امام محمدباقر علیه السلام می فرمایند: مهدی(عج) داخل کوفه میشود بر فراز منبر قرار میگیرد و شروع به سخنرانی میکند در حالیکه مردم آنقدر از شدت شوقِ دیدارش اشک میریزند که نمیفهمند حضرت چه میفرمایند .. + خدا نصیب کند از این اشکِ شوق ها! #ایها_العزیز🌱 #اللهّمَ‌عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ‌الفَرَج

♻️ پول و فرزندآوری 🔻 💢 فردی خدمت حضرت رسول(ص) آمد و عرضه داشت: یا رسول‌الله اوضاع مالی زندگی‌ام خراب است،‌ حضرت فرمود: صدقه بده آن فرد گفت: می می‌گویم وضعم خراب است و شما می‌گویید صدقه بده. حضرت فرمود: «الصدقة تجلب الرزق»؛ صدقه، جلب کننده رزق است. 🔸 یکی از راه های افزایش رزق صدقه است 🔸 راهکار قویتر فرزندآوری است 🔹 چنان‌که پیامبر گرامی اسلام فرموده‌اند: «اِتَّخِذُوا الأهلَ؛ فإنّه أرْزَقُ لَکُم: اهل و عیال اختیار کنید؛ زیرا این کار روزى شما را بیشتر مى‌کند». ◾️ کار کردن زیاد و بیشتر خیلی تاثیر مستقیم در رزق ندارد هر چند از عوامل اصلی به دنبال رزق رفتن است اما بیشتر عوامل رزق معنوی هستند. 🔸 مثلا در روایت داریم تاثیر بین الطلوعین در رزق از کار کردن روی دریا برای جلب رزق بیشتر است... 🔸صدقه، بیداری بین الطلوعین و همین فرزندآوری خودشان باعث افزایش رزق هستند ⚠️ مگر ما خدایی نکرده اعتقاد شرک آمیز داریم که رزق بچه های ما به عهده ماست⁉️ ✅ در این باره آمده است: «لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ: فرزندانتان را از بیم فقر نکشید، ما شما و آن‌ها را روزی می‌دهیم». 🌸 «وَ مَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لایحْتَسِبُ» و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند، و از جایی که گمان نَبَرد به او روزی عطا کند 🌸

السلام ‌علیڪ‌ یا بقیہ‌الله {عجل الله تعالی فرجه الشریف} ---------------------------------------- ---------------------------------------- ✍️یا ابن الحسن (ارواحنافداه) این جمـــعه هم گذشــت . . . نمــیدانــم چــنـد نــفــر بــه یــادت بــودنــد، یـا چـنــد نــفــر، بــه امــیـــد دیــدارِ تـــــو، تـــا غروب چـــشـــم بـــه راه مــانــدنــد... ---------------------------------------- ظهورش وعده حق الهی است یقین این را بدان او خواهد آمد مولای مهربانم زمین و زمان در فراقت آشفته حال است... ما را چه شده که به نبودنت عادت کرده ایم؟! این جمعه هم با تمام انتظارها و دعاهایش گذشت... و من دلخوشم به این بیت : زمان آمدنش، گر چه دیر؛ می آید هیچ صدایی به وسعت ندای : أنا المهدی برای شیاطین تلخ تر و برای ما شیرین تر نیست... ---------------------------------------- چو باد می رود آری، سوار عمر من افسوس چقدر دلهره دارم از این شمارش معکوس... ---------------------------------------- ---------------------------------------- الّلهُـــمَّ عَجِّـــلْ لِوَلِیِّکَـــــ الْفَـــرَج

عـلت طــولانی شــدن غـــیــبت ---------------------------------------- ---------------------------------------- 🌤امام زمـــان (ارواحنافداه) در نامه خود به شیـــخ مفید (ره) علت طولانی شدن غیبت را اینگونه شـــرح می دهد : ﺍﮔـــﺮ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻮﻓﯿﻖ ﻃﺎﻋﺘﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﯾﻔﺎﻯ ﭘﯿﻤﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻫﻤـــﺪﻝ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ، ﻣﯿﻤﻨﺖ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺄﺧﯿﺮ ﻧﻤﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻣﺎ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﻧﺼﯿﺐ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﮔﺸﺖ، ﺩﯾﺪﺍﺭﻯ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﺭﺍﺳﺘﯿﻦ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺘﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ؛ ﻋﻠّـــﺖ ﻣﺨﻔﻰ ﺷﺪﻥ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﯿﺰﻯ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ : ﺁﻥ ﭼـــﻪ ﺍﺯ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺁﻧـــﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻭ ﻣﺎ ﺗﻮﻗﻊ ﺍﻧﺠـــﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﮐــارهـﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻧــداریـﻢ... 📚احتجاج، ج۲، ص۳۱۵ ---------------------------------------- 🌤نامه امام زمان (علیه السلام) به شیخ مفید (ره) : سعی کنید اعمال شما (شیعیان) طوری باشد که شما را به ما نزدیک سازد و از گناهانی که موجب نارضایتی ما را فراهم نماید بترسید و دوری کنید. امر قیام ما با اجازه خداوند به طور ناگهانی انجام خواهد شد و دیگر در آن هنگام توبه فایده‌ای ندارد و سودی نبخشد. عدم التزام به دستورات ما، موجب می‌شود که بدون توبه از دنیا بروند و دیگر ندامت و پشیمانی نفعی نخواهد داشت. 📚احتجاج ؛ ج٢ ، ص۵٩٧ 📚بحارالانوار ؛ ج٣، ص١٧۵ ---------------------------------------- اللَّهُمَّ اِنّاَ نَرغَبُ اِلَیکَ فِی دَولَةٍ کَریمَةٍ... بار الهی به سوی تو مشتاقیم برای یافتن دولت کریمه ی امام زمان... {فرازی از دعای افتتاح} ---------------------------------------- مهـدی جـان بےیار غریبانہ ڪجا مےگردے؟ اے جان جهان ظهور ڪن ... ---------------------------------------- ---------------------------------------- الّلهُـــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَـــرَج⛅

🌷 امام صادق (علیه‌السلام) : ✍️ به ديدار هم برويد و براي هم حديث بخوانيد همانا با حديث قلبهای زنگار گرفته جلا مي یابد و با حديث امر ما زنده می شود پس خداوند رحمت كند كسی كه امر ما را زنده كند. ☘️ تلاقوا وتَحادَثُوا العِلمَ، فَإِنَّ بِالحَديثِ تُجلَى القُلوبُ الرائِنَةُ، وبِالحَديثِ إحياءُ أمرِنا، فَرَحِمَ اللّهُ مَن أحيا أمرَنا 📖 بحارالأنوار ، ج1 ، ص202

❤️ #امام_علی علیه السلام فرمودند: 🍀 لمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ 🍃 آنچه از مال تو از دست مى رود و مايه پند و عبرتت مى گردد در حقيقت از دست نرفته است. 📖 نهج البلاغه: حکمت، ۱۹۸ اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج🎋

امام صادق (ع) مى‏فرمايد: «الرَّغْبَهُ فى الدُّنيا تُورِثُ الْغَمَّ وَالحُزْنَ (بحارالانوار، محمد تقى مجلسى، ج ۷۵، ص ۲۴۰ ميزان‏الحكمه، محمد محمدى رى شهرى، دارالحديث، قم، چاپ اول، ج ۱، ص. ۶۱۰) دنيا خواهى غم و اندوه مى ‏آورد.» پيامبر اعظم (ص) نيز فرمودند: «اَنَا زَعِيمٌ لِمَنْ اَكَبَّ عَلَى الْدُّنْيا بِفَقْرٍ لا غِنَاءَ لَهُ وَ بِشُغْلٍ لا فِراغَ لَهُ وَ حُزْنٍ لا اِنْقِطاعَ لَهُ كسى كه به دنيا بچسبد، من (سه چيز را) براى او قطعى مى‏ دانم: فقرى كه بى‏نيازى برايش نيست، گرفتاريى‏اى كه از آن خلاصى نيست و غم و اندوهى كه به پايان نمى‏رسد.» (بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۸۱)

على (ع) مى‏فرمايد: «مَنْ قَصَّرَ فى العَمَلِ اُبْتُلِىَ بِالْهَمِّ (نهج البلاغه، سيد رضى، ترجمه دشتى، مشهد، نشر امامت، چ ۱، ۱۳۸۴، كلمات قصار،. ۱۲۷) هر كه در عمل كوتاهى كند به اندوه گرفتار آيد.» برخى گمان مى‏كنند با اظهار فقر و ندارى، و عجز و لابه نزد ديگران، مى‏توانند مشكل خود را برطرف نمايند در حالى كه در اين گونه موارد نه تنها گِرِهى از كارشان گشوده نمى‏شود بلكه از قدر و منزلت‏شان كاسته شده و به فقر و فلاكت بيش‏ترى براى آن دچار مى‏گردند از اينرو در روايات تأكيد فراوان شده است كه قدر فرصتهاى زندگى را بدانيد و از لحظات و دقايق آن به بهترين وجه بهره ببريد. امام على (ع) مى‏فرمايد: «بادِرِ الْفُرْصَهَ قَبْلَ أنْ تَكُونَ غُصَّه (نهج البلاغه، سيد رضى، ترجمه دشتى، مشهد، نشر امامت، چ ۱، ۱۳۸۴، خطبه ۳۱) فرصت را قبل از آنكه به اندوه تبديل شود، درياب.»

بى‏ تابى كردن و صبر و قرار از كف دادن در هجوم مشكلات زندگى نيز يكى ديگر از عواملى است كه باعث ايجاد حزن و اندوه در افراد مى‏شود. امير مومنان (ع) مى‏فرمايد: «ايَّاكَ والْجَزَعَ فَإنَّهُ يَقْطَعُ الامَلَ وَ يُضْعِفُ العَمَلَ وَ يُوِرثُ الْهَمَّ (مستدرك الوسائل، محقق نورى طبرسى، ج ۲، ص ۴۲۱ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۴۴) از بى ‏تابى كردن بپرهيز كه آن اميد را قطع مى‏كند و عمل را ضعيف مى‏گرداند و اندوه به همراه مى‏آورد.»

رسول خدا (ص) فرمود: «مَنْ نَظَرَ اِلَى ما فى أيْدِى النَّاسِ طالَ حُزْنُهُ وَ دامَ أسَفُهُ (بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۷۲) كسى كه چشمش به آنچه در دست مردم است (امكانات و داراييها) باشد، اندوهش طولانى و افسوسش پايدار خواهد شد.» اين واقعيتى است كه به روشنى در ميان برخى مردم مشاهده مى‏كنيم افرادى كه به‏ دنبال چشم و هم چشمى و كم نياوردن در مقابل فاميل، همسايه يا دوستان خود هستند، با اينكه نهايت سعى و تلاش خود را به كار مى‏گيرند تا نسبت به دارايى و امكانات ديگران كمبودى احساس نكنند و حتى رتبه نخست را در مسابقه پول جمع كردن بدست بياورند ولى با اين همه، باز هم احساس مى‏كنند كه از برخى ديگر عقب افتاده و كمبود دارند از اينرو، غم و اندوه آنان ادامه داشته و رهايشان نمى‏سازد. همچنين در حديث وارد شده است: هنگامى كه آيه «وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ اِلَى ما مَتَّعْنَا بِهِ أزْوَاجَاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ» (حجر/ ۸۸) «هرگز چشم خود را به نعمتهاى [مادّى‏] كه به گروههايى از آنها (كفّار) داديم، ميفكن و به خاطر آنچه دارند غمگين مباش» نازل شد، پيامبر خدا (ص) فرمود: «كسى كه به دلدارى و توجه خداوند دلخوش و صبور نباشد، جانش بر دنيا حسرتها خورد و هر كه چشم به داراييهاى ديگران داشته باشد، اندوهش بسيار شود و ناراحتيش بهبود نيابد.» (بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۸۹ ميزان الحكمه، ج ۱، ص ۶۱۱)

امام كاظم (ع) مى‏فرمايد: «مَنِ اغْتَمَّ كانَ لِلْغَمِّ اَهْلَاً (بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۱۵۳) آنكه غم خورد، شايسته غم و اندوه است.» رسول اعظم (ص) نيز فرمود: «اِنَّ اللهَ بِحُكْمِهِ وَ فَضْلِهِ جَعَلَ الرُّوحَ وَ الْفَرَجَ فِى الْيَقين وَ الرِّضَا وَ جَعَلَ الهَمَّ وَ الْحُزْنَ فِى الشَّكِّ وَ السَّخَطِ خداوند از روى حكمت و فضل خويش، آسايش و شادمانى را در يقين و راضى بودن به قضاى الهى قرار داد و غم و اندوه را در شك و ناخشنودى.» (تحف العقول، ص ۶)

دوستى با خدا: به طور حتم داشتن ايمانى خالصانه و از روى علم و يقين كه در اعماق وجود انسان نفوذ كرده و تمامى اعضا و جوارح را تحت كنترل و اراده خود در آورده باشد، از مهم‏ترين عوامل رفع حزن و اندوه به شمار مى رود زيرا انسانى كه به مقامى چنين رفيع دست يازيده باشد، داراى يقينى صادق، صبر و تحملى شگفت و توكل و اعتمادى تحسين برانگيز بوده و همه چيز را زيبا و خواستنى مى‏بيند و چيزى در عالم هستى براى او ناخوش و دلگير كننده به شمار نمى‏رود. به همين علت است كه حضرت زينب ۳ در اوج گرفتاريها و مصيبتهاى كربلا در پاسخ يزيد مى‏فرمايد: «ما رَاَيْتُ اِلَّا جَمِيلَاً (بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۱۵) من جز زيبايى چيزى نديدم.» خداوند متعال نيز در قرآن كريم يكى از نشانه‏هاى مؤمنان راستين و دوستان واقعى خود را چنين بر مى شمارد: اَلا إنَّ أوْلِياءَ اللهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنوُن» (يونس/ ۶۲) «بدانيد كه دوستان خدا را هراسى نيست و اندوهگين نمى‏شوند.»