من تو رو نمی‌شناسم. با زخم‌ها و دردهات هم غریبه‌ام، اما ممکنه به شنیدن این چند دقیقه حرف نیاز داشته باشی. پس فقط پخشش کن و گوش بده.
همه ما داریم وسط تموم ناکامی، خستگی و شکست هامون دست و پنجه نرم می‌کنیم. زندگی برای هیچکس مطلق خوبی و خوشی نیست. همه‌مون به یک نحوی درگیر سر کردن با زخم‌ها و مشکلات‌مونیم. هیچوقت دردهاتون رو با درد بقیه نسنجید. قرار نیست میزان تحمل و تاب آوری آدم‌ها با هم یکسان باشه. درد و رنجی که روی تو تاثیری نذاشته ممکنه یک نفر دیگه رو به کل نابود کنه یا حتی بالعکس. انگار دائما عادت کردیم که غصه‌های خودمون و بقیه رو بزاریم روی دو کفه ترازو تا ببینیم کفه کی سنگین‌تره. غافل از اینکه حجم و سنگینی اون درد برای روح تو با روح یک نفر دیگه کاملا متفاوت از هم عمل می‌کنه و هیچوقت قرار نیست یکسان باشه .
احساس کردم امروز اگه باهم اینجا صحبت کنیم بهترین نوع ِ فعالیته هیچکس قرار نیست شمارو قضاوت کنه با درد ها و مشکلاتتون .. بنظرم بیاین یکم با مشکلاتمون زندگی کنیم درسته سخته ولی اونا دیگه جزئی از زندگیمون شدن و بهتره باهاشون رفیق شیم حداقلش دارن کمکمون میکنن قوی‌تر بشیم!
تویی که این پیامارو خوندی تو خیلی قوی هستی و من بهت ایمان دارم.
مواظب خودت و قلب مهربونت باش دختر.
«بعدها نام مرا باران و باد،
نرم می‌شویند از رخسار سنگ
گور من گمنام می‌ماند به راه،
فارغ از افسانه‌هایِ نام و ننگ»
⋆ فریدون فرخزاد