❓سوال: چطور با مقاله حرف بزنیم؟!🧐 💢 در این ویدئو با استفاده از #هوش_مصنوعی chatpdf یاد می‌گیریم که در یک دقیقه هر سوالی که خواستیم را به فارسی از مقالات بپرسیم و به فارسی جواب بگیریم. 🟢 کانال جامع "راهنمای تحصیلات تکمیلی" را دنبال کنید: 🆔 https://eitaa.com/P_education

🔻جنگ، شهادت، تاریخِ فردا 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. تلخ است اما به‌ناچار باید گفت که ما هزینۀ گزاف تعلل و تأخیر و مماشات خویش را می‌پردازیم. تأمّل کنیم که چه کرده‌ایم که سگِ هارِ نجسِ منطقه، این‌چنین «جسارت» یافته است. می‌دانیم او دچار استیصال و سرگشتگی است و به جنون مبتلا شده است، اما واکنش حاد و سخت و بی‌درنگ ما می‌توانست او را بر سرِ عقل آورد و وادار به احتیاط و انفعال و عقب‌نشینی کند. دشمنی که خباثت جزو ذاتش است، از هیچ جنایتی فروگذار نمی‌کند؛ مگر این‌که ما برای او، «خط قرمز» تعریف کنیم، و نه‌فقط تعریف، بلکه در عمل نشان بدهیم که اگر پا فراتر بگذارد، اساس موجودیّتش به خطر خواهد افتاد. اگر تعریف خط قرمز در زبان با اهمال و سستی در عمل توأم شود، قافیه را خواهیم باخت و چرخۀ پیشرویِ دشمن به راه خواهد افتاد. منطقِ مواجهه، منطقِ «اگر یکی بزند، ده تا می‌خورد است»، نه پاسخ‌های خفیف و دیرهنگام. اگر او دیوانه است، ما نیز غیوریم. اینک زمانۀ غیرت و تعصّب و حماسه و حرارت است؛ باید برآشفت و شورید و خروشید. باید با صهیونیست‌کُشی، جوی خون به راه انداخت و غاصبان را از قلب عالَم اسلامی راند و بیت‌المقدس را با جنگ مقدس، رها ساخت. [دوّم]. سیّد مقاومت، ناموس مقاومت بود. او ذخیره‌ای بود در قامت یک اسطوره. مقاومت در وجودش، متجلّی و عیان بود. عصارۀ مبارزه بود و ایستاده در خط مقدّم نبرد با صهیونیسم. رژیم صهیونیستی، یک اسطورۀ تاریخی را از ما گرفت و زخمی عمیق بر جان‌مان نشاند. شهادت او، پایان مقاومت نیست، اما به‌قطع، درنوردیدن بزرگ‌ترین خط قرمزِ مقاومت است. صهیونیست‌ها، بزرگ‌ترین کاری که در توان داشتند را به انجام رساندند و زین‌پس، هیچ اتفاقی ما را به این شدّت، محزون و غضبناک نخواهد کرد. این نقطۀ اوج خصومتِ صهیونیست‌ها بود و اینک، هنگامۀ واکنش ما فرا رسیده است. با صهیونیست‌ها چه کنیم که تاوان خونِ سیّد مقاومت باشد؟! [سوّم]. لیبرال‌های داخلی برای این‌که زمینۀ اجتماعی را برای بی‌واکنشی ایران فراهم کنند، تعبیر «تلۀ جنگ» را تدارک دیده‌اند و به جامعه القا می‌کنند که تغافل و سکوت، بهتر از غلتیدن در معرکۀ جنگ است. اینان بیش از آن‌که با مردم سخن بگویند، گرای تهاجمِ بیشتر به دشمن می‌دهند که پیشتر بیاید و از احتمال واکنشِ متقابل، خیالش آسوده باشد. این امر، خیانت آشکار و مساعدت به دشمن است. هیچ‌گاه هراس و خوف ما از جنگ، پایان‌بخش زنجیرۀ رویدادها نیست، بلکه به طرف مقابل، جسارت و شجاعتِ تعدّی می‌بخشد و او را ترغیب می‌کند که بر حلقه‌های زنجیرۀ پیشروی‌اش بیفزاید. هراس ما از جنگ، طرف مقابل را از جنگ، منصرف نمی‌کند. تاریخ پساانقلاب نشان می‌دهد که دوره‌های حاکمیّت میانه‌روها، با فزونی فشارها و تحمیل‌ها و تعدّی‌ها همراه است؛ آنان که گفتگو و مذاکره با عالَم تجدّد را اصل می‌انگارند و می‌خواهند سایۀ جنگ را از سرِ ایران بردارند، بر حرص و ولع جنگ در طرف مقابل می‌افزایند و او را جسورتر و بی‌پرواتر می‌کنند. «خط سازش»، جاده‌صاف‌کنِ پیشروی دشمن است؛ چون از درماندگی و عجز و انفعال و خوف ما حکایت می‌کند. و «خط مقاومت»، رعب و وحشت در دل دشمن می‌افکند و او را متوقف می‌سازد. آنان که ایدئولوژی مقاومت را به معنی نابودی ایران تفسیر می‌کردند و مردم را از آن پرهیز می‌دادند، امروز به نتایج سازش بنگرند. [چهارم]. ما از «جنگ» نمی‌هراسیم؛ ما هیچ‌گاه در برابر اسرائیل، پرچم سفید در دست نخواهیم گرفت و به چیزی کمتر از «نابودی اسرائیل»، رضایت نخواهیم داد. حتی اگر اسرائیل به سراغ ما نیایید، ما به سراغ او خواهیم رفت و جانش را خواهیم ستاند. ما بازسازیِ عظمت و عزّت امّت اسلامی را در سایۀ جنگ می‌جوییم و می‌دانیم که هیچ طرح استعماری‌ای – و از جمله اسرائیل – بدون جنگ، برچیده نخواهد شد. جنگ، آغازگاه تمدّن اسلامی است؛ معادلات کنونی، جز با مواجهه‌ای که رنگ خون دارند، برچیده نخواهند شد. این شهادت است که افق تاریخیِ جدید را خواهد گشود و شهادت، فرع بر جنگ است. اهل شرف و ایمان و تعهد، در ستایش جنگِ برای خدا گفته‌اند؛ و فراتر از همه، علی - علیه‌السلام - در نهج‌البلاغه. ما امتدادِ هویّتیِ شهدای دفاع مقدس هستیم و طالب پیوستن به آنها. ما رسم شهادت را به تاریخ نسپرده‌ایم و دل به دنیا نبسته‌ایم. ما وعدۀ خمینیِ کبیر را باور داریم که در پسِ این نبرد عظیم، فردای قدسیِ تاریخ از راه خواهد رسید. ما آمادۀ اعزام هستیم؛ ما اصحاب جنگ برای خدا هستیم. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

✅ جایگاه عقاید در منظومه معرفت دینی 1⃣ در اهمیت اعتقادات همین بس که بخش مهمی از آیات قرآن مربوط به مبدأ و معاد و توحید و نبوت است. بیشتر مجاهدت های پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله و سلم) نیز، باورمند کردن مردم به یگانگی خداوند و حقانیت مبدآ و معاد بود که در عداد مهمترین معارف اعتقادی دین مقدس اسلام است. 2⃣ طبق روایاتی که در مجامع روایی مانند بحارالانوار (به ویژه ج ۹ و ۱۰) و الاحتجاج و سایر منابع رسیده، ائمه اطهار (علیهم السلام) ، هم خودشان به مباحث کلامی و مناظرات اعتقادی می پرداختند و هم گروهی را برای چنین مباحثی تربیت می کردند و به آنان منزلت و احترام ویژه ای قائل بودند چنانکه امام صادق علیه السلام در تکریم هشام بن حکم فرمودند: هذا ناصرنا بقلبه و لسانه و یده. از اینجا معلوم می شود علم کلام و مباحث عقیدتی از اهمیت والایی در نزد آنان برخوردار بوده است. 3⃣عقایدِ راستین نقش بسیار مهمی در دینداری افراد دارد از این رو، افرادی که اعتقاد راسخی ندارند در ساحت عمل نیز متزلزل و بی انگیزه اند و در مواجهه با یک شبهه، امکان اینکه در بسیاری از باورها تردید کنند وجود دارد. به همین خاطر برخی حاکمان (همچون معاویه که جبرگرایی را در ذهن مردم جا انداخته بود) جهت سلطه پذیری مردم، اعتقادات و باورهای آنان را دست کاری می کردند. 4⃣ از علم کلام به عنوان فقه اکبر یاد می شود. زیرا اصول دین و معارف بنیادین توسط این دانش به اثبات می رسند و تبیین می گردند. غالب علوم اسلامی در موضوع خود نیازمند این علم هستند زیرا اگر علم کلام به اثبات وجود خدا و ضرورت وحی و نبوت و امامت و.. نپردازد، دانش هایی همچون فقه و حدیث و تفسیر و درایه و رجال و علوم همگون، با مشکل موجودیت و مشروعیت مواجه خواهند بود. علاوه اینکه در علم کلام قواعدی (مانند حسن و قبح عقلی و..) وجود دارد که در دانش هایی مثل علم اخلاق و اصول فقه و.. کارآیی دارند و برخی مسائل شان مبتنی بر قواعد کلامی است. ۵. با توجه به همین اهمیت بالای علم اعتقادات بوده که در طولِ تاریخِ حوزه های شیعه، عالمان امامیه (از شیخ مفید و شیخ طوسی گرفته تا علامه حلی و...) در کنار تخصص فقهی و اصولی، در دانش کلام (اعتقادات) نیز تخصص بالایی داشته اند. از این رو کتابهای اعتقادی بسیار ارزشمندی را پدید آورده اند. به ویژه نقد و نقض ها و ردیه هایی که در جواب هجمه ها و شبهات رقیبان و مخالفان تدوین کرده اند. حتی در گذشته مرسوم بوده عالمان بزرگ شیعه در رساله های عملی خود، به تبیین اصول دین و معارف اعتقادی می پرداختند. مثل کتاب " المُقنعه " شیخ مفید که تشکیل یافته از مباحثی از اصول دین و فروع دین است. (در عصر ما رساله برخی مراجع که در ابتدای رساله به اصول اعتقادی شیعه پرداخته اند در راستای همان سنت نیک و کهن است). ۶. شبهه: در برخی روایات (التوحید، ص457) دیده می شود که امامان معصوم، متکلمان را نکوهش کرده و شیعیان را از مباحث کلامی و اعتقادی نهی می فرمودند !؟ پاسخ: با توجه به جایگاه شاخص مباحث اعتقادی در قرآن کریم _ که گفتیم بخش مهمی از آیات قرآن مربوط به مبدآ و معاد و اعتقادات است _ و روایات انبوه اعتقادی و سیره معصومان(علیهم السلام) که خود به مباحث اعتقادی پرداخته و حتی عده ای را برای چنین مباحثی تربیت می کردند، نهی امامان از پرداختن به مباحث اعتقادی شامل کسانی است که : ♦️از مکتب اهل بیت(ع) پیروی نمی کنند و با تکیه بر اندیشه گمراهان، و از پیش خود، نظر می دهند. ♦️در علم کلام و مباحث اعتقادی تخصص ندارند و عالمانه بحث نمی کنند. ♦️به مباحث بی فایده و افراط و تفریط در مجادله و مناظره می پردازند. ♦️به دنبال کُنه ذات باری تعالی هستند. 📚علامه سیدمرتضی عسکری در جایگاه اعتقادات می‌نویسد: ♦️ما در زمينه اعتقادات و احتجاج در مسائل فكرى، گنجينه هاى گرانبارى داريم كه در ذخاير و مواريث هيچ مذهب و ملّتى نظير ندارند، و بررسى همه آنها بر يك اسلام شناس، فرض و واجب است. ♦️به عنوان نمونه، تنها در يك مجلّد از اصول كافى، 1437 روايت در مباحث اعتقادى وجود دارد كه بخش بسيار كوچكى از معارف موجود ما در اين باب را تشكيل می دهد. ▪️ کتاب نقش ائمه در احياي دين، ج1، ص:10

‍ 📒 #خلاصه | اندیشه اسلامی ۱ ✍ ابوالحسن غفاری #⃣ #اندیشه_اسلامی #ابوالحسن_غفاری

👈 فایل پرده نگار(پی دی اف) کتاب اندیشه تمدن ساز جلد دوم(ذیل کتب درسی اندیشمندان موفق) ✳️ به همان سیاق جلد اول آمده شده.

👈 فایل پرده نگار(پی دی اف) کتاب اندیشه تمدن ساز جلد اول

ضرورت شناسی مطالعات تمدنی در اندیشه امامت 👇🌸 https://nic.shahed.ac.ir/article_4467.html

ظرفیت‌شناسی مولفه‌های امامت در ایجاد نظم تمدنی👇🌸 https://jpt.isca.ac.ir/article_76309.html