🌸 آیت الله فاطمی نیا: ✍️ تا زمانی که دل انسان ، آلوده به محبت دنیا و هوی و هوس ها می باشد ، نباید توقع حضور قلب در نماز و لذت بردن از عبادات داشت. 📚 نکته ها از گفته ها ج ۳ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎ #فاطمی_نیا ------------------

📌 چند عمل را روزانه انجام دهید... 🔰حجت الاسلام والمسلمین الهی

📢غدیر در کلام امام رضا علیه السلام بخش اول 💠فَبِسَنَدٍ مُعْتَبَرٍ عَنِ الْإِمَامِ الرِّضَا (عليه السلام): أَنَّهُ قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ زُفَّتْ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ إِلَى اللَّهِ كَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا. قِيلَ مَا هَذِهِ الْأَيَّامُ قَالَ: يَوْمُ الْأَضْحَى وَ يَوْمُ الْفِطْرِ وَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمُ الْغَدِيرِ وَ إِنَّ يَوْمَ الْغَدِيرِ بَيْنَ الْأَضْحَى وَ الْفِطْرِ وَ الْجُمُعَةِ كَالْقَمَرِ بَيْنَ الْكَوَاكِبِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي نَجَا فِيهِ إِبْرَاهِيمُ الْخَلِيلُ مِنَ النَّارِ فَصَامَهُ شُكْراً لِلَّهِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ بِهِ الدِّينَ فِي إِقَامَةِ النَّبِيِّ (صلّى اللّه عليه و آله و سلم) عَلِيّاً أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَماً وَ أَبَانَ فَضِيلَتَهُ وَ وَصَايَتَهُ فَصَامَ ذَلِكَ الْيَوْمَ وَ إِنَّهُ لَيَوْمُ الْكَمَالِ وَ يَوْمُ مَرْغَمَةِ الشَّيْطَانِ وَ يَوْمٌ تُقْبَلُ أَعْمَالُ الشِّيعَةِ وَ مُحِبِّي آلِ مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَعْمَدُ اللَّهُ فِيهِ إِلَى مَا عَمِلَهُ الْمُخَالِفُونَ فَيَجْعَلُهُ هَبَاءً مَنْثُوراً وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَأْمُرُ جَبْرَائِيلُ (عليه السلام) أَنْ يَنْصِبَ كُرْسِيَّ كَرَامَةِ اللَّهِ بِإِزَاءِ بَيْتِ الْمَعْمُورِ وَ يَصْعَدُهُ جَبْرَائِيلُ (عليه السلام) وَ تَجْتَمِعُ إِلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ مِنْ جَمِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ يَثْنُونَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِشِيعَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ (عليهم السلام) وَ مُحِبِّيهِمْ مِنْ وُلْدِ آدَمَ (عليه السلام) وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَأْمُرُ اللَّهُ فِيهِ الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ أَنْ يَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنْ مُحِبِّي أَهْلِ الْبَيْتِ وَ شِيعَتِهِمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ يَوْمِ الْغَدِيرِ وَ لَا يَكْتُبُونَ عَلَيْهِمْ شَيْئاً مِنْ خَطَايَاهُمْ كَرَامَةً لِمُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ الْأَئِمَّةِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي جَعَلَهُ اللَّهُ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذَوِي رَحْمَتِهِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَزِيدُ اللَّهُ فِي مَالِ مَنْ عَبَدَ فِيهِ وَ وَسَّعَ عَلَى عِيَالِهِ وَ نَفْسِهِ وَ إِخْوَانِهِ وَ يُعْتِقُهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَجْعَلُ اللَّهُ فِيهِ سَعْيَ الشِّيعَةِ مَشْكُوراً وَ ذَنْبَهُمُ مَغْفُوراً وَ عَمَلَهُمْ مَقْبُولًا... 🔸به سند معتبر از حضرت امام رضا (صلوات الله علیه) منقول است که چون روز قیامت شود چهار روز را به نزد خداوند آورند با زینت تمام، مانند عروسی که او را به خانۀ داماد برند ؛ گفته شد آن روزها کدام هستند؟ حضرت فرمود: روز اضحی (عید قربان) و روز فطر و روز جمعه و روز غدیر، و همانا روز غدیر در میان قربان و فطر و جمعه ، همانند ماه باشد در میان ستارگان و آن روزی است که ابراهیم خلیل (علیه السّلام) از آتش نجات یافت پس آن روز را برای شکر خداوند روزه داشت و آن روزی است که خداوند در آن روز کامل گردانید دین را به آن که پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله) حضرت علی امیر المؤمنین (صلوات الله علیه) را به عنوان عَلَم و پرچم (هدایت) نصب کرد و فضیلت او را و وصیّ بودن او را ظاهر گردانید، پس روزه داشت آن روز را و همانا آن روز کامل شدن (دین) است و روزی است که بینی شیطان بر خاک مالیده شده است و روزی است که اعمال شیعیان و دوستان آل محمّد (صلّی اللّه علیه و آله) در آن مقبول می شود و آن روزی است که خداوند عمل های مخالفان (پیروان سقیفه) را باطل می گرداند مانند ذرّه ها که در میان هوا پراکنده می شود و آن روزی است که جبرئیل امر می شود که نصب کند کرسی کرامت خدا را در برابر بیت المعمور و جبرئیل بر آن کرسی بالا می رود و ملائکه از جمیع آسمان ها نزد او جمع می شوند و ثنا بر محمّد و آل محمّد (صلوات الله علیهم) می کنند و برای شیعیان امیر المؤمنین و ائمّۀ (صلوات الله علیهم)  و دوستان ایشان از فرزندان آدم  استغفار می کنند و آن روزی است که خداوند امر می کند ملائکۀ نویسندگان اعمال (کرام الکاتبین) را که قلم بردارند از محبّان اهل بیت و شیعیان ایشان تا سه روز بعد از روز غدیر و ننویسند هیچ خطایی از آنها را برای کرامت محمّد و علی و ائمّه (صلوات اللّه علیهم) و آن روزی است که خداوند مخصوص محمّد و آل محمّد و صاحبان رحمتش گردانیده و آن روزی است که خداوند زیاد می گرداند مال کسی را که عبادت کند در این روز و توسعه دهد روزی را بر خانواده اش و خودش و برادرانش و خداوند او را آزاد می گرداند از آتش جهنّم و آن روزی است که خداوند سعی و تلاش شیعیان را شکر می کند (یعنی مزد می دهد) و گناهان ایشان را می آمرزد و عمل ایشان را قبول می کند... 📚زاد المعاد ـ مفتاح الجنان (العلامة المجلسي)/ص203 إقبال الأعمال - ط القديمة (السید بن طاووس)/ج1/ص464

قبل از وارد شدن ساعت شب صدقه بدید چون وارد ساعات نحسی میشیم یک نکته بگم وقتی صدقه میدید نیت شما دفع بلا از خودتون و شیعیان باشه بعضیا برای سلامتی امام زمان همیشه جدا صدقه میدن ولی اگه‌خواستی میتونی در کنار پرداخت صدقه جهت دفع بلا از خودت نیت کنی برای سلامتی امام زمان این صدقه مهمه این رو انجام بده حتما

در کتاب «المخازن» علامه کاشانی (ره) از حضرت امام صادق علیه السلام روایتی نقل شده که روزهای نحس در سال این ها هستند: ۲۲ ماه محرم، ۱۱ ماه صفر، ۴ ربیع الاول، ۲۸ ربیع الثانی، ۲۸ جمادی الاول، ۱۲ جمادی الثانی، ۲۶ رجب، ۱۲ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذوالقعده، ۸ ذوالحجه. علاوه بر روزهای نحس مذکور، ایام دیگری هم وجود دارند که جزو ایام نحس محسوب می شوند. در کتاب «اختیارات» علامه مجلسی (ره) فصل هفتم باب کسوف و خسوف، ایام خسوف و کسوف هم جزو ایام نحس حساب شده اند. از نظر بعضی از علمای این علم هم روزهایی که در آنها حوادثی مثل زلزله یا رعد و برق یا بادهای سیاه و سرخ اتفاق می افتد نحس هستند و بهتر است در این ایام هیچ کار سعدی انجام نشود.

از امام ششم (علیه السلام):  روز اول ماه: نیکو است برای دیدار امراء و طلب حوائج و خرید و فروش و زراعت و سفر، روز دوم: برای سفر و طلب حوائج خوب است، روز سوم ماه: خوب نیست و برای هیچ کاری شایسته نمی باشد، روز چهارم: برای ازدواج و طلب حاجتها است، روز پنجم: نحس است، روز ششم: مبارک است برای تزویج و طلب کارها، روز هفتم: مبارک است و برای هر کار شایسته، روز هشتم: برای هر حاجتی جز سفر خوب است، روز نهم: مبارک است و برای هر کاری خوب است و اگر مسافرت کنی مالی به چنگ آری و خیر بینی، روز دهم: برای هر کاری جز رفتن پیش سلطان، که هر که در این روز از سلطان گریزد، گرفتار آید و هر که گمشده ای دارد پیدا شود، روز یازدهم: نیک است جهت خرید و فروش و تمام نیازمندی ها جز ورود به پیش امرا چون در آن روز نگهداری خود از امرا صالح و نیکو است، روز دوازدهم: روز خوب و مبارکی است به دنبال کارها بروید و بکوشید که انجام شود، روز سیزدهم: نحس است و از هر کار به پرهیز، روز چهاردهم: برای هر کار نیکو است، روز پانزدهم: برای هر کار خوب است به دنبال کارها بروید، روز شانزدهم: بد و مذموم است برای هر کار، روز هفدهم: خوب است و به دنبال هر کار بروید، ازدواج و خرید و فروش و کشت و ساختمان انجام دهید، روز هیجدهم: برای سفر و حاجات خوب است و اگر در این روز با دشمن به مخاصمه پردازد به یاری خدا پیروز گردد، روز نوزدهم: برای هر کار خوب است و هر که در این روز متولد شود مبارک است، روز بیستم: روز مبارکی است و برای کارها و عروسی و ساختمان و سفر خوب است، روز بیست و یکم: روز نحس است، روز بیست و دوم: روز خوبی است و برای خرید و فروش و سفر و صدقه مناسب است، روز بیست و سوم: روز نیکویی است مخصوص ازدواج و تجارت است، روز بیست و چهارم: روز نحس و شومی است، روز بیست و پنجم: پست و مذموم است که از همه چیز باید اجتناب کرد، روز بیست و ششم: برای همه کارها به جز ازدواج و سفر خوب است و در این روز حتما صدقه را فراموش نکنید تا از آن روز بهره برید، روز بیست و هفتم: خوب و مناسب است برای هر کاری، روز بیست و هشتم: ممدوح است، روز بیست و نهم: خوب است برای هر کاری و برای کاتب خوب نیست و روز مکروهی است، و اگر می تواند به دنبال حاجتی نرود، و هر که در این روز مریض شود، زود شفا یابد، و هر که سفر کند مال بسیار بدست آرد و بنده فراری باز گردد، روز سی ام: خوب است برای هر چیز و هر حاجتی، از خرید و فروش و کشت و ازدواج و مریض در این روز به زودی شفا یابد، و مولود در این روز حلیم و مبارک باشد، و کارش بالا گیرد، و راستگو و باوفا گردد.

  روزهای خوب و نحس در ماه های قمری می دانید که در گذشته مردم راغب بودند که از ماه های قمری استفاده کنند و هم اکنون نیز چنین است؛ ولی از وقتی که به طور رسمی ماه های شمسی جایگزین ماه های قمری گردید، مردم کم تر از این ماه ها استفاده می کنند. اما رصد کردن آسمان و دیدن طالع و ایام و ساعات خوب و بد چیزی نیست که مردم از خودشان ساخته باشند. به هر حال در ادامه، ایام ماه قمری که در کتاب الدروع الواقیة سید بن طاووس (ره) از حضرت امام صادق (ع) نقل شده است را بیان می نماییم: اخبارات ایام ماه قمری که در کتاب الدروع الواقیة سید بن طاووس (ره) از حضرت امام صادق (ع) نقل شده است  بدین شرح است. روز اول: روز نیکویی است و حضرت آدم (ع) و حضرت محمد (ص) در این روز خلق شده اند و طلب علم و دانش، زراعت، دخول بر سلاطین و امرا، تزویج، خرید و فروش، مسافرت کردن و طلب حوایج در این روز خوب ومبارک است. روز دوم: روز بسیار مبارکی است و حوا در این روز خلق شده، هم چنین این روز شایسته ساختن بناها وعمارت کردن، اختیار نمودن امور به خصوص سفر، طلب حوایج و عمارت کردن است هم چنین کسی که در اوایل این روز بیمار گردد بیماری او خفیف و سبک باشد و سریعا" بهبود می یابد. روز سوم: روز بسیار نامبارکی می باشد وآدم و حوا را در این روز از بهشت بیرون راندند و باید از ملاقات با امرا، خرید و فروش وطلب حوایج در این روز پرهیز کرد وهیچ عملی در این روز خوب نیست وشخص گریخته  و فراری به دست نیاید  و بیمار رنج و تعب بسیار برد. روز چهارم: این روز برای زراعت و کشاورزی، صید و شکار، ساخت و ساز و تزویج مناسب و نیکوست و مسافرت در این روز مکروه است و هابیل در چنین روزی متولد شده است و شخص گریخته و فراری به دست نیاید. هم چنین قدم مولود در این روز مبارک است. روز پنجم: نحس مستمری است و قابیل در این روز متولد شده و در همین روز برادر خود هابیل را به قتل رساند و این اولین قتل در تاریخ عالم است و کلا" انجام هیچ کاری در این روز خوب نیست و مولود قدمش خوب نیست. روز ششم: در این روز تزویج، طلب حاجات، مسافرت در خشکی و دریا و سعی و تلاش برای انجام کار ها نیکو و مبارک است. هم چنین هر کس در این روز به مسافرت رود به مقصود و مراد خویش خواهد رسید و شخص گریخته، فراری و یا گم شده در این روز زود به دست می آید و پیدا می شود. قدم نو رسیده نیکوست و کلا" انجام هر امر خیری، خوب است. روز هفتم: روز اختیار شده ای است. پس برای انجام هر کاری صالح و نیکوست. هم چنین خرید و فروش، بنا نهادن ساختمان ها، غرس درختان، شروع به کتابت و تألیف و وارد شدن بر امرا و حکام نیکوست و قدم نو رسیده خوب و مبارک است. روز هشتم: برای هر حاجتی ازجمله خرید و فروش، غرس درختان و بر امرا وارد شدن نیکوست و به مسافرت رفتن، سوار کشتی شدن و عهدنامه نوشتن در این روز مکروه است. هم چنین عمر مولود دراز و نیز سپردن طفل به دایه خوب است. روز نهم: روز سبکی برای هر امری است و قرض دادن، زراعت و کشاورزی، تجارت، غرس درختان و جنگیدن در این روز خوب است و شخص گریخته پیدا شود و قدم نورسیده میمون و مبارک است و مسافرت در این روز بسیار خوب و پسندیده است و شخص مسافر جز خیر و خوبی چیز دیگری در این سفر نخواهد دید. روز دهم: روز صالحی است و حضرت نوح (ع) در این روز به دنیا آمده است و خرید و فروش در آن نیکوست و وارد شدن بر امرا و حکام در این روز خوب نیست و هر کس در این روز فرار کند گرفتار می گردد و شخص گریخته پیدا می شود و وصیت کردن بیمار در این روز خوب است و بچه در این روز به سختی متولد می شود. روز یازدهم: حضرت شیث بن آدم در این روز متولد شده است و شروع به هر کاری در این روز خوب است، خصوصا" خرید و فروش و بیمار سریعا" بهبود می یابد و کسی که در این روز به دنیا آید امور معاش و زندگیش به خوبی خواهد گذشت و گریخته زود پیدا می شود و شخص گم شده صحیح و سالم می ماند. روز دوازدهم: این روز برای تزویج، دیدار با امرا، باز کردن دکان، خرید و فروش، شروع شرکت و مسافرت در دریا نیکوست و بیمار سریعا" خوب می شود و مولود آسان متولد می شود و شخص گریخته بازگردد. هم چنین از وساطت بین مردم باید خودداری کرد. روز سیزدهم: روز نحسی است و از منازعه و جنگ و جدل، دیدار با حکام و امرا، استفاده  از عطریات و تراشیدن سر باید اجتناب کرد. بیماری بیمار، در این روز شدت یابد و مولود نماند. همچنین شخص گریخته و فراری سالم باز خواهد گشت. روز چهاردهم: برای هر کاری خصوصا" طلب علم و دانش، خرید و فروش، قرض گرفتن و قرض دادن و سواری در دریا مناسب است و شخص گریخته زود پیدا شود و بیمار سریعا" بهبود یابد و مولود عمرش طولانی می گردد. روز پانزدهم: برای هر کاری خوب است؛ مگر قرض و استقراض. و سفر در این روز موجب خیر و برکت است. شخص بیمار سریعا" بهبودی خویش را به دست آورد و مولود دارای عمر طولانی می گردد.

روز شانزدهم: نحس مستمری است و هر کس در پایان این روز به مسافرت رود هلاک می گردد و کلا" سفر و دیدار با امرا و حکام در این روز مکروه است. هم چنین نباید این روز را ابتدای شرع کاری قرار داد و برای انجام هیچ کاری مناسب نیست. روز هفدهم: روز متوسط و میانه ای است و از قرض دادن در آن باید اجتناب کرد. هم چنین تزویج و خرید و فروش در این روز خوب و مولود میانه است و زراعت، بنایی و وارد شدن بر امر نیز نیکوست. هم چنین شخص گریخته سریعا" باز خواهد گشت. روز هجدهم: روز مبارکی از برای هر کاری خصوصا" خرید و فروش، کشاورزی، مسافرت، جنگیدن و عقد و نکاح است و بیمار در این روز سریعا" شفا می یابد و مولود میانه است. روز نوزدهم: روز سعید و مبارکی است و برای طلب معاش، خرید و فروش، طلب حوایج و یادگیری علم مناسب است و گم شده سریعا" پیدا خواهد شد و مولود نیز مبارک است. روز بیستم: روز میانه و متوسطی است و برای مسافرت، قضای حوایج، بنای ساختمان ها، حصار کشیدن، غرس درختان، دیدار با حکام و خریدن وسیله ی نقلیه نیکو و مبارک است و مولود در این روز بسیار خوب است. روز بیست و یکم: روز بسیار نحسی است و شایسته نیست که کاری را در این روز انجام داد و از طلبیدن حاجت، وارد شدن بر حکام و مسافرت کردن باید پرهیز نمود. همچنین مولود فقیر شود. روز بیست و دوم: روز صالح و نیکویی است و از برای خرید و فروش، صدقه دادن، وارد شدن بر حکام و طلب حاجت مناسب است. هم چنین بیمار به زودی شفا می یابد و مسافر به مراد خود خواهد رسید. روز بیست و سوم: روزی است که در آن طلب حوایج، تزویج، خرید و فروش، تجارت، وارد شدن بر حکام و مسافرت رفتم نیکوست و حضرت یوسف (ع) در این روز متولد شده است. روز بیست و چهارم: روزی نحس است  و فرعون در این روز متولد شده و از برای انجام هیچ کاری خوب نیست و بیمار سختی بیند و دیر شفا یابد و زندگانی مولود به دشواری گذرد. روز بیست و پنجم: روز بسیار نحس و شدید البلایی است و از آن جا که اکثر بلا ها در این روز بر فرعون نازل شده بنابر این نباید در این روزحاجتی را طلبید و بیمار رنج و سختی زیادی را باید تحمل کند. البته مولود در این روز خوش قدم است. روز بیست و ششم: روزی است که حضرت موسی (ع) عصایش را به دریا زد و دریا شکافت. هم چنین برای سفر کردن خوب است و بیمار سریعا" شفا می یابد و مولود عمرش دراز باشد. البته از ازدواج در این روز باید برحذر بود؛ زیرا به جدایی خواهد انجامید. روز بیست و هفتم: روز بسیار خوبی است و برای هر امر و حاجتی مناسب است و مولود عمری طولانی داشته باشد و مسافرت و نزد امرا رفتن بسیار خوب ایت. روز بیست و هشتم: روز مبارک و نیکویی است و از برای هر امری خوب و مناسب است و حضرت یعقوب (ع) در این روز متولد شده است و هر کس در این روز به دنیا آید در زندگانیش محزون و غمگین باشد و در آخر به مرا د و مطلب خود برسد. روز بیست و نهم: روز صالحی است و خرید و فروش، دیدار امرا، طلب حوایج و سایر امور در این روز مناسب است. هم چنین بیمار سریعا" شفا یابد و قرض و استقراض در آن خوب است و مولود حلیم و غنی می گردد و وصیت کردن در آن مکروه است. روز سی ام: روز خوبی است و مناسب خرید و فروش، تجارت، قرض و استقراض و رفتن نزد حکام است. شخص گریخته به زودی برمی گردد، بیمار شفا می یابد و مولود در این روز تربیت یابد و بردبار شده کار او بالا گیرد و نیز راست گو و وفادار گردد.  توجه به سعد و نحس بودن ایام عاملى است براى توسل و توجه به ساحت قدس الهى و استمداد از ذات پاک پروردگار و همچنین تأکیدی است بر اینکه تنها یگانه خالق هستی بر همه امور آگاه بوده و فقط باید به او متوسل و از او یاری جست.