احسنت بودجه ی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح بین ۳/۶ تا ۳/۷ درصد از کل بودجه است. یعنی کمتر از یک سوم معوقات بانکی که آب بدهکاران به بیت المال بدهکارند و پس نمی دهند.

برای اکثریت مردم این سواله که چرا به طور جدّ و آشکارا سر این قضیه مطالبه گری از دولت نمیشه؟ یه بحثی که دارن اینه که چرا دولتی که دائم دم از رفراندوم میزنه، مسائل اینچنینی رو به رفراندوم نمیزاره بعد تصمیم بگیره؟

این وزارت خانه کارهای تحقیقاتی، آموزشی، رزمایش، ساخت و انبار تسلیحات ، پشتیبانی و نگهداری، خدمات درمانی و ... را از این حدود ۳٫۵٪ تامین می کند.

چون اونا علیه خودشون که نمیان کار کنند. ما بایست اقدام به این کار کنیم که ما نیز متاسفانه تا کنون یا دغدغه نداشته و یا از اهمیت موضوع بی خبر بوده ایم.

#شرح_وظایف_وزارت_دفاع به اختصار بدین شرح است؛ به گزارش خبرنگار دفاعی - امنيتی باشگاه خبرنگاران، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح یکی از 18 وزارتخانهٔ دولت جمهوري اسلامي ایران و مسئول برنامه‌ریزی، هماهنگی، پشتیبانی و توسعه توان دفاعی در کشور است. وظیفه تجهیز نیروهای دفاعی برای مقابله با تهدیدات احتمالی نيز بر عهده این وزارتخانه است. نهادهای وابسته به وزارت دفاع سازمان صنایع دفاع سازمان صنایع هوافضا سازمان صنایع هوایی شرکت صنایع الکترونیک ایران سازمان صنایع دریایی دانشگاه صنعتی مالک اشتر موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی سازمان اتکا سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح شرکت باتری سازی نیرو

اگر این حجم از هزینه ها را از مبلغ میانگین ۴۴ هزار میلیارد تومان کم کنیم ، چه مقدار از این مبلغ برای کمک به کشورهای دیگه باقی می مونه؟ اساسا اگر کل بودجه وزارت دفاع را دربست به کشورهای مورد اشاره کمک کنیم ، تنها ۳/۶ درصد از کل بودجه کاسته می شود . و عدد ۳٫۶ نسبت به صد در ادبیات بودجه ای حکم پرت و سوخت را دارد. یعنی قابل چشم پوشی ست. به عبارتی اگر درآمد ما ماهی ۱۰۰ تومان باشد و ماه دیگر بشود ۹۶٫۵ تومان تاثیری در عملکرد ما ندارد. هم چنان که اگر به ۱۰۳٫۵ تومان افزایش پیدا کند تاثیری در رفاه ما نخواهد داشت. امکان دارد کسی بگوید این ۳٫۵ درصد خودش عدد درشتی مانند۴۴ هزار میلیارد تومان است که می تواند استان محرومی را دگرگون کند. پاسخ این که یکی از شروط تایید شورای نگهبان بر مصوبات مجلس اینه که خلاف قانون اساسی نباشد. و در قانون اساسی نمی توان به شکل غیر عادلانه تنها یک استان از همه ی استان های محروم را تغذیه و دیگر استان ها را محروم کرد. لذا این مبلغ سرشکن شده و مبلغ اندکی به ان استان تعلق می گیرد. این در شرایطی بود که کل بودجه ی وزارت دفاع را ببخشیم که عملا محال است.

پاسخ را در دو کلیپ نخست بایست جست. اساسا برجام دو و سه که خالی بودن دستمان از موشک و خروجمان از صحنه ی تحولات منطقه است جز با کاهش تدریجی بودجه توسط دولت کنونی محقق نمی شد . لذا راهبرد دولت فشار بر این دو بخش از راه کاهش بودجه بوده کاری که با صدا و سیما برای بستن برنامه های انتقادی چون جهان آرا انجام داد. نظامیان ما با شناخت از شخصیت وحدت گریز و فتنه آفرین روحانی، با دست خالی کار می کنند اما اعتراضی نمی کنند تا روحانی بر آتش آن بیشتر بدمد. از سویی این بندگان خدا عین آش نخورده و دهن سوخته هستند. با این جو سنگین علیه نظامیان ما، کی گوش شنوا برای شنیدن حرفهای اون داره

یکی از ایرادهای رایج اینه که ، بودجه ی کمک به کشورهای دارای مقاومت در منطقه محرمانه است. یا از منابع دیگر کمک می کنند. در پاسخ بایست گفت؛ هزینه کرد بودجه جای محرمانه کار کردن نیست. چرا که دیوان محاسبات ریال به ریال آن را ارزیابی و در گزارش سالانه اعلام می کند. دلیل عقلانی هم این است وقتی تکثر افکار و گرایش ها در کشور و قوه ی مقننه و مجریه حاکم است و اکثرا نیروهای غربگرا طی این چهل سال زمام اجرا و تقنین کشور را در دست داشته اند، و این گروه دنبال کوچکترین نقطه ی ضعف ( به زعم خودشان) از سپاه بوده، تا جایی که از اتهام دولت با تفنگ و تخریب سپاه ذره ای کوتاهی نکرده ، و گه گاه با همین حربه بخشی از آرای مردم را به خود اختصاص داده اند، هیچ گاه از افشای سندی که دال بر کمک محرمانه ی ایران به مقاومت باشد، کوتاهی نکرده و برای آن دست و پا می شکنند. و اگر بالفرض کمک از جایی غیر از محل خزانه ی دولت و درآمدهای آن باشد، ( که نیست) در این صورت دخلی به حساب و کتاب دولت ندارد. یادآوری این که ؛ ما از کشورهای دارای حکومت مستقر بابت هر نفر نیروی مستشاری از دو کشور عراق و سوریه حق استشاری گرفته و به گروه های حماس و جهاد اسلامی در فلسطین بعضی از گروه های افغانستانی مرید ایران و جدیدا یمن بخشی از بودجه را با نظر مثبت شورای عالی امنیت ملی ، کمک می کنیم. و این یک رویه ی شرعی، عقلی و انسانی ست. بی هنری دولت است که نمی تواند از نفوذ ایران در عراق و سوریه ی پس از جنگ قراردادهای پر سود امضا کند. همین چند ماه پیش بود که رستم قاسمی از امضای بهره برداری از معدن فسفات به ارزش یک میلیارد و هشتصد میلیون تن خبر داد. همین یک قرار داد ، با فرض این که ما از سوریه هیچ مبلغی جهت مشاوره در جنگ دریافت نکرده ایم به تنهایی بیش از کل هزینه ی نظامی ایران در منطقه می باشد

ما برای اقتصاد به سوریه نرفته ایم لیکن جایی که قدرت نظامی باشد، برد اقتصادی حاصل می شود. همین یک قرار داد چندین برابر کل هزینه ما در این سال ها را جبران می کند.

بخش دیگری که کانال‌های زرد فضای مجازی درباره ی اون خیلی تبلیغ می کنند، نداشتن اختیار رییس جمهور است. می بینید که ۱۰۰٪ بودجه را دولت منظور و اختصاص می دهد و ۹۴ درصد آن را مدیریت ، هدایت و نظارت می کند. بخش دیگر موسسات مذهبی و مراکز دینی ست. این مجموعه های دهان پر کن کمتر از یک درصد بودجه ی کل کشور را به خود اختصاص داده اند.

چند درصد بودجه می شه؟ بودجه ی سال ۹۸ را حدود ۱۷۷۵ هزار میلیارد تومان منظور کنید.

قرارداد فسفات با وزن تقریبی یک میلیارد و هشتصد میلیون تن میان ایران و سوریه