♦️دریچه ی سقوط♦️ ‍ بعض اهل سلوک فرموده اند سالهای مدیدی بر سالک مبتدی میگذرد تا از قضاوت دیگران خارج شود. قضاوت دیگران تفسیر باطنی از خویشتن است که فرافکنی نفس اجازهء تشخیص هویت خویش در ظهورات خارجی را بر نمی تابد. چه روزها و شب ها باید بر امثال ما بگذرد تا به این مقام برسند که دیگران را فارغ از نقائص خود قضاوت نکنند. و چه شیرین فرمود سالار و سید شهیدان اباعبدالله الحسین "علیه السلام" در جواب کسی که از ایشان دربارهء ادب پرسید: سُئِلَ الاْمامُ الْحُسَيْنُ "عليه السلام" عَنِ الاَْدَبِ؛ فَقالَ: هُوَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِكَ، فَلا تُلْقِىَ اَحَداً اِلاّ رَأَيْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَيْكَ (موسوعه کلمات الامام الحسین"علیه السلام") ادب آن است که هرگاه از خانه خارج شدی، احدی را نبینی اِلّا اینکه او را برتر و با فضیلت تر از خویش بدانی. و چه بسا معنای" بَیتِک " همان خروج انسان از توجه به خویشتن به خارج از خویش و توجه به تمثلات خارجی نفس باشد. رزقنا الله و ایاکم

🌷سئل النبي (ص ) : ما كفارة الاغتياب قال : تستغفر الله لمن اغتبته كلما ذكرته 🪴امام جعفر صادق (ع) : از پيغمبر پرسيدند : كفاره غيبت چيست ؟ فرمود : براي آن كس كه غيبتش كردي هر زمان به يادش افتادي از خدا طلب آمرزش كني . 🌸 سلام و صبح بخیر امیدوارم هفته ای پراز برکت همراه با صحت وسلامتی در پیش داشته باشید . " ارادتمند منتظری" 🌷🌹🪴🍀🌺🌲

⚫ مراسم دسته روی سالروز شهادت امام جعفر صادق علیه السلام و گرامیداشت شهدای روحانیت شهرستان #قائم_شهر 📅 زمان : شنبه ١۵ اردیبهشت ١۴٠٣ ساعت ١٠ صبح 📍مسیر دسته روی : از حسینیه عاشقان ثارالله به سمت حوزه علمیه محمدیه 🟢 ستاد برگزاری مراسم

⚫ مراسم دسته روی سالروز شهادت امام جعفر صادق علیه السلام و گرامیداشت شهدای روحانیت شهرستان #قائم_شهر 📅 زمان : شنبه ١۵ اردیبهشت ١۴٠٣ ساعت ١٠ صبح 📍مسیر دسته روی : از حسینیه عاشقان ثارالله به سمت حوزه علمیه محمدیه 🟢 ستاد برگزاری مراسم

ما که همیشه سرخوش شمیمی از شقایقیم  ****  شیعه که نه ، ولی محبین امام  ِ صادقیم شهادت امام جعفر صادق علیه السلام، مرد آسمانی مدینه، چشمه جود و سخاوت کوه حلم و بردباری، تجسم اخلاص و صبر و دریای عمیق علوم لدنی بر پیروان آن حضرت تسلیت باد

امام جعفرصادق (علیه‌السلام) (۸۳-۱۴۸ ه ق)، ششمین پیشوای شیعیان در هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شد. پدر ایشان امام باقر (علیه‌السّلام) و مادرش ام فروه است. امام صادق در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از شهادت پدرش در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید. دوران امامتش مصادف بود با اواخر حکومت بنی‌امیه و اوایل حکومت بنی‌عباس. جامعه اسلامی در زمان آن حضرت از نظر سیاسی _ اجتماعی با فراز و نشیب‌ها و تحولات مهمی روبرو بود. امام صادق (علیه‌السّلام) از اوضاع آشفته دستگاه خلافت اموی استفاده و برنامه اصلاحی و نهضت فرهنگی خود را آغاز کرد و با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدرش را گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به‌وجود آورد و در رشته‌های مختلف علمی شاگردان بزرگی تربیت کرد. سرانجام در سال ۱۴۸ هجری قمری منصور دوانیقی به‌وسیله انگوری که آن را به زهرآلوده کرده بود، امام صادق (علیه‌السّلام) را مسموم و به شهادت رساند. ایشان در سن شصت و پنج سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمدباقر (علیه‌السّلام) به خاک سپردند.

English دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری   خبرگزاری سیاست  سیاست داخلی ۰۲:۴۰ - ۱۸ تير ۱۳۹۷    به مناسبت 25 شوال،سالروز شهادت امام صادق(ع)؛ امام خمینی(ره): ما مفتخریم که مذهب ما «جعفری» است امام خمینی (ره) معتقد است فقه ما که دریایی بی‌پایان است، یکى از آثار امام صادق(ع) است و ما مفتخریم به همه ائمه معصومین(علیهم صلوات اللَّه). کد خبر : 293298 به گزارش گروه سیاسی خبرگزار‌ی آنا، 25 شوال سالگرد شهادت ششمین امام شیعیان، امام جعفر صادق (ع) و موسس مذهب جعفری، یکی از مهم‌ترین روزها در تاریخ مذهب شیعیان است. چرا که تاکیدات این امام همام، بر بسط و گسترش معارف اهل بیت، زمینه‌ساز تحولات شگرفی در مباحث فقهی و کلامی در آن زمان شد. در سالگرد شهادت این امام همام، به بررسی گزیده‌ای از سخنان امام خمینی (ره) در رابطه با ششمین امام شیعیان می‌پردازیم. فقه شیعه بر بستر کلام امام صادق(ع) شکل گرفته است هر کس بخواهد پیغمبر را بشناسد، قرآن را باید بشناسد و هیچکسی نمی‌‏تواند بشناسد. و لهذا، هیچ کس پیغمبر را هم نمی‌‏تواند بشناسد. معرف ایشان کتاب خودشان است و معرف حضرت صادق- سلام اللَّه علیه- بعد از اینکه خود پیغمبر معرف است، خود وجودش معرف است. این فقهى است که با زبان ایشان بسط پیدا کرده است که براى احتیاج بشر از اول تا آخر، هر مسئله‌‏اى پیش بیاید، مسائل مستحدثه، مسائلى که بعدها خواهد پیش آمد، که حالا ما نمی‌‏دانیم، این فقه از عهده جوابش بر می‌‏آید و هیچ احتیاج ندارد به این که یک تأویل و تفسیر باطلى بکنیم. خود فقه، خود کتاب و سنت، خود فقهى که اکثرش را حضرت صادق -‌سلام اللَّه علیه- بیان فرموده است، این فقه همه احتیاجات صورى و معنوى و فلسفى و عرفانى همه بشر را در طول مدت الى یوم القیامه [تأمین کرده،] این محتوایش این طور است. اینها معرفى است که خود اینها معرف این بزرگواران‏ اند و ما نمی‌‏توانیم که از آنها تعریفى بکنیم که لایق آنها باشد. (صحیفه امام، جلد 20، ص 409) حکومت اسلام، حکومت قانون الهی است حضرت امام صادق (سلام اللَّه علیه) از قرارى که نقل شده است، آن آخرى که در معرض موت‌شان بوده است، جمع کردند عده‌‏اى را دور خودشان از عشیره خودشان گفتند که شما فرداى قیامت نیایید بگویید که من مثلًا پسر حضرت صادق بودم، من برادر او بودم، من زن او بودم. نخیر، اینها نیست در کار، عمل در کار است. باید همه با عملتان پیش خدا بروید. ما همه باید با اعمالمان پیش خدا برویم؛ نه اینکه حَسَبى در کار باشد، نه اینکه نَسَبى در کار باشد. این حرفها مطرح نیست در اسلام. در اسلام یک قانون است و آن قانون الهى. (صحیفه امام، جلد 9، ص 425) امام صادق و نصب قضات و حکام عادل حضرت امام صادق‌(ع) در شرایطى که تحت فشار حکام ستمکار قرار دارد و در حال تقیه به سر می‌‏برد و قدرت اجرایى ندارد و بسیارى اوقات تحت مراقبت و محاصره به سر می‌‏برد، براى مسلمانان تکلیف معین می‌‏کند، و حاکم و قاضى نصب می‌‏فرماید. آیا این کار آن حضرت چه معنا دارد؟ و اصولًا بر این نصب و عزل چه فایده‏‌اى مترتب است؟ مردان بزرگ، که داراى سطح فکر وسیعى می‌‏باشند، هیچ گاه مأیوس نگردیده و به وضع فعلى خود -‌که در زندان و اسارت به سر می‌‏برند و معلوم نیست آزاد می‌‏شوند یا نه- نمی‌‏اندیشند؛ و براى پیشبرد هدف خویش در هر شرایطى که باشند طرح نقشه می‌‏کنند تا بعداً اگر توانستند شخصاً آن طرح را به مرحله اجرا درآورند؛ و اگر خودشان فرصت نیافتند، دیگران- هر چند بعد از دویست یا سیصد سال- دنبال این طرح بروند و اجرا نمایند. اساس بسیارى از نهضت‌هاى بزرگ به همین صورت‌ها بوده است. رئیس جمهور سابق اندونزى، سوکارنو، در زندان داراى این افکار بوده، و نقشه‏‌ها کشیده و طرح‌ها داده که بعداً به اجرا درآمده است. امام صادق‌(ع) علاوه بر دادن طرح، نصب هم فرموده‌‏اند. این نصب امام‌(ع) اگر براى آن روز بود، البته کار لغوى محسوب می‌‏شد؛ ولى آن حضرت به فکر آینده بودند. مثل ما نبودند که فقط به فکر خودش باشد و وضع خود را بنگرد. فکر امت بوده؛ فکر بشر بوده؛ فکر همه عالم بوده است. می‌‏خواسته بشر را اصلاح کند؛ و قانون عدل را اجرا نماید. او باید در هزار و چند صد سال پیش طرح بدهد، نصب نماید تا آن روز که ملت‌ا بیدار شدند، ملت اسلام آگاه گردید و قیام کرد، دیگر تحیرى نباشد وضع حکومت اسلامى و رئیس اسلام معلوم باشد. (ولایت فقیه -حکومت اسلامی- چاپ چهاردهم، صفحات 135 و 136) افتخار به تبعیت از مذهب جعفری ما مفتخریم که مذهب ما «جعفرى» و فقه ما که دریاى بی‌پایان است، یکى از آثار اوست. و ما مفتخریم به همه ائمه معصومین -‌علیهم صلوات اللَّه- و متعهد به پیروى آنانیم.

ما مفتخریم که ائمه معصومین ما -‌صلوات اللَّه و سلامه علیهم- در راه تعالى دین اسلام و در راه پیاده کردن قرآن کریم که تشکیل حکومت عدل یکى از ابعاد آن است، در حبس و تبعید به سر برده و عاقبت در راه براندازى حکومت‌هاى جائرانه و طاغوتیان زمان خود شهید شدند. و ما امروز مفتخریم که می‌‏خواهیم مقاصد قرآن و سنت را پیاده کنیم و اقشار مختلفه ملت ما در این راه بزرگِ سرنوشت‏‌ساز سر از پا نشناخته، جان و مال و عزیزان خود را نثار راه خدا می‌‏کنند. ما مفتخریم که بانوان و زنان پیر و جوان و خرد و کلان در صحنه‏‌هاى فرهنگى و اقتصادى و نظامى حاضر، و همدوش مردان یا بهتر از آنان در راه تعالى اسلام و مقاصد قرآن کریم فعالیت دارند؛ و آنان که توان جنگ دارند، در آموزش نظامى که براى دفاع از اسلام و کشور اسلامى از واجبات مهم است شرکت، و از محرومیتهایى که توطئه دشمنان و ناآشنایى دوستان از احکام اسلام و قرآن بر آنها بلکه بر اسلام و مسلمانان تحمیل نمودند، شجاعانه و متعهدانه خود را رهانده و از قید خرافاتى که دشمنان براى منافع خود به دست نادانان و بعضى آخوندهاى بی‌‏اطلاع از مصالح مسلمین به وجود آورده بودند، خارج نموده‌‏اند؛ و آنان که توان جنگ ندارند، در خدمت پشت جبهه به نحو ارزشمندى که دل ملت را از شوق و شعف به لرزه درمی‌‏آورد و دل دشمنان و جاهلان بدتر از دشمنان را از خشم و غضب می‌‏لرزاند، اشتغال دارند. و ما مکرر دیدیم که زنان بزرگوارى زینب‏‌گونه -‌علیها سلام اللَّه- فریاد می‌‏زنند که فرزندان خود را از دست داده و در راه خداى تعالى و اسلام عزیز از همه چیز خود گذشته و مفتخرند به این امر؛ و می‌‏دانند آنچه به دست آورده‏‌اند بالاتر از جنات نعیم است، چه رسد به متاع ناچیز دنیا. (وصیتنامه سیاسی-الهی امام،صص 7 و 8)

امام صادق (علیه السلام) در روز ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. پدر گرامی آن حضرت، امام محمد باقر (علیه السلام) و مادر ارجمندش ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است. نام شریفش جعفر و لقب معروفش صادق و کنیه اش ابوعبدالله است. شهادت آن حضرت در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری قمری، در ۶۵ سالگی، به دستور منصور دوانیقی، خلیفه ستمگر عباسی، به وسیله سمی که به آن بزرگوار خوراندند، در شهر مدینه اتفاق افتاد و محل دفنش در قبرستان بقیع است. امام جعفر صادق (علیه السلام) تلاش و کوشش خود را با مساعی علمی آغاز و حوزه فکری و ثمربخش خویش را که بزرگان فقها و متفکران از آن بیرون آمدند، در صفوف امت، افتتاح کرد و با تربیت شاگردانی دانشمند، ذخیره علمی بزرگی برای امت برجای گذاشت. بعضی از شاگردان نامی آن بزرگوار عبارتند از: هشام بن حکم و مؤمن طاق و محمد بن مسلم و زرارة بن اعین و ... که هر یک چهره‌های درخشانی از تربیت شدگان مکتب آن حضرتند. حرکت علمی او آن سان گسترش یافت که سراسر مناطق اسلامی را دربر گرفت و مردم از علم او سخن‌ها می‌گفتند و شهرتش در همه شهرها و دیارها پیچیده بود. ***مهمترین فعالیت‌های امام صادق (ع) چه بود که موجب شد مذهب شیعه را جعفری بنامیم؟ کاری که امام صادق (ع) انجام دادند، بسیار بدیع و اندیشیده بود. با استفاده از زمینه مناسبی که امام باقر (ع) فراهم آوردند و هسته اولیه علم و تدریس را پایه گذارده بود، شروع به فعالیت فرهنگی کردند. سازماندهی فکری مکتب: مجلس درس تشکیل دادند و در آن به شاگردان فهماندند که ماچه می‌گوییم. نظر ما در دین و مذهب چیست؟ از آیات قرآن چه برداشتی داریم. در طول حیات پربارشان بزرگ‌ترین مکتب فقهی را بنا نهاد. تکیه اصلی او بیان اندیشه اسلام بود. بخش مهمی از احادیث و علوم قرآنی را براساس شیوه علمی عرضه کردند و حدفاصل فرقه‌های گوناگون را برشمردند و نشان دادند که کدام فرقه تا کجا درست و استوار سخن می‌گوید و در کجا راه باطل را می‌پیماید. زیرا وابسته به امام صادق (ع) و حاصل تلاش‌ها و برنامه‌های ایشان بود یعنی آنچه را که امامان پیشین مورد عمل قرارداده بودند ایشان آنها را به ثمر رساندند. مذهب جعفری مکتب امام علی (ع) نبود و مکتب علی علیه السلام همان اسلام راستین است و جز حضرت علی (ع) کیست که اسلام را بهتر و کامل تر از علی (ع) بشناسد

وصی وبرادر ایشان بودند. زندگیشان سراسر در کنار رسول الله گذشته بود. ایشان مکتب شیعه را که همان اسلام راستین است معرفی کردند. خطوط فکری آن را عرضه و شاگردان را تشویق به تدوین کردند. برپایه تشویق ایشان اصول اربعماء تنظیم شد و براساس آن تشیع شکل و سازمان خویش را نشان داد. ایشان نشان دادند تشیع هم مذهب است و هم حکومت و بین این دو جدایی نیست. روش شیعه روش اهل بیت علیهم السلام است. تشکل و وحدت افراد: خدمت دیگر ایشان تربیت شاگردانی بود که هرکدام در رشته ای از علوم صاحب نظر بودند. او کوشید در عرصه حیات اجتماعی لااقل در سطحی محدود در مرز شاگردان خود اخلاق را حکومت دهد. دست پرورده‌های ایشان که بعدا در گوشه و کنار کشور اسلامی به فعالیت پرداخته بودند موقعیت خود و روش حیات اسلامی را دریافته و آن را در جامعه ترویج می‌کردند. ایشان حتی در مواردی به صورت عملی مردم را به وحدت و اخلاق می‌خواندند و درگیری‌های آنان را از میان می‌بردند. گشودن باب اجتهاد: امام تحرک خاصی در دنیای علم و فقه پدید آورد و شاگردان خود را وادار کرد که شیوه تحقیق و بررسی و استنباط را به‌کار گیرند و از قیاس برحذر باشند. ایشان با پایه گذاری فقاهت و فهم و صورت درسی دادن به مسائل باب مباحثاتی عظیم و پردامنه را گشود و با روشی که تعلیم می‌داد از آیات قرآن، احکام و قوانین اسلام را بیرون کشید. ایشان باب اجتهاد را باز گذاشتند و قانون آزاداندیشی را ترویج کردند و فرمودند: «اگر مجتهد در استنباط و اجتهاد خود به حق برسد. برای او دو پاداش است و اگر راه استنباط او درست باشد و آنچه که بدست آورد منطبق باحق عندالله نباشد باز هم برای او اجر استنباط وجود دارد» توجه دادن به اهل بیت (علیهم السلام): حق اهل بیت علیهم السلام درهمان روزهای اولیه وفات پیامبر از دست رفته بود و به تدریج که از روزگار حکومت زمامداران می‌گذشت در سایه القائات و دشمنی‌ها حقوقشان بیش از پیش فراموش شده و ارزش و اعتبارشان کم رنگتر می‌شد. در عصر بنی امیه سعی براین شد که اهل بیت را به فراموشی بسپارند و همین کار را انجام دادند. کار امام صادق(ع) احیای اهل بیت علیهم السلام و توجه دادن عامه به سوی آن بود. در مردم این درک و اندیشه پدید آمد که تجدید نظری در این زمینه باشند و این محصول تلاش امام بود که دربین جامعه علمی و فقهی آن روز توانست این برجستگی رابه اثبات رساند و خود به عنوان فردشاخص اهل بیت علیهم السلام در عصر امامت درخشندگی‌هایی داشت و در نهایت در سایه زحمات امام افکار اسلامی و خط صریح و صحیح آن از نو متجلی گردید.

در چنین‌ شرایط دشواری‌، امام‌ دامن‌ همت‌ به‌ کمر زد و به‌ احیا و بازسازی‌ معارف‌ اسلامی‌ پرداخت‌ و مکتب‌ علمی‌ عظیمی‌ به‌ وجود آورد که‌ محصول‌ و بازده‌ آن‌، چهار هزار شاگرد متخصص‌ (همانند هشام‌، محمد بن‌ مسلم‌ و ... ) در رشته‌های‌ گوناگون‌ علوم‌ بودند، و اینان‌ در سراسر کشور پهناور اسلامی‌ آن‌ روز پخش‌ شدند. هر یک‌ از اینان‌ از طرفی‌ خود، بازگوکننده‌ منطق‌ امام‌ که‌ همان‌ منطق‌ اسلام‌ است‌ و پاسدار میراث‌ دینی‌ و علمی‌ و نگهدارنده‌ تشیع‌ راستین‌ بودند، و از طرف‌ دیگر مدافع‌ و مانع‌ نفوذ افکار ضد اسلامی‌ و ویرانگر در میان‌ مسلمانان‌ نیز بودند. تاسیس‌ چنین‌ مکتب‌ فکری‌ و این‌ سان‌ نوسازی‌ و احیاگری‌ تعلیمات‌ اسلامی‌، سبب‌ شد که‌ امام‌ صادق‌ (ع‌) به‌ عنوان‌ رئیس‌ مذهب‌ جعفری‌ (تشیع‌) مشهور گردد. لیکن‌ طولی‌ نکشید که‌ بنی‌ عباس‌ پس‌ از تحکیم‌ پایه‌های‌ حکومت‌ و نفوذ خود، همان‌ شیوه‌ ستم‌ و فشار بنی‌ امیه‌ را پیش‌ گرفتند و حتی‌ از آنان‌ هم‌ گوی‌ سبقت‌ را ربودند. امام‌ صادق‌ (ع‌ ) که‌ همواره‌ مبارزی‌ نستوه‌ و خستگی‌ناپذیر و انقلابیی‌ بنیادی‌ در میدان‌ فکر و عمل‌ بوده‌، کاری‌ که‌ امام‌ حسین‌ (ع) به‌ صورت‌ قیام‌ خونین‌ انجام‌ داد، وی‌ قیام‌ خود را در لباس‌ تدریس‌ و تاسیس‌ مکتب‌ و انسان‌ سازی‌ انجام‌ داد و جهادی‌ راستین‌ کرد.

اطلاعیه شماره ۲ جامعه روحانیت مبارز شهرستان قائم‌شهر به مناسبت سالروز شهادت مظلومانه امام صادق (عليه‌السلام)  بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ ما مفتخریم که مذهب ما «جعفرى» و فقه ما که دریاى بی‌پایان است، یکى از آثار امام صادق است. و ما مفتخریم به همه ائمه معصومین -‌علیهم صلوات اللَّه- و متعهد به پیروى از آنانیم . امام خمینی (رض) امام جعفربن محمدالصادق (علیه‌السلام) ششمین پیشوای معصوم شیعیان در روز ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود .  پدر گرامی‌اش امام محمد باقر (ع) و مادر ارجمندش ام فروه ، دختر قاسم بن محمد است . امام صادق در سال ۱۱۴ هجری قمری  پس از شهادت پدرش در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید. دوران امامتش مصادف بود با اواخر حکومت بنی‌امیه و اوایل حکومت بنی‌‌العباس . جامعه اسلامی در زمان آن حضرت از نظر سیاسی _ اجتماعی با فراز و نشیب‌ها و تحولات مهمی روبرو بود. امام صادق (علیه‌السّلام) از اوضاع آشفته دستگاه خلافت اموی استفاده و برنامه اصلاحی و نهضت فرهنگی خود را آغاز کرد و با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه ، نهضت علمی و فرهنگی پدر بزرگوارش را پی گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به‌ وجود آورد و در رشته‌های مختلف علمی شاگردان بزرگی تربیت کرد. کار امام صادق(ع) احیای اهل بیت علیهم السلام و توجه دادن عامه به سوی آن بود. در مردم این درک و اندیشه پدید آمد که تجدید نظری در این زمینه باشند و این محصول تلاش امام بود که دربین جامعه علمی و فقهی آن روز توانست این برجستگی رابه اثبات رساند و خود به عنوان فرد شاخص اهل بیت علیهم السلام در عصر امامت درخشندگی‌هایی داشت و در نهایت در سایه زحمات امام افکار اسلامی و خط صریح و صحیح آن از نو متجلی گردید. لذا به حق آنحضرت را مجدد دین و رئیس مذهب می‌نامند آن حضرت سرانجام در سال ۱۴۸ هجری قمری به دست منصور دوانیقی به‌ وسیله انگوری زهرآلوده در سن شصت و پنج سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش در قبرستان بقیع کنار قبور مطهره پدر و اجداد طاهرینش (علیهم‌السّلام) به خاک سپرده شد.