از این مناطق که عبور کردیم به ی محل دنج یم که ب خانواده یا عشیره یا... موکبی بشکل رستورانهای دربند و شمال ایران منقل و آتیش با چای و جوجه...

هرکه دوست داشت رو میز و صندلی می‌نشست و پذیرایی میشد

هرکس هم میخواست رو‌ فرش بلافاصله چای و نون داغ محلی با جوجه ‌و لیمو و پیار گوجه اما سیخ جوجه کباب کوچلو . اگه چندتا میخواستی با کمال میل براتون میآوردن😍

البته ببخشید نصف خوردیم بعد عکس گرفتم😜

این حاج خانم بزرگوار هم باسن بالا و دختر خانمش چای می‌ریختن تقدیم به زوار میکردن

برادران عراقی موکبدار در حال جوجه سرخ کردن

دور نمای موکب در داخل نخلستان های اطراف کوفه

برادران عراقی موکبدار در حال جوجه سرخ کردن. بچه‌ها هم عین بزرگترها شون با خنده و گرمی ازت استقبال میکردن

شاید ۲-۳ کیلومتری راه نیومده بودیم که این حاج آقا جلو دوچرخه هامون سد کرد.،( نفرسومی چفیه سفید مشکی)

هی گفت کباب کوبیده داغ .بیا بیا ایرانی..اهلا و سهلا.... بهش گفتیم ممنون حاجی ما الان صبحانه خوردیم (دیگه توضیح ندادیم صبحانه نیم ساعت پیش جوجه خوردیم ) مارو بزور پیاده کرد و گفت کباب اجباری 😂😁😢 ناچار پیاده شده و نشد کباب کوبیده ساندویچ پیچیده شده داد دستم خوردیم جاتون خالی کباب داغ گوجه داغ . خلاصه صبحانه سومی خوردیم (اولی سوپ البته ی کاسه کوچولو) دومی جوجه. سومی کباب کوبیده که دیگه ی راست بطرف کوفه البته جاتون خالی تو مسیر نوشابه بود بخاطر کبابها ناچارا خوردیم😄😂

اینم سر آشپز کباب کوبیده برادر عزیز عراقی 👆 بخدا خیلی از جاها با اسرار که حریف نمیشدیم چیزی رو میخوردیم😢 شاید باورتون نشه یا اجبار زیاد بود😳 یا اصرار که آدم روش نمیشد با این ذوق و شوقی که تعارف می‌کنه دست رد بسینه ش بزنه و بگه نه😅🥲