📹 فیلم کامل بیانات صبح امروز حضرت آیت‌الله خامنه‌ای پس از انداختن رای به صندوق/ رهبر انقلاب: ملت عزیزمان بدانند امروز چشم بسیاری از مردم دنیا به ایران است 👏 #انتخاب_قوی، #مجلس_قوی، #ایران_قوی 💻 Farsi.Khamenei.ir

نو اصیل؛ روایتی از سیر تطور اندیشه امام خمینی(ره) و شکل‌گیری نظریه ولایت‌فقیه 🎙#پادکست | قسمت پنجم موضــوع: آغاز کنش سیاسی گفت‌وگو با حجت‌الاسلام امین اسدپور؛ استاد و پژوهشگر حوزه علمیه قم #راوے‌‌؛ صدای مدرسه نـگاه ✨آگـاهـے‌‌ بـــراے‌‌ سامـــانے‌‌ دیگــر✨ مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah

بر خلاف ذهنیت رایج تاریخی‌ترین متن سیاسی حضرت امام (ره) مربوط به آغاز نهضت نیست و سال‌ها قبل از نهضت مسبوق به سابقه بوده است. در سال‌های اخیر بیانیه‌ قیام للّه که در اردیبهشت سال ۱۳۲۳ نگاشته شده، مورد توجه قرار گرفته است و بسیاری از پژوهشگران این متن را قدیمی‌ترین متن سیاسی امام به شمار آورده اند. لکن در کتاب کشف اسرار که در زمستان ۱۳۲۲ نوشته شده، دلالت‌های صریح سیاسی بسیاری وجود دارد و بر بیانیه قیام للّه تقدم دارد. به نظر می‌رسد در آثار عرفانی ایشان نیز که در میان سال‌های ۱۳۰۷ تا ۱۳۲۳ به رشته تحریر درآمده، دلالت‌های روشنی بر اوضاع اجتماعی و سیاسی، می توان یافت. از جمله این متون می توان به بخش خاتمه کتاب تعلیقه بر فوائد رضویه مرحوم قاضی سعید قمی اشاره کرد. امام راحل این کتاب را در تابستان ۱۳۰۸ نوشته اند. ایشان نگارش این کتاب را با شکوائیه مفصلی از اوضاع زمانه پایان داده اند و با بیان روشنی به سیاست‌های دوران دیکتاتوری رضاخان تاخته‌اند. عبارات امام بیشتر ناظر به سیاست از بین بردن محاکم شرعی علما، متحد الشکل شدن البسه، تصویب قانون مدنی جدید، زمینه سازی برای اجرای کشف حجاب و... بوده است. وقایعی همچون شهادت آقا نور‌الله نجفی اصفهانی، ضرب و شتم مرحوم بافقی در حرم حضرت معصومه (س)، جواز تلبس طلاب توسط دولت و.. که همگی در سال‌های ۱۳۰۶ تا ۱۳۰۸ رقم خورده است، مدنظر امام بوده است. از‌این‌‌رو می توان ادعا کرد تاریخی‌ترین متن سیاسی امام (البته از میان آثار منتشر شده) مربوط به خاتمه این کتاب است. در قسمت پنجم پادکست #نو_اصیل به این متن استناد شده است. https://eitaa.com/amin_asadpour

کتاب شریف مصباح الهدایه إلی الخلافه و الولایه سومین (پس از شرح دعای سحر و تعلیقه بر فوائد رضویه) اثر عرفانی حضرت امام خمینی (ره) است. این کتاب که تألیف آن در تاریخ ۱۳۰۹/۱۲/۲۴ پایان پذیرفته، مربوط به محور انسان شناسی دانش عرفان است و امام تقریر ویژه‌ای از انسان شناسی عرفانی با تمرکز بر نگرش اجتماعی ارائه نموده اند. به نظر می رسد خاستگاهِ معرفتیِ اندیشه اجتماعی و سیاسی ایشان را می بایست در این تقریر جست‌وجو نمود. در قسمت چهارم پادکست #نو_اصیل به عباراتی از این کتاب استناد شده است. https://eitaa.com/amin_asadpour