و ایران به حاشیه برود. ما فرصت‌های تاریخی بسیاری را سوزاندیم و قدردان نعمت عظیم انقلاب، نبودیم. این «کفران نعمت»، عقوبت‌هایی داشته و پس از این هم خواهد داشت. نخستین نقطه‌ی اصابت این عقوبت‌های جمعی، زندگی روزمره‌ی ما خواهد بود. این انتخاب غلط، جان معیشت ما را خواهد گرفت. روزهای بسیار سخت و دشواری در پیش است و صدالبته، لیاقت ما بیش از این نیست. استحقاق ما، پزشکیان است نه رئیسی که خدا، او را از ما گرفت. دلم برای «میراث رئیسی» می‌سوزد که به دست پزشکیان خواهد سوخت.

حضرت آقا: هیئت امام حسین سکولار ما نداریم...

یه کاروان از صحرا داره میاد...

دودمه شب دوم محرم...

حسین رسید به کربلا...

. چون تعطیل بود نتوانستند تبریک بگویند ؟! 🔻کانال حزب غربگرای "اتحاد ملت"، دیروز در توجیه این که چرا آمریکا و دولت های اروپایی (انگلیس و فرانسه و آلمان)، پیروزی آقای پزشکیان در انتخابات ایران را تبریک نگفته اند، نوشت: چون، شنبه تعطیلی آنهاست(!) 🔹اما دو نکته نقض در این باره وجود دارد. نخست این که همین کانال و امثال آن، در موضوعی تعطیلی پنج شنبه یا شنبه، بر روز شنبه تاکید کردند و خبر دادند که در تمام کشورهای شرق و غرب، روزهای شنبه و یکشنبه تعطیل است و ما با آنها هماهنگ نیستیم. 🔻بسیار خب! چگونه کشور های بسیاری در منطقه و جهان با وجود تعطیلی شنبه، خود را مقید دانستند به این که همان دیروز به آقای پزشکیان تبریک بگویند و فقط این چهار کشور متفرعن غربی نتوانستند؟! 🔹دوم؛ آمریکای تعطیل (با رئیس جمهور روان پریشش و در حالی که راب مالی نماینده ویژه در امور ایران، یک سال است برکنار شده) چرا همان دیروز توانست بلافاصله پس از اعلام نتیجه، سلامت و آزادی انتخابات ایران را زیر سوال ببرد، اما نتوانست طبق عرف دیپلماتیک، تبریک بگوید؟! 🔻نه عزیزان! اگر خود را به خواب نزده اید، بیدار شوید و دنبال ماست مالی رفتار متکبرانه چهار دولت غربی نباشید. آنها همان گونه که در برجام نشان دادند، کمترین احترامی برای ملت ایران و تعهدات خود قائل نیستند. رسانه های این چهار دولت در ایام انتخابات هم عمدتا دعوت به تحریم می کردند. 🔹دولت آمریکا ادعا کرد که کنار رای ندادگان و گروهک های تحریمی ایستاده. کنار مزدوران خود آری، اما کنار ملت ایران، قطعا نه! که اگر صداقت داشتند و میان مردم ایران تفاوتی قائل بودند، به مدت ۱۵ سالُ همه ملت ایران را تحت فشار تحریم -حتی در حد غذا و دارو- قرار نمی دادند و از باب اثبات صداقت هم که شده، به تعهدات شان در برجام پایبند می ماندند. 🔻نه، آمریکا و سه دولت اروپایی، بی چشم و رو تر و خبیث تر از این حرف ها هستند.

📹 فیلم کامل سخنان آقای دکتر مخبر سرپرست ریاست جمهوری در دیدار صبح امروز اعضای هیئت دولت سیزدهم با رهبر انقلاب. ۱۴۰۳/۴/۱۷

🔴جلیلی: وظیفه داریم به قوای سه‌گانه کمک کنیم سعید جلیلی: 🔹اگر همه ما از این موضوع درک داریم این حرکت یک حرکت بزرگی است که پایان نیافته، بلکه کار ما خیلی وقت است شروع شده و با قوت ادامه خواهیم دادید. 🔹افق‌های بلند و روشن را نگاه می کردیم و کارهای عظیمی را برای ایجاد شور و شوق انتخاباتی انجام دادیم، توانستیم ۱۴ میلیون نفر را در این انتخابات با خود همراه کنیم. 🔹امروز در دیدار با رئیس جمهور منتخب گفتم در مسیر حرکت کشور، قوای سه گانه و همه وظیفه داریم که کمک کنیم. دولت سایه در دولت رقیب اگر هست برای دولت رفیق هم هست.

🌕قیمت_طلا_ارز | ۱۷ تیر ۱۴۰۳ 💰قیمت طلای ۱۸ عیار: ۳.۴۳۷.۶۰۰ تومان 🪙 قیمت سکه طرح جدید: ۴۱.۴۵۰.۰۰۰تومان قیمت سکه طرح قدیم: ۳۷.۸۰۰.۰۰۰ تومان 💵 قیمت دلار آزاد:۶۰.۵۰۰ تومان قیمت دلار صرافی ملی ۴۲.۳۵۷ تومان 💴 قیمت یورو آزاد: ۶۴.۱۰۰ تومان قیمت یورو صرافی ملی: ۴۶.۰۰۴  تومان