❌🎥 با این روایت خودت رو محک بزن❗️ @anjomaneravian

ــ ــ جایگاھ دین و روحانیت در ایران 1401 ! @anjomaneravian

🔻 دولتِ بازگشت به اصالت‌های انقلابی: «نقطۀ عطف» نسبت به گذشته مهدی جمشیدی ۱. نمی‌توان گفت «گذشته»، گذشته است. گذشته، یک «تاریخ» نیست که با سپری‌شدن «زمان»، بگذرد و تمام بشود، بلکه گذشته، ساختۀ «سیاست‌ها» و «برنامه‌ها» و «کارهای انجام‌شده و انجام نشده» است. اگر چنین است که است، پس گذشته می‌تواند تا سال‌ها بر «حال» و «آیندۀ» ما سایه‌افکن باشد و ما را رها نکند. ما در حصار شرایطی هستیم که میراث گذشته است و این میراث، تا مدّت‌ها، ما را در درون خود تعریف می‌کند. ازاین‌رو، «جابجایی‌های سیاسی» به‌معنی رخ‌دادن تحوّلات دفعی و ناگهانی نیست و نباید توقع داشت که با چرخش از دولتی به دولتی دیگر، وعده‌های دولت جدید، یکباره محقّق شوند و امور پراکنده و درهم‌ریخته، سامان یابند. دولت جدید، تا مدّت‌ها درگیر تنّفس در فضایی است که طی هشت سال، ساخته‌وپرداخته شده است و گریزی هم ندارد. «ساختارهای کلان اجتماعی»، مغلوب اراده‌های ما نیستند که بتوان با معجزه، وضع را به‌ناگهان، وارونه کرد. آنان که شتاب‌زده‌اند و بی‌صبری می‌کنند، نه «تاریخ» را شناخته‌اند و نه قدرت «ساختارهای ریشه‌دارِ به ارث مانده از گذشته» را. باید از درون همین «شرایط فروبستگی» و «فضای انقباضی»، راهی به بیرون یافت و چشم‌اندازی نو آفرید. آن‌که در قفس است، قفس را می‌شکند و از پرواز، سنّت می‌سازد. باید در تنگنای همین قفس تاریک، روزنه‌ای یافت و میله‌های پولادینِ ساختار را شکست. بدین‌جهت، دولت جدید ناچار است در «فضای قهری و موروثیِ به‌جامانده»، کنشگریِ مقدّماتیِ خویش را تعریف کند و به‌تدریج، خویشتنِ متفاوتش را نشان بدهد. ۲. اگر آن گذشته‌ای که در اینجا به آن اشاره شد، بی‌اندازه تلخ و تباه باشد، دشواری‌هایش چندین برابر خواهد شد و چرخش و انتقال نیز، دیریاب‌تر. دربارۀ گذشتۀ هشت‌ساله‌ای سخن می‌گوییم که حاکمیّت و جامعه، «متوقف» بر برجام شد و همۀ امکان‌های تاریخیِ ما، «مشروط» به ارادۀ دیگریِ تمدّنی‌مان گردید. ایران در آن هشت‌سال، ایستاد و درجا زد؛ چراکه همه‌چیز به برجام، «مشروط» و «موقوف» شد. هنگامی‌که علّت‌العلل در بیرون از ارادۀ ما تعریف شود و از ما، تصویری سست و ضیف ترسیم شود، عاقبتی جز این نیز در انتظار نخواهد بود. ما دربارۀ یک «گذشتۀ متوسط» یا «گذشتۀ رقیق» سخن نمی‌گوییم؛ بلکه سخن دربارۀ «گذشتۀ روبه‌عقب و پس‌رونده» است که فرصت‌ها و مجال‌های مهمی را از ما ستاند و چالش‌های بزرگ آفرید و مصائب تلخ پدید آورد. هم دردهای تازه‌ای شکل گرفتند و هم دردهای دیرینه، ریشه‌دارتر شدند و تلخی‌های فراوان آفریدند. پایان هیچ دولتی، این‌گونه دستخوش آسیب‌دیدگیِ «امید اجتماعی» و «اعتماد سیاسی» نبوده است. این وضع در مقایسه با تمام دهه‌های پساانقلاب، بی‌نظیر بود. براین‌اساس، درنظرنگرفتن این گذشتۀ ناخوشایند و غم‌بار، منصفانه و واقع‌بینانه نیست و نباید قضاوت دربارۀ کارنامۀ یک‌سالۀ دولت جدید، فارغ از لحاظ‌کردن «شرایط مرداب‌گونه‌»ای باشد که از دولت پیشین به او رسید. ۳. دولت جدید، نشان داده است که به وعده‌هایش، تعهّد و وفاداری دارد و آرمان‌هایش، انتخاباتی و تشریفاتی نبودند. «قصد گره‌گشایی» و «ارادۀ تحوّل»، واقعیّت این دولت است؛ چنان‌که در بخش‌های مهمی نیز، جنبۀ عملی و عینی یافته است و مشاهده‌شدنی است. این دولت بر آن است که نه‌فقط «امتداد» آن گذشتۀ تباه نباشد، بلکه مسیرهای تازه و راه‌های روشنی را بگشاید و نظریۀ «دولت اسلامی» را به‌عنوان مرحلۀ سوّم از شدن‌های تکاملیِ حرکت انقلابی، تحقّق ببخشد. در این دولت، نشاط و طراوت به چشم می‌خورد و همچنین میل به عبور از دیوان‌سالاری‌های تثبیت‌شده و غیرانقلابی. این دولت، خواهان پیشروی بر اساس امکان‌های بومی و اینجایی است و چشم امید و اعتماد به ارادۀ غرب، ندوخته است. همین نگاه و برداشت، به‌معنی «یک گام تعیین‌کننده به جلو» است و می‌تواند افق‌های تاریخیِ ما را وسعت بدهد و ظرفیّت‌های وطنی را شکوفا سازد. این دولت، راه‌های ساده امّا کم‌فایده و ناپایدار را انتخاب نکرده است و نمی‌خواهد مردم را با گشایش‌های موقتی و سطحی بفریبد. همۀ این چشم‌اندازها، از «تغییر ریل» در دولت جدید حکایت می‌کنند؛ اینک در، بر پاشنۀ دیگری می‌چرخد و به فضل الهی، اتّفاقات مبارک و دل‌گرم‌کننده‌ای در راه هستند. ازاین‌رو، باید به تداوم و تقویّت «ارادۀ انقلابی» در این دولت کمک کرد و به آن، «شهامت ساختارشکنیِ هرچه بیشتر» بخشید تا الگوهای فرسودۀ گذشته‌ها، بازنگردند و روزمرّگی و اکنون‌اندیشی، مانع چشم‌دوختن به «جابجایی‌های ساختاری» نشوند. «گام دوّم انقلاب»، محتاج دولتی است که همچون «نقطۀ عطف»، ما را از گذشته برهاند و با شتابی معقول و حکیمانه، انقلاب را از مرحلۀ دولت اسلامی عبور بدهد. 📎سرمقاله روزنامۀ ایران: https://www.irannewspaper.ir/newspaper/page/7990/1/624484/0#pagedetails https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

‍ فاطمه به ۲سالگی که رسید، قصد داشتم جشن تولد برایش بگیرم اما زخم زبان‌هایی از اطراف به گوشم رسید، تصمیم گرفتم تولد ۲سالگی را همانند سال پیش با جمع ۴ نفری در کنار مزار جلیل بگیرم، خیلی دلم گرفته بود، به گلزار شهدا رفتم خودم را روی سنگ مزار انداختم و گفتم: تحمل زخم زبان‌های مردم را ندارم برایم شاد کردن دل فاطمه مهمه و هدایای مردم برایم اصلا مهم نیست، خیلی گریه کردم و به او گفتم: روز تولد فاطمه کیک می‌خرم و به خانه می‌روم و تو باید به خانه بیایی، روز بعد در بانک بودم که گوشی تلفنم زنگ خورد، جواب دادم، گفتند: یک سفر زیارتی سوریه به همراه فرزندان در هر زمانی‌که خواستیداز خوشحالی گریه کردم در راه برگشت به خانه آنقدر در چشمانم اشک بود که مسیر را درست نمیدیدم، یک روزه تمام وسایل راجمع کردم و روز بعد حرکت کردیم، از هیجان سوریه تولد فاطمه را فراموش کردم. زمانی‌که به سوریه رسیدم یادم آمد که تولد فاطمه ۴شنبه است،بدون این‌که به من بگویند حرم حضرت رقیه(س)را تزیین کردند و با حضور تمام خانواده شهدای مدافع حرم جشن گرفتند شروع ۳سالگی فاطمه در کنار ۳ساله امام حسین(ع) یک آرزوی بزرگی برایم بود. 🌷شهید جلیل خادمی🌷 @anjomaneravian

⭕ رجایی حاضر نمی‌شد در منزلش کولر نصب کند! خرده روایت‌هایی از زندگی رئیس جمهور شهید محمدعلی رجایی @anjomaneravian

الشام‌الشام‌الشام•••🥀 یکم صفر/ورود کاروان اهل بیت حضرت سیدالشهدا ع به شهرشام😭 #اللهم_ارزقنا_کربلا_بحق_الحسین_ع #عشاق_الحسین_محب_الحسین_ع @anjomaneravian

🔰 #بخوانید | کشمیری با چه ترفند‌هایی به شهید رجایی نزدیک شد؟ ___________________ 💠 دربارهٔ شخصیت کشمیری باید گفت که او فردی بود که با معرفی بعضی از آقایان به سپاه آمده بود و بیشتر اوقات لباس مقدس سپاه را بر تن می‌کرد و همیشه بر روی سمت چپ لباسش، آرم سپاه بود. او به قدری رضایت مرحوم رجایی را جلب کرده بود که بعضی اوقات شهید رجایی نماز ظهر و عصر را به ایشان اقتدا می‌کرد. کشمیری بسیار انسان مزدور و ریاکاری بود. او با نیرنگ توانست خود را بین خودی‌های نظام قرار دهد. او در هنگام شروع نماز، خودکاری از جیب خود بیرون می‌آورد و به زمین می‌گذاشت و بعد از اتمام نماز آن خودکار را دوباره به جیب خودش بر‌می‌گرداند. او این کار را این‌گونه توجیه می‌کرد که خودکار متعلق به بیت‌المال است، نباید با آن نماز خواند. آری او با این گفتار و رفتارش توانسته بود خود را به رجایی نزدیک کند. نفاق با ظاهری #عوام_فریبانه می‌تواند وارد تمام دستگاه‌های حکومتی شود. 🔺منبع: کتاب تبیین با نور قرآن|جلد سوم|صفحهٔ۵۸ ـــــــــــــــــــــــ 🔷 اثر #حجت_الاسلام_راجی ــــــــــــــــــــــــ

🔔 #تفکـــر_در_آیات_قــــرآن 🍂 #امام_زمان علیه السلام را فراموش نکنید. 🍂 🕋 وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ (یوسف /۴٢) ⚡️ترجمه: و (يوسف) به آن زندانى كه مى دانست آزاد مى شود گفت: «مرا نزد ارباب خود بياد آور» (ولى) شيطان يادآورى به اربابش را از ياد او برد، در نتيجه (يوسف) چند سالى در زندان ماند. ❌ در بعضى تفاسير، جمله ى «فانساه الشيطان» را اينگونه ترجمه كرده اند كه «شيطان ياد پروردگار را از ذهن يوسف برد و او به جاى استمداد از خداوند به ساقى شاه توجّه كرد» و اين براى يوسف ترك اولى بود و لذا سال هاى ديگرى را نيز در زندان ماند. امّا صاحب الميزان مى نويسد: اينگونه روايات خلاف قرآن است، چون قرآن يوسف را از مخلصين دانسته و شيطان به مخلصين نفوذ ندارد. به علاوه در دو آيه بعد آمده كه «قال الّذى نجا منهما و ادّكر بعد امّة» فراموش كننده، بعد از مدتّ ها يوسف را به خاطر آورد، از اين معلوم مى شود كه فراموشى مربوط به ساقى بوده است نه يوسف. ✅ شیطان تلاش می کند تا انسان‌ها، ولیّ خدا را فراموش کنند. وقتی مردم سرگرم زندگی دنیا شده و امام خود را فراموش می کنند، در نتیجه امام سال‌های بیشتری در زندان غیبت خواهد ماند. ☀️#اللهم_عجل_لولیک_الفرج @anjomaneravian

🖤 #امام_علی علیه السلام فرمودند: 🍃 شما به انفاق كردن آنچه به دست آورده ايد محتاجتريد تا به دست آوردن آنچه گرد مى آوريد. 🍀 إنّكُم إلى إنفاقِ ما اكتَسَبتُم أحوَجُ مِنكُم إلَى اكتِسابِ ما تَجمَعونَ 📖 غررالحکم، ح 3827 اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج @anjomaneravian