یالا بلند شو، وقت حمله است! در دوران آموزشی فرمانده‌ای داشتیم سخت‌گیر و خشک.اهل تبریز‌ بود و معروف بود به اینکه کمتر کسی می‌تواند لبخندش را ببیند.قدی کوتاه و بدنی ترکه‌ای داشت.از آن دست آدم‌هایی بود که بعد از چند مدت آشنایی با او؛ خیال می‌کردی ربات یا مثلا آدم‌آهنی است.صبح‌ها قبل از تمام فرمانده‌هان در اتاقش حاضر بود.صورتش در صبح اول وقت هیچ فرقی با صورت دم ظهرش نداشت. هیچ نشانه‌ای از خواب‌آلود بودن در چهره‌اش پیدا نبود. در برف و باران یا زمین یخ زده رژه‌اش برپا بود. تعطیل کردن وظایف روزانه برایش هیچ مفهومی نداشت. شاید برای همین هم در پایان دوره گروهانمان رتبه اول رژه‌ را ازآن خودش کرد. آن‌قدر روی زمین یخ زده پا کوبیده بودیم که روز آخر در آن هوای معتدل پاییزی رژه رفتن برایمان مثل خوردن یک لیوان آب پرتقال بود. در خدمت همه چیز مشترک است.غذا، لباس، جای خواب، تنبیه، تشویق و البته مریضی.در پایان ماه اول از صد‌وبیست نفرمان حداقل هشتاد نفر مریض بودند، بهداری هم که کاری نمی‌کرد، نهایت لطفشان تجویز آستامینوفن و آدالت کلد بود. نصف ماه دوم هم گذشته بود،آنقدر گلودردم طولانی شده بود که دیگر برایم اذیت کننده نبود. یک روز صبح ازخواب که‌بیدار شدم احساس کردم تبدیل به یک توده بتنی ۳۰۰ کیلویی شده‌ام،حرکت کردن برایم محال بنظر می‌رسید،بدنم در تب داشت آتش میگرفت، چشمانم آنقدر درد می‌کرد که باز نگه داشتن‌شان برایم شبیه شکنجه بود. وقت رژه بود،همه رفتند و من در تخت ماندم. فرمانده بعد از حضور و غیاب به سراغم آمد و بدون ذره‌ای مکث گفت:«یالا بلند شو بریم.» باورم نمی‌شدکه همچین انتظاری از من دارد، نهایتش تصور می‌کردم که مرا تحویل بهداری بدهد. هر چقدر خواستم خالصانه متقاعدش کنم که من امروز مرد رزم نیستم نفهمید. آن روز علاوه بر چهار ساعت رژه بر روی زمین یخ زده ، چهار دور هم با اسلحه دور میدان صبحگاه دویدیم. همه چیز که تمام شد دیگر وقت نهار بود.من از یک توده سیصد کیلویی بتنی تبدیل شده بودم به سبکی یک پر.هیچ نشانه ای از کسالت، تب و مریضی در‌من نبود. آن روز برایم درس بزرگی‌ بود،در موقع ضعف هرگاه خودت را ضعیف تصور کنی قافله روزگار را دو دستی باخته‌ای. زندگی هم همینطور پیش می‌رود، آن زمانی که همه چیز دست به دست هم می‌دهد که تو خودت را تسلیم شرایط کنی؛بهترین وقت برای حمله است. فرقی نمی‌کند که روبه‌رویمان چه چیزی ایستاده باشد، یک آدم، یک هیولا، زندگی و یا تقدیر .حقیقت این است که همه اینها از حمله‌ا‌ی که پشتش چیزی برای از دست دادن نیست؛ به شدت می‌ترسند. بله، گاهی باید به زندگی حمله کرد، بی‌رحمانه و بدون ترس. @Ancients

جالب است بدانيد ابن سينا ۶۰۰ سال قبل از نيوتون قانون اول او را در كتاب "اشارات و تنبيهات" شرح داده بود ! قانون اول نيوتون : جسمی که تحت تأثیر یک نیروی خارجی نباشد، یا ساکن است یا با سرعت ثابت در حال حرکت است شرح ابن سينا از اين قانون : هر جسم در طبع و حالت خاصی می باشد و از این حالت خارج نمی شود مگر اینکه یک عامل خارجی برروی آن تأثیر بگذارد ! 🗞 @ancients

تعریف روز تولد: تنها روزی هست که وقتی گریه میکنی مادرت لبخند میزنه ! 👤دکتر عبدالکلام -دانشمند و رئیس جمهور سابق هندوستان 🗞 @ancients

مهدی باکری یک‌تنه زیر آن آتش بی‌امان عملیات رمضان پشت نفربر نشسته بود و کشته‌ها را به عقب می‌فرستاد. وقتی گفتند دستور قرارگاه اینست که برگردی، گفت: “تا تک تک بچه‌های مردم رو از اینجا جمع نکنم بر نمی‌گردم عقب، چطور تو روی پدرمادرهاشون نگاه کنم.” 🗞 @ancients

Takanakuy رسم ديرينه ايست كه در بعضى از مناطق پرو اجرا ميشود و طى آن افرادى كه باهم مشكل دارند سالى يك بار باهم در حد رفع كينه كتك كارى ميكنند تا رفع كدورت شود. 🗞 @ancients

‍ ای دریغا روزگار کودکی که نمی دیدم از این غمها، یکی فکر ساده، درک کم، اندوه کم، شادمان با کودکان دم می زدم ای خوشا آن روزگاران، ای خوشا! یاد باد آن روزگار دلگشا! گم شد آن ایام، بگذشت آن زمان خود چه ماند در گذرگاه جهان؟ بگذرد آب روان جویبار تازگی و طلعت روز بهار گریه ی بیچاره ی شوریده حال خنده ی یاران و دوران وصال بگذرد ایام عشق و اشتیاق سوز خاطر سوز جان، درد فراق شادمانیها، خوشیهای غنی وین تعصبها و کین و دشمنی بگذرد درد گدایان ز احتیاج عهد را زین گونه برگردد مزاج این چنین هر شادی و غم بگذرد جمله بگذشتند، «این هم بگذرد» نیما یوشیج 🗞 @ancients

پیکاسو در خاطراتش مینویسد: مادرم میگفت اگر سرباز شدی مطمئن باش روزی ژنرال میشوی اگر راهب شدی روزی پاپ خواهی شد در عوض من یک نقاش بودم و پیکاسو شدم! هر چه که هستیم ، بهترین باشیم! 🗞 @ancients

اسناد تاریخی نشان می دهد آریائیان هرگز اقوامی مهاجر نبوده، بلکه از حدود ده هزار سال پیش در ایران ساکن و مبدا نخستین تمدنهای پیشرفته بشری مانند جیرفت، سیلک و شهر سوخته بوده‌اند! @ancients

معلمان در آلمان بیشترین درآمد را دارند. یکبار که پزشکان خواستار افزایش حقوق خود شده بودند، آنجلا مرکل به آنها گفت : من چگونه شما را با کسانی که به شما آموزش داده اند مقایسه کنم؟ @ancients

سلطان قابوس با همان ماشینی که با آن برای بر عهده گرفتن سلطنت در سال ۱۹۷۰ وارد مقر حکومتی شد با همان نیز به سوی محل دفن برده شد ! @ancients

یکی از نقاشی های عجیب ناصرالدین شاه از خوابی که دیده بود ترسیم کرده و از طایفه اجنه ایی که به خواب مبارک رفته بودند توضیحی داده است جالب اینکه خواب را با خاب نوشته است! @ancients

قصری رویایی و بی نظیر کاخ موزه ی زمان متعلق به دوران قاجار @ancients