در آن سالها که انقلابی بودن و انقلابی ماندن عواقبی جز شکنجه ، اعدام و تبعید نداشت و خبری از سمت و پست و کرسی نبود ایشان تمام عواقب را به جان خریده و سالها در تبعید در کنار مردم محروم بلوچ زندگی کردند

حتی بعد از رهبر شدن نیز مردم آن سامان را فراموش نکرده و با لباس سنتی بلوچ به دیدار آنها رفتند .

پس از سالها تبعید و مبارزه و شکنجه با به ثمر نشتن انقلاب همه جا در کنار امام حضور داشتند

در راهپیمایی ها در میان مردم حضور داشتند

با شروع جنگ تحمیلی و تشکیل شورای عالی دفاع همزمان علاوه بر اینکه امام جمعه تهران بودند نماینده حضرت امام (ره) در شورای عالی دفاع شدند و برای مدیریت بهتر و رصد نزدیک اوضاع جنگ با لباس رزم به جبهه ها رفتند .

مرحوم آیت الله ری شهری خودشان در جلسه شورای عالی دفاع حضور داشته و شاهد بر قضیه بوده اند در همین زمینه مصاحبه ای دارند و مشاهدات خود را اینچنین بیان میکنند : در جلسه شورای عالی دفاع مقرر شد یک نفر از اعضا برای رصد نزدیک جبهه ها و ارائه گزارش به مسئولین در تهران داوطلب شده و به مناطق جنگی برود اولین کسیکه داوطلب شد آقای خامنه ای بود و چند روز بعد ایشان را در فرودگاه مهر آباد دیدم که لباس رزم پوشیده و عازم جبهه های جنوب شد . من شهادت می دهم که ایشان شوق شهادت داشت ولی شوق ریاست نداشت .

اوایل جنگ که هنوز نیروهای نظامی به ساماندهی کافی نرسیده بودند در تشکیل ستاد جنگهای نامنظم شهید چمران نقش مهمی ایفا کردند