🔶استاد محمد علی جاودان: ⭕️ سه چیزخیلی سخت است.. 💟 امام (علیه السلام) فرمودند: سه چیز خیلی سخت است؛ که سومین آن به یاد خدا بودن است. 💫 بعد از آن فرمودند که مقصود از یاد خدا کردن این نیست که تسبیح دست بگیری و سبحان الله و الحمدالله بگویی. البته این ذکر_خدا هست ولی آن ذکری که سخت است این نیست. 🚫ذکری که میگویم سخت است این است که وقت گناه خودت را نگاه داری! ❇️قرآن کریم می فرماید: 🕋 وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلا عَلَى الْخَاشِعِینَ 📖《سوره بقره، آیه45》 🔅‼️اگر می خواهی به نفست مسلط باشی، دلت و قلبت به گناه نرود، چشمت گناه نکند و هرز نشود، #نماز_اول_وقت خوان باشید؛ دل محکم خواهد شد. ╔═ ✿❀🌸❀✿ ══════╗ @amozeshtajvidhefzquran ╚══════ ✿❀🌸❀✿ ═╝

دعای فرج امام زمان❤️❤️❤️❤️❤️ @amozeshtajvidhefzquran

دعای سلامتی امام زمان💙💙💙💙 @amozeshtajvidhefzquran

#درمحضرقرآن 🕯رسول خدا، رحمتی بین المللی 🌍 السّلام علیک یار رسولَ الله! تو دستِ رحمت و مهربانی خدا هستی بر سر خلائق؛«وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمِين»📖[انبیاء/107] 💝آنقدر مهربان و حریص هستی به هدایتمان، که غفلت ها و زخم هایمان در نبردِ با شیطان، طاقت از کفت بریده است روز و شب؛👈«عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ»[توبه/128] 💔آنقدر خودت را به آب و آتش میزنی برای سر به راه شدنمان ، که خودِ خدا هم نگران سلامتی ات گشته، صدایش درآمده و فریاد میزند؛📢 داری خودت را هلاک میکنی برای آدم شدن اینها، ای محمّد مصطفی؛«لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِين»📖[شعراء/3] 😔ما را ببخش که به اندازۀ زخمهایی که از نبرد با شیطان بر جانمان نشسته، بر دل مهربانت، زخم نشانده ایم ای رحمةٌ للعالمين! 🙇کاش همه مثل خودت محمّدی بودند و از جان و دل، مایه میگذاشتند برای هدایت دوستان و برادرانشان! ⚖چقدر محمّدی هستیم و از جان و مالمان هزینه می کنیم برای هدایت دوستان و برادرانمان؟!👈مثل پیامبر و اهل بیت علیهم السلام! @amozeshtajvidhefzquran

🌱همین حالا، تا جوان هستی، تا میتوانی #قرآن بخوان و وارد گلبول های خونت کن که وانفسای محشر، همین آیاتِ میانِ گوشت وخونت، مدافعت می شوند از آتش جهنم ونجاتت میدهند!🔥 @amozeshtajvidhefzquran

📝📝📝📝 ✅ متأسفانه گاهی دیده شده که برخی از علاقمندان ومشتاقان حفظ پس از مدت زمان کوتاه یا بلند ودر حالی که حجم قابل توجهی از قرآن را حفظ کرده اند، احساس می‌کنند که دیگر انس و اشتیاق اولیه به قرائت قرآن در آنها وجود ندارد وعلاقه ای برای ادامه کار در خود نمی یابند. در چنین مواردی افراد با به یاد اوردن لطف ومحبت خداوند به خود باید سعی در شکر گزاری این نعمت الهی ( حفظ قرآن) داشته باشند. اینکه بتوانند به خوبی آیات را مرور کنن وبه فراموشی نسپارند همچنین به مفاهیم آیات توجه کرده ودر صدد عمل به قرآن برآیند. بنابراین فکر کردن به اینکه خداوند به ما نعمت وهدیه عظیم حفظ قرآن را اعطا کرده در تقویت انگیزه حافظ مؤثر است. ✅ همچنین داشتن برنامه ای منظم وپشتکار در مرور محفوظات باعث تسلط بسیار بر محفوظات می شود که محفوظات عالی به حافظ انگیزه می‌دهد. ✅ همچنین شرکت در محافل انس با قرآن ودیدار بااساتید حفظ قرآن وبهره گیری از تجربیاتشان در تجدید انگیزه ما برای حفظ مؤثر هست. 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 @amozeshtajvidhefzquran

#اختلاف_قرائت_ها ✅پدید آمدن لهجه و گویشها در درون هر زبان امری طبیعی و ناگزیر است و اختلاف قرائت در هر متنی، به ویژه در متون کهن پیش می‌آید. در قرآن مجید هم با وجود نهایت احتیاط و امانتداری در مشورت و دقت، اختلاف قرائات در راه یافت، و نمی‌شد راه نیابد. و در واقع از آن زاده شد. در حیات و حضور خود پیامبر(ص) نیز گاهی تفاوت دو تلفظ نزد ایشان مطرح می‌شد و حضرت یکی یا گاه هر دو را تصویب می‌کردند و حدیث سبعة اَحرُف (اینکه قرآن ۷ وجه مقبول دارد) ناظر به همین معناست. یعنی پیامبر (ص) برای رفع عسر و حرج، و تا زمانی که قرآن همه‌گیر شود و هیچ صاحب لهجه‌ای خود را از آن یا آن را از خود بیگانه نیابد در این باب چندان سخت نمی‌گرفت، و اختلاف تلفظ‌ها را، تا حدی که مخل معنی نبود، خطیر یا خطرناک نمی‌یافت. علل عمده اختلاف قرائات چند امر بود؛ از جمله: اختلاف لهجه‌ها، نبودن اعراب و نقطه در خط عربی صدر اسلام، اجتهادات فردی صحابه و قاریان، دور بودن از عهد اول و مهد اول اسلام- مکه و مدینه، نبودن علائم سجاوندی و وقف و ابتدا و هرگونه فصل و وصلی که بعدها علم قرائت و تجوید عهده‌دار تدارک آن شد. از اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم نهضت تدوین قرائات درگرفت و بسیاری از قرائت شناسان بر آن شدند که از میان انواع قرائات، صحیحترین آنها را برگزینند و ثبت کنند. نخستین کسانی که به این کار همت گماشتند هارون بن موسی (۲۰۱-۲۹۱ق) و ابو عبید قاسم بن سلّام (۱۵۷-۲۲۴ق) بودند که فرد اخیر، ۲۵ تن قاری ثقه را شناسایی و قرائات ایشان را ثبت و ضبط کرد که قاریان هفت‌گانه (قراء سبعه) از آن جمله بودند. یک قرن بعد، ابوبکر بن مجاهد (۲۴۵-۳۲۴ق) که قرآن پژوه برجسته‌ای بود، در سال ۳۲۲ق از میان قاریان بسیار، قرّاء سبعه را برکشید، که از آن پس مرجع طراز اول قرائت قرآن شناخته شدند. بعدها سه قاری بزرگ دیگر نیز بر این عده افزوده شدند (= قاریان دهگانه). البته قاریان چهارده گانه و بیست گانه هم در تاریخ علم قرائت مشهورند؛ ولی قاریان دهگانه کسانی هستند که سند روایت آنان از طریق تابعین، به تابعین و از آن طریق به صحابه، اعم از کاتب و وحی و حافظان قرآن یا دیگران، و سپس به پیامبر(ص) می‌رسد. دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۶۳۶ @amozeshtajvidhefzquran

#قاریان_هفتگانه و دهگانه از قراء سبعه عده بسیاری نقل کرده‌اند، ولی قرآن پژوهان و قرائت‌شناسان بعدی، روایت دو تن از راویان هر قاری را که از نظر ضبط و صحت سند و طول ملازمت و آموزش نزد قاریان یا مقریان هفتگانه، دقیق‌تر و پذیرفتنی‌تر بوده است، به اصطلاح استاندارد کرده‌اند، لذا ۱۴ روایت پدید آمده است. اسامی قاریان هفتگانه و راویان چهارده‌گانه 1⃣ عبدالله بن عامر دمشقی (م ۱۱۸ق) راوی اول او: هشام بن عمار راوی دوم: ابن ذکوان 2⃣ عبدالله بن کثیر مکی (۴۵-۱۲۰ق) راوی اول: البَزّی، احمد بن محمد (۱۷۰-ح ۲۴۳ق) راوی دوم: ابو عمرو محمد بن عبدالرحمن ملقب به قُنبُل (۱۹۵-۲۹۱ق) 3⃣ عاصم بن ابی النجود (۷۶-۱۲۸ق) 👌(وی قرائتش را از ابوعبدالرحمان سلمی آموخته که سلمی نیز از امام علی(ع) فراگرفته است؛ به علاوه از زر بن حبیش نیز آموخته که او نیز از عبدالله بن مسعود آموخته است.) (الطبرسی، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۷.) راوی اول: حفص بن سلیمان (۹۰-ح ۱۸۰ق) راوی دوم: شعبه بن عیاش (۹۵-۱۹۴ق) 4⃣ زبّان بن علاء ابوعمرو بصری (ح۶۸-۱۵۴ق) راوی اول: حفص بن عمر الدوری (م۲۴۶ق) راوی دوم: ابوشعیب سوسی، صالح بن زیاد (۱۹۰-۲۶۱ق) 5⃣ حمزه بن حبیب کوفی (۸۰-۱۵۶ق) راوی اول: خلّاد بن خالد کوفی، ابوعیسی شیبانی (۱۴۲-۲۲۰ق) راوی دوم: خلف به هشام (۱۵۰-۲۲۰ق) 6⃣ نافع بن عبدالرحمن مدنی (۷۰-۱۶۹ق) راوی اول: وَرش، عثمان بن سعید مصری (۱۱۰-۱۹۷ق) راوی دوم: قالون، عیسی بن مینا (۱۲۰-ح۲۲۰ق) 7⃣ کسائی، علی بن حمزه (۱۱۹-۱۸۹ق) راوی اول: لیث بن خالد (م ۲۴۰ق) راوی دوم: حفص بن عمر الدوری (که راوی ابوعمرو بصری یعنی زبّان بن علاء هم بوده است). ✳چون سه تن بر این قاریان هفتگانه (قراء سبعه) اضافه شود قاریان دهگانه (قراء عشره) به دست می‌آید. 8⃣ خلف بن هشام (۱۵۰-۲۲۹ق) راوی اول: اسحاق (ابو یعقوب اسحاق بن ابراهیم بغدادی) (م۲۸۶ق) راوی دوم: ادریس، ابوالحسن عبدالکریم. 9⃣ یعقوب بن اسحاق (۱۱۷-۲۰۵ق) راوی اول: رُوَیس، محمد بن متوکل (م۲۳۴ق) راوی دوم: روح، ابوالحسن روح بن عبدالمؤمن هذلی (م۲۳۴ق) 0⃣1⃣ ابو جعفر یزید بن قعقاع (م۱۳۰ق) راوی اول: عیسی، ابو الحارث عیسی بن وردان مدنی (م۱۶۰ق) راوی دوم: ابن جماز، سلیمان بن مسلم (م ب۱۷۰ق) @amozeshtajvidhefzquran