♻️تفاوت میان دو جنگ نرم و سخت 🔆شیوه اجرا 🔆بودجه 🔆هدف @amniatemeli

🔺ریشه های بحران کنونی در قفقاز جنوبی کدامند و چرا باکو رفتار تهاجمی دارد؟ بخش اول: تاریخ درگیری ها 🔸سبحان محمدی؛ کارشناس روابط بین الملل در 1921 جوزف استالین( که در آن تاریخ کمیسر خلق بود و بعدها رهبر اتحاد جماهیر شوروی شد) تصمیم گرفت که منطقه قره باغ کوهستانی - نوگورنو- به جای بخشی از حاکمیت ارمنستان با اکثریت مطلق مسیحی، منطقه ای خودمختار در قلمرو آذربایجان با اکثریت مسلمان باشد. در آن زمان 94 درصد جمعیت قره باغ ارمنی ( مسیحی) و آنها در تمام حیات شوروی به این اقدام معترض بودند. اما در 1988 و همزمان با اصلاحات سیاسی- اقتصادی میخائیل گورباچف در شوروی، ارمنی ها به تقاضای خود درباره وضعیت قره باغ شدت بخشیدند. پس از آن ارمنی های نوگورنو قره باغ تمایل خود را برای اتحاد با ارمنستان اعلام کردند. در این زمان ارمنی های ساکن قره باغ به کاهش اکثریت جمعیت ارمنی ها در این منطقه و اوضاع اقتصادیشان اعتراض کردند. در همین سال ارمنی های شوروی و ارمنی های ساکن قره باغ خواستار ادغام سرزمینی این دو منطقه به یکدیگر شدند و آرام آرام درگیری های قره باغ شکل آشکاری به خود گرفت و برخلاف انتظار دولت گورباچف گسترش یافت. درگیری ها (جنگ اول قره باغ) از 1988 تا 1991 ادامه داشت و شوروی توانست تا این زمان نظم را در قره باغ حفظ و برقرار سازد. اما با انحلال شوروی در این تاریخ و استقلال جمهوری آذربایجان و ارمنستان، کشمکش و نزاع دوباره جرقه خورد. زمانیکه قره باغ کوهستانی در 1992 و پس از برگزاری رفراندوم اعلام استقلال کرد، جنگ (جنگ دوم)آغاز شد و نیروهای نظامی ارمنستان هم قره باغ کوهستانی و هم مناطق اطراف آن را تصرف کردند. در 1994 توافق آتش بس میان آذربایجان و ارمنستان اعلام شد و مذاکرات صلح میان دو کشور به رهبری گروه « مینسک» سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) صورت گرفت. در این برهه، ارمنستان کنترل قره باغ و مناطق حائل را به عنوان یک کریدور متصل کننده میان خاک اصلی ارمنستان و این منطقه به دست گرفته بود. پس از یک دوره نسبتا طولانی آتش بس شکننده، در آوریل 2016 درگیری بزرگی در قره باغ آغاز شد که 4 روز به طول انجامید و به سومین جنگ در قره باغ و تعلیق یکجانبه آتش بس از سمت جمهوری آذربایجان منجر شد. از این تاریخ تا سپتامبر 2020( شهریور 99) که نبرد چهارم در قره باغ رخ داد وهمراه با پیش روی ارتش باکو در نواحی جنوبی و مرکزی قره باغ و آرتساخ ( آرتساخ در شرق ارتفاعات کشور ارمنستان واقع شده و از زمان باستان به عنوان یکی از ایالات پادشاهی ارمنستان به حساب می آمده است. این قلمرو با قدمت چند هزار ساله مسیحی نیز همانند قره باغ توسط شوروی در چارچوب یک حکومت منطقه ای خودمختار با اکثریت مسلمان قرار گرفت) همراه بود، وضعیت در این منطقه تا کنون به صورت « نه جنگ؛ نه صلح» شناخته میشود. ادامه دارد... @amniatemeli

«ابراهیم متقی»: 🔺 بحث آمریکایی‌ها این است که ایران ناامنی در خلیج فارس ایجاد کرده است، حوزۀ خلیج فارس هم عرصۀ منافع حیاتی آمریکاست، کشورهای حوزۀ خلیج فارس هم شرکای ما هستند. امنیت ما با امنیت آن‌ها باهم گره خورده، پس سیاست نمایش قدرت را در پیش گرفتند. اگر دست روی دست بگذاریم نیروی آمریکایی تهاجمی و تهاجمی‌تر می‌شود و در آستانۀ جنگ قرار می‌گیریم. @amniatemeli

🔺بخش دوم: اوضاع پس از جنگ چگونه است و به کدام سو میرود؟ 🔸در سال 2010 و در دوره ریاست جمهوری الهام علی اف، آذربایجان دکترین نظامی و گفتمان جنگی خود را به صورت رسمی اعلام کرد. در بخشی از این دکترین اعلام شد که نیروی نظامی در چارچوب های موجود بین المللی قابل به کارگیری است. منطبق با این سند، آذربایجان یکی از اصلی ترین تهدید امنیت ملی علیه خود را، اقدام علیه زیرساخت های صنعت انرژی میداند (فرآورده های نفتی بیش از 90 درصد از صادرات آذربایجان را تشکیل میدهد. صنعت نفت و گاز بین 33 تا 50 درصد از تولید ناخالص داخلی آذربایجان را شکل داده است. به لطف همین درآمدهای نفتی است که باکو ظرفیت های نظامی و انگیزه های تهاجمی خود را در سالهای اخیر افزایش داده است که منجر به جنگ سپتامبر 2020 و تهاجم به قره باغ و آرتساخ شد) و به همین دلیل پایگاه و نیروهای خارجی میتوانند در صورت تهدید امنیت ملی این کشور، در خاک آذربایجان مستقر شوند. به علاوه در این دکترین تاکید شده است که اگر مساله مناقشه قره باغ از راه نظامی قابل حل باشد، آذربایجان این حق را برای خود محفوظ میدارد. این تعریف مفهوم امنیت توسط آذربایجان، پای اسرائیل را به منطقه قفقاز جنوبی باز کرد (مابین سالهای2014 تا 2018، 17 درصد کل صادرات نظامی رژیم صهیونیستی به مقصد باکو بوده است) و همچنین، منجر به امضای پیمان « مشارکت استراتژیک و حمایت متقابل » میان جمهوری آذربایجان و ترکیه در آگوست 2010 شد که دو کشور را در مقابل تهدید خارجی، متعهد به اتحاد میکند. برگزاری رزمایش های سالانه، همکاری های فنی و آموزشی و ارتقا سخت افزاری، روابط نظامی دو کشور را گسترش داده است. آذربایجان از اهمیت ژئوپلیتیک خود آگاه بوده و طی سالهای پس از استقلال دریافت که به نسبت همسایگان و کشورهای مجاورش در منطقه قفقاز جنوبی مانند ارمنستان و گرجستان، در موقعیت اقتصادی، سیاسی و سرزمینی بهتر و مهمتری قرار دارد. اما برای تداوم، تحکیم و ارتقاء این موقعیت، نیاز به دستیابی به مزیت « تسلط » یا « کنترل» دارد. ادعای سرزمینی نه چندان قوی و مستدل این کشور نسبت به قره باغ ( که این ادعا بر اساس تصمیم تاریخی و با انگیزه های سیاسی از سوی رهبران وقت شوروی بود و بعدها توسط آذربایجان و پس از استقلال، رنگ و بوی ملی و قومی به خود گرفت)، انگیزه لازم را برای آذربایجان به منظور توجیه اهداف خود فراهم کرده و میکند. در نهایت، در سپتامبر 2020 این روند تبدیل به یک رویکرد تهاجمی در قبال مساله قره باغ شد و آذربایجان توانست به بخش از اهداف خود در قبال بحران ارضی تاریخی با ارمنستان برسد. هرچند رویارویی چهارم جمهوری آذربایجان و ارمنستان در نوامبر 2020 با نقش آفرینی سنتی روسیه به آتش بس ختم شد، اما وجود منافع سنتی متعارض قدرت های منطقه ای و بین المللی مانند روسیه و اتحادیه اروپا، و ورود متغیر های جدید و جدی تر مانند سیاست های قومی - منطقه ای ترکیه به حوزه قفقاز جنوبی که تهدیدهای ملموسی را هم برای امنیت ملی ایران پدید آورده است در کنار هم، نوید شکننده بودن آتش بس و تداوم بحران در حال حاضر و سالهای آتی را در این منطقه میدهد. ادامه دارد... @amniatemeli

🎥 #مستند_به‌نام‌خلق | روایتی متفاوت از سازمان تروریستی منافقین 🔻ترور و نفوذ، عملیات سرانگشتان رژیم چه بود؟ 🔹عناصر نفوذی نقش بسیار مهمی در سازمان منافقین خلق داشت به طوری که عمده فعالیت ها و ترورهایشان را با نفوذ انجام میدادند #قسمت_نهم وستانیوز @amniatemeli

🔺بخش سوم: دلایل نگرانی ایران از اوضاع متشنج قفقاز جنوبی چیست؟ 🔸نگرانی های جمهوری اسلامی ایران در پی بحران سالهلی اخیر قره باغ و تداوم کنونی آن را میتوان در چند مورد خلاصه کرد: 1- متاسفانه جریان های تجزیه طلب الاخصوص پان ترکیسم، فرصت را غنیمت شمرده و با طرح موضوعات کذایی، تلاش کردند بخشی از بحران را به داخل مرزها و استانهای آذری نشین ایران بکشانند. (لازم به ذکر است که قبلا هم آمریکاییها با علم به وجود اقوام آذری در دو طرف مرز ایران و جمهوری آذربایجان با ایده دستکاری حافظه تاریخی، ایجاد طرح " آذربایجان بزرگ یا آذربایجان جنوبی " را به عنوان یک طرح بی ثبات ساز در مقابل هر دو کشور در صورت نیاز، مدنظر داشته اند 2- جمهوری آذربایجان کشوری با اکثریت شیعه اما دولتی سکولار است. احتمال دارد که این فهم در ذهن تصمیم گیرندگان ایران به وجود آمده باشد که در صورت تداوم بحران، قدرت های جهانی که عمدتا جامعه مسیحیت را هم شکل داده اند، در کنار هم کیشان خود یعنی ارمنی ها قرار بگیرند. پس حمایت سیاسی ضمنی ایران در گذشته از جمهوری آذربایجان در به رسمیت شناختن قره باغ به عنوان جزیی از خاک آن کشور، نوعی توجیه ایدئولوژیک ( نه واقعبینانه) دارد. امروزه رویکرد سلبی و نامشروع باکو علیه تهران بر همگان مبرهن است.3- ظرفیت چالش زا جنگ قره باغ در درگیر کردن طیف متنوعی از گروه های مسلح رادیکال در کنار نیروهای نظامی متعارف دو طرف، میتواند زنگ خطر را برای امنیت ملی ایران به صدا در آورد 4- پس از تیرگی روابط رژیم صهیونیستی و ترکیه، آذربایجان جایگاه بارزی برای اسرائیل پیدا کرد. این نکته را وزیر دفاع سابق اسرائیل، بنیامین بن الیزر در کنست به صراحت اعلام کرد. اخیرا اسرائیل فعالیت های خود را در منطقه قفقاز جنوبی تشدید کرده است 5- حضور نیروهای تکفیری سوری در مناطق مجاور مرزهای ایران طی جنگ اخیر قره باغ که قبلا موضوع انتقال آنها توسط ترکیه در برخی منابع بررسی شده است، از اصلی ترین علل نگرانی ایران است. مضافا اینکه هم مسئولان ایرانی و هم مقامات کشورهای روسیه، فرانسه و آمریکا، حضور آنها را به صورت ضمنی در اظهارات خود تایید کرده بودند 6- تغییر نقشه ژئوپلیتیکی منطقه با فشار برای احیای کریدور زنگزور توسط آذربایجان و ترکیه ( وهمچنین در راستای طرح کریدور میانی و اتصال زمینی کشور های ترک زبان؛ در کنار حضور آتی و خزنده ناتو در این منطقه!) پایان @amniatemeli

«ابراهیم متقی»: 🔺 همۀ مباحث دینی که در رابطه با مسئلۀ جنگ و صلح و قدرت و... وجود دارد. این است که خودت را برای جنگ آماده کن تا در صلح به سر ببری. خودت را برای جنگ آماده کن یعنی اینکه بتوانی بازدارنگی را در برابر هر سیاست تهاجمی ایجاد کنی. واکنشی که موکول به مرور زمان شود نشان‌دهنده این است که ارادۀ بازدارنگی ندارید. @amniatemeli

🔰 #سرخط_دیدار | مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از مردم «سیستان و بلوچستان» و «خراسان جنوبی» ۱۴۰۲/۰۶/۲۰ 💠درباره مناطق «سیستان و بلوچستان» و «خراسان جنوبی» ❇️سابقه‌ی خاطره‌ی ما از این منطقه‌ی شما بیش از نیم قرن است. 🌟اوّلین حرکت آشکاری که خود این حقیر در مقابله‌ی با دستگاه طاغوت انجام دادم، با همراهی این دو مرکز مهم، یعنی بیرجند و زاهدان، انجام گرفت. ❎ منطقه سیستان و بلوچستان، منطقه‌ی انقلاب است، منطقه‌ی شهید دادن است، منطقه‌ی حرکت در راه خدا است. 🔺هم شهید وحدت داریم 🔺هم شهید دفاع مقدّس داریم 🔺هم شهید در راه امنیّت داریم ☑️مسئولان قدر این مردم را باید بدانند و باید خدمت کنند. 🚆مسئله‌ی خطّ آهن خیلی مهم است؛ ‌ 👈اینکه شمال و جنوبِ شرق کشور با خطّ آهن متّصل بشود، ✔️هم برای استان و استانهای در بین راه اهمّیّت دارد ✔️هم برای اصل کشور اهمّیّت دارد 💧مسئله‌ی آب زابل خیلی اهمّیّت دارد. ✅ همه‌ی راه‌ها باید پیموده شود برای اینکه حقّ مردم در مورد آب تأمین بشود. ⭕️اگر دولتها به آن مصوّباتی که در اوایل دهه‌ی ۸۰ که بنده آمدم بلوچستان و تصمیم‌گیری شد، عمل میکردند، امروز چهره‌ی استان فرق میکرد. ♦️امروز بحمدالله مشغولند، تلاش میکنند. ✔️ان‌شاءالله که این امید به نتیجه برسد. 💠درباره تحولات بزرگ دنیا و لزوم مراقبت ملتها و مسئولین 👈وقتی در دنیا تحوّلات بزرگ به وجود می‌آید یا آغاز میشود، ملّتها و مسئولین کشورها موظّفند مراقبت خودشان را چند برابر کنند. ✅اگر این مراقبت انجام گرفت، سر ملّتها کلاه نخواهد رفت و ناچار نخواهند شد که به راهی ضدّ منافع خودشان حرکت کنند. ❎اگر این مراقبت انجام نگرفت و غفلت شد، ضربه‌های بلندمدّتی به ملّتها وارد خواهد شد. دو مثال: 1️⃣غفلت ملتها و مسئولین کشورها در دوران آغاز حرکت استعمار از اروپا در قرن هجدهم ⬆️نتیجه: گرفتاری به استعمارِ دو سه قرنیِ یک منطقه‌ی عظیمی از دنیا 2️⃣بلایی که انگلیس، فرانسه و ایتالیا، عمدتاً بعد از جنگ جهانی اوّل و اندکی بعد از جنگ جهانی دوّم، بر سر منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا آوردند ⬆️نتیجه: منطقه‌ی ما اقلّاً صد سال از کاروان تمدّن و کاروان پیشرفت عقب افتاد. 💢خطوط اصلی تحوّل بزرگ در دنیا چند چیز است: 1️⃣ضعیف شدن قدرتهای استکباری دنیا؛ 📌قدرت استکباری آمریکا و بعضی کشورهای اروپایی ضعیف شده است ⭕️ضعف در شاخصهایی مثل: 🔻اقتصاد 🔻مسئله‌ی امکان دخالت در دولتها 🔻توانایی تغییر دادن دولتها و کشورها 2️⃣برآمدن قدرتهای جدید منطقه‌ای و جهانی ♦️اینکه میگوییم دشمن دارد ضعیف میشود معنایش این نیست که نمیتواند مکر کند ❌مشغول نقشه‌کشی‌اند. باید غافل نشویم. 🔎معلومات اطّلاعاتی ما به ما میگوید که دولت آمریکا در آمریکا یک مجموعه‌ای را درست کرده است که اسم این مجموعه «گروه بحران» است. 🔖به این نتیجه رسیده‌اند که در ایران چند نقطه‌ی بحران‌ساز وجود دارد که باید آنها را تحریک کرد: 📌اختلافات قومی 📌تفاوتهای مذهبی 📌مسئله‌ی جنسیّت و مسئله‌ی زن ⭕️تا اینها بحران درست کند و از طریق بحران بتوانند به کشور عزیز ما ضربه وارد کنند؛ 🔺‌این برنامه‌ی آمریکا است، 👈و «شتر در خواب بیند پنبه‌دانه»! 💡حواسمان باید جمع باشد، بدانیم چه ‌کار میکنیم، بدانیم چه میگوییم؛ حرفی که میزنیم در جهت نقشه‌ی دشمن نباشد، جدول دشمن را کامل نکند. 🚨دشمن دو نقطه‌ی اساسی را هدف گرفته: یکی وحدت ملّی، یکی امنیّت ملّی. 🔘وحدت یعنی در مسائل اساسی کشور، آنجایی که پای منافع ملّت در میان است، ♦️اختلافات مذهبی، اختلافات سیاسی، اختلافات گروهی، اختلافات قومی باید به کنار گذاشته بشود. ✅آنجایی که یک جهت‌گیری مشخّصی هست، این وحدت مهم است. ❌آن کسانی که امنیّت ملّی را تهدید میکنند دشمن ملّتند، برای دشمن کار میکنند؛ چه خودشان بفهمند، چه نفهمند. 🌟بنده به بیداری ملّت عزیزمان خیلی خوش‌بین و امیدوار هستم، به خاطر: ✨تجربه‌ی چهل و چند ساله ✨آنچه انسان در جوانهای این کشور میبیند: 🔹وفاداری‌ها 🔸محبّتها 🔹اخلاصهایی که نشان داده میشود 🔸حضورهای خوب [مثل] این اربعین 💠تشکر از میهمان‌نوازی ملت عراق در قضیه اربعین ❇️لازم میدانم از ملّت عراق به خاطر پذیرایی و میهمان‌نوازی ارزشمندشان در این قضیّه‌ی اربعین تشکّر کنم ⬅️از مسئولین عراقی [هم] همین طور ⬅️بخصوص از حشدالشّعبی ⬅️از نیروهای انتظامی عراق ⬅️از دولت عراق که توانستند امنیّت را برقرار کنند 🙏از نیروی انتظامی خودمان هم صمیمانه تشکّر میکنم. ♦️قدر این نیروهای فداکار، این جوانان خوب را در بخشهای مختلف بایستی بدانیم 🍀پروردگارا به حقّ محمّد و آل محمّد برکات و رحمت خودت را بر ملّت ایران و بر مردم این دو استان نازل بفرما. @amniatemeli

🎥 #مستند_رد_روباه - قسمت دوم 🔹هر آنچه باید درباره ارزیابی وضعیت ایران توسط سفارت انگلیس در چند ماه آخر پهلوی بدانید. 🔸به روایت اسناد کشف شده از سفارت انگلستان 🔺تهیه شده در رسانه اینترنتی TVتاریخ وستانیوز @amniatemeli

✅چرایی انتقال درگیری ها از غرب آسیا به آسیای مرکزی 🔷اگر بخواهیم در خصوص راه ها و آبهای مشترک‌المنافع بحث کنیم، در واقع قیاس بین کشورهای منطقه خلیج فارس و آسیای مرکزی  گزینه ی مناسبی است.با بررسی این دو منطقه متوجه میشویم غرب آسیا یک جغرافیای است که تمام کشوره از آن منتفع می‌شوند برعکس آسیای میانه که منافعش مخصوص کشورهای آن منطقه اند( برای نمونه دریای خزر که در آسیای میانه قرار دارد، خاص خود کشورهایی است که در آن منطقه قرار داشته  و مرز آبی با آن نقطه دارند ولی خلیج فارس گذرگاهی است برای همه) با توجه به مقدمه مزبور، نگاهی به سیاست ایران و محور غربی( آمریکا_ترکیه، اسرائیل)در مناطق مورد نظر خواهیم داشت. 🔻 راهبرد ایران در منطقه غرب آسیا، اخراج آمریکا و عقب راندن ترکیه از مناطق اشغالی با بالا بردن تلفات و در نتیجه خسته نمودن از حضور در سوریه و عراق یا خلیج فارس است و در مقابل محور غربی سعی دارد ایران روسیه و چین را در جغرافیای مشترک آنها، دچار درگیری کرده(یک روز با درگیری میان ارمنستان و باکو و فردا با درگیر کردن ایران با طالبان) مقدمه ناامنی را در آسیای میانه فراهم آورد تا در زمان وموقعیتِ حساسِ فعلی که منابع گازی_نفتی غرب آسیا به رگ حیات کشورهای اروپایی و آمریکای بدل شده، بتوانند از منافع خود محافظت کنند برعکس، محور شرقی که راه تنفس خود را آسیای میانه میداند تلاش دارد با ناامن کردن غرب آسیا (مثلا فشار ایران بر دولت عراق برای استقرار در اقلیم، منابع انرژی محور غربی_ترکی را ناامن میکند چراکه این کشورها سعی در سرمایه گذاری بر نفت و گاز اقلیم داشتند که با حضور نیروهای دولت مرکزی دستشان کوتاه خواهد شد) 🔻بنظر میرسد در حال حاضر راه فرار از این فشار خارجی، تغییر میدان بازی است یعنی؛ باید تمام تمرکز خود را متوجه  ضربه زدن به منافع محور غربی در عراق_سوریه و خلیج فارس کنیم. در مجموع باید گفت که سرگرم شدن به باکو، همان چیزی است که دشمن اراده کرده است. قطعا راه نجات، تهاجم علیه منافع دشمن در جای که برایش درددناک است، میباشد. در پایان احتمالا بپرسید پس چرا در هفته های اخیر آمریکا آغازگر درگیری در سوریه بود؟ بنظر میرسد حرکت آمریکا در مرز سوریه یک اقدام تدافعی است برای حضور بیشتر و در مقابل فشار محور مقاومت در آن ناحیه به تعبیری ایران به حدی در سوریه زیر ساخت فراهم آورد(تنش زایی کرد) که آمریکا متوجه شد با این حجم از فشار توان مقابله ندارد از همین رو تصمیم به افزایش نیرو گرفت. @amniatemeli