صلوات ضراب که حتما باید جمعه عصر خوانده شود به توصیه امام عصر ارواحنا فداه

4⃣ منادی فقط نگفته حضرت علی خداست، این احمق جمله منادی را ناقص شنیده و درک نکرده منادی میگوید: علی خداست.. محمد خداست.. اهل بیت خدا هستند.. امام زمان خداست.. یعنی اینها همه جلوه خدا هستند.. این را یک‌بچه ۵ ساله هم میفهمد که وقتی منادی بارها و هزاران بار این حرف را زده و به عناوین مختلف گفته و فرموده که حضرت علی و ائمه اطهار تجلی کامل صفات الهی هستند یعنی آنها برای ما خدا و رب و معبود هستند به این معنی که ما باید از آنها اطاعت تام و کامل نماییم. یعنی اگر کسی بگوید من الله را قبول دارم ولی علی را قبول ندارم این فرد یک دروغگوست. و اگر بگوید علی علیه السلام و دستوراتش یک ذره نسبت به خدا و اوامرش زاویه دارند این فرد کافر است... دستورات منادی کاملا مشخص است: نماز شب ، صله رحم، عدم غیبت، عدم زنا، عدم خوردن حرام و ظلم به مخلوقات خدا.. دادن زکات، مهربانی با والدین و فقیران و محرومین

6⃣ الله سنخیتش با بشر فرق میکند برای همین بشر نمیتواند الله را درک کند، خداوند موجودی آفرید از سنخیت خودش در قالب بشر، یعنی علی و محمد و اهل بیت و مهدی را تا بشر بتواند از طریق او خدا را درک کند. اگر چه بازهم بیش از ذره ای از وجود خدا را نمیتواند درک کند، ولی آن ذره هم مشکل گشاست. دو بُعد است بعد جسمانی و بعد روحانی شما در بعد جسمانی علی باقی مانده اید و میگویید او غذا میخورد و راه میرود و نماز میخواند و اشک میریزد بله همه اینها هست چون اینها عوارض اجتناب ناپذیر زندگی جسمانی است اما بعد روحانی علی چیز دیگری است. علی حقیقی همان بعد روحانی اوست، ما راجع به بعد روحانی و حقیقتِ علی حرف میزنیم. وقتی ما میگوییم علی، مقصود بعد روحانی است نه این جسم خاکی اگر چه جسم خاکی و بعد جسمانی علی هم برای ما مقدس و منشا خیر و برکت است.. اما چه کنیم که شما فقط در بعد جسمانی علی مانده اید و فراتر نرفته اید؟

8⃣ اینکه میگوید خدا نه زاده شده و نه میزاید ما میگوییم این آیه بصورت رمزی در مورد علی و محمد و امام الحجت ابن الحسن روحی فداه علیهم السلام نازل شده است یعنی هیچکس مثل علی زاده نشده و مثل علی دیگر زاده نخواهد شد. علی نماز میخواند و میپرستید و گریه میکرد و دعا میکرد تا ما راه و رسم بندگی را بیاموزیم، وگرنه علی خود نماز مجسم و دعای مجسم است.

7⃣ اما اینکه سوال میفرمایید: "علی کِی گفت مرا بپرستید؟" عارضیم به خدمت شما معنای پرستش چیست؟ پرستش یعنی خدمت کردن شما به هرکس خدمت کنید او را پرستیده اید، نیاز نیست علی به ما بگوید تا او را بپرستیم، ما میدانیم که خدا میخواهد که ما عبد علی باشیم و علی را بپرستیم همانگونه که علی علیه السلام خود را عبد محمد میدانست، ماهم خود را عبد علی میدانیم و ان شاء الله اینگونه خواهیم بود. میگویند فلانی پرستار است یعنی به او خدمت میکند و مشکلات پیرامونش را برطرف میکند یعنی شما چگونه خدا را میپرستید زمانی که مشکلات جهان هستی و فقر و محرومیت را برطرف میکنید در واقع خدا را پرستش میکنید زیرا به بندگان خدا خدمت میکنید و در واقع در بهبود ساختار جهان هستی که از آنِ خداست خدمت میکنید و هر جا مشکلی هست به اذن خدا حل میکنید این میشود معنای پرستش

9⃣ و حدیث آورده اید که حضرت علی ۱۱ نفر را به جرم اینکه او را خدا میدانستند آتش زده است حاشا که علی علیه السلام چنین کاری کند خود خداوند در قرآن درباره اصحاب اخدود میفرماید: (قتل اصحاب الاخدود، النار ذات الوقود) (سوره بروج ۴-۵) اصحاب اخدود که تنها گناهشان ایمان حقیقی به خدا و علی حضرت عیسی علیهم السلام بود را در شیارهایی قرار داده و سوزانده بودند... آیا خداوندی که در قرآنش از سوزاندن بشر اینگونه انتقاد میکند آیا او و علی علیه السلام حاضرند بنده ای از بندگانشان را بسوزاند و خلاف قرآن عمل کند؟ ثانیا شما خودتان با آوردن این حدیث حرف خودتان را نقض کرده اید زیرا که میگویید عذاب "سوزاندن" فقط مخصوص خداست و فقط خدا میتواند بنده ای را اگر گنهکار باشد بسوزاند و هیچ کس دیگر حق ندارد انسانی را بسوزاند... و اگر حضرت علی این کار را کرده پس خودتان اثبات کردید که علی خداست!

1⃣1⃣ الرّسول (صلی الله علیه و آله)- ثُمَّ مَلَکَ مَهْرَوَیْهِ‌ بْنُ‌ بُخْتَنَصَّرَ سِتَّ عَشْرَهًَْ سَنَهًًْ وَ عِشْرِینَ یَوْماً فَأَخَذَ عِنْدَ ذَلِکَ دَانِیَالَ (علیه السلام) وَ خَدَّ لَهُ خَدّاً فِی الْأَرْضِ وَ طَرَحَ فِیهِ دَانِیَالَ وَ أَصْحَابَهُ وَ شِیعَتَهُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَلْقَی عَلَیْهِمُ النِّیرَانَ فَلَمَّا رَأَی أَنَّ النَّارَ لَا تَقْرَبُهُمْ وَ لَا تُحْرِقُهُمْ اسْتَوْدَعَهُمُ الْجُبَّ وَ فِیهِ الْأُسُدُ وَ السِّبَاعُ وَ عَذَّبَهُمْ بِکُلِّ نَوْعٍ مِنَ الْعَذَابِ حَتَّی خَلَّصَهُمُ اللَّهُ مِنْهُ وَ هُمُ الَّذِینَ ذَکَرَهُمُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ فَقَالَ قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ* النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ. پیامبر (صلی الله علیه و آله)- اسماعیل‌بن‌ابی‌رافع از پدرش از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل کرده: ... سپس مهرویه‌ بن‌ بخت نصر، شانزده سال و بیست روز حکومت کرد. وقتی به این زمان رسید، گودالی حفر کرد و دانیال (علیه السلام) و یاران مؤمن وی را در آن گودال انداخت و در آن گودال، آتش برافروخت. ولی چون دید که آتش به آن‌ها آسیبی نمی‌رساند و به آن‌ها نزدیک نمی‌شود، آن‌ها را به چاهی انداخت که در آن شیر و سایر حیوانات درنده بود. او آنان را به بدترین شکل عذاب داد تا آنکه خداوند عزّوجلّ آن‌ها را از دست او نجات بخشید. و اینان همان کسانی هستند که خداوند عزّوجلّ از آن‌ها در قرآن یاد می‌کند و می‌فرماید: قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ * النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۸  بحارالأنوار، ج۱۴، ص۳۷۲

1⃣2⃣ علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ قَالَ کَانَ سَبَبُهُمْ أَنَّ الَّذِی هَیَّجَ الْحَبَشَهًَْ عَلَی غَزْوَهًِْ الْیَمَنِ ذَا نُوَاسٍ وَ هُوَ آخِرُ مَنْ مَلَکَ مِنْ حِمْیَرٍ تَهَوَّدَ وَ اجْتَمَعَتْ مَعَهُ حِمْیَرٌ عَلَی الْیَهُودِیَّهًِْ وَ سَمَّی نَفْسَهُ یُوسُفَ وَ أَقَامَ عَلَی ذَلِکَ حِیناً مِنَ الدَّهْرِ ثُمَّ أُخْبِرَ أَنَّ بِنَجْرَانَ بَقَایَا قَوْمٍ عَلَی دِینِ النَّصْرَانِیَّهًِْ وَ کَانُوا عَلَی دِینِ عِیسَی (علیه السلام) وَ عَلَی حُکْمِ الْإِنْجِیلِ وَ رَأْسُ ذَلِکَ الدِّینِ عَبْدُ اللَّهِ‌بْنُ‌بریامن{یَامِنٍ}{ثَامِرٍ}{تَامِرٍ} حَمَلَهُ أَهْلُ دِینِهِ عَلَی أَنْ یَسِیرَ إِلَیْهِمْ وَ یَحْمِلَهُمْ عَلَی الْیَهُودِیَّهًِْ وَ یُدْخِلَهُمْ فِیهَا فَسَارَ حَتَّی قَدِمَ نَجْرَانَ فَجَمَعَ مَنْ کَانَ بِهَا عَلَی دِینِ النَّصْرَانِیَّهًِْ ثُمَّ عَرَضَ عَلَیْهِمْ دِینَ الْیَهُودِیَّهًِْ وَ الدُّخُولَ فِیهَا فَأَبَوْا عَلَیْهِ فَجَادَلَهُمْ وَ عَرَضَ عَلَیْهِمْ وَ حَرَصَ الْحِرْصَ کُلَّهُ فَأَبَوْا عَلَیْهِ وَ امْتَنَعُوا مِنَ الْیَهُودِیَّهًِْ وَ الدُّخُولِ فِیهَا وَ اخْتَارُوا الْقَتْلَ فَخَدَّ لَهُمْ خُدُوداً وَ جَمَعَ فِیهَا الْحَطَبَ وَ أَشْعَلَ فِیهِ النَّارَ فَمِنْهُمْ مَنْ أُحْرِقَ بِالنَّارِ وَ مِنْهُمْ مَنْ قُتِلَ بِالسَّیْفِ وَ مَثَّلَ بِهِمْ کُلَّ مُثْلَهًٍْ فَبَلَغَ عَدَدُ مَنْ قُتِلَ وَ أُحْرِقَ بِالنَّارِ عِشْرِینَ أَلْفاً وَ أَفْلَتَ رَجُلٌ مِنْهُمْ یُدْعَی دَوْسٌ عَلَی فَرَسٍ لَهُ وَ رَکَضَهُ وَ اتَّبَعُوهُ حَتَّی أَعْجَزَهُمْ فِی الرَّمْلِ وَ رَجَعَ ذُو نُوَاسٍ إِلَی ضَیْعَهًٍْ فِی جُنُودِهِ فَقَالَ اللَّهُ قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ إِلَی قَوْلِهِ الْعَزِیزِ الْحَمِید. علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ ...کسی که حبشه را برای غارت کردن یمن تشویق و ترغیب کرد، ذو نواس آخرین پادشاه حِمْیَر بود که یهودی شد و تمامی حِمیَری‌ها همراه وی بر این آیین شدند و او خود را یوسف نامید. مدّتی بر همین منوال سپری شد، سپس به وی خبر رسید که در نجران بقایایی از دین مسیحی وجود دارد که آنان بر کیش و آیین عیسی (علیه السلام) و انجیل هستند و رئیس و رهبر این آئین، عبدالله بریا است. بنابراین مردم، ذو نواس را واداشتند که به آنجا رود و آن‌ها را به پذیرفتن کیش و آیین یهودی مجبور سازد. پس به‌سوی آن‌ها حرکت کرد تا اینکه به نجران رسید، و در آنجا هرکه را بر آیین مسیحی بود، جمع کرد، و آیین یهودی را بر آن‌ها عرضه کرد، ولی آن‌ها از پذیرفتن این آیین امتناع ورزیدند، پس با آن‌ها به بحث و مجادله پرداخت و اصرار و پافشاری کرد، ولی آن‌ها از پذیرفتن کیش یهودی سرباز زدند و مرگ را اختیار کردند. پس ذونواس گودالی برای آن‌ها کند، و هیزم در آن جمع کرد و آتشی برافروخت. گروهی از آنان در آتش سوختند و گروهی با شمشیرهای آخته کشته شدند و به بدترین شکل آن‌ها را عذاب داد، تا جایی که تعداد افراد کشته شده به بیست‌هزار نفر رسید. مردی از آن مسیحیان به نام دَوْس ذو ثعلبان، سوار بر اسبی از آنجا گریخت. آنان به‌دنبال وی رفتند، امّا آن‌ها در شن‌زار درمانده شدند و او از دست آن‌ها نجات یافت. و ذونواس به‌سوی لشکریان از هم پاشیده خود بازگشت. پس خداوند عزّوجلّ فرمود: قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ * النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ تا آنجا که می‌فرماید: الْعَزِیزِ الحَمِیدِ. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۸  بحارالأنوار، ج۱۴، ص۴۳۸/ القمی، ج۲، ص۴۱۳؛ بتفاوت لفظی

1⃣3⃣ الباقر (علیه السلام)- بَعَثَ اللَّهُ نَبِیّاً حَبَشِیّاً إِلَی قَوْمِهِ فَقَاتَلَهُمْ فَقُتِلَ أَصْحَابُهُ وَ أُسِرُوا وَ خَدُّوا لَهُمْ أُخْدُوداً مِنْ نَارٍ ثُمَّ نَادَوْا مَنْ کَانَ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِنَا فَلْیَعْتَزِلْ وَ مَنْ کَانَ عَلَی دِینِ هَذَا النَّبِیِّ فَلْیَقْتَحِمِ النَّارَ فَجَعَلُوا یَقْتَحِمُونَ وَ أَقْبَلَتِ امْرَأَهًٌْ مَعَهَا صَبِیٌّ لَهَا فَهَابَتِ النَّارَ فَقَالَ لَهَا اقْتَحِمِی قَالَ فَاقْتَحَمَتِ النَّارَ وَ هُمْ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ. امام باقر (علیه السلام)- خداوند پیامبری حبشی را نزد قوم خویش مبعوث کرد. پس با قوم خویش به مبارزه برخاست و بسیاری از یارانش به قتل رسیدند و به اسارت گرفته شدند، و گودالی برای آن‌ها حفر کردند و در آن آتش برافروختند و ندا سر دادند: هرکس بر کیش و آیین ماست، از این گودال دوری گزیند، و هرکس بر آیین این پیامبر است، باید وارد این آتش شود، و مردم شروع به واردشدن در این گودال شعله‌ور شدند، زنی به همراه کودک خویش آمد، ولی از آن آتش برافروخته ترسید، آن کودک به مادر گفت: «وارد شو»، پس آن زن وارد آن آتش شد، آن‌ها أَصْحابُ الْأُخْدُودِ هستند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۰  بحارالأنوار، ج۱۴، ص۴۴۰/ البرهان؛ فیه: «صبیها اقحمی» بدل «لها اقتحمی»

1⃣4⃣ حال با توجه به کلام فوق که از اهل بیت است آیا حضرت علی علیه السلام‌ محبین خود را در آتش میسوزاند؟ علی که حاضر نیست حتی دشمن خود را در آتش بسوزاند چگونه راجع به علی علیه السلام اینگونه احادیث جعل و نسبت ناروا میدهند؟ بقول دوستی که میگفت: آنان که علی را خدای خود میدانند کفرش به کنار عجب خدایی دارند خوب شما که میگویید کسی که علی را خدا بداند کافر است، و خداوند در قرآن فرموده: خداوند هر گناهی را ممکن است ببخشد حتی کفر، ولی شرک را هرگز نمیبخشد.... پس آیا بنظر شما امکان ندارد خداوند این را ببخشد؟ اگرچه از نظر ما این کفر نیست بلکه توحید حقیقی است.

1⃣0⃣ در رابطه با قضیه اصحاب اخدود که در آیه ۴ سوره بروج آمده است، تفاسیر متعددی از اهل بیت روایت شده است از جمله چند مورد ان را خدمت شما ارائه میکنیم: أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ جَابِرٍ (رحمة الله علیه) عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَال إِنَّ أُسْقُفَّ نَجْرَانَ دَخَلَ عَلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَجَرَی ذِکْرُ أَصْحَابِ الْأُخْدُودِ فَقَالَ (علیه السلام) بَعَثَ اللَّهُ تَعَالَی نَبِیّاً حَبَشِیّاً إِلَی قَوْمِهِ وَ هُمْ حَبَشِیَّهًٌْ فَدَعَاهُمْ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی فَکَذَّبُوهُ وَ حَارَبُوهُ وَ ظَفِرُوا بِهِ وَ خَدُّوا الْخُدُودَ وَ جَعَلُوا فِیهَا الْحَطَبَ وَ النَّارَ فَلَمَّا کَانَ حَرّاً قَالُوا لِمَنْ کَانَ عَلَی دِینِ ذَلِکَ النَّبِیِّ اعْتَزِلُوا وَ إِلَّا طَرَحْنَاکُمْ فِیهَا فَاعْتَزَلَ قَوْمٌ کَثِیرٌ وَ قُذِفَ فِیهَا خَلْقٌ کَثِیرٌ حَتَّی وَقَعَتِ امْرَأَهًٌْ وَ مَعَهَا ابْنٌ لَهَا مِنْ شَهْرَیْنِ فَقِیلَ لَهَا إِمَّا أَنْ تَرْجِعِی وَ إِمَّا أَنْ تُقْذَفِی فِی النَّارِ فَهَمَّتْ تَطْرَحُ نَفْسَهَا فَلَمَّا رَأَتِ ابْنَهَا رَحِمَتْهُ فَأَنْطَقَ اللَّهُ تَعَالَی الصَّبِیَّ وَ قَالَ یَا أُمَّاهْ أَلْقِی نَفْسَکِ وَ إِیَّایَ فِی النَّارِ فَإِنَّ هَذَا فِی اللَّهِ قَلِیلٌ وَ تَلَا عِنْدَ الصَّادِقِ (علیه السلام) رَجُلٌ قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ فَقَالَ قَتَلَ أَصْحَابَ الْأُخْدُودِ امام علی (علیه السلام)- جابر (رحمة الله علیه) از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: «اسقف نجران بر امیرمؤمنان (علیه السلام) وارد شد و صحبت از اصحاب الْأُخْدُودِ نمود، حضرت فرمود: «خداوند پیامبری حبشی را بر قوم او در حبشه مبعوث نمود و او مردم را به عبادت خدای تعالی فرا خواند، امّا مردم او را تکذیب کرده و با او جنگیدند و به او غالب شدند، سپس گودال‌هایی کندند و در آن هیزم قرار دادند و آن‌ها را آتش زدند، سپس به همه‌ی کسانی که دین آن پیغمبر را پذیرفته بودند گفتند: باید دست از دین او بردارید وگرنه شما را در آتش می‌اندازیم، عدّه‌ی کثیری دست از آن دین کشیدند و عدّه‌ی کثیری هم حاضر نشدند و آن‌ها را در آتش افکندند، تا اینکه نوبت به زنی رسید که کودکی دو ماهه داشت، به او گفتند: یا از دین خود دست بردار و یا تو را در آتش می‌اندازیم، او می‌خواست خود را در آتش بیاندازد، امّا وقتی به کودک خود نگاه کرد، رحمت او را فرا گرفت و می‌خواست منصرف شود، امّا خداوند آن کودک را به نطق در آورد و او گفت: ای مادر خودت و مرا در آتش بیانداز، چون این عمل در برابر خداوند عظیم عملی اندک و ناچیز است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۶  بحارالأنوار، ج۱۴، ص۴۳۹/ قصص الأنبیاءللراوندی، ص ۲۴۷؛ فیه: «ان اسقف نجران دخل ... قلیل» محذوف/ البرهان؛ بتفاوت

#پیشگویی ۲۰۲۲ میلاد... . . 🔸️#پیشگویی_ایران... کشاورزی با وجود کم آبی پر رونق است محصولات درختی از محصولات زمینی پر منفعت تر است صنایع و تولید کم رونق است... دو سیل بسیار مخرب... زلزله مخرب در نیمه ی جنوبی و غربی کشور... غرق یک کشتی بسیار بزرگ... یک تظاهرات بسیار بزرگ (بزرگتر از آبان ۹۸)... حکومت نظامی... آتش سوزی سریالی کارخانه های بزرگ دولتی... تورم و گرانی غیر قابل وصف در محصولات دولتی و ارزاق ، گرانی ارز و سکه و خودرو و مسکن، دام و محصولات کشاورزی و دیگر صنایع... انفجارهای نظامی و نوری سفید در آسمان... جنگ بر روی آب (حوادث بد در تنگه ی هرمز)... یک تشیع جنازه ی بزرگ در تهران... درگیری های نظامی پراکنده در جنوب ، جنوب شرقی و غربی... اعتصابات بزرگی که حمل و نقل را خواهد خواباند... تعطیلی و ورشکستگی دو کارخانه بزرگ با هزاران نیروی کار... یکی از مراجع تقلید فوت و عزای عمومی... بورس رشد دارد . . 🔸️#پیشگویی_جهان... در مناطق آفریقایی جنگ های خونین و نسل کشی رخ خواهد داد... قدرت دولت های کمونیستی بشدت افزایش میابد... زلزله ای در آسیای شرقی ویرانی عظیمی ایجاد می کند... سیل و طوفای های ویرانگر جهان را به وحشت می اندازد... ریس جمهوری آمریکا بستری خواهد شد... کودتای کشورهای آفریقایی، و آسیای میانه... سقوط دو نظام خودکامه... روسیه وارد درگیری سرد با غرب میشود... هند و پاکستان درگیری سرد میشوند... چین با کشورهای حاشیه ی خود درگیر سرد میشود... کشورهای کمونیستی و تک حزبی در سال جدید بسیار درندگی می کنند... کشورهای آمریکای جنوبی تغییرات بزرگی در حکومت خود شاهد خواهند بود... اروپا نا امن است و تهدید تروریستی بسیار زیاد خواهد بود... فرانسه و ترکیه در آشوب خواهد رفت... اقتصاد جهان در سال جدید پر رونق است... سال جدید سال رمز ارزها است در تمام جهان رمز ارزها پر منفعت هستند... کرونا مثل همیشه در جرائد و خبرها وجود دارد #پیشگو_جان